Toetanchamon

Hoe is hij doodgegaan? Rondom de dood van Toetanchamon gaat een grote discussie. Na onderzoek is al gebleken dat hij op z’n 18e dood ging. Maar waaraan is hij op zo’n jonge leeftijd overleden? Al eeuwenlang gaan de geruchten in de ronde dat hij vermoord zou zijn. Een klap op het achterhoofd zou hem fataal zijn geweest. Op zich is het niet eens onmogelijk dat hij vermoord is, in die tijd was er namelijk grote onrust in het koninkrijk. Daarnaast werd er in 1997 een deuk in zijn achterhoofd gevonden. Er is alleen niet te bewijzen dat dat de doodsoorzaak is geweest. Sinds zijn graf ontdekt is zijn er al verschillende onderzoeken geweest naar de doodsoorzaak. Zo is er naast de deuk in de schedel ook een gebogen ruggengraat ontdekt. Het nieuwste onderzoek heeft bewezen dat er echter iets anders de waarschijnlijke doodsoorzaak is geweest: een gebroken been. Uit de CAT scan konden onderzoekers opmaken dat het een gezonde, tengere en goed gevoede man was. Wat is er eigenlijk met het lichaam van Toetanchamon gebeurd nadat hij dood was gegaan? Nadat een koning dood ging werd van zijn lichaam een mummie gemaakt. 1. al eerste werd met een scherp mesje een snede aan de linkerkant van het lichaam gemaakt. Darmen, longen, lever en de maag konden dan verwijdert worden. Ze werden in canopen gedaan en naast het graf gezet. 2. de buik wordt schoongemaakt en met alcohol gereinigd. 3. vervolgens pakt met een klein haakje. Daarmee gaan ze in de neus, met een beetje peuteren verwijderen ze de hersenen. 4. het hart blijft op zijn plaats of krijgt een omhulsel: hartscarabee genaamd
5. via een aantal stappen wordt het lichaam te drogen gelegd voor 70 dagen. 6. nadat alles is ingetrokken wordt er begonnen met het inrollen van het lichaam met linnen. Teen voor teen, dan de armen en de rest van het lichaam. Met uiteindelijk het hoofd. Tussen de stroken zitten amuletten om de farao op reis te beschermen. Deze hele serie handelingen is ook met Toetanchamon gebeurd.
Op welke manier is het graf van hem ontdekt? In 1917 begon Carter te zoeken naar het graf van Toetanchamon in het dal der koningen. In het dal der koningen liggen een aantal koningen begraven. Ze werden hier begraven omdat het voor hun de betekenis had dat in het westen daar de zon onderging en in het oosten op kwam: ze er werden elke dag opnieuw geboren. Het dal is verdeeld in twee delen: • De west vallei ook wel het dal der apen genoemd, waar 4 graven zijn. • De oost vallei, die bekend staat al het dal der koningen waar ook Toetanchamon begraven lag. In totaal waren hier 58 graven. Na 5 jaar graven vond Carter op 4 november 1922 een ondergrondse trap. Dit leidde naar het graf van Toetanchamon. De grafdieven waren Carter voor geweest. Hij heeft de inbraken kunnen analyseren. De eerste keer waren de rovers puur voor het goud gekomen, de tweede keer voor de oliën en zalven. Het is echter niet gelukt om veel mee te nemen, waarschijnlijk doordat ze betrapt werden. Beide keren is het graf weer dichtgemaakt. Het graf was dus mooi bewaard gebleven. Wat is de wraak van de farao? Toen Carter het graf openende met de archeoloog en Lord Carnavon kwamen ze een tekst tegen op het graf van Toetanchamon: ‘Wie de slaap van de farao verstoort, zal worden aangeraakt door de vleugels van de dood.’ Er wordt geen aandacht aan deze tekst besteedt en het graf wordt betreden. Dit lijkt wel de opening geweest voor allerlei vreemde gebeurtenissen, waarbij de woede van de farao op de hals wordt gehaald. Op 5 april 1923 overlijd Lord Carnavon aan een geïnfecteerde muggenbeet. Er ontstaan al snel geruchten dat hij is overleden door een steek van een schorpioen. Laat een schorpioen nou net het heilige dier van de Egyptenaren zijn. Tijdens zijn ziektebed begon hij te ijlen en dingen te roepen als: ‘een vogel krabt mijn gezicht stuk’ , ‘het is voorbij, ik heb de roep gehoord, ik bereid me erop voor.’ Wanneer hij sterft valt in heel Cairo het licht uit, om een tijdje later zonder hulp weer aan te gaan. Op hetzelfde moment wordt in zijn Engelse landhuis zijn hond getroffen door de bliksem. Een paar weken later is het de beurt aan kolonel Audry Herber. Dit is de jongere broer van Carvanon. De verpleegster die hun beiden heeft verzorgt gaat ook dood. Maar het blijft door gaan: De kanarie die Carter elke dag meenam naar de onderzoeksplaats werd opgegeten door een cobra die ineens uit het niets opdook. Richard Bethell en zijn vader gaan allebei ook dood nadat ze onderzoek hebben gedaan naar de schatten. Arthur Mace, een naaste medewerker van Carter brengt het er ook niet levend vanaf. Een andere onderzoek White raakt in een zware depressie en pleegt zelfmoord. Als laatste komen de vrouw van Lord Carvanon, archeoloog Douglas en professor Gouglas Derry ook te overlijden. Op dit moment staan alle kranten in de wereld vol van geruchten over deze vreemde gebeurtenis. De Egyptische autoriteiten beginnen zich zorgen te maken en sturen daarom een waarnemer, en ja hoor, ook die haalt het niet. In een paar jaar tijd overlijden 17 geleerden in de bloei van hun leven. Sommigen op de plaats geweest, anderen niet. Wat is nou de reden van al deze overlijdensgevallen? Er is van alles geopperd: gif op het graf dat de eeuwen heeft overleeft? Waarom heeft Carter het dan wel gehaald? Als je de overlijdensgevallen bekijkt zijn er 3 kenmerken: zware koortsaanvallen, waanvoorstellingen en een voorgevoel voor de dood. Daarnaast ook plotseling opduikende kankervormen die tot een snelle dood leiden. Er is tot op de dag van vandaag nog geen duidelijkheid omtrent zijn al deze doden. Misschien is het de samenloop van omstandigheden of toch de wraak van de farao?