Manneke pis

Manneken Pis staat in Brussel op de hoek van de Stoofstraat en de Eikstraat, een steenworp verwijderd van de Grote Markt. Er bestaan verschillende legendes over Manneken Pis, die echter nooit bewezen zijn. Men weet enkel dat er reeds in de Middeleeuwen een soort fontein op dezelfde plaats stond en toen al 'Manneken Pis' werd genoemd. Deze fontein is al bekend van 1452 en verschafte de Brusselaars drinkwater. Het echte bronzen beeldje zoals wij dat nu kennen werd in 1619 ontworpen door de beeldhouwer Jerôme Duquesnoy, het werd in 1620 op de huidige plek geplaatst. Manneken Pis werd later als oudste burger van de stad symbool van de vrijheidszin van de Brusselaars.
Het kereltje dat de gehele dag vrolijk doorplast en vaak is omringd door een haag mensen heeft een bewogen geschiedenis meegemaakt. In 1745 werd het door de Engelsen ontvoerd en twee jaar later door de Fransen. Lodewijk XV liet hem later als schadeloosstelling kleden in een kostbaar kostuum van goudbrokaat. Zijn eerste uniform had het kereltje reeds in 1698 gekregen van de Beierse keurvorst Max Emanuel. In 1817 roofde een vrijgelaten Franse gevangene Manneken Pis nog een keer. Het beeld werd gebroken teruggevonden. Met behulp van deze fragmenten werd een nieuwe vorm vervaardigd en werd Manneken Pis opnieuw gegoten en op 6 december 1818 weer opgesteld. In de loop van de eeuwen groeide de garderobe van het wakkere kereltje steeds maar aan en ondertussen zijn er reeds 518 kostuums in het Stedelijk Museum in het broodhuis te bezichtigen. Nu heeft Manneken Pis dikwijls een kostuum aan. Hij draagt Amerikaanse en Belgische uniformen, doktershoeden en allerlei andere attributen. tussen de galante kostuums bevindt zich ook een luxe-pak uit de XVIIIde eeuw van een naar afstamming onbekende markies. In de collectie zitten er ook exotische gewaden, zoals een grasrokje en danskostuum uit Urund. Hij heeft ook volksdrachten: o.a. de MATYO die de in België levende Hongaren hem hebben gegeven.