Extreem rechts in België: Rex olv Degrelle

Rex was een fascistische, antidemocratische en anticommunistische partij en was extreem rechts. Je mag echter Rex niet vergelijken met het Vlaams Blok van nu. Rex was een rommelige en verwarde partij onder leiding van Leon Degrelle. De partij en z'n ideeën hadden de meeste aanhang in de middenklasse. In tegenstelling tot andere partijen van toen, werd Rex gesubsidieerd door giften van grote banken en industrieën. Degrelle zelf daarentegen was een zeer welsprekend man die het volk in een mum van tijd kon overtuigen van zijn ideeën. Hij heeft zelf eventjes het Sportpaleis van Brussel laten vollopen met duizenden mensen die zelfs betaalden om naar zijn betoog te luisteren. Maar hij kon alleen maar live betogen voeren. Met de komst van de TV werd hij echter belachelijk gemaakt. Als hij op de beeldbuis verscheen, kon hij evenzeer als clown beschouwd worden. Hij kon het gewoon niet vatten dat je in de micro niet zo hard moet roepen als in het Sportpaleis. Critici zeggen, dat als de TV eerder bestaan had, er van Degrelle en Rex nooit sprake zou geweest zijn. Degrelle, geboren in 1906 en gestorven in 1994, werd in 1930 met de taak belast om de Katholieke uitgeverij Rex te doen herrijzen. De uitgeverij heette Rex omdat de publicaties de zege van Christus Rex bevorderen. Maar al vrij snel werd de onschuldige uitgeverij omgevormd tot een hele politieke onderneming die voor heel wat opschudding zorgde. In 1932 was Degrelle lid van de Katholieke partij, maar in '35 daagde hij de die partij uit tot hervorming, wat totaal niet in goede aarden viel. Hij startte ook een campagne voor de zuivering van politieke zeden. Hij haalde vooral uit naar de financiële kopstukken van de katholieke partij. En door zijn ontegensprekelijke kwaliteiten, intelligentie en dynamisme kon hij de jonge katholieken van zijn fascistisch standpunt overtuigen. Toen Degrelle in Kortrijk nog eens zijn mening verkondigde over dit alles en in het bijzonder over de Fédération de Cercles, een burgerlijke en conservatieve vleugel van de katholieke partij, was het hek helemaal van de dam. Rex sprak over de "coup de Kortrijk". Die coup leidde echter tot de breuk met de Katholieke partij, wat niet belette dat Rex minder aanhangers had, integendeel. In '36, bij het eerste optreden van Rex, haalde de partij niet minder dan 11,5 % van de stemmen. Of om het even anders te omschrijven: in 1936 werden de kamerzetels opgedreven van 187 naar 202, maar vele partijen leden verlies. Even wat cijfers: Katholieken : - 16 zetels
Socialisten : - 3 zetels

Liberalen : - 1 zetel
VNV : + 8 zetels
Rex : + 21 zetels
De tussenkomst van premier Pierlot heeft niet kunnen baten in het succes van de partij. Pierlot had namelijk bij alle bisschoppen aangedrongen om Rex te distantiëren. En ondanks het feit dat een groot deel van de priester niet echt tegen de ideeën van Degrelle was, werden de gelovigen aangemaand om toch maar voor de katholieken te stemmen. Het meest verontrustende aan Degrelle in die tijd, was dat hij duidelijk zijn inspiratie bij Adolf Hitler gehaald had. Hij was namelijk al in Duitsland geweest om de technieken en tactieken van Hitler te bestuderen. Maar in '37 leed Rex al enorme nederlaag. Degrelle had het geforceerd om tussentijdse verkiezingen te laten organiseren door een Brussels volksvertegenwoordiger ontslag te laten nemen. Degrelle stelde zich daarop kandidaat. Onmiddellijk daarna volgde de kandidatuur van Paul van Zeeland, die eerste minister was maar geen parlementslid. Terwijl Degrelle enkel steun kreeg van het VNV (Vlaams Nationaal Verbond), kon van Zeeland rekenen op de drie regerende partijen: de katholieken, liberalen en de socialisten. Degrelle kwam bedrogen uit toen hij te horen krijg dat hij slechts 19% van de stemmen behaald heeft, terwijl van Zeeland een beduidende meerderheid van 76% behaalde. 5% stemde blanco, aangespoord door verscheidene katholieke kranten. Na die enorme afgang begon Degrelle nationaal-socialistische stellingen in zijn propaganda op te nemen met betrekking tot leiderschap en 'het joodse gevaar'. Onder invloed van Duitsland werd Rex een fascistische dictatuur, die ervoor zorgde dat het vertrouwen van de burgerij in Brussel en Wallonië zoek raakte. Ondanks de steun van Mussolini raakte de partij in zware financiële problemen. In '39 kregen ze nog 4% van de stemmen en toen de oorlog uitbrak, was de partij zo goed als failliet. In januari '41 besloot Degrelle dat zijn partij de Duitse oorlogsdoelen volledig moest steunen. In mei van dat jaar werd Rex-Vlaanderen trouwens opgenomen in het VNV, alweer een nederlaag voor Degrelle. In de zomer ging hij strijden aan het Oostfront in het door hem opgerichte, later bij de SS ingelijfde Waalse legioen. In '43 verklaarde hij het volgende: "Walen zijn ook Germanen, dus Wallonië behoort tot het Groot Germaanse rijk waarnaar de SS nu streeft." Door het feit dat de Walen enorm trots zijn op hun Latijnse esprit, viel deze uitspraak niet in goede aarden en bracht Rex én Degrelle in diskrediet bij de Walen, waardoor het kwam dat het aantal Waalse legionairs zeer beperkt bleef. In '44 werd Degrelle tot de door veroordeeld wegens collaboratie. Hij wist echter te ontkomen naar Noorwegen vanwaar hij met enkele Duitse officieren in het privé-vliegtuig van Albert Speer naar Spanje vluchtte. Met een lege brandstoftank raakten ze nog net over de toppen van de Pyreneeën en konden het toestel uiteindelijk in het water van San Sebastiaan tot stilstand brengen. Het einde van die vlucht was meteen ook het einde van Rex. Degrelle stierf in 1994 in Malaga, Spanje.