De burcht

Geschiedenis: Het leven in de burcht Wat is een kasteel nu eigenlijk? De eerste kastelen werden in de 9de en 10de eeuw gebouwd. Ze beheersten het omliggende gebied en werden speciaal ontworpen om de bewoners zo goed mogelijk te beschermen. Het kasteel van een machtig heer was niet alleen zijn woning. In vredestijd was het zowat het middelpunt waaromheen het leven van de heer en allen die hem ondergeschikt waren zich bewoog. In tijd van oorlog leek het kasteel op een versterkte stad in het klein. Mensen en dieren kwamen er hulp en bescherming tegen de vijand zoeken. Waar werden ze gebouwd? Vele kastelen waren gebouwd in een moeras, op de top van een berg ofwel op een eiland. De plaats was belangrijk om het kasteel zo goed mogelijk te kunnen beschermen. We gaan nu op stap door het kasteel.. Als we rond het kasteel wandelen zien we dat het hele kasteel omringt is met een dikke weermuur. Soms was er een dubbele bemuring, waarvan de binnenste muur hoger was dan de buitenste, zodat de soldaten van de binnenste muur over de buitenste heen konden schieten. De soldaten konden langs de muren lopen via weergangen. De muren waren voorzien van kantelen. Kantelen zijn de hoge delen waarachter de soldaten konden gaan staan voor bescherming. De lage delen tussen de kantelen noemen we moordgaten. Tussen de kantelen door kan kokend water op de vijand gegoten worden. De gaten in de muur zijn schietgaten. Soms was het kasteel voorzien van een slotgracht en vele torens. Dit kasteel is voorzien van een gevangenistoren maar de kerkers waren soms ook in de kelder van de burcht. De moeilijk toegankelijke cellen werden soms ook ‘oubliettes’ genoemd. Dit komt van het Franse werkwoord oublier en het suggereert dat de gevangenen daar achtergelaten en vergeten werden. Misdadigers werden in de middeleeuwen niet in kastelen opgesloten. Hun straf bestond uit een boete, verminking of terechtstelling. Maar wie werd er dan wel in opgesloten? Politieke gevangenen, krijgsgevangenen en edelen. Maar voor de edelen werd al gauw losgeld betaald. Om binnen in het kasteel te gaan moeten we over de slotgracht komen via een ophaalbrug. Deze brug werd via zware kettingen neergelaten. Ook de valpoort die in de muur is aangebracht moet open zijn. We komen uit op het binnenplein. Hier vinden we schuren, hondenhokken, een smidse, een keuken, … In één woord alles wat voor het levensonderhoud van zulk een gemeenschap nodig was. Meestal was er zelfs een kapel voorzien. Daar werd gebeden en om vergiffenis gevraagd. We houden even halt bij de slottoren. In de slottoren vinden we de slaapkamer van de heer en de

slaapkamers van de logies en de kinderen. De eetzaal en de ridderzaal zijn daar ook te zien. Gingen de mensen daar dan niet naar het toilet? Maar natuurlijk! Het kasteel had vele toiletten, die men privaten of latrines noemt. Ze waren meestal in weermuren gemaakt en konden door nauwe doorgangen bereikt worden. Zo’n privaat werd verlicht door een kleine lichtsleuf. Men zat op een eenvoudige stenen plaat waarin een rond gat was gehakt. Daaronder was een koker in de muur gemaakt, die in een beerput uitkwam. Vaak lagen de privaten op verschillende verdiepingen zo gegroepeerd dat de kokers naaste elkaar en in dezelfde put uitkwamen. Die put moest regelmatig leeggehaald worden. Op een weinig kwetsbare plaats op de buitenste weermuur was een privaat buiten de muur uitgebouwd, want ook de wachten moesten er wel eens gebruik van maken. De afval viel daar vrij naar beneden. Bij kastelen en stadsmuren die door een slotgracht omringd waren, kwam dat meer voor, want dan voerde het water de afvalstoffen meteen af. Dit was onze spreekbeurt over de burcht. Wij hopen dat jullie iets bijgeleerd hebben. en bedankt voor uw aandacht.