Duitse eetgewoontes

Presentatie over Duitse eetgewoontes

Inhoud:
· Inleiding
· Drinken
· Vegetariërs
· Restaurants/snackbars
· Eetgewoontes
· Tussendoortjes
· Brood en broodbeleg
· Buitenlands eten
· Broodje worst

Inleiding
Eten en drinken is voor Duitsers belangrijker dan voor Nederlanders. Je kunt je geen gezin, vriendenkring, verjaardag, jubileum of kegelclub voorstellen of er wordt regelmatig een aanleiding gevonden, om het glas te heffen en samen veel en lekker te eten. Het populairste eten in Duitsland is zuurkool met braadworst. De meest populaire Duitse drank voor volwassenen is de bier.

Broodje worst
De bekende duitse ‘bratwurst’ is een worst van fijngehakt varkensvlees, volgestopt in een darm, dat vervolgens vers, gekookt of gefrituurd gegeten wordt. Je kan het eten met aardappels of op een broodje, meestal in een bar of op straat.

De klassieker onder de worstjes is de Currywurst. Deze wordt geserveerd tegen een bodemprijs op een kartonnetje, en is vaak al voor je in stukjes gesneden. (Daarvoor is een speciaal apparaat zelfs!) Vervolgens komt er nog wat currysaus en currypoeder overheen en klaar is Kees. Soms krijg je er nog gedroogde gebakken uitjes. Veel regio's hebben trouwens hun eigen worstjestraditie. De Thüringer Rostbratwurst (Rost= rooster, waar hij op gegrild wordt), de Nürnberger Rostbratwurst (hele kleine worstjes) en de Beierse Weißwurst zijn een begrip. Ze gelden niet als "vette hap" maar als kwaliteitsvlees, dat je bij ons alleen bij de slager kunt krijgen.

Drinken
Bier is een typisch Duitse drank, wat gedronken wordt door volwassenen. Het is ook één van de beroemdste producten die gemaakt wordt van landbouwgrondstoffen. Bier wordt niet zozeer als alcohol gezien, maar als een gewone dorstlesser. In Duitsland wordt het meeste bier per jaar gedronken van de hele wereld. Per jaar wordt er per persoon gemiddeld 140 liter bier gedronken. Maar omdat niet iedereen bier drinkt, zijn er dus ook mensen die veel meer dan 140 liter bier per jaar drinken! Er zijn in Duitsland 1290 bierbrouwerijen, en meer dan 5000 verschillende soorten bier. In Beieren wordt het meeste bier gedronken.
Water is voor Duitsers belangrijker dan voor ons, lijkt het wel. Ze onderscheiden dan ook Mineralwasser, Heilwasser, Quellwasser, Tafelwasser en Trinkwasser. Drinkt een Nederlander gemiddeld zo'n 17 liter mineraalwater per jaar, de Duitser drinkt 97 liter en wordt in Europa alleen nog verslagen door de Belgen en de Italianen. Van al die watertjes heeft mineraalwater het hoogste aanzien en staat in een lange traditie van de gezondheidscultus in Duitsland. De naam is wettelijk beschermd en geldt alleen voor water uit onderaardse bronnen, waaraan hoogstens koolzuur toegevoegd mag worden. (Anders heet het: "stilles Mineralwasser") Het moet de oorspronkelijke mineraalstoffen, sporenelementen enz. bevatten. Hoogstens mogen ijzer en zwavel eruit gehaald worden. Tot slot moet het bij de bron gebotteld worden. In Duitsland een "Spa rood" bestellen heeft zelden zin, je ziet het er nauwelijks. Logisch ook wel, want het barst van de Duitse bronnen, zoals Gerolsteiner, Appolinaris, Staatlich Fachingen enz.
Koffie is de meest geliefde drank in Duitsland. In 1999 verslonden de Duitsers er zo'n 162 liter per hoofd van de bevolking van. Op de tweede plaats van de geliefde dranken kwam bier, met 127.5 liter per persoon. Duitse koffie is over het algemeen een ander melange dan de Nederlandse en wat sterker gebrand. Veel mensen kopen de bonen bij een koffiewinkeltje van Eduscho of Tchibo en laten ze daar ter plekke vers malen. De koffie is een stuk duurder dan in Nederland.

Vegetariërs
Volgens de European Vegetarian Union zijn er in Duitsland zo'n 2,9 miljoen vegetariërs, zo'n 3,62 % van de bevolking. Maar in een recente enquête gaven zo'n 7,7% van 1500 ondervraagden aan geen vlees te eten. Ter vergelijking: De meeste vegetariërs in Europa wonen in Engeland (7,2 % van de bevolking), Nederland is goede derde met 1,5 % van de bevolking. Anders dan je zou denken zijn er in Duitsland dus twee keer zoveel vegetariërs dan in Nederland!

Restaurants/snackbars
De oorspronkelijke Duitse snackbar is geen friettent, maar een "Wurstbude", een worstjestent met natuurlijk een flinke voorraad bier om alles weg te spoelen. Vaak kun je er wel friet krijgen, maar die is in Duitsland bij een restaurant lekkerder. Ook kun je bij de Imbiss een gehaktbal krijgen, al heet die dan Frikadelle of Bulette (in Berlijn). De Nederlandse frikandel of kroket komt je er niet tegen. De laatste tijd is het vooral de Döner-Kebap (meestal kortweg Döner genoemd) die de Duitse worstjescultuur bedreigt. Overal zijn er eettentjes, waar je voor een laag bedrag een pita-broodje gevuld met gegrild vlees kunt krijgen
In Duitsland eet je buiten de deur goedkoper en beter. Een hoofdgerecht boven de 20 gulden vindt men in Duitsland duur. Een pizza boven een tientje ook. En dan hebben we het niet over kleine porties en krom bestek, maar over een verzorgde sfeer en lekker eten.


Eetgewoonten
Dat alle Duitsers elke dag grote hompen vlees naar binnen werken is onzin. (Wij eten ook niet elke dag stamppot, hutspot enz.). Wat voor ons de kroketten en frikadellen bij de snackbar zijn, is in Duitsland het worstje bij de "Imbiss". De porties eten en drinken zijn meestal groter dan bij ons. Duitsers houden van lekker en goed eten en drinken. Ze hechten bovendien veel waarde aan de kwaliteit van hun eten. Anders dan in Nederland eet men vaak tussen de middag warm. De kinderen soms op school, de ouders op het werk. Bij de warme maaltijd drinkt men meestal iets van bronwater of vruchtensap, soms ook een biertje.
De traditionele keuken is heel verschillend: Van Noord tot Zuid heb je de meest uiteenlopende gerechten. Deze traditionele gerechten zijn "deftig" (het Duitse woord voor "stevig"), omdat ze stammen uit de tijd dat mensen zwaar lichamelijk werk deden en zulke stevige kost ook nodig hadden. Enkele traditionele gerechten zijn Königsberger Klopse en Kasseler im Blätterteig. In de kustgebieden in het noorden wordt veel vis gegeten. Iedere streek heeft zijn eigen specialiteiten. Hamburg is bijvoorbeeld heel beroemd om zijn paling, pruimen en groentesoep. In het westen van Duitsland is het eetpatroon de laatste jaren behoorlijk veranderd door de betere levensomstandigheden en doordat mensen gezonder zijn gaan eten.

Tussendoortjes
Voor een echte taartfan is Duitsland een El Dorado. Het barst van de gebaksoorten en de stukken zijn vaak groter dan bij ons. Naar tompoezen en moorkoppen zul je vergeefs zoeken. Lekker hartig gebak zijn "Brezel", een soort grote zoute krakelingen, die vers gebakken en nog warm verkocht worden. Koffie drinkt men niet om half negen na het journaal, maar zo tegen vieren, met een enkele keer een lekker stuk gebak of een schaal koekjes. Het eten van meerdere stukken gebak, wat op de tafel blijft staan (en niet meteen weer in de koelkast verdwijnt), is ook niet onbeschoft maar heel normaal.

Brood en broodbeleg
Het standaard Duitse brood is zuurdesembrood. Dat is donker brood, dat door het zuurdeeg lang houdbaar is, en een stevige eigen smaak heeft. Het is vooral geschikt voor hartig beleg. Als je er niet van houdt, dan wijk je met plezier uit naar de vele soorten harde broodjes. Die heten Brötchen, in Zuid-Duitsland echter Semmeln en in Berlijn en Hamburg heten ze Schrippen. Verder heb je natuurlijk in Duitsland ook massa's soorten brood, maar vaak dus met zuurdesem. Al het broodbeleg wat wij kennen kun je in Duitsland ook krijgen, maar pindakaas en hagelslag zul je vrijwel nooit als broodbeleg tegenkomen. Hagelslag wordt als taartversiering gebruikt.

Buitenlands eten
Wat voor ons altijd de Chinees was, was voor Duitsers altijd de Griek. Maar tegenwoordig tieren de buitenlandse eetgelegenheden welig en kun je eigenlijk alles eten. Absolute favorieten om buiten de deur te gaan eten zijn de Joegoslaaf en de Italiaan. Dat heeft ook zo zijn invloed gehad op de manier van koken thuis. Zoals wij in Nederland tegenwoordig ook wel eens shoarma-vlees eten of een pizza. Maar bijvoorbeeld nasi, saté en bami zul je niet gauw aantreffen in Duitsland, het zijn gerechten die we dankzij onze voormalige kolonie Indonesië kennen.