Inhoudsopgave:
De gehele tekst
Samenvatting
Spreekschema
Uitdeelpapier
Beoordelingsformulier
Gehele tekst:
Wat is IVF:
IVF is de afkorting van In Vitro Fertilisatie: 'in vitro' betekent 'in glas' en 'fertilisatie' betekent 'bevruchting'. In Nederland noemen we dit een reageerbuisbevruchting.
IVF is kunstmatig zwanger proberen te worden dit houdt in dat een vrouwelijke eicel en een aantal mannelijke zaadcellen (ongeveer 100.000 per eicel) buiten het lichaam van de vrouw in een glazen schaaltje worden samengebracht de bevruchting. Als er eicellen zijn bevrucht, dan worden maximaal twee embryo's in de baarmoeder teruggeplaatst. Hieruit kan een zwangerschap volgen. De gehele IVF-behandeling wordt door Esra verder uitgelegd.
Geschiedenis:
De eerste onderzoeker, die de menselijke bevruchting heeft bestudeerd, was Allen C.S. in 1930. De kennis van het tijdstip van ovulatie was al sinds 1923 bekend. De embryologie was als wetenschap nog maar in een begin stadium.
Het was Gregory Pincus in 1935 gelukt bij een konijn IVF en verdere ontwikkelingen tot en met de geboorte te realiseren.
In 1944 hadden John Rock en Miriam Menkin in zes jaar tijd 138 levende menselijke wezens geïnsemineerd in reageerbuizen. John Roch heeft bij zijn experimenten veel steun gehad van Gregory Pincus Rock en Menkin waren medici die verbonden waren aan gynaecologische klinieken.
Tot aan 1953 lijken er niet veel nieuwe ontwikkelingen te zijn, totdat de gynaecoloog Landrum Shettles een embryo tot aan een tweecellig stadium in een reageerbuis kweekte.
In 1958 lukte het de Engelsen McLaren en Biggers bij muizen IVF tot stand te brengen.
In 1952 ontdekte C.R. Austin het verschijnsel van de activiteit van spermacellen. De
kennis hiervan is essentieel gebleken voor de reproduceerbaarheid van IVF en lag ten grondslag aan de latere successen van Edwards. In 1965 deed Edwards proeven samen met het echtpaar Jones tijdens een verblijf in Baltimore, waarbij ze probeerden met menselijke gameten conceptie tot stand brengen in de baarmoeder van een konijn en een aap, dit was echter zonder succes.
In 1967 werd in Engeland de Abortion Act aangenomen, dit had enkele gevolgen:
? Vele ongewenste kinderen komen niet meer ter wereld, waar door de mogelijkheden voor
het adopteren van een kind uit eigen land (of ander blank kind) kleiner worden. Omdat
adoptie als vervulling van de kinderwens steeds minder haalbaar word kiezen steeds meer
mensen voor IVF
? De liberalisatie van abortus ging gepaard met de trend om te spreken van "relatieve
beschermingswaardigheid" van het menselijke embryo 'Als de embryo's die ontstonden via
IVF misvormd waren konden ze makkelijk geaborteerd worden.
Tussen 1973 en 1977 werd er door Edwards en Steptoe bij 77 vrouwen IVF uitgevoerd met
als resultaat 1 zwangerschap die moest worden afgebroken en 2 zwangerschappen die
eindigden in een miskraam.
Daarna ging het beter, de eerste IVF baby, Louise Brown werd in 1978 geboren. Eerst was
de indicatie vooral onvruchtbaarheid van de vrouw door afgesloten eileiders, maar later
werd de methode ook bij andere vormen van onvruchtbaarheid toegepast. In 1988 werd IVF
zo vaak toegepast dat 1 op de 100 kinderen als resultaat van IVF werd geboren. Nu is 1 op 5 behandelingen een succes.
Behandeling van IVF – zwangerschappen:
STAP 1: Hormonale stimulatie van de eierstokken. De eierstokken worden hormonaal gestimuleerd om meerdere follikels met daarin de eicellen te maken. Bij een gewone menstruatiecyclus rijpt er per keer maar een follikel met daarin een eicel. Voor een IVF behandeling zijn meerdere eicellen nodig om de kans op succes te verhogen. Allereerst wordt de natuurlijke hormooncyclus onderdrukt door toediening van een injectie (Decapeptyl). Zo kan de vrouw zelf geen hormonen aanmaken die de stimulatie zouden kunnen tegenhouden. De eierstokken worden daarna gedurende 10 à 14 dagen gestimuleerd door het geven van een natuurlijk hormoonpreparaat via injectie (Humegon, Metrodin HP, Puregon of Gonal-F). Op deze manier ontwikkelen zich meerdere (ongeveer 10) eicellen. De injectie kan toegediend worden in het ziekenhuis, door de huisarts of thuis door een zelfstandige verpleegster. Via een onderzoek en echoscopie kun je groei van de follikels volgen. Op het moment dat de echo voldoende grote follikels laat zien en het bloed de juiste hormoonwaarden laat zien, bepaalt de arts het juiste moment om de eisprong te stimuleren door toediening van Pregnyl of Profasi.
STAP 2: Eicelpunctie of Pick-up. Juist voor de eisprong, ongeveer 36 uur na de Pregnylspuit vindt eicelpunctie of pick-up plaats waarbij de follikels worden aangeprikt en leeggezogen, zodat de eicellen verzameld kunnen worden. Dit gebeurt onder lokale of licht algemene verdoving. Het follikelvocht waarin zich de rijpe eicellen bevinden wordt direct onder microscoop bekeken en de eicellen worden uit het vocht gehaald. De eicellen worden in een schaaltje bewaard bij lichaamstemperatuur in een broedstoof. Ook de andere omstandigheden zoals bv het zuurstofgehalte zijn identiek aan die in het moederlichaam. De ochtend van de pick-up brengt de man een spermastraal binnen.
STAP 3: Inseminatie. Voor de inseminatie wordt het sperma behandeld waarbij de zaadcellen volledig gescheiden worden van het vloeibare gedeelte van het sperma. De inseminatie, het samenvoegen van de zaadcellen en de eicel, gebeurt in een glazen schaaltje.
STAP 4: Bevruchting. Na ongeveer 16 uur wordt gecontroleerd of er bevruchting heeft plaatsgevonden tussen de eicel en de zaadcellen. Twee dagen later kan men zien of het embryo zich verder gedeeld heeft. Op dat moment bestaat het embryo uit 2 tot 8 cellen.
STAP 5: Embryotransfer. Ten slotte vindt de embryotransfer plaats waarbij de 2 (en uitzonderlijk 3) beste embryo´s worden teruggeplaatst in de baarmoeder via de baarmoederhals. De patiënt blijft nog enkele uren rustig liggen waarna zij naar huis kan.
Wat gebeurt er met de overtollige embryo´s?
De overgebleven embryo´s worden ingevroren. Zodat zij langer bewaard kunnen worden bij -196 graden. Later kunnen deze embryo´s ontdooid worden om te worden ingeplant. Bij het ontdooien worden 50% van de embryo´s beschadigd, zodat ze niet meer bruikbaar zijn voor inplanting. Hier bij is de kans om zwanger te raken ook heel erg klein.
Risico en gevolgen
Een IVF behandeling kan bijwerkingen hebben hieronder staan er een paar: - Bij ongeveer 2% van de behandelingen komt het Ovarieel Hyper Simulaties Syndroom (OH SS) voor. Dit wordt ook weloversimulatie genoemd. OHSS is meestal erg pijnlijk, de buik is erg pijnlijk en opgezwollen door ophoping van vocht in de eiblaasjes. De meeste gevallen van oversimulatie gaan met rust en veel drinken vanzelf over. In het ergste geval kan een ziekenhuis opname nodig zijn waarbij een vochtinfuus zal worden toegediend. Het vocht dat zich ophoopt in de eierstokken wordt namelijk onttrokken aan het lichaam, waardoor het bloed kan indikken. Deze vorm komt bijna niet voor. - Er is ook een klein risico op infectie gevaar. Vroeger werd voor de terugplaatsing van de embryo's de vagina schoongemaakt met jodium. Dit bleek niet goed te zijn voor de embryo's. De vagina wordt nu gespoeld met water, waardoor de kans op infectie is afgenomen tot ongeveer 2%. - Soms lukt het niet om de eicellen te laten rijpen. Soms verandert de hormonale situatie zo ongunstig, dat de ingreep niet kan doorgaan omdat ze van tevoren al weten dat er geen goede eicellen meer aanwezig zijn. Bij driekwart van de vrouwen moet de behandeling vroegtijdig gestaakt worden om op een later tijdstip een nieuwe poging te doen. Ook het aanprikken van de eiblaasjes kan mislukken, of het aanprikken lukt wel, maar er worden geen eicellen terug gevonden. De bevruchting in het laboratorium kan mislukken. De moeilijke fase is het innestelen van het embryo nadat dit is teruggeplaatst in de baarmoeder. Als het zich wel ingenesteld heeft is de kans op een miskraam nog groter als bij een spontane zwangerschap. De kans dat een zwangerschap die ontstaan is na IVF in een miskraam eindigt is vrij groot. Van een IVF zwangerschap eindigt ongeveer twee van de tien in een miskraam. De kans op een gezonde baby ligt per poging ongeveer op 15%. - De kans dat er een meerlingzwangerschap ontstaat is groter, omdat er vaak meer dan één embryo wordt teruggeplaatst. Er worden bij IVF zwangerschappen is ongeveer 75-80% een eenling en 20-25% tweeling of soms zelfs een drieling.
De spreekbeurt gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden