Oude Egypte

Het oude Egypte Inleiding Egypte is een land dat ligt in Noord Afrika aan de Middellandse Zee. De belangrijkste rivier in het land is de Nijl. De beschaving in het oude Egypte ontstond ± 3500 jaar voor Christus. Het Rijk bestond tot ongeveer 500 jaar voor Christus, toen werd het Rijk veroverd door de Perzen. Het belangrijkste middel van bestaan was de landbouw. Egypte heeft zijn bestaan te danken aan de Nijl die jaarlijks overstroomt en een vruchtbaar laag grond achterlaat. Zo is er leven en landbouw mogelijk aan de oevers van de Nijl, daarom is het langs de Nijl het dichtst bevolkt. De Egyptenaren hadden al vroeg ontdekt hoe metaal gemaakt kon worden, ze konden hierdoor al snel goede werktuigen van voornamelijk brons maken. Hoe werd het land bestuurd Het oude Egypte werd bestuurd door een farao, dit is als bij ons een koning. De taak van een Farao was het opstellen van goede regels en besluiten nemen.Hij had veel ambtenaren in dienst die deze regels moesten handhaven. Ook de betrekkingen met andere landen moest de Farao onderhouden. Als in het land een oorlog uitbrak moest de Farao een leger op de been brengen en was hij zelf aanvoerder hiervan.

Nog een belangrijke taak van de Farao is het onderhouden van de godsdienst. Een Farao liet tempels bouwen voor de goden, omdat de Egyptenaren geloofden dat de goden macht over hen hadden. In die tempels bracht hij offers om de goden gunstig te stemmen.

Een paar belangrijke goden waren: Re, de zonnegod en schepper van de wereld
Osiris en zijn vrouw Isis, deze twee goden waakten over de jaarlijkse overstroming van de Nijl en het akkerland. Osiris heerste ook over het dodenrijk. Horus is de god van de koningen en zoon van Osiris en Isis. Schrift: Het schrift van de Egyptenaren noemt men hiërogliefen. Het is geen schrift dat uit letters bestaat, zoals bij ons, maar uit beeldtekens. Die stellen vooral dieren en gebruiksvoorwerpen voor. Voor ons was het hiërogliefen een onleesbaar schrift, maar een Franse officier van het leger van Napoleon bracht daar verandering in nadat hij in 1798 nabij de monding van de Nijl. een 1,14 meter hoge, zwarte steen ontdekte. Op die steen stonden drie teksten. Één in het Grieks, één in het Latijn en één in het hiërogliefen. Na het ontcijferen door konden we afleiden dat het om drie dezelfde teksten ging.

Zoals je weet bestond er in die tijd nog geen papier. Toen schreef men op papyrus. Papyrus komt van de papyrusplant die in grote hoeveelheden langs de Nijl groeit. Men gebruikte de stengel van de plant om papyrus te maken. Belangrijke gebouwen

De Egyptenaren staan bekend om hun prachtige bouwwerken. Zo ga ik er enkele opnoemen en vertellen waarvoor ze dienden.

Piramides: de piramides werden gebruikt om overleden farao’s in te begraven. Het zijn reusachtige bouwwerken die tot ongeveer 150m hoog kunnen zijn. De bekendste zijn de drie piramides van Cheops, van Chefren en van Mycerinos.

Tempels: de tempels werden gebouwd om de goden gunstig te stemmen. Ze werden versierd met bas-reliëf en zuilen. Enkele bekende tempels zijn de tempels van Karnak en Luxor, de tempel van Der el Bahari, en die van Aboe Simbel.

Obelisken: obelisken zijn langwerpige stenen met teksten en gebeden op voor de goden. De spitse top van de obelisk stelt de grond voor waarop de zonnegod Re stond toen hij het heelal schiep. Begrafenissen

De farao is voor de Egyptenaren een god op aarde. Dus, als hij stierf moest hij met alle nodige zorg begraven worden zodat zijn reis naar het hiernamaals of het dodenrijk door kon gaan. Er werden reusachtige piramides gebouwd, hun lichaam werd gebalsemd zodat het eeuwig bewaard bleef en ze kregen indrukwekkend grote schatten aan goud, diamanten, beelden en nog veel meer mee in het graf. Het mummificeren

Eerst gingen ze onderhandelen over de prijs van het mummificeren. Als ze daar over eens waren kon men beginnen met het mummificeren van de farao. Eerst moeten de ingewanden er uit, De hersens werden er met een haak door de neus uitgehaald daarna maakte ze 17 sneden in het in het lichaam hierdoor haalde ze de ingewanden er uit het hart en de nieren lieten ze er in. Daarna gingen ze de holtes schoonmaken als de goed was ging de vulling er in die bestond uit linnen en daar in werd hars of zaagsel in geduwd. Hierna werd hij 70 dagen in een natronbad gelegd, dit is een bad met een soort zoute stof. Vervolgens werd hij 30 dagen met olie, zalf en kruiden behandeld. Het gebalsemde lichaam werd in een kist gestopt die telkens weer in een grotere kist gestopt werd. Zo was het eindresultaat één gebalsemd lichaam in drie kisten, waarvan de buitenste kist verguld was. Die drie kisten, die de vorm hadden van het lichaam, werden nog eens in een rechthoekige kist gestopt, die zelfs nog in twee andere rechthoekige kisten werden gestoken die een enorm gewicht hebben.

Als het balsemen voltooid was, werd de sarcofaag in een grote stoet naar het dal der koningen gedragen. Achter de dragers van de sarcofaag kwamen de andere mensen die al de schatten meedroegen naar het graf. Dan volgden de klaagvrouwen die werden ingehuurd om te wenen en om zand over het lichaam te gooien om te tonen aan de mensen dat er grote rouw is bij de dood van de farao. In het graf werden alle benodigdheden op zijn plaats gezet zodat de farao een goed leven kon leiden in het hiernamaals. Deze benodigdheden kunnen bestaan uit eten, slaven, meubels, kleren, sieraden, wapens en amuletten. Toetanchamon

Eén van de farao’s die in Egypte hebben geleefd heette Toetanchamon, van hem zal ik wat vertellen over zijn graftombe. Toetanchamon werd op zijn negende farao, dus nog zeer jong. Hij stierf al toen hij 18 jaar was. Hij is niet bekend geworden om wat hij voor het land heeft gedaan, maar doordat in 1922 zijn graf werd ontdekt, dat niet leeggeroofd was door grafrovers. Na vele jaren speurwerk had hij het goed verstopte graf gevonden Nooit eerder is dat iemand gelukt.

In de grafkamer zijn vele schatten gevonden, onder andere het gouden masker op zijn gelaat, de vergulde troon en twee levensgrote beelden van Toetanchamon. Het masker is 54 cm lang.

Dan zal ik nu met behulp van dit boek laten zien hoe een gemummificeerd lichaam eruit ziet.