Namibië

Namibië

1. Inleiding
2. Geschiedenis
3. Informatie over Namibië
4. Bezienswaardigheden:
• Namibwoestyn
• Skedelkust
• Cape Cross
• Etosha
• Windhoek

1. Inleiding

Hallo, allemaal ik hou mijn spreekbeurt over Namibië. Ik doe dat omdat mijn ouders daar geboren zijn. We waren in juli 2004 op reis in Namibië. De meeste van de foto’s die ik gebruik, zijn van onszelf.

Namibië is een verschrikkelijk groot en leeg land. Groot wat betreft oppervlakte, ruim 20 keer Nederland en leeg wat betreft inwoneraantal, maar 1. 5 miljoen mensen. Het land is bekend om zijn wildparken, woestijnen en diamanten. Het ligt noordwest van Zuid-Afrika.

2. De Geschiedenis

De oudst bekende bewoners van het gebied waren de Bosjesmannen. Er kwamen ook een aantal herdersvolken naar Namibië doordat ze van vruchtbaardere gronden verdreven werden door andere Afrikaanse volkeren.

Tijdens Europese kolonisatie kwamen de Duitser naar Namibië. Door de woestijn wouden ze niet naar het binnenland van Namibië. De Duitse handelaar Adolf Lüderitz stichtte de kustdorp Lüderitz. Namibië werd Duits gebied onder de naam ‘Deutsch Südwestafrika’. In 1906 en 1908 werden koper- en diamantvelden ontdekt. De Afrikaanse bevolking werd door de toenemende kolonisatie steeds meer van hun land verdreven. De Herero’s en Nama’s kwamen in opstand. Er volgt een oorlog tegen de kolonisten waarin bijna de helft van de oorspronkelijke bevolking om kwam.

Na WO I kreeg Zuid-Afrika het zeggen over Namibië, onder de naam Zuid-West-Afrika. Na WO II werd de apartheid ingesteld. Zuid-Afrika was niet van plan de zeggenschap over Namibië op te geven. Het verzet van de Afrikaanse bevolking nam toe. In 1960 werd de SWAPO (South West African People’s Organisation) opgericht. Deze partij begon in 1966 met gewapend verzet tegen de Zuid-Afrikaanse overheersingen en het systeem van de apartheid. Dit was het begin van een 25-jaar durende guerrillaoorlog die zich vooral in het Noorden van Namibië afspeelde.

Er volgden nog 17 jaren van intensieve onderhandeling en gevechten voordat onder leiding van de Verenigde Naties verkiezingen werden uitgeschreven. De verkiezingen van november 1989 werden gewonnen door de SWAPO en Sam Nujoma werd de eerste President van Namibië. Bij volgende verkiezingen kwam de SWAPO steeds als winnaar uit de bus.

3. Informatie over Namibië:

• Klimaat: Namibië is warm en droog. Het heeft een woestijnklimaat. Ongeveer 300 dagen zon per jaar. In de winter is de temperatuur boven 20 graden overdag en is het ‘s nachts koud. In de Namib woestijn kan het zelfs vriezen. Zomermaanden zijn extreem heet uitgezonderd de kustplaatsen. Overdag ongeveer 40 graden. Het regent alleen in de zomer tussen november en februari en dan is het vaak donderstormen. Voor een korte periode hebben sommige rivieren dan water.
• Oppervlakte: 825 000km2 = ruim 20 keer Nederland
• Inwoners:Het heeft een bevolking van ongeveer 1,5 miljoen. Het is 2 inwoners per kilometer.
• Volkeren: Ovambo, Bosjesman, Kavango, Damara , Herero , Himba, en blanken.
• Talen: Engels, Afrikaans, Ovambo, Kho-san talen(Bosjesman talen) en Duits
• Hoofdstad: Windhoek
• Geldeenheid: Namibiese dollar gelijk aan ZA Rand ongeveer 12 eurocent
• Economie: Namibië heeft een gezonde economie. De meeste inkomsten worden verdiend in de mijnbouw. Het land is rijk aan delfstoffen zoals diamant en uranium. Deze producten zorgen voor 75 procent van de exportinkomsten. De landbouw is voor een deel zelfvoorzienend, maar er blijft genoeg over voor de export. Het grootste deel van de beroepsbevolking is werkzaam in de veeteelt. Er worden schapen en runderen gehouden.

4. Bezienswaardigheden:

• De Namibwoestijn
Namibië heeft zijn naam van de Namibwoestijn. Namib betekend “niets te zien”, maar eigenlijk is dat niet waar. Er is genoeg te zien maar dan moet je wel goed kijken. De Namib is een van de oudste woestijnen ter wereld. Hij is ongeveer 5 miljoen jaar oud. De dieren die er voorkomen, weten goed gebruik te maken van het weinige vocht dat er is.

De Namibwoestijn is gemiddeld 100km breed en is 2000 km lang. Er zijn de hoogste duinen ter Wereld. Die zijn 300 meter hoog. De woestijn wordt doorkruist door halfpermanente rivieren met op hun oevers verspreide bomen die water halen uit de waterhoudende grondlagen. Wanneer de rivier uitgedroogd lijkt, bevindt het water zich in feite onder de grond (op een diepte van 5 tot 6 meter). Het regent er zelden en alleen in de zomer. Het vocht verdampt snel door de hitte. De temperatuur kan er in een etmaal 30 graden stijgen of dalen.

Swakopmund is een perfecte plaats als je de Namib wil zien. De zee aan de ene kant en woestijn aan de andere kant van de weg. Het wordt er nooit heel warm, maar het is vaak mistig. Het komt door de zee. Je zit er ook dichtbij Cape Cross(daar hoor je zo nog meer over). In de buurt van Swakopmund kun je Quat-biken. Dat is met een Quad racen over de duinen of Dune-boarding dat is op een houten plank naar beneden glijden van een duin
(Dat heb ik zelf ook gedaan).

• Skedelkust
Grote delen van de Namib is beschermd natuur gebied waar je alleen met speciale vergunningen in kunt komen, zoals de Skedelkust.

SkeletonCoast Park of Skedelkust Park is een onderdeel van het Namibwoestijn. De naam "skelettenkust" werd aan dit park gegeven omdat er veel skeletten van schepen maar ook van mensen liggen. Door de onstuimige zee zijn er vaak heel wat schepen gestrand. De opvarenden die de kust konden bereiken, dachten gered te zijn want ze hadden immers vaste grond onder de voeten. De schipbreukelingen stierven echter allen van de dorst want ze waren beland op één van de droogste plekjes op aarde. De dichtstbijzijnde nederzetting waar drinkbaar water te vinden was, ligt zo een goede 200 kilometer verder.
Als je door deze woestijn wilt gaan moet je je, zoals bij elk nationaal park, inschrijven en een vergunning kopen. Het inschrijven heeft een dubbele functie, niet alleen wil men weten wie in gaat maar ook wie er terug uit komt. Het is verplicht om minimaal 1,5 liter water en eten voor een dag per persoon mee te nemen. Je kunt immers pech krijgen en praatpalen om hulp in te roepen, zijn er niet. Gelukkig rijden er elke dag wel enkele auto's voorbij en komen er af en toe parkwachters langs.
Het park is honderden kilometers lang en ongeveer 50 kilometer breed. Het is er verschrikkelijk droog en er groeit er bijna niets; soms zie je een Welwitschia staan. Het zuidelijk deel is toegankelijk voor bezoekers terwijl het noordelijke deel afgesloten wildernis is. In het noorden leeft nog een groepje woestijnolifanten, een zeer bedreigde en zeldzame olifantsoort.

We kregen twee lekke banden toen we een bezoek aan het park brachten en moesten teruggaan. We hebben helaas geen welwitscia’s gezien. We hebben wel een scheepswrak bezocht.

• Cape cross
In Cape Cross zijn de Portugezen in de 15e eeuw als eerste Europeanen aan land gegaan. Tegenwoordig is Cape Cross bekend door de tienduizenden zeerobben die op het strand van de zon liggen te genieten en hun eten uit de voedselrijke branding van de Atlantische oceaan halen. Je kan ze tot op een paar meter naderen en vooral het speelse gedrag van de kleintjes is een aandoenlijk schouwspel. Het minst leuke van Cape cross is de stank van de robben.

• Etosha

Met ruim 23,000 km2, is Etosha Afrika's grootste wildpark. Hier zie je allerlei wilde dieren zoals de zwarte neushoorn, honderden giraffes, kuddes van meer dan 1000 zebras en antilopes, gnoes, de olifant en de echte koning van Afrika.
De waterplaatsen zijn de beste plekken om leeuwen, luipaarden, olifanten en neushoorns te zien, vooral bij zonsopgang en zonsondergang.

• Windhoek
Windhoek is de hoofdstad van Namibië. Het ligt in een vallei op een hoogte van 1660meter. Het is met niet zo’n hele grote stad maar het is wel een hele moderne stad. Je ziet op straat een hele grote verscheidenheid mensen. Vooral de vrouwen van de Herero-stam trekken de aandacht. Zij zijn bekend om hun opvallende en fleurige kleding. Ze dragen breed uitstekende hoofddeksels in bijpassende kleuren. De traditionele dracht is afgeleid van de kleding zoals die gedragen werd door de vrouwen van de negentiende eeuwse missionarissen.
De talen die worden gesproken, zijn even gevarieerd als de bevolkingsgroepen. In de ene winkel spreekt men Duits, in een andere Engels.

Er staat er ook nog een aantal kastelen uit de koloniale tijdperk. Ze zijn nu in privé bezit.

Slot:

Dat was mijn spreekbeurt. Ik hoop dat jullie ervan genoten hebben en ook nog een keer een bezoek aan Namibië willen brengen.