Chocolade

Geschiedenis van chocolade?

In het jaar 1519 gaat Hanán Cortéz met enkele honderden mannen, paarden en kanonnen gewapend naar Vera Cruz. Bij het bereiken van de hoofdstad der Azteken, verbaast Cortéz zich over de beschaving van dit volk. Een van de dingen die Cortéz boeide was de consumptie van een vreemde drank "xocolatl" genaamd. Cortéz introduceerde later dit vreemde drinken aan het hof van koning Karel V. Het bittere en schuimende drankje werd echter niet gewaardeerd. Pas nadat Cortéz er vanille en suiker aan toe had gevoegd werd dit drankje zeer populair.

In eerste instantie werd cacao alleen maar aan het Spaanse hof genuttigd. Het product was erg duur en werd alleen verbouwd in de overzeese Spaanse koloniën. Door de Spaanse relatie met de Habsburgs kwam de drank ook in Duitsland, Oostenrijk, Vlaanderen en Italië. In deze landen werd aan de drank een helende werking toegeschreven en mede door de hoge accijns bleef het jaren lang een drankje voor de elite. Pas aan het einde van de achttiende eeuw nam de import toe en werden de accijnzen verlaagd. Toen konden ook gewone mensen zich het drankje veroorloven.

De Nederlander van Houten kwam in 1823 met een pers waarmee cacaoboter uit vloeibare chocolade getrokken kon worden, waardoor er cacaopoeder overbleef. Door de cacaopoeder te vermengen met cacaoboter werden de eerste chocoladerepen gemaakt.

 

Waar wordt chocola van gemaakt?

Waarschijnlijk waren het de Maya's die in het jaar 400 voor het eerst in aanraking kwamen met de bijzondere cacaovrucht. Ze gebruikten toen nog niet de cacaopit of cacaoboon, want die smaakt erg bitter. Ze kauwden op de zoete vrucht van de cacaoboon, de schillen en pitten spuugden ze uit.

Later zijn de Maya’s er achter gekomen dat er van geroosterde pitten een heerlijk drankje gemaakt kon worden. Dat drankje noemde ze chocolate. Aan de fijngestampte bonen werden water, veel peper en paprikapoeder toegevoegd. Ondertussen moest er hard worden geroerd om het lekker te laten schuimen.

200 jaar daarna begonnen de Maya's cacaobonen te kweken. Door de cacaobonen te drogen, konden ze lang worden bewaard. Cacaobonen waren in die tijd zoveel waard dat je er zelfs voedsel, dieren en kleding voor kon kopen.

Hoe chocolade nu is?

Ook nu nog wordt chocola gemaakt van cacaobonen. Die cacaobonen groeien aan bomen in landen als Zuid Amerika en Afrika, waar het warm en vochtig is. De bonen groeien het beste als het tussen de 25 en 30 graden en vochtig is en als de boom niet te veel in de zon staat.

De cacaoboom staat het hele jaar in volle bloei, de vruchten aan de boom lijken om komkommers. De cacaovruchten groeien over de hele boom, dus zowel aan de stam als aan de takken. In de vrucht zelf zitten 35 cacaobonen, die goed beschermd zijn door een wit en wattig vruchtvlees. Als de vruchten rijp zijn en een geel-bruine kleur hebben, worden ze geplukt. De vruchten die laag aan de boom groeien worden met een groot mes geplukt, de vruchten die hoger aan de boom hangen worden afgesneden met een lange stok met daarop een mes.

Als de vruchten geoogst zijn, worden ze op een open plek neergelegd. Daar laten ze ze een tijdje liggen. Hierna worden de vruchten doormidden gesneden. Het vruchtvlees en de bonen worden in manden en bakken verzameld en afgedekt met grote bladeren van bananenbomen en palmbomen. Onder de bladeren beginnen de bonen door de hitte lekker te broeien en te gisten. Hierdoor verliest de cacaoboon zijn bittere smaak, hij wordt lekkerder en bruiner.

Daarna laten ze de bonen 2 weken drogen in de zon. Na het drogen wordt de cacao gesorteerd en verpakt in pakken van 60-100 kilo. Via de havens wordt de cacao met schepen naar ons land en andere landen in de wereld gebracht om er echte chocola van te maken.
 

Hoe word chocolade in de fabriek gemaakt?

Als de cacaobonen in ons land zijn aangekomen en in de haven zijn gelost, worden ze opgeslagen in pakhuizen en daarna naar de fabriek gebracht. Daar worden de bonen eerst schoon gemaakt. Kleine insecten, maar ook takjes, steentjes en andere dingen die er niet in horen, worden eruit gehaald. Als de bonen schoon zijn, worden ze gebrand. Dit gebeurt in draaiende trommels, waarin de temperatuur oploopt tot 140 graden. Een gebrande boon smaakt veel lekkerder.

Om het schilletje er af te halen worden de bonen gebroken. Met een speciale windmachine wordt de schil weggeblazen. Wat binnen in de boon zit wordt gemalen in speciale breekmachines, de gebroken bonen gaan naar de cacaomolen. Door de warmte van de molen worden de bonen vloeibaar. Het vet wat in de bonen zit, wordt eruit gehaald, dit noem je ook wel cacaoboter. Wat dan overblijft zijn grote brokken keiharde cacao, van die brokken wordt cacaopoeder gemalen.

 

Wat zijn de ingrediënten?        

Aan de cacaopoeder worden allerlei ingrediënten toegevoegd, zoals suiker, melkpoeder en cacaoboter. Omdat de massa nog korrelig is, moet het nog één keer worden fijngemalen in een verwarmde mengmachine. Daarna wordt het mengsel opgeslagen in warme bakken met een temperatuur van 50 graden.

De vloeibare chocolade kan nu in de goede vorm worden gegoten van repen, letters, paashazen of chocoladegeld. Als er noten, rozijnen of nog iets anders in moet, dan gebeurt dat eerst. De temperatuur van de chocola moet 30 graden zijn, als dat niet zo is dan verandert de smaak en dan kun je het niet meer lang bewaren. De vormpjes vol chocolade gaan allemaal over de dribbelbaan; een lopende band die op en neer gaat, de chocolade zakt nu goed in de vormpjes en de luchtbelletjes worden er zo uitgetrild.

Daarna kan de chocola afkoelen. De repen en ander vormen krimpen door het afkoelen, ze worden dus een beetje kleiner. Per minuut komen er 720 repen op een transportband terecht, klaar om ingepakt te worden.

Om de chocola zit vaak een zilverpapiertje, dat zit er niet voor niets omheen. De aluminiumfolie beschermt de chocolade tegen vocht en chocola dat in folie is verpakt, smelt minder snel. Toch heeft chocola wel eens een witte uitslag. Dat is geen schimmel, ze noemen het bloom (zeg: bloem). Als de reep eerst koud is en dan heel warm wordt, komt er een beetje cacaoboter naar boven, dat is die witte uitslag. Je kunt de chocolade dan nog gerust eten.

Je kunt chocola het best bij een temperatuur tussen de 12 en 28 graden bewaren. De plek moet droog en donker zijn. Vocht en zonlicht zijn niet goed voor chocola.