Homeopathie versus geneeskunde

Homeopathie is een vaak toegepaste geneeswijze die gebruik maakt van natuurlijke medicijnen. De grondlegger van homeopathie was de arts en scheikundige Samuel Hahnemann. In 1790 ontdekte hij dat een stof die bepaalde verschijnselen kon opwekken, ook dezelfde verschijnselen weer kon doen verdwijnen. Deze belangrijke natuurwet werd het basisprincipe van de homeopathie en wordt ook wel de similiawet genoemd.
De geneeskunde baseert zich daarentegen op de methode om met middelen, andere of tegengestelde verschijnselen te doen ontstaan.
Homeopathie en geneeskunde hebben beide hun voor- en nadelen.

Homeopathische middelen bevatten hoofdzakelijk natuurlijke ingrediënten. Ze zijn afkomstig van mineralen, planten of soms van dierlijke producten. Het voordeel is dus dat er geen tests worden uitgevoerd op dieren, maar op mensen. Mensen zijn in staat om de laborant duidelijk te maken hoe ze zich voelen en wat ze precies ervaren. Er wordt uiteraard geëxperimenteerd met een veilige dosering. Natuurlijke middeltjes zijn trouwens veel gezonder dan de medicijnen uit de klassieke geneeskunde, die meestal veel chemische stoffen bevatten. In tegenstelling tot reguliere geneesmiddelen die meteen werken, maar vaak alleen de symptomen bestrijden, versterken en mobiliseren de homeopathische middelen de bestaande, genezende krachten die er van nature al zijn. Homeopathische geneesmiddelen worden in druppel-, korrel- of tabletvorm gegeven.
Naast de medicijnen biedt een homeopathische behandeling ook een aantal voordeligheden aan. De homeopaat laat de patiënten meerdere keren op consultatie komen. Hij leert hun problemen beter kennen en staat ook stil bij de klachten waarvoor de patiënt in de eerste plaats niet was gekomen. De zieke wordt in zijn geheel genezen. Het voorschrijven van een remedie berust dus op het principe van de totaliteit. De homeopaat laat de patiënt een zeer nauwkeurige vragenlijst invullen, waarin niet alleen naar de klachten wordt gevraagd, maar ook naar de psychische toestand. De behandeling is aangepast aan de wensen en de persoonlijkheid van de patiënt. Op lange termijn kan de prijs voor een behandeling hoog oplopen, maar in vergelijking met het weinige aantal consulten bij een arts, is een homeopathische behandeling vrij goedkoop. Indien er een probleem is dat niet kan worden opgelost, kan de homeopaat overleggen en gedeeltelijk samenwerken met een arts.
Een arts analyseert zelden zo grondig als een homeopaat. De consultatie beperkt zich meestal tot één afspraak, om enkel de klacht waarvoor de patiënt komt, te behandelen. Medicijnen zijn ook niet aangepast aan het karakter en de gevoeligheid van de zieke. De korte en vaak dure behandeling is vooral gericht op fysieke en niet op geestelijke toestand.
Geneeskunde heeft natuurlijk ook zijn voordelen. Er is minder kans op het optreden van bijwerkingen van de medicijnen dan bij homeopathische middelen. De geneeskunde biedt meer oplossingen voor chronische en ernstige ziekten, hierdoor geneest de patiënt meestal sneller. In sommige gevallen is het na bespreking met de homeopaat toch mogelijk om een chronische ziekte te behandelen, maar het genezingsproces zal erg veel tijd in beslag nemen. Uit bevolkingsonderzoek blijkt dat 50 tot 70% van de mensen, zelfs met chronische klachten, goed geholpen is met homeopathie. Daarom krijgt 30% van de patiënten liever een homeopathisch geneesmiddel (40% liever reguliere medicijnen).

De voordelen van homeopathie tonen aan dat deze geneeswijze in veel gevallen geschikter is dan geneeskunde voor patiënten met kleine kwalen en/of psychische problemen. Geneeskunde biedt daarentegen snellere, maar niet altijd betere oplossingen voor chronische ziekten. Volgens mij is het beter om in geval van ziekte een homeopathische behandeling te krijgen. Homeopathie houdt rekening met wie je bent en hoe je je voelt. Een reguliere arts behandelt nooit al je klachten, terwijl een homeopaat ervoor zal zorgen dat je tiptop in orde blijft.