De aanval van de Nerviërs (DBG II,19)

DE AANVAL VAN DE NERVIËRS (DBG II,19)

Nadat Caesar zijn ruiterij had vooruitgestuurd (lett.: nadat zijn ruiterij was vooruitgestuurd), volgde hij met al zijn troepen; maar de opstelling en de ordening van de colonne was anders dan de Belgen aan de Nerviërs hadden gemeld/bericht. Want omdat Caesar de vijand naderde, liet hij volgens zijn gewoonte zes legioenen zonder bepakking/gevechtsklaar marcheren (ducere: leidde hij, voerde hij het bevel over, liet marcheren); na hen had hij de bagage/tros van heel het leger verzameld; daarachter sloten de twee legioenen die zeer onlangs/het laatst gerecruteerd waren, de hele colonne af en dienden als bescherming van de bagage/tros (lett. waren de bagage/tros (dat. van voordeel) tot bescherming = dat. van doel/strekking).

Toen onze ruiters samen met de slingeraars en de boogschutters de rivier waren overgestoken, bonden zij de strijd aan/raakten zij slaags met de ruiterij van de vijand. Toen die zich telkens weer in de bossen bij hun strijdmakkers/eigen mensen terugtrokken en opnieuw vanuit de bossen een aanval op onze soldaten deden en onze soldaten de wijkenden (de vijand die zich terugtrok) niet verder durfden achtervolgen dan tot waar het uitzicht en het open gebied reikte, begonnen intussen de zes legioenen die het eerst waren aangekomen op het afgebakende terrein (vertaling boek: nadat het terrein was uitgemeten/afgebakend = losse ablatief) het kamp op te slaan.

Toen het begin van de legertros (lett.: de eerste bagage) van ons leger gezien was door hen die in het bos verborgen zaten – een ogenblik dat onder hen overeengekomen was om het gevecht te beginnen/openen – vlogen zij plots met al hun troepen tevoorschijn en deden zij een aanval op onze ruiters, zoals zij in het bos hun slagorde en linies hadden opgesteld en zichzelf moed hadden gegeven.

Nadat deze makkelijk verdreven en voor zich uit gejaagd waren, liepen zij met een ongelooflijke snelheid naar beneden naar de rivier, zodat de vijanden bijna op hetzelfde (lett.: één) ogenblik zowel bij de bossen als in de rivier als binnen ons handbereik/in onze handen leken te zijn. En met dezelfde snelheid rukten zij de andere/tegenoverliggende heuvel op naar ons kamp en naar hen die met hun werk bezig waren.