Keith Haring

Ongetiteld, 1987
Acryl/ Linnen
366x 1158 cm
The Estate of Keith Haring, New York
Beeldende kunst
1) Het is een abstract werk, geschilderd door Keith Haring in mei 1987. Je ziet links op 2/6 deel van de breedte een rode duivelskop, afgebeeld over de gehele lengte. De manier waarop deze geschilderd is doet me denken aan de picasso-stijl; je ziet tegelijkertijd verschillende kanten van het gezicht. De duivel heeft een heel lange neus die over het midden van het schilderij tot aan het einde doorloopt. De neus gaat eerst door het gezicht van een mannetje die ondersteboven in de lucht hangt. Dit mannetje is zo vereenvoudigd dat er geen belangrijke kenmerken meer aanwezig zijn zoals ogen, een mond, haren enz. Hij bestaat uit een omtrek van zwarte lijnen en is voor de rest helemaal wit met uitzondering van een rood kruis op zijn buik. Helemaal rechts van het schilderij zie je een geel mannetje die met zijn armen uitgestrekt staat. De neus van de duivel gaat hier dwars door zijn buik. Het gele mannetje heeft een soort lint vast dat uit het hoofd van het andere mannetje komt. De achtergrond is helemaal wit en verder staan er verschillende zwarte streepjes/lijntjes rond de figuren, deze suggereren uiteraard beweging. 2) Er is op een heel ongewone en weinig voorkomende manier ruimte gesuggereerd. Het enige waar je ruimte uit op kunt maken is doordat de duivelskop in picasso-stijl is geschilderd en uit het feit dat de neus dwars door het hoofd en door de buik van de mannetjes gaan. Er is beweging gesuggereerd door de streepjes rond de figuren. Voor de rest zit er geen bewegingssuggestie in dit schilderij. Toen ik dit schilderij gisteren voor het eerst zag verbaasde ik me meteen over de enorme afmetingen! Waarom hij het zo groot heeft gemaakt weet ik niet maar zo valt het in ieder geval we op en het krijgt op deze manier veel meer aandacht dan een kleiner schilderij. 3) Bij mij persoonlijk werd mijn aandacht niet naar een bepaald punt getrokken maar ik kan me heel goed voorstellen dat andere mensen daar een hele andere mening over hebben. De duivel namelijk rood en rood is natuurlijk een aandachtstrekker. 4) Dit linnendoek hing doodgewoon aan een grote witte muur in het museum. De omgeving is van geen enkel belang in de betekenis van dit werk. 5) Het materiaal dat Keith Haring heeft gebruikt is acrylverf op een linnendoek. Keith probeerde de materiaaleigenschappen en het ‘handschrift’ onzichtbaar te maken waardoor er geen enkele persoonlijke expressie inzit. Gek genoeg herken je wel aan al zijn schilderijen dat het door hem geschilderd is, ook al heeft hij zijn ‘handschrift’ onzichtbaar proberen te maken. 6) Er is in deze afbeelding niet getekend naar waarneming. Daar ben ik 100% van overtuigd want het lijkt mij heel onwaarschijnlijk dat hij een duivel heeft gezien die twee mensen neersteekt. De schilder heeft doodgewoon gebruik gemaakt van zijn eigen fantasie. (zie vr. 1) 7) Dit schilderij heeft geen titel. Naar mijn mening heeft Keith haring daar goed aan gedaan omdat hij op deze manier veel meer bereikt. Zo gaat de ‘toeschouwer’ zelf interpreteren want als de afbeelding wel een titel had gehad wist je naar alle waarschijnlijkheid in welke richting je moest gaan denken. Nu weet je dat vanzelfsprekend niet en gaat er zo langer over nadenken. Dit is natuurlijk wat de schilder wilt: dat mensen zich van alles af gaan vragen. 8) Ik denk dat Keith Haring een eigen interpretatie heeft proberen weer te geven op de bijbel. In de bijbel staat dat je geen gemeenschap mag hebben met iemand van je eigen sekse en al helemaal niet met voorbehoedsmiddelen. Na mijn mening wilt hij met dit schilderij waarschuwen voor de gevaren van onveilige seks en dat je niet alles moet geloven van wat de bijbel zegt. 9) Keith Haring is in 1990 op 16 februari aan aids overleden. Ik denk dat hij de maatschappij met dit schilderij wilt waarschuwen voor de gevaren van onveilige seks. Ik zal nu mijn eigen interpretatie van het schilderij weergeven.. De neus van de duivel stelt een penis voor. De duivel stelt de man voor die besmet is met het HIV- virus. Het gele mannetje is Keith zelf, het feit dat de neus door de buik gaat wilt zeggen dat hij gemeenschap heeft met de besmette man. Haring heeft een soort touw vast met daaraan vast een wit poppetje met een rood kruis op z’n buik. Dit figuur stelt het virus voor en het kruis betekend dat hij besmet is met deze fatale ziekte. Eigen mening Voordat ik naar het museum ging wist ik niet zo goed van wat me te wachten stond, maar dit overtrof stiekem toch wel mijn verwachtingen. Omdat het zo kort dag was had ik geen voorbereidingen kunnen treffen met als gevolg dat ik in het begin ook helemaal niet wist dat Keith Haring homo was en dat hij overleden is aan aids. Juist dit maakte diepe indruk op mij, want zo kregen zijn schilderijen naar mijn mening een veel diepere betekenis. Je begreep ineens veel beter de betekenissen van al zijn werk. Bijna alles stond wel in verbintenis met zijn eigen privé-leven; het feit dat hij een fatale ziekte met zich mee droeg. Veel van zijn schilderijen zijn erg hectisch, veel streepjes, poppetjes enz., dit maakt het soms erg ingewikkeld en als je dan langer kijkt zie je er ineens van alles in. Dit vind ik juist het goeie eraan; je kunt zelf je fantasie erop laten inwerken en naar mijn mening is dat de herkenning van een goed schilderij. Als je een tijdje hebt zitten praktiseren over wat nou de diepere betekenis van de voorstelling zou zijn en je komt erachter, dan komt er toch wel enige emotie bij je los; al zijn schilderijen staan desalniettemin in verbinding met zijn ziekte en dan ga je je toch wel afvragen hoe die man zich gevoeld zou hebben toen hij erachter was gekomen dat hij ieder moment dood zou kunnen gaan. In Harings schilderijen kom je vaak een muis tegen die ‘Andy Mouse’ heet, dit is een positief gebaar naar warhol toe. Keith Harings grote voorbeeld en goede vriend was Andy Warhol, tot mijn verbazing kwam ik in het museum ook schilderijen van deze kunstenaar tegen. Dat vond ik zeer leuk omdat deze twee mensen elkaar lange tijd gekend hebben. Vroeger was ik nooit zo geïnteresseerd in musea maar deze dag heeft mijn mening toch wel bijgesteld. Ik heb veel over en van Keith Haring geleerd, en dat stelt ik toch wel op prijs. Al met al vond ik het een enorme toffe dag en ik hoop dat ik dit nog vaak over zal doen.