Ilona on top van Jeff Koons

Schilderij: Jeff Koons Jeff Koons is in1955 in York, Pennsylvania geboren. Hij is zeker een van de belangrijkste artiesten die op dit moment leven. Hij is namelijk een van de weinige die de Pop Art naar boven bracht. Hij doet echt alles: installaties, fotografie, schilderijen en beelden (ook deze worden met zeer uitlopende materialen vervaardigd. Zo gebruikt hij hout, glas, staal, enz enz). Koons maakt zelf computeranimaties. Hij weet zo populair te worden door een goed gevoel voor zelf promotie en een goed gebruik van het absurde. Hij probeert in zijn werk iedereen te bereiken. Hij wilde zo van de ‘lower class’ ‘upper class’ te maken. Hij bereikte zo niet alleen de elite, maar ook een simpele huisvrouw. Hij probeert de allerdaagse dingen te verheerlijken (maakt beeldhouwwerken van een min of meer laag allooi: tuinkabouters, snuisterijen voor op een schoorsteenmantel, bustes die kopieën zijn van kopieën). Hij gebruikt voor zijn kunst allerlei populaire items, zoals stofzuigers en basketballen in watertanks, Michael Jackson met zijn aapje en kleine varkentjes van suiker. Ook gebruikt hij speelgoed en objecten die verbonden zijn met de jeugd. In zijn handen worden de simpelste objecten, echte kunstwerken. Hij confronteert ons zo met de objecten die ons vergezellen sinds dat we klein zijn. Hij probeert ook te provoceren met behulp van zijn kunst. Zo staat dit ook in de Nov/Dec editie van ‘At the Modern’, een publicatie van de San Fransisco MoMA: ‘Jeff Koons is among the most controversial and intriguing artists to have emerged in the past decade. Like Marcel Duchamp and Andy Warhol before him, he is concerned with the transformation of everyday objects into art and takes such post-modern issues as high and low culture, context, and commodification of art as the central focus of his work. Andy Warhol Marcel DuChamp
Toch mag niet vergeten worden, dat Jeff Koons zijn eigen kunst echt heel mooi vond. Dus dat hij niet dergelijke onderwerpen koos, puur om het provoceren, Ook maakte Koons veel gebruik van pornografie in zijn kunstwerken. Hij zag zijn relatie met zijn inmiddels ex-vrouw Cicciolina (een Hongaarse porno-actrice en tevens lid van het parlement) met iets bovennatuurlijks. Hij trouwde in 1991 met haar. Hij gebruikte dit onderwerp zowel voor foto’s als voor beelden en tekeningen. Hij laat in deze werken een neiging naar seksualiteit, die vele tot het leveren van kritiek zet. Velen zien het absoluut niet zitten dat Jeff Koons met zijn ondoordachte kunst op gelijk niveau gewaardeerd worden als andere grootheden als Andy Warhol, Marcel Duchamp, en Milli Vanilli wordt gesteld. Een criticus, Robert Hughes zei zelf eens:’ If Jeff Koons' work is about class struggle, I am Maria of Romania”. Maar ook al zijn Koons’ enorme uitvergrotingen van kitscherige versieringen en commerciële souvenirs afgeleid van de ready-mades van DuChamp. Toch is er een opmerkelijk verschil. Ze zijn namelijk niet neutraal of ironisch, maar bedoeld als verheerlijking. De beruchte erotische werken- foto’s geïnspireerd op die uit harde pornobladen, waarop de kunstenaar met zijn vrouw te zien is in verschillende standjes-zijn eveneens als provocatie bedoeld maar hebben een specifieker doelwit: de politiek correcte aanhang van het feminisme die alle vormen van pornografie afwijst. Het element van cultureel terrorisme krijgt extra nadruk door het feit dat hij zijn werk niet zelf maakt. De sculpturen bestelt hij bij ervaren ambachtslieden- het houtsnijwerk is bijvoorbeeld gemaakt door houtsnijders uit het Zwarte Woud die normaal gesproken sentimentele souvenirs vervaardigd. Ilona on Top (Rosa Background), 1990

Oil inks on canvas
366 x 243 cm
Een zo’n pornografische voorstelling is ‘Ilsona on top’. Het valt op dat het wat weg heeft van een sprookje, met al die vlinders en felle kleuren. Ilona ziet er ook echt uit als een prinsesje met haar bloemenkrans op haar hoofd (deze draagt ze overigens meestal). Het is een droomvoorstelling. Terwijl Ilona begerig haar ogen dicht heeft, kijkt Koons recht in de camera. Het is haast een droombeeld voor iedere man. Er zijn vooral felle kleuren gebruikt met en wat kitscherige uitstraling. Dit hoort weer heel erg goed bij het werk van Koons. In feite raken de twee elkaar amper aan. Ilona zit niet daadwerkelijk op Koons, en Koons houdt Ilona enkel met zijn hand vast. Deze foto is niet echt vulgair (in tegenstelling tot andere van zijn werken). Uit deze foto spreekt toch enigszins een soort van tederheid. De nadruk ligt op de handeling van de twee. Zij staan (of liggen) in het midden en trekken zo alle aandacht. Er zit ook zeker wel beweging in de foto.