Stijlmiddelen

Beeldspraak: Beelden die een treffende overeenkomst hebben met iets of iemand, 4 stuks:
Vergelijking:
-Mijn zakgeld verdwijnt als sneeuw voor de zon.
Metafoor: Beeld neemt de plaats in van persoon of ding:
-Die domme gans spelt zelfs haar naam verkeerd.
Personificatie: Een zaak wordt als een persoon voorgesteld:
-De nacht is mijn getuige.
Metonymia: In plaats van het geheel een deel of de maker ervan noemen:
-Ik heb een echte Herman Brood gekocht.


Tautologie: Om iets te benadrukken zeg je iets twee keer met bijna dezelfde woorden.
-Elk gerucht of geluid is vervelend.

Pleonasme: Door middel van een bijv. nw. een eigenschap herhalen die al in het zs. nw. zit.
-Ik zag slechts een piepklein stipje.

Antithese: Een tegenstelling.
-Meer smaak. Minder nodig.

Paradox: Een schijnbare tegenstelling.
-Je beste vrienden kunnen je ergste vijanden zijn.

Hyperbool: Een overdrijving.
-Bij iedere wedstrijd wordt voor miljoenen schade aangericht.

Understatement: Een afzwakking, het tegenovergestelde van een hyperbool.
-Van Basten kon een aardig balletje trappen.

Eufemisme: Iets minder prettigs aangenamer onder woorden brengen.
-Hij heeft afscheid genomen van het aardse bestaan.

Woordspeling: Een woord of uitdrukking heeft meer dan één betekenis.
-De roker is tegenwoordig steeds vaker de sigaar.


Spelen met klanken: Spelen met klanken om iets mooier te laten klinken.
-Met Jan Splinter door de winter.

Retorische vraag: Een bewering sterker maken door deze als vraag te stellen.
-Wie wil die gezellige muziek nou afschaffen? Het is toch gezellig?

Jargon: Vaktaal, om de indruk te wekken iets van het onderwerp af te weten.
-Uit jurisprudentie blijkt dat hier het subsidiariteitsbeginsel geldt.

Ironie: Een milde vorm van spot.
-Dat heb je maar weer eens ‘keurig’ gedaan.
Sarcasme -> Als ironie bedoeld is om de ander te kwetsen.