Spannend schrijven
Wat maakt spannende verhalen zo spannend?
Onheilspellende zinnen zijn typisch voor schrijvers die het moeten hebben van de spanning in hun verhalen. Er zal iets ergs gebeuren, maar de lezer weet niet hoe of wat.
Hoe creëren schrijvers die spanning? Dat is de vraag…
Het scheppen van spanning is vooral geven en achterhouden van informatie. De schrijver laat de lezer bewust in het onzekere. In feuilletons wordt dat gedaan met ‘cliffhangers’: man kapt de scène af op een spannend moment.
In een boek moet dat anders. De schrijver moet zijn verhaal vertragen. Het personage komt bijvoorbeeld de kamer binnen, en dan volgt men minutieus zijn gedachten en handelingen: het raam dichtdoen, zich afvragen hoe lang het al openstond, de deurklink plakt, Maggie moet het afkuisen, e.d..
Maar er mag niet overdreven worden, anders heeft de lezer door dat hij aan het lijntje gehouden wordt. En dan net, net op het hoogtepunt – STOP! Een nieuwe alinea of nieuw hoofdstuk.
En dan nog komt de grote onthulling niet, maar er wordt een tijdsprong gemaakt, of verandering van personage: de lezer blijft met al zijn vragen zitten.
‘JAN KLAASSEN-SYNDROOM’
Informatie achterhouden kan op drie manieren.
Allereerst het ‘Jan Klaassen-syndroom’, verwijzend naar kinderen bij een poppenkast die zien dat er gevaar dreigt en de pop proberen te waarschuwen. De lezer weet dat er iets mis is, maar kan niets doen.
Maar ook het omgekeerde is mogelijk: de romanfiguur weet meer dan de lezer, dit kan de schrijver duidelijk maken met zinnen als:
- Hij dacht lang na en plots werd het hem allemaal duidelijk.
- Ze bekeek elk stuk afzonderlijk, tot ze het vond... Een glimlach gleed over haar gezicht.
Ten slotte weet alleen de schrijver wat er zal gebeuren. Maar pas op dat dit niet botweg verteld wordt, maar laat het op een zeer subtiele manier duidelijk worden. De ontdekking bouwt mee aan de spanning.
INTRIGE
Intrige is moeilijker dan het lijkt. Een plot kan nog zo mooi zijn, het moet ook goed verteld worden.
Ook perfect uitgedachte, verbijsterende verhalen kunnen door een klungelige schrijvershand tot niets gereduceerd worden. Aanwijzingen en instructies zijn moeilijk te geven, omdat een intrige nu eenmaal uniek moet zijn, om ook goed te wezen.
Iris
3LBc nr.: 3
Wat maakt spannende verhalen zo spannend?
Onheilspellende zinnen zijn typisch voor schrijvers die het moeten hebben van de spanning in hun verhalen. Er zal iets ergs gebeuren, maar de lezer weet niet hoe of wat.
Hoe creëren schrijvers die spanning? Dat is de vraag…
Het scheppen van spanning is vooral geven en achterhouden van informatie. De schrijver laat de lezer bewust in het onzekere. In feuilletons wordt dat gedaan met ‘cliffhangers’: man kapt de scène af op een spannend moment.
In een boek moet dat anders. De schrijver moet zijn verhaal vertragen. Het personage komt bijvoorbeeld de kamer binnen, en dan volgt men minutieus zijn gedachten en handelingen: het raam dichtdoen, zich afvragen hoe lang het al openstond, de deurklink plakt, Maggie moet het afkuisen, e.d..
En dan nog komt de grote onthulling niet, maar er wordt een tijdsprong gemaakt, of verandering van personage: de lezer blijft met al zijn vragen zitten.
‘JAN KLAASSEN-SYNDROOM’
Informatie achterhouden kan op drie manieren.
Allereerst het ‘Jan Klaassen-syndroom’, verwijzend naar kinderen bij een poppenkast die zien dat er gevaar dreigt en de pop proberen te waarschuwen. De lezer weet dat er iets mis is, maar kan niets doen.
Maar ook het omgekeerde is mogelijk: de romanfiguur weet meer dan de lezer, dit kan de schrijver duidelijk maken met zinnen als:
- Hij dacht lang na en plots werd het hem allemaal duidelijk.
- Ze bekeek elk stuk afzonderlijk, tot ze het vond... Een glimlach gleed over haar gezicht.
Ten slotte weet alleen de schrijver wat er zal gebeuren. Maar pas op dat dit niet botweg verteld wordt, maar laat het op een zeer subtiele manier duidelijk worden. De ontdekking bouwt mee aan de spanning.
INTRIGE
Intrige is moeilijker dan het lijkt. Een plot kan nog zo mooi zijn, het moet ook goed verteld worden.
Ook perfect uitgedachte, verbijsterende verhalen kunnen door een klungelige schrijvershand tot niets gereduceerd worden. Aanwijzingen en instructies zijn moeilijk te geven, omdat een intrige nu eenmaal uniek moet zijn, om ook goed te wezen.
3LBc nr.: 3
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
P.
P.
hfzeaofhzegoiuezhmqhfgze
5 jaar geleden
Antwoorden