Misdaden

SAMENVATTING MISDADEN

Ik heb een samenvatting gemaakt van elk verhaal van het boek 'Misdaden', behalve ''Summertime''.

FAHNER:

Hij is een huisarts die een heel succesvolle en vlekkeloos leventje leidde. Over Fahners leven viel eigenlijk niets te vertellen, behalve de kwestie met Ingrid. Hij had al seksuele relaties met vrouwen gehad maar deze waren maar altijd slecht afgelopen. Hij werd meteen verliefd op Ingrid (serveerster). Ingrid dwong Fahner ( tijdens de huwelijksreis in Cairo) te zweren haar nooit te verlaten en in de steek te laten. Dit had Fahner tijdens de trouw al gedaan, maar nu moest hij het nog eens zeggen. Ingrid ontpopte zich door de jaren heen tot een verschrikkelijke vrouw die over alles klaagde wat Fahner deed en hem dagelijks uitschold. Toen Fahner 72 was, had hij er genoeg van en hakte Ingrid in mootjes, te beginnen met een schedelbreuk waar Ingrid meteen aan stierf. Fahner was geen modern mens die zomaar een belofte kon breken dus daarom is hij nooit gescheiden geweest en is het zo moeten aflopen met Ingrid. Iedereen koos Fahner’s kant. Hij kreeg 3 jaar cel maar hij kon de straf in een open afdeling uitzitten (hij moest alleen snachts in de cel slapen en overdag was hij vrij). Overdag moest hij wel een job vinden en hij werd fruithandelaar door de appels van zijn tuin te verkopen. Hij liet 10 appels naar zijn advocaat leveren, en er stond bij ‘Dit jaar zijn de appels goed’

TANATA’S THEEKOPJE

Samir komt in een conflict terecht met een amateurbokser omdat hij flirtte met ‘die blonde’. Hij versloeg de bokser, Hij had ernstige verwondingen aangebracht aan hem. Manolis’ zus had een vriendin die als schoonmaakster werkte in een groot villa met als eigenaar een Japanse man genaamd Tanata. Ze kende alle codes en de plaats van de kluis. Samir en Ozcan gingen akkoord met het  voorstel om de villa te beroven. Het lukte. Het kopje dat nut ze voor 30 euro verkochten aan een antiekzaak en die eigenlijk waardeloso leek, was eigenlijk een zeer belangrijk familiebezit van de Tanata familie. Ze zouden het voor een maximumprijs terugkopen. Pocol, een turkse kapper, las het nieuws en na een paar telefoontjes wist hij de daders te vinden. Hij sloeg ze in elkaar en uiteindelijk kwamen ze tot een akkoord van 50%. Hij kreeg ook het kopje in zijn bezit. Hij belde Wagner (een oplichter+verrader) om de kopje terug te verkopen aan de Tanata familie. Wagner en Pocol worden beiden vermoord (dader is onbekend), Ozcan en Samir besluiten dan om een  advocaat in dienst te nemen en de gestolen voorwerpen terug te laten geven. Het geld wilt Tanata niet meer hebben maar dit krijgt hij toch nog terug.

CELLO

Theresa en Leonhard, broer en zus, worden zeer streng opgevoed. Tackel, de vader van Theresa en Leonhard, is zeer rijk en heeft geen tijd voor zijn kinderen dus hij laat alles aan de huisvrouw over. De huisvrouw zelf is zeer streng en voedt de kinderen zeer gedisciplineerd op. Ze krijgen slechte en waardeloze cadeaus en krijgen amper geld om naar de bioscoop te gaan. De huisvrouw vindt dat de opvoeding compleet is wanneer de kinderen Hoogduits praten, manieren hebben tijdens het eten, en voor de rest stil zijn. Op een gegeven moment besluiten ze om het huis te verlaten. Ze reisen van land naar land, stad naar stad totdat ze in Italie zijn. Leonhard wordt wakker met een lichte koorts. Hij is besmet geraakt met het E Coli bacterie door een glas water te drinken in een tankstation. Hij wil niet ziek zijn in deze mooie, fijne en rustige tijden. Ze beslissen om met een Vespa naar het ziekenhuis te rijden. Op de weg is er een appel die van een kar is gevallen. Leonhard glijd hierdoor van de weg. Theresa overleeft de val met een paar wondjes maar Leonhard breekt zijn schedel. Leonhard valt nog moeilijk te redden. Er gebeuren talloze operaties en door zenuwen die afsterven, worden er regelmatig delen van zijn lichaam geamputeerd (vele tenen en vingers). Na een tijd wordt de hersenen van Leonhard ook aangetast en kan hij zich niets meer herinneren. Zijn korte termijngeheugen gaat er ook op achteruit. Hij kan zich iets maximum 3 minuten onthouden. Theresa kan het nog moeilijk aan maar hij houd het nog vol met hem. Ze speelt haar cello voor hem; Zo kon hij zich nog iets herinneren maar deze herinneringen waren te veel vervaagd. Op een gegeven moment verliest Leonhard ook zijn vermogen om te spreken. Theresa kan het echt niet meer aan.  Ze brengt haar broer uit liefde om. Ze steekt hem in bad en gaat er bij liggen, een beetje zoals ze altijd al hebben gedaan toen ze nog klein waren. Ze verdrinkt hem. Haar besluit om zijn leven te beëindigen kun je haar, na hun gezamenlijke leidensweg, onmogelijk kwalijk nemen.

EGEL:

de Turkse Karim, afkomstig uit een gezin waarin niemand echt wil deugen, doet  zich opzettelijk dommer voor dan hij is. Al zijn broers zitten in de misdaad, behalve Karim die doet alsof. Stiekem leest hij, studeert hij, verbergt hij zijn intellegentie en bouwt hij aan een dubbelleven. Walid is de enige die Karim niet dom noemt en op zijn voorhoofd slaat. Wanneer Walid wordt gearresteerd omdat hij een pandjeshuis had overvallen, zorgt Karim met een doordacht plan er voor dat Walid wordt vrijgesproken door de schuld op Imad te steken (een broer die bijna identiek is aan Walid). Walid wordt gepakt omdat zijn t-shirt (waarop ‘FORCED TO WORK’ staat) duidelijk werd omschreven maar Karim had deze tshirts laten vermenigvuldigen en verdeeld onder zijn broers en nog verstopt in het huis. Hierdoor kon de getuige niet overtuigend overkomen omdat alle broers deze tshirt in hun bezit hadden. Zo kon Karim ervoor zorgen dat Imad de schuld kreeg

en Walid vrijgelaten werd. 

GELUK:

Irina zijn broer was vermoord in zijn vaderland en zijzelf werd verkracht. Ze besloot om te vluchten uit zijn land want er was oorlog. Hij migreerde naar berlijn. Daar werd ze verwikkeld in de prostutitie. Hij leerde op straat een dakloze kennen die zijn hond verloor (de hond werd omgereden). Irina merkte op dat ze hetzelfde lot voor ogen hadden omdat ze beiden een dierbaar iemand hadden verloren en ze besloten om samen te wonen. Toen Irina thuis oraal een klant bediende, Kreeg de klant een hartinfarct. Irina wist niet wat ze moest doen en ging snel naar haar vriendin. Kalle kwam terug van werk en merkte de dikke dode man op. Hij wou niet dat Irina in de gevangenis zou belanden dus hij zaagde de man in stukken in de badkuip, vulde daarna zwarte zakken met de lichaamsdelen en begroef deze zakken in het park naast zijn overleden hond. Toen Irina terugkwam zag hij de bebloede badkamer en realiseerde zich dat Kalle een grote fout had begaan. Hij belde de politie en ze werd gearesteerd. Kalle werd eveneens gearresteerd toen hij terugkwam. Kalle werdt veroordeeld voor het schenden van het lichaam van een dode en het verstoren van de rust van een dode. Kalle en Irene kwamen allebei vrij omdat Kalle ‘schending uit liefde’ had begaan.Irene mocht nog in Berlijn blijven met een asielverzoek.

SUMMERTIME:

Hier heb ik geen samenvatting van gemaakt.

NOODWEER:

Beck en Lenzberger zijn 2 jaloerse criminele jongeren die een man in een treinstation lastigvallen. Ze steken een mes naar hem uit, maar de man maakt zodanig een snelle beweging dat Beck zichzelf in het hart steekt. Lenzberger kijkt geshockeerd toe en hij beslist om de man met zijn stalen honkbalknuppel een slag te geven. De man reageert snel en slaat hem in zijn hals. Hij raakt een plek waar alle zenuwen samenkomen waardoor Lenzberger’s hart steeds trager en trager gaat kloppen, totdat zijn hart stilstaat. De man wacht op de politie en wordt gearresteerd. De man wordt uiteindelijk vrijgelaten omdat hij zijn personalia niet zegt, hij zegt zelfs geen enkel woord. Dit mag hij omdat het in zijn nadeel kan zijn als hij zijn naam en gegevens bekendmaakt. De rechter beslist dat de handelingen die de man nam, handelingen in noodweer waren (eigen verdediging). Op diezelfde dag dat de voorval gebeurde, was er nog een moord en er was geen enkel spoor te vinden. Men twijfelde of de dader deze man kon zijn, maar veel konden ze niet meer ondernemen omdat de man het recht had om vrijgelaten te worden.

GROEN:

De boeren raken steeds meer en meer schapen kwijt. Ze worden steeds vermoord door een onbekende schapenmoordenaar. Na een tijd betrappen ze de dader. Deze dader heet Phillip. Hij komt bebloed aan bij het huis van een politieagente, Angelika Petersson.Zij is een tevreden dikke vrouw die in Nordeck woonde. In Nordeck had zich nognooit een zware misdaad voorgedaan dus ze had haar wapen zelfs nognooit moeten gebruiken. Phillip komt binnen in het huis van de politieagente en neemt een douche. Hij durft niets te zeggen dus zijn vader wordt gebeld. Phillip heeft een sigarenkistje en er zitten delen van een schapenoog in en ook nog een foto van Sabine, een vriendin van Phillip. De vader dacht altijd dat Phillip verliefd op haar was, maar toen ze de foto zag waarvan Sabine’s ogen waren uitgesneden, raakte hij in paniek. Al trillend belde hij de vader  van Sabine. Hij vroeg of hij nog iets van Sabine gehoord had en de vader zei dat Sabine al een tijdje niets van zich had laten horen omdat ze weg was naar haar vriendin voor haar eigen verjaardag. De vader was het al gewoon dat ze niks van zich liet horen, het is iets wat ze wel vaker deed. Ze ondervraagden alle verjaardagsgasten maar niemand wist waar Sabine uithing. Phillip zat in de gevangenis. Er werd een opsporingsbericht verspreid. Phillip werd verhoord. Hij zei dat hij Sabine alleen naar het station had gebracht en dat ze gewoon hadden gepraat ‘als vrienden’ . Hij had niets gedaan zegt hij. Sabine was niet aangekomen bij haar vriendin. Maar er waren duizenden redenen dat Sabine niets liet weten. Phillip werd eigenlijk onrechtvaardig gevangen gehouden. Hij had alleen maar schapen gedood, er was geen enkel bewijs dat hij ook mensen  had gedood. Maar het arrestatiebevel was  uitgevaardigd voor de doodslag op Sabine. Hij zat alleen maar gevangen omdat de officier van justitie Krautner een slecht gevoel had. Sabine bleek bij een vriend (Lars) te zijn. Een man zag haar met hem en zei dat ze naar huis moest bellen. Phillip werd vrijgelaten maar hij moest sowieso nog naar een psychiatrische instelling. Hij zei dat hij alle mensen en dieren zag als een getal. De schapen hadden ‘duivelse ogen’ volgens hem, waar ze de hele wereld mee zouden vernietigen dus hij moest de schapen vermoorden en hun oogappels uitsnijden. De schapen werden vermoord en kregen daarna 18 steken. Omdat 666 staat voor de duivel, en 6x6x6 18 is, was 18 een duivels getal. Phillip leed aan een speciale vorm van schizofrenie die niet zo zeldzaam was, het komt bij 1% van de wereld voor. Toen de strafpleiter aan hem vroeg welk getal Phillip zelf was, zei hij ‘groen’ (hij is serieus gestoord).

DE DOORN

Feldmayer had al vele jobs gehad, maar nu werd ze aangenomen in een museum. Hij meette alles wat maar gemeten kon worden, hij maakte statistieken van wat er allemaal gedragen werd door de mensen, welk kapsel ze hadden, waar de vliegen in het museum precies landden, enz… Na een tijd begon hij zich te irriteren aan vanalles, zoals de kleur van bepaalde schilderijen, en gooide deze weg. Hij leefde in een soort ritme. Elke dag dezelfde routine. Hij was gelukkig noch ongelukkig; hij was ‘tevreden’ met zijn leven. Op een gegeven moment ergerde hij zich aan een marmeren beeld: Een naakte jongeman die een doorn uit zijn voet probeert te halen. Feldmayer kijkt of de doorn eruit is, maar er is helemaal geen doorn. Nu is er geen antwoord op zijn vraag. Hij kan de komende 22 jaar niet slapen, hij krijgt zweetaanvallen, benauwdheid, zijn leven gaat bergafwaarts.Hij vond een oplossing. Hij kocht punaises en ging naar een schoenenwinkel waar hij een punaise in een schoen verstopte. Hij wachtte tot iemand deze schoen ging passen. Een man die deze schoen paste, schreeuwde het uit van de pijn en trok de punaise uit zijn voet. Feldmayer werd overspoeld door een genot die hij al jaren niet meer gevoeld had. Hij kon die nacht voor de eerste keer sinds 22 jaar weer slapen. Hij besloot om het beeld om te gooien. De directie van het museum deed aangifte tegen Feldmayer wegens zaakbeschadiging en wilde een eis tot schadevergoeding tegen hem indienen. Hij werd behandeld door een psychiater. De psychiater stelde vast dat hij aan psychose had geleden, maar zichzelf had genezen door het beeld om te gooien.Feldmayer zou met een zeer geringe straf weggekomen zijn, maar stad en museum zouden voor schut hebben gestaan. Een restauratrice kreeg de opdracht om het beeld weer te restaureren.

LIEFDE:

Patrik en Nicole zijn een koppel die samen Bedrijfseconomie studeren in Bonn. Ze hadden net seks gehad. Patrik nam de Zwitserse mes waar hij nog een appel mee had gesneden, en maakte een snee in de rug van Nicole. Nicole sprong op, rende naar de badkamer en vluchtte uit het raam. Een paar weken later stuurde de politie een bericht naar Patrik maar deze belandde in de postbus van zijn ouders omdat hij geen adreswijziging had gedaan. De ouders vragen zich af wat ze verkeerd zouden gedaan hebben en ze gaan naar Patrik toe. Patrik mag niet meer met Nicole omgaan. De advocaat gaat met Patrik praten, en na veel aarzelen zegt Patrik waarom hij een 15cm lange snee in de rug van haar vriendin had gesneden. Hij wou haar opeten, hij wou een stukje uit haar rug snijden. De advocaat wou hem de volgende dag naar een psychiater brengen. Patrik daagde niet op. Een week later trok de moeder haar opdracht in, dus legde de advocaat de verdediging neer. 2 jaar later hield hij een lezing in Zurich. Een man noemde Patriks naam en de advocaat vroeg wat er was gebeurd. De man uit het publiek zei dat Patrik 2 maanden geleden een serveerster vermoord had.

ETHIOPIER:

Michalka is een buitenbeetje op school, hij word gepest. Nadat hij zijn diploma haalt, neemt hij een vakopleiding voor meubelmaker in een grotere stad.  Na zijn opleiding ging hij naar Hamburg, daar werd hij door een meubelmaker aangenomen en daarna ontslagen nadat er een som geld was gestolen. Hij word aangenomen als huismeester in een bordeel.Hij begint te drinken, maakt schulden, word in elkaar geslaan en wordt opgepakt door de politie. Hij besluit om het te proberen in het buitenland.Hij overviel een spaarbank, maakte 12000 mark buit en nam meteen een bus naar het vliegveld. Hij vertrok naar Addis Abeba waarvan hij niet eens weet waar het ligt. In Ethiopië aangekomen blijkt daar de wereld opnieuw een vuilnisbelt. Na 6 maanden wilt hij zelfmoord plegen. Terwijl hij rondzwerfde, werd hij gestoken door een muskiet en raakt besmet met malaria. Hij bezweek ergens tussen een plantage. Hij wordt wakker in een bed en is omringd door zwarte mensen die hem verzorgen. Uiteindelijk weet hij daar een leven op te bouwen. Hij wordt verliefd op een vrouw waar ze mee leefde van het begin. Die koffieoogst was zeer vermoeiend voor het hele dorp, dus hij zorgde voor tientalle innovaties. De mensen moesten minder hard werken. Ayana werd zwanger, het kind noemden ze Tiru. Na 6 jaar in Ethiopie gewoond te hebben, begonnen de autoriteiten op hem te letten. Zijn visum was allang verlopen.Hij werd naar de Duitse Ambassade gestuurd, en ze ontdekten dat hij diegene was die een bank had overvallen doordat hij vingerafdrukken had nagelaten op de balie. Hij werd gearresteerd. Hij kreeg een minimumstraf van 5 jaar. Na 3 jaar mocht hij onbegeleid vrij zijn. Hij had geld nodig voor een paspoort te laten maken bij een vervalser dus hij moest een bank overvallen. Hij werd weer betrapt. Hij sprak weinig met zijn advocaat. De psychiater ging ervan uit dat hij een beperkt beheersingsvermogen heeft. De rechters geloofden hier niets van, Michalka kreeg een celstraf van 9 jaar. Maar er was nog een laatste kans. De advocaat vond een vriend van Michalka die als arts werkte in Addis Abeba. Er werd een video meegenomen waar alle dorpsbewoners te zien waren, inclusief zijn vrouw en zijn kind. Michalka barstte in tranen uit en werd uiteindelijk veroordeeld tot 2 jaar. Nadat hij de helft van zijn straf had uitgezeten, werd hij vrijgelaten. Hij keerde terug naar Ethiopie.

Vertelsperspectief:

Het begin van elk verhaal wordt verteld door een alwetende verteller. De verteller weet alles over de gebeurtenissen, personages, tijd, geografische ruimte enz... Na enige tijd, meestal is de misdaad dan gepleegd, neemt de verteller plotseling deel aan het verhaal als een ik-verteller. Deze ik-verteller is dan telkens weer de strafadvocaat/strafpleiter. Hierdoor ben je geneigd om de personage als de auteur zelf te zien; Ferdinand is zelf een strafadvocaat.

Verhaalmotief:

Appels. In BIJNA elk verhaal komt dit motief terug.

Expliciete voorstelling:

In elk verhaal worden de personages (uitgebreid) voorgesteld qua innerlijk en uiterlijk vanaf hun eerste optreden.