Massamedia (69 tm 118)

Selectiecriteria: • is het nieuws actueel? • Hoe uitzonderlijk is het bericht? • Is het nieuwsfeit interessant voor een grote groep mensen? • Hoe ingrijpend zijn de gevolgen van de gebeurtenis? • Gaat het nieuwsfeit over belangrijke of beroemde mensen? • Voegt het nieuwsfeit iets toe aan het totaalinzicht in een bepaalde kwestie? • Is er beeldmateriaal bij?

Nieuwsbronnen: 1. personen en instellingen die uit eigen initiatief informatie aan journalisten verstrekken. 2. nieuwsgaring: eigen (gespecialiseerde) journalisten gaan zelf op zoek naar het nieuws
3. persbureaus die nieuwsberichten via modem en fax sturen.

Belangrijke persbureaus: • het ANP, het Algemeen Nederlands Persbureau. • GPD, Geassocieerde Pers Diensten. • Haags Persbureau. • Hollandse Hoogte, fotopersbureau. • AP, Associated Press uit Amerika. • Reuters, uit Engeland • AFP, Agence France Press • DPA, Deutsche Presse Agentur.

Off the record informatie informatie dat een geïnterviewde liever niet gepubliceerd wil zien.

Redactiestatuut • De directie is verantwoordelijk voor het zakelijke en financiële management. • De redactie heeft de inhoudelijke verantwoordelijkheid.

Reëel beeld; een beeld zoals het is
Gemiddelde beeld van de daders door beïnvloeding wordt een beeld gevormd bij mensen
Angst voor slachtoffer door de invloed van de media

Door de invloed van de media wordt er dus een beeld gevormd, daardoor wordt:  Het beeld gekweekt dat het om zware en agressieve criminaliteit gaat  De hoeveelheid overschat  Een stereotiep beeld van DE misdadiger gegeven  Bij de bestrijding alleen aan strenge straffen gedacht

Vooroordeel iets dat niet op kennis van zaken berust over iets of iemand
Stereotypering een vast beeld waarbij we aan een hele groep kenmerken toeschrijven
Discriminatie begint altijd met het hebben van vooroordelen Beinvloedingstheorieën: 1. injectienaaldtheorie: gehele overname van de ideeën. a. Propaganda, er werd eenzijdige informatie gegeven met als doel de aanhangers te winnen. Andere boodschappen komen nauwelijks aan bod. b. Indoctrinatie, het systematisch en voortdurend opdringen van bepaalde zaken waardoor het denkpatroon sterk wordt beïnvloed. Dit gebeurt als de massamedia min of meer hetzelfde aanbied. c. Manipulatie, vervormde informatie wordt gegeven
2. Multi/step/flow/theorie: overdracht is indirect door middel van opinieleiders, mensen met veel gezag binnen een bepaalde groep. Deze opinieleiders vormen en mening welke door de omgeving, die er nog niet echt een heeft, wordt overgenomen. 3. De cultivatietheorie: mensen die veel televisie kijken verwisselen de werkelijkheid met de televisiewerkelijkheid. Bijvoorbeeld negatief gedrag tegenover een soapster vanwege zijn rol in de soap. 4. Selectieve perceptie: volgens deze theorie wordt alle informatie eerst zodanig vervormt dat het in ons referentiekader past. Het referentiekader is het geheel van normen, waarden, kennis en ervaring. Wij denken vanuit dit kader. Oftewel, de ontvanger bepaalt wat hij kijkt en dus door wie hij wil worden beïnvloed. 5. De agendatheorie: deze benadrukt niet hoe ze denken maar waarover de ontvangers denken. Als iets veel voorkomt in de media wordt er veel over gesproken. Ook de politieke agenda is hier door geraakt. Als er iets veel wordt besproken kan dit een gespreksonderwerp worden in de kamer.

Reclamemakers beïnvloeden mensen door:  Materiële behoeften, luxe goederen, eten drinken etc.  Immateriële behoeften, verlangen naar gezondheid, avontuur, gezelloigheid etc.

De media werkt grotendeels onafhankelijk van de overheid, toch treed de overheid in sommige gevallen wel actief op:  Het recht op informatie: Een goed informatie aanbod is heel belangrijk. Daarom is ook de WOB (wet openbaarheid van Bestuur) ingevoerd. Dat betekent dat de overheid altijd informatie moet geven behalve bij dingen voor staatsveiligheid en het koninklijke huis.  Vrijheid van meningsuiting: is natuurlijk voor persvrijheid van belang, anders kunnen de mensen niet objectief worden geïnformeerd wat heel belangrijk is in een democratie. Natuurlijk mag je niet ALLES publiceren. Discriminerende, opruiende, onzedelijke en onware informatie mag dan ook niet. Tegenover vrijheid van meningsuiting staat de censuur in een dictatuur: o Preventieve censuur: van tevoren
o Repressieve censuur: achteraf  Bescherming van een pluriform aanbod: De mensen moeten verschillende soorten informatie met elkaar kunnen vergelijken. De overheid doet dit door invloed uit te oefenen op het publieke omroepbestel en door kranten die dreigen te verdwijnen te ondersteunen.

De houding van de overheid tegenover de gedrukte media wordt door twee tegengestelde principes gekenmerkt:  Het vrijemarktprincipe: bestaan van bladen afhankelijk van de behoefte  Bescherming van de pluriformiteit: media met verschillende kleur beschikbaar

De houding van de overheid tegenover de nieuwe media is dat ze het zelf maar moeten uitzoeken maar dat:  Er cursussen moeten zijn om personeel om te scholen  Er subsidies aan scholen moeten worden verstrekt om de kinderen er mee te laten leren werken  Belastingsmaatregelen zodat iedereen er een kan aanschaffen

Begin 20ste eeuw werden er radio-omroepen opgericht met als doel informeren, dus geen winst maken. Dit waren de AVRO ( algemene vereniging radio omroep) en de KRO (katholieke radio omroep). Later werd er in 1930 een omroepwet gemaakt waarin staat waaraan omroepen moeten voldoen. 5 kregen er een machtiging: KRO, NCRV, AVRO, VARA, VPRO.

Dit wil je ook lezen:

Linda (27) werkt in de zorg: ‘Hier kun je het verschil maken’

Verzuiling: maatschappelijk leven werd bepaald door geloof en levensovertuiging. Protestanten hadden NCRV en TROUW, Katholieken de KRO en DE VOLKSKRANT, de socialisten hadden de VARA en HET PAROOL. Dit zijn spreekbuizen voor hun zuil. Ontzuiling: vanaf eind jaren 50 waren mensen het zat om hun leven te LATEN bepalen. Met name door de invoering van de televisie kregen ze te maken met andere zuilen en keken ze meer naar hun eigen voorkeur. Open omroepbestel: In 1969 werd de omroepwet gewijzigd: hierdoor kwamen er zenders zoals de TROS en Veronica. Iedereen deed het zelfde als de TROS, de leuke zenders op prime time, we noemen dit dan ook vertrossing. Duaal omroepbestel: in 1988 werd de omroepwet vervangen door de MEDIAWET. Nederlandse commerciële zenders waren nog verboden maar buitenlanders mochten wel zending uitbrengen in Nederland. Daarom werd de markt ook voor Nederlands commerciële omroepen geopend (deze hadden nog wel een zendvergunning nodig, terwijl de buitenlands zenders dat niet nodig hebben). Hiermee was het duale omroepbestel een feit. Wetsbepalingen die vooral betrekking hebben op de publieke omroepen:  Vorm van vereniging hebben en pluriforme uitzendingen verzorgen.  25% cultuur, 35% aan informatief materiaal, 15% zelf kiezen en 25% aan amusement!  50% aan Europese producties  beginnende omroep moet 50000 leden hebben, een erkende 300000  Geestelijke, kerkelijke genootschappen en maatschappelijke organisaties en politieke partijen kunnen gewoon zendtijd krijgen!

Verzuiling: maatschappelijk leven werd bepaald door geloof en levensovertuiging. Protestanten hadden NCRV en TROUW, Katholieken de KRO en DE VOLKSKRANT, de socialisten hadden de VARA en HET PAROOL. Dit zijn spreekbuizen voor hun zuil. Ontzuiling: vanaf eind jaren 50 waren mensen het zat om hun leven te LATEN bepalen. Met name door de invoering van de televisie kregen ze te maken met andere zuilen en keken ze meer naar hun eigen voorkeur. Open omroepbestel: In 1969 werd de omroepwet gewijzigd: hierdoor kwamen er zenders zoals de TROS en Veronica. Iedereen deed het zelfde als de TROS, de leuke zenders op prime time, we noemen dit dan ook vertrossing. Duaal omroepbestel: in 1988 werd de omroepwet vervangen door de MEDIAWET. Nederlandse commerciële zenders waren nog verboden maar buitenlanders mochten wel zending uitbrengen in Nederland. Daarom werd de markt ook voor Nederlands commerciële omroepen geopend (deze hadden nog wel een zendvergunning nodig, terwijl de buitenlands zenders dat niet nodig hebben). Hiermee was het duale omroepbestel een feit. Wetsbepalingen die vooral betrekking hebben op de publieke omroepen:  Vorm van vereniging hebben en pluriforme uitzendingen verzorgen.  25% cultuur, 35% aan informatief materiaal, 15% zelf kiezen en 25% aan amusement!  50% aan Europese producties  beginnende omroep moet 50000 leden hebben, een erkende 300000  Geestelijke, kerkelijke genootschappen en maatschappelijke organisaties en politieke partijen kunnen gewoon zendtijd krijgen!

Op commerciële:  Maar 6,5% aan reclame, 12 minuten in een uur en alleen tussen programma´s in (publieke omroepen) 15% reclame (commerciële omroepen).  Sponsoring mag voor en na programma (niet met nieuws, actualiteiten, politieke zendingen of programma’s voor kinderen onder de 12)  Sluikreclame (reclame korter dan ¼ seconde) mag niet!

Terugtredende overheid: laat meer over aan organisaties en particuliere bedrijven.

Standpunten van drie partijen over mediabeleid:  VVD: vrije marktdenken, minder bemoeien dan wordt het aanbod afgestemd op de behoefte  PvdA: regulerend optreden, bewaking pluriformiteit en subsidiering van voor publieke omroepen noodzakelijk omdat ze niet van reclame afhankelijk mogen worden.  CDA: vind regulatie belangrijk maar is niet zo extreem. Zit ertussenin.

Visies van de betrokkenen:  Publieke omroepen: sterk voor pluriformiteit  Commerciële zenders: Laat de ontvanger bepalen  Bedrijfsleven: commercialisering leidt tot groter aanbod  Consument: Het duale stelsel

Vanwege de ontwikkelingen zullen de belangen veranderen en er discussie blijven over hoe het moet!