De bespiegeling: h4 Zappen door een labyrint

Beoordeling 7.1
Foto van een scholier
  • Samenvatting door een scholier
  • 5e klas havo | 2334 woorden
  • 13 mei 2011
  • 16 keer beoordeeld
Cijfer 7.1
16 keer beoordeeld

Taal
Nederlands
Vak
Methode
Zappen door een labyrint
Eindeloze televisie
Sinds 1981 zendt MTV 24 uur per dag, 7 dagen per week en 365 dagen per jaar muziekvideo’s uit. De populaire videoclip bevat veel experimentele en avant-gardistische filmtechnieken. Videoclips spelen een belangrijke rol in de populariteit van Michael Jackson en Madonna. Zij zijn zeer mediageniek en kunnen hun eigen imago kunnen manipuleren, per clip kunnen ze een andere kant van zichzelf laten zien.
Thriller

In de beginjaren van MTV komen vrouwen en zwarte artiesten weinig aan bod, maar in 1983 komt Michael Jackson daar verandering in brengen. Thriller is de kroon op Jacksons carrière. Eigenlijk is het meer een minispeelfilm dan een videoclip, ook bevat het veel special-effects en massale dansscènes.

Like a Virgin

Madonna doet alles om te shockeren in haar videoclips. Ze is een popidool en het symbool van de vrijgevochten vrouw. In haar clips draait ze de klassieke vrouwenrollen om: de leiding is nu in de handen van de vrouw.


Ever is Over All

Het werk van Pipilotti Rist laat de invloed van de videoclip zien. Ze maakt videokunst en gebruikt daar ook muziek in. Deze onschuld is bedrieglijk in haar clip Ever is Over All: Het ene videobeeld is een vredig bloemenveld en het andere is een straat. Daar loopt rist vrolijk rond met een bloem, maar iedere keer als ze een auto voorbijkomt slaat ze de zijruit aan diggelen.

Muziek uit de Getto

Lijnrecht tegenover de sterren van MTV staan de nieuwe popstromingen uit de ’80. Hiphop en house worden niet gepromoot, maar komen vanzelf naar boven. Hiphop ontstaat op straat. De DJ staat centraal en een MC moedigt het publiek aan. Ook ontstaan er nieuwe dansstijlen zoals breakdance. Graffiti is de beeldende variant van hiphop en kleding is heel belangrijk bij deze muziekstijl. Het wordt een subcultuur met eigen stijl en regels.


Bring the Noise

Public Enemy klinkt als een dolgedraaide machine. Ze laten in Bring the Noise horen hoe ver je kunt gaan in het gebruik van samples. Public Enemy opereert als een paramilitaire eenheid in hun felle strijd tegen discriminatie. Hun boodschap is: zwart zelfbewustzijn is juist het handelsmerk.

Eye Know

Hiphop heeft ook een andere kant: De la Soul doet hetzelfde als Public Enemy maar met een heel ander resultaat. De la Soul klinkt vooral opgewekt. In Eye Know hoor je samples van oude soulplaten. Alles wordt tot een lichtvoetig geheel gesmeed. Hun muziek is melodieus met gevatte teksten.

Subway Drawing

Keith Haring bevatten de kenmerken van de hiphopcultuur. Voorbijgangers hebben genoeg aan één blik om te zien wat de boodschap is. Zijn werk valt op omdat het afwijkt van de gebruikelijke graffiti. Hij tekende met witte krijtjes op zwarte vellen papier. Hij bereikt zijn doel omdat hij zo bekend werd: hij wilde een zo groot mogelijk publiek bereiken in een taal die voor iedereen begrijpelijk is.

Dance

Een andere subcultuur in de jaren ’80 is de dance. Dance is een naam voor alle stromingen die vanuit de house zijn voortgekomen. House ontstaat in 1980 en is een combinatie van disco en elektronische synthesizermuziek. House ontketend de grootste dansrage sinds de disco. In houseclubs heerst de vrolijke sfeer van glamour en glitter. House is een soort totaaltheater geworden.


Autobahn

Kraftwerk verricht pionierswerk op het gebied van elektronische muziek. De eerste synthesizers zijn groot, ingewikkeld en raken makkelijk ontstemd. Als ze met deze muziek een hit scoren krijgen veel rockers angstvisioenen over machines die de popmuziek overnemen. Kraftwerk speelt in op dit beeld door sprekend lijkende robots op het podium te zetten.

Strings of Life

Bij house staat een zware drumbeat met een sissende hihat centraal. In Strings of Life van Derrick May is goed te horen hoe hij daar synthesizerklanken overheen zet. Het wordt heel populair in een homodiscotheek en al snel wordt er in andere clubs ook naar gevraagd. -> een nieuw dansgenre dat nog meer nadruk legt op het ritme. The Prodigy geeft haar muziek ook een gezicht door op te treden met rappers en dansers.

Passing of Time

In de disco’s worden ruimtes ingericht waar je even tot rust kunt komen, hier hoor je house waar het ritme niet belangrijk is: ambient. The Orb maakt Passing of Time waarbij je niet wordt opgezweept, maar in een rustige stemming wordt gebracht. Pas in de jaren ’90 komt het echt door waarbij mensen rustig liggen te luisteren naar de klanken van de ambient house.


Postmodernisme

Eind 20e eeuw geloven kunstenaars niet meer in één kunsttheorie. Eind jaren ’70 ontstaat er al verzet tegen de modernistische architectuur. Architecten zijn het dwingende functionalisme van het modernisme beu. Ze gaan gebouwen weer in de oudere stijlen bouwen. In 1977 geeft Charles Jencks de nieuwe beweging de naam postmodernisme. In het postmodernisme is het citeren uit oude stijlen toegestaan. Ook in andere kunstvormen groeit het verzet tegen het modernisme en komt het postmodernisme boven.

Celebration

Celebration is een stadje dat lijkt van rond 1900, maar toch bestaat deze stad pas sinds 1998. Het is één van de nieuwste initiatieven van de Disney Corporation. Bekende postmodernistische architecten ontwerpen gebouwen voor deze stad. Hier zijn de gebouwen weer herkenbaar voor iedereen.


Groninger Museum

In het Groninger Museum is niet alleen kunst te zien, het gebouw zelf is ook kunst. De supervisie ligt bij Allessandro Mendini. Hij heeft expres verschillende delen door verschillende architecten laten ontwerpen, omdat je dan een mix van stijlen krijgt zoals het postmodernisme wil.

Zelfportret

Ook in de beeldende kunst is het postmodernisme herkenbaar. Bijv. in het schilderij Zelfportret van Rob Scholte. De cirkel met de C erin is niet los van zijn betekenis te zien. Scholte haalt het teken onderuit door het zelf als onderwerp te nemen. Hij manipuleert ‘gebruikte’ beelden door ze in een andere context te plaatsen.

Kunst/kermis

Het postmodernisme typeert het einde van de 20e eeuw. Het Grote Gelijk van de ’60 & ’70 lijkt niet meer te bestaan en we plukken hier en daar onze ideeën vandaan. We kiezen gedachten niet meer op grond van vaststaande dingen, maar op hun directe bruikbaarheid. Veel kunstenaars realiseren zich dat het vernieuwen van de kunst nauwelijks meer mogelijk is.

Made in heaven

Jeff Koons is meester in het bespelen van zijn publiek doordat hij bekend raakt met marketing en public relations. Met zijn kennis veroverd hij razendsnel een positie in de kunstwereld. Hij roept vragen op door het banale als museumkunst te presenteren. Tussen ’90 & ’94 staat hij met zijn echtgenote model voor grote pornografische beelden. Hij toont het meest intieme op de meest banale manier.

Loser

Beck speelt allerlei rollen als popmuzikant. De postmodernist in Beck is dat hij bewust speelt met imago’s. In zijn muziek zijn alle wisselingen duidelijk hoorbaar, maar ook op het podium neemt hij steeds andere gedaantes aan. Hij wil geen eenvormigheid en kiest dus voor ieder nummer een ander instrumentarium en een andere sound.


Benneton

Ook Oliviero Toscani speelt een rol. Hij handelt als beeldend kunstenaar terwijl hij eigenlijk reclamemaker is. Hij maakt foto’s voor het kledingmerk Benneton, maar kleding komt helemaal niet voor op zijn posters. We zien beelden van menselijk drama die niet in scène zijn gezet. Door deze affiches stijgt de omzet van Benneton enorm.

Stijlenstamppot

Popmuziek is eigenlijk altijd al postmodern geweest. Veel nummers zijn bewerkingen van oude nummers met een andere sound. Elvis schreef geen enkel nummer zelf en toch door zijn manier van uitvoeren worden het ‘Elvis-songs’. De meest voorkomende vorm van postmodernisme is de cross-over: het combineren van stijlen. Een gereedschap van een postmoderne popartiest is een sampler. Hiermee is het makkelijk een loop te maken.

Cross-over

Ver voor het postmodernisme ontstaan al nieuwe combinaties door de vermenging van verschillende popstijlen. De band The Clash behoort tot de frontlinie van de punk. Geleidelijk aan wordt de aanvankelijk eenvoudige muziek veelzijdiger en hoor je de invloed van reggae. (Guns of Brixton) Bij Massive Attack zijn de invloeden nauwelijks meer aan te wijzen en ontstaat er iets helemaal nieuws. Combinatie hiphop met reggae en vreemde geluiden = triphop.


Butterfly

Talvin Singh combineert de oosterse elementen met westerse dance. Hij is zowel opgevoed met de cultuur van zijn ouders als met de westerse cultuur en dat kom je tegen in zijn optredens: zowel computerapparatuur als live muzikanten. Zelf speelt hij op de tabla. Hij maakt niet alleen een cross-over tussen oosterse en westerse cultuur, maar ook tussen traditionele en moderne instrumenten.

More Bits + Pieces

Coldcut wil terug naar de experimenteerdrift van de eerste generatie house en hiphoppioniers. De geluiden van More Bits + Pieces vormen geen harmonisch geheel. Coldcut maakt gebruik van de collagetechnieken. De muziek balanceert op de scheidslijn tussen schets en eindproduct.

Grenzeloos

Ook op het gebied van theater worden er grenzen overschreden. Theatermakers zoeken overal inspiratie. Hoge en lage kunst loopt door elkaar. De ‘klassieke’ theaterdisciplines vervagen. Dogtroep wil bijvoorbeeld het publiek weer overdonderen. Hun multimediaspektakel spreekt het publiek op alle zintuigen tegelijk aan. Uit het samengaan van een aantal disciplines ontstaat iets nieuws. Dit geld ook voor de mengvorm van videoclip en moderne dans: videodans, ze weten niet waar dit thuishoort.

Noordwesterwals

De voorstellingen van Dogtroep zijn een combinatie van circus, straattheater, musical, cabaret en beeldende kunst. Het publiek weet nooit wat er gaat gebeuren. De locaties zijn bijzonder en de aard van de locatie wordt zo veel mogelijk gebruikt. Dogtroep begint als een straattheatergroep, maar ze ontwikkelen zich steeds meer en meer. Ze zijn echt multimediaal geworden.

Jool Hul

Martin van Waardenberg en Wilfried de Jong maken fysiek cabaret, al noemen ze het zelf liever absurdistisch theater. Het resultaat is hoe dan ook komisch. Er is geen expliciete boodschap, maar de sketches zijn zeer herkenbaar. De toeschouwers worden ook van de ene emotie naar de andere geslingerd.

Rosas danst Rosas

Thierry De Mey verfilmt de dansvoorstelling van Anne Teresa De Keersmaeker, maar dan op zijn eigen manier. Hij verplaatst de voorstelling naar een oud schoolgebouw, de camera krijgt een actieve rol en shots worden op het ritme van de muziek afgewisseld. De camera beweegt heel veel rond. De film wordt geen registratie van de dansvoorstelling, maar een geheel nieuw product: de videodans.

Op de rand

Het publiek was zo onderhand gewend geraakt aan het extremer worden van de massacultuur. Toch was de massacultuur opzoek naar nog meer extremen zoals Heavy Metal. Heavy Metal kwam voort uit de hardrock muziek. Je kunt het herkennen door de agressieve ritmes, zwaar versterkte elektrische gitaren, duistere tonen en gewelddadige teksten met verschillende onderwerpen.

Ook filmmaker Tarantino wilde shockeren. Hij komt met een film waarin verschillende filmgenres gebruikt worden.

Piece by Piece

De muziek van Slayer bevat alle typische metalkenmerken. De gitaar wordt razendsnel bespeeld en de drums hebben een keihard en dreunend ritme. De zanger zingt niet, maar krijst soms als een waanzinnige. De muziek creëert een duistere en agressieve sfeer op en de tekst past daar perfect bij.


Reservoir Dogs

Quentin Tarantino is een regisseur die film, video en televisie samen laat komen. Zijn filmstijl word Nouvelle Violance genoemd door de geweldscènes. In 1991 komt hij met de film ‘Reservoir Dogs’ die het filmpubliek shockeerd. De film lijkt op een klassieke tragedie de filmtijd gelijk loopt met de echte tijd.

Death in de Mind of Someone Living

Death in de Mind of Someone Living is een kunstwerk van Damien Hirst. De dood is het laatste wat eerdere kunstenaars zouden verbeelden. De kunst van Hirst wordt door de Saatchi kunstverzamelaars gekocht. Kenmerken van deze kunstenaars is dat de kunst mediagevoelig, conflicterend en grensverleggend is. Voor hun kunst geld hoe bekender de kunstenaars hoe beter wordt de kunst verkocht en hoe waardevoller de collectie.


Hightech

Aan het einde van de 20e eeuw vinden de kunstenaars dat alles al eens is gedaan in de kunst. Kunstenaars die zich verdiepen in de moderne techniek kan nog wel degelijk kunst maken die nog nooit is vertoont. In de architectuur is de voorliefde voor techniek zichtbaar in de hightech-stijl. Kunstenaars gaan op zoek naar wat de moderne apparatuur hen te bieden heeft.

Centre Pompidou

In het Centre Pompidou lijkt de kunst snel toegankelijk voor iedereen. Renzo Piano en Richard Rogers hebben het gebouw ontworpen. In het hightech onderwerp is alles functioneel, alle functies zijn zichtbaar en hebben zijn eigen kleur. Wat hightech onderscheid van modernisme is de toepassing van nieuwe materialen en constructiemethoden. Ook lijkt het demontabel en staat het er niet voor altijd.

Tv-Bra

De film en video komen ook in de kunstwereld tevoorschijn. Nam June Paik neemt de tv van zijn plaats en maakt er een bh van die door een celliste tijdens een performance wordt gedragen. Ook tast hij het beeld aan van de tv. In 1968 ontwikkelt hij de videosynthesizer die wordt ingezet in een aantal grote video-installaties.


St. John of the Cross
De Room of St. John of the Cross van Bill Viola is een complexe video-installatie. Als je de zaal binnengaat komt er enorm veel lawaai op je af. Je voelt je verloren en gaat op zoek naar houvast. Midden in de zaal staat een kleine kubus waar je je hoofd in kunt steken. Daar hoor je bijna niets meer, de dreigende bergen zie je nu op een kleine tv en je hoort iemand zachtjes Spaanse gedichten voorlezen.

Virtuele wereld

Computers duiken overal op en zijn niet meer weg te denken uit de kunst. Er bestaat internetkunst, maar als je een beetje rondsurft zul je zien dat net-art moeilijk te definiëren is. De computer zaait onduidelijkheid. Het toverwoord voor velen die wel van computertechnologie houden is virtual-reality.

www.dept.nl
Net-art onderscheid zich van de andere kunstvormen d.m.v. interactiviteit. Dept is een website die van alles biedt en is representatief voor de culturele grensvervaging die deze tijd kenmerkt. De site is autonoom en de makers maken zich er niet druk om welk label aan de site moet worden gehangen.


Computergames

De eerste games zijn heel erg simpel. In Pong en Space Invaders wordt wel de basis gelegd voor de sensationeel realistische moderne games. Naast de spelmogelijkheden wordt vooral het uiterlijk van games steeds ingewikkelder.


Lara Croft

Tomb Raider met Lara Croft is voorlopig een hoogtepunt van de computergames. In de dansvoorstelling van Krisztina de Châtel gaan de dansers de confrontatie aan met de computerheldin. Ze reageren op een levensgrote projectie van Tomb Raider dat wordt live wordt gespeeld. De dansers worden met videocamera’s opgenomen en ook op het grote scherm geprojecteerd.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.