Paragraaf 3

Paragraaf 3.4

In januari 1918 werkte Wilson zijn visie uit in een veertien punten programma.

Volgens Wilson moest er een nieuwe wereldorde komen gebaseerd op een internationaal rechtssysteem waaraan alle landen actief moesten mee werken.

• Het zelfbeschikkingsrecht behoorde tot één van de veertienpunten.

En ook dat er bij een conflict geen oorlog tot gevolg zou komen.

Het veertiende punt : de oprichting van een volkerenorganisatie die een hoofdrol zou spelen bij het handhaven van de vrede en de toekomstige internationale rechtsorde.

Alle lidstaten moesten elkaars onafhankelijkheid en territoriale integriteit erkennen.

Als er dan toch een conflict was dan moest de Volkenbond de doorslag geven.

1919 deed Wilson zelf mee aan een vredesonderhandeling in Parijs.

De zelfgemaakte Volkenbond door Wilson werd toegevoegd bij het verdrag van Versailles.

Het veertiende punt ( eerder in de samenvatting) leidde tot kritiek van de Amerikaanse Senaat , zij vonden dat de VS zich niet met Europa moest bemoeien.

Maar toch de meerderheid van Amerika (senatoren) wilde wel mee doen aan de Volkenbond.

Omdat de Amerikaanse senaten toch bang waren dat zij gedwongen zouden worden mee te doen aan acties, eiste zij dat het congres altijd het laatste woord had.

Hiermee ging Wilson niet akkoord, gevolg: senaat verwierp verdrag van Versailles en VS werd nu ook geen lid van de Volkenbond.

De handel van de VS ging achteruit door verhoogde importtarieven, door het leiden van verlies moest de VS zich wel bemoeien met de wereld.

In 1922 sloten de VS verdragen met landen uit oost-Azië dat zij hun oorlogsvloot niet zouden vergroten en zou de VS China met rust laten.

1931 – Japan bezet Mantsjoerije in noordoost- China.

1923 – economie in Duitsland stoort in.

Met Amerikaanse leningen aan Duitsland kwam de economie in Duitsland weer opgang en kon Duitsland de hertelbetalingen aan Frankrijk en Groot-Brittannië betalen, en zij konden dan weer de VS betalen.

Sterkere isolationistische stemming door : economische crisis jaar 1930.

Roosevelt beloofde in 1933 op het westelijke halfrond een Good Neighbour Policy.

Dit hield in dat de VS niet meer gewapend zou ingrijpen en economisch zou ingrijpen.

Paragraaf 3.5

1935 - het congres nam een neutraliteitswet aan : verbod op verschepen van wapens naar oorlogvoerende landen.

1936 – verbod op leningen aan oorlogvoerende landen.

1937 – Japan voert oorlog in China

1939 – Groot-Brittannië en Frankrijk verklaarde Duitsland de oorlog nadat Duitsland op 1 september polen binnenviel.

Doordat Duitsland een heel groot deel bezette moesten de VS toch afzien van de Neutraliteitswetten en gingen ze over op de Lend Lease Act, het lenen van wapens aan de Britten en Sovjet-Unie.

Atlantische Handvest – ze streefde naar economische samenwerking, vrijheid op zee, ontwapening, en zelfbeschikkingsrecht.

Na de aanval op Pearl Harbour verklaarde de VS de oorlog aan Japan, 8 december 1941.

Drie dagen later verklaarde Duitsland en Italië ook de oorlog aan de VS.

De grote drie = VS, Groot-Brittannië en Sovjet-Unie.

1941 – oprichting de verenigde naties.

1944 – conferentie in Washington werd het plan uitgewerkt, de VN kwam onder leiding van een Veiligheidsraad : vijf leden, VS, Sovjet-Unie, Groot-Brittannië, China en Frankrijk.

Dit plan werkte half , uiteindelijk gingen deze landen zelf aan de slag voor een bezetting op Duitsland.

Paragraaf 4.1

GI Bill wet = een wet die oorlogsveteranen hielp bij hun terugkeer in de maatschappij.

Hierdoor gingen vele veteranen studeren omdat zij geld kregen voor studie.

De vraag van de Amerikaanse economie was zo groot dat ze het niet allemaal konden aanbieden dus een vraagoverschot.

De economie groeide zo hard door de industrialisatie dat de Amerikanen ineens allemaal beschikte over televisie, telefoon enz. (1950/1960)

Ook hadden zij te maken met de babyboom voor deze golf kinderen waren scholen nodig.

Roosevelt werd opgevolgd door Truman (1945/1953)

De reden dat Truman toch gekozen werd als president was dankzij het verzet tegen de afbraak van de new deal.

Paragraaf 4.2

1952 – de Republikeinen wonnen voor het eerst in 20 jaar de presidentsverkiezingen.

Dit dankte zij aan de populaire generaal – Eisenhouwer (1953/1961)

Een paar veranderingen waren :

• Eind aan loon en prijs controles
• Subsidie voor boeren gingen omlaag
• Eind aan anticommunistische hysterie

1954 heroverde de democraten weer het Congres en was het niet langer in handen van de Republikeinen.

Consensus= Amerikanen vonden Amerika goed zoals het was.

Galbraith vond toch dat er iets moest veranderen, want er was nog steeds te veel armoede en de Amerikanen gingen steeds meer uitgeven aan nutteloze dingen waardoor de andere publieke sector achtergesteld werd.

Het onderwijs moest meer geld terugkrijgen.

1960 – de democraat John F Kennedy werd president.

Kennedy wilde onderwijsgeld geven , een ziektekostenverzekering, en het minimumloon moest volgens hem omhoog.

Door de Conservatieve democratische meerderheid kwam er niks terecht van deze plannen.

President Johnson volgde Kennedy op na de moord op Kennedy.

1964 – Johnson stelde een groot hervormingsprogramma op, hij wilde de fairdeal voltooien en uitbreiden.

1965/1966 kwamen er ziektekostenverzekeringen.

Ook kwamen de eerste milieu wetten om de lucht en water te verbeteren.

1967 moest door het congres Johnson bezuinigen, zijn macht nam af.

Paragraaf 4.3

Truman vond dat er wat moest gedaan worden aan de gelijke rechten van de zwarte bevolking.

De zwarte kregen in jaren 1940-1950 steeds meer rechten, ook gingen zij werken in de steden.

NAACP zette zich in voor gelijken rechten, deze partij brak door in 1954.

Toch werd het niet overal geaccepteerd vooral op blanke scholen werden zwarte niet geaccepteerd tot de bevolking.

1 december 1955 werd Rosa Parks gearresteerd omdat zij in een bus haar zitplaats weigerde af te staan aan een blanke.

Martin Luther King werd populair door zijn inzet voor de zwarte , 1957 richtte hij een burgerrechten beweging op.

De Civil Rights Act zou alle discriminatie in openbare gelegenheden verbieden.

Door de Voting Rights Act kwam aan de wettelijke ongelijkheid van de zwarte een eind. Toch werden de zwarte alsnog veel gediscrimineerd.