Hoofdstuk 4 bronwijzer.
§4.1
Nationalisme = gevoel van eenheid tussen mensen die een staat vormen of willen vormen.
1916 : engelsen beloofden onafhankelijkheid aan de Arabieren als ze in opstand kwamen tegen de Turkse overheersers.
Mandaatgebied = Ander land heeft zeggenschap over dat gebied. Bijv. Engeland over Egypte.
1922 : Egypte wordt zelfstandig maar Engeland behoud zeggenschap over het Suezkanaal.
1930 : Irak wordt zelfstandig op voorwaarde dat de Britten de luchtmachtbases in Irak mogen behouden.
1941 : Syrië en Libanon onafhankelijk van de Fransen
70 na Christus: tempel in Jeruzalem verwoest. Sinds die tijd leven de Joden in de diaspora.
Diaspora: verstrooiing
Antisemitisme: Jodenhaat.
Pogroms: georganiseerde jodenvervolgingen.
Zionisme: Joods nationalisme oftewel het streven naar een eigen joodse staat.
1897: Eerste Zionistische congres.
1880: 24.000 Joden in Palestina, 1914: 85.000, 1931: 175.000, 1940: 475.000
1917: Balfour-declaration: Minister Balfour, de minister van buitenlandse zaken in Engeland zegt dat ze welwillend staan tegenover de oprichting van een eigen staat voor de Joden in Palestina.
1939: Engeland stelt maximum aan aantal joden wat naar Palestina trekt.
1947: VN komt met voorstel het Britse mandaat in Palestina te beëindigen. Palestina moet verdeelt worden in een Joodse en Arabische staat en Jeruzalem onder internationaal toezicht. Dit voorstel werd aangenomen.
14 mei 1948: Joodse staat uitgeroepen
15 mei 1948: Onafhankelijkheidsoorlog door Egypte, Jordanië, Syrië en Libanon die Gaza, de Westbank en Oost-Jeruzalem veroveren.
1949: Israël versterkt haar positiedoor heel galilea en West-Jeruzalem onder haar gezag te brengen.
Eind 1949: Er komt een wapenstilstand tussen Israël en de Arabische landen tot stand door bemiddeling van de VN.
§4.2
Orthodoxe Joden: Joden die al eeuwen in Israël wonen en zich helemaal aan de wetten van Mozes houden. Zij vinden dat je echt jood bent als je gelooft. Ze streefden naar Theocratie (=Godsregering.)
Seculiere Joden: Jood zijn heeft met je afkomst te maken. Sommigen zeiden dat het al genoeg was als je je Jood voelde. Ze wilden een democratie waarin kerk en staat gescheiden waren.
2 grote partijen in Israël: de Sociaal-democratische arbeiderspartij die uit het zionisme ontstond en de Likoedpartij waarin meer rekening wordt gehouden met godsdienstige opvattingen. Deze partijen regeren bijna nooit samen en zijn te klein om alleen te regeren dus meestal regeert de Likoedpartij samen met een kleine religieuze partij.
1960: de industrie in Israël wordt steeds belangrijker en richtte zich meer op export.
2000: ongeveer 2.4 miljoen toeristen komen naar Israël. Dit was een goede inkomstenbron. Maar in 2002 liep dit aantal terug tot 862.000 door gevechten met de Palestijnen.
§4.3
1945: Arabische Liga wordt opgericht.
Arabische Liga: Een samenwerkingsverband tussen de Arabische staten op gebieden waar ze gemeenschappelijke belangen hadden.
1952: President Nasser komt door staatsgreep aan de macht in Egypte.
Arabisme: Het streven naar één Arabische natie.
1956: Nasser nationaliseert het Suezkanaal dat in handen was van de Brits-Franse Kanaalmaatschappij.
1958: Syrië en Egypte vormen de VAR (Verenigde Arabische Republiek) In 1961 valt dit weer uit elkaar door meningsverschillen.
1970: Nasser overlijdt en daardoor komt er een eind aan een tijdperk met een hoop op een verenigde Arabische wereld.
1979: Vredesverdrag tussen Egypte en Israël door Amerikaanse bemiddeling. Dit was voor Egypte vooral een poging in een goed blaadje te komen bij de Amerikanen en voor de Israëliers een vijand minder. Hierdoor werd Egypte ook uit de Arabische Liga gegzet.
Sji’ieten: vinden dat geestelijke leiders moeten toezien op de bestuurders van het land.
Soenieten: willen godsdienst en politiek gescheiden houden.
§4.4
1556: Suezcrisis, Nasser zet legertroepen langs de grens van Israël. Daarom kiest Israël voor de aanval waarbij ze de Sinaï veroveren.
1967: Nasser vraagt de VN haar troepen terug te trekken, dit gebeurde ook. Egypte wilde toen opnieuw oorlog voeren en blokkeerde de toegang tot de Eilat, de zuidelijke haven van Israël. Israël wachtte de aanval niet af en vernietigde op 5 juni 1967 grote delen van de Egyptische, Jordanese en Syrische luchtmacht. Hiermee was de zesdaagse oorlog begonnen.
Mossad: Israelische geheime dienst.
1973: Op Jom Kippoer vallen Egypte en Syrië de Joden aan. De joden zijn verrast maar drijven de troepen toch terug tot in hun eigen land.
1979: de Egyptische president Sadat sluit vrede met Israël.
1964: De palestijnen richten de PLO (Palestijnse Bevrijdings Organisatie) op onder leiding van Yasser Arafat. Deze organisatie streefde naar een eigen Palestijnse staat en vernietiging van Israël.
1987: Palestijnse jongeren beginnen opstand tegen de Israëlische bezetters.
1993: de Israëlische premier Rabin zet de eerste stap om tot een Palestijnse staat te komen. In Oslo-akkoorden wordt afgesproken dat de PLO inruil voor erkenning van de staat Israël het bestuur krijgt over een gedeelte van de Westoever en de Gazastrook.
1994: Jordanië sluit vrede met Israël.
1995: Een Orthodoxe Jood vermoordt premier Rabin van de Arbeiderspartij omdat Rabin het land wilde afstaan aan de palestijnen.
§4.1
Nationalisme = gevoel van eenheid tussen mensen die een staat vormen of willen vormen.
1916 : engelsen beloofden onafhankelijkheid aan de Arabieren als ze in opstand kwamen tegen de Turkse overheersers.
Mandaatgebied = Ander land heeft zeggenschap over dat gebied. Bijv. Engeland over Egypte.
1922 : Egypte wordt zelfstandig maar Engeland behoud zeggenschap over het Suezkanaal.
1930 : Irak wordt zelfstandig op voorwaarde dat de Britten de luchtmachtbases in Irak mogen behouden.
70 na Christus: tempel in Jeruzalem verwoest. Sinds die tijd leven de Joden in de diaspora.
Diaspora: verstrooiing
Antisemitisme: Jodenhaat.
Pogroms: georganiseerde jodenvervolgingen.
Zionisme: Joods nationalisme oftewel het streven naar een eigen joodse staat.
1897: Eerste Zionistische congres.
1880: 24.000 Joden in Palestina, 1914: 85.000, 1931: 175.000, 1940: 475.000
1917: Balfour-declaration: Minister Balfour, de minister van buitenlandse zaken in Engeland zegt dat ze welwillend staan tegenover de oprichting van een eigen staat voor de Joden in Palestina.
1939: Engeland stelt maximum aan aantal joden wat naar Palestina trekt.
1947: VN komt met voorstel het Britse mandaat in Palestina te beëindigen. Palestina moet verdeelt worden in een Joodse en Arabische staat en Jeruzalem onder internationaal toezicht. Dit voorstel werd aangenomen.
14 mei 1948: Joodse staat uitgeroepen
1949: Israël versterkt haar positiedoor heel galilea en West-Jeruzalem onder haar gezag te brengen.
Eind 1949: Er komt een wapenstilstand tussen Israël en de Arabische landen tot stand door bemiddeling van de VN.
§4.2
Orthodoxe Joden: Joden die al eeuwen in Israël wonen en zich helemaal aan de wetten van Mozes houden. Zij vinden dat je echt jood bent als je gelooft. Ze streefden naar Theocratie (=Godsregering.)
Seculiere Joden: Jood zijn heeft met je afkomst te maken. Sommigen zeiden dat het al genoeg was als je je Jood voelde. Ze wilden een democratie waarin kerk en staat gescheiden waren.
2 grote partijen in Israël: de Sociaal-democratische arbeiderspartij die uit het zionisme ontstond en de Likoedpartij waarin meer rekening wordt gehouden met godsdienstige opvattingen. Deze partijen regeren bijna nooit samen en zijn te klein om alleen te regeren dus meestal regeert de Likoedpartij samen met een kleine religieuze partij.
1960: de industrie in Israël wordt steeds belangrijker en richtte zich meer op export.
2000: ongeveer 2.4 miljoen toeristen komen naar Israël. Dit was een goede inkomstenbron. Maar in 2002 liep dit aantal terug tot 862.000 door gevechten met de Palestijnen.
§4.3
1945: Arabische Liga wordt opgericht.
Arabische Liga: Een samenwerkingsverband tussen de Arabische staten op gebieden waar ze gemeenschappelijke belangen hadden.
1952: President Nasser komt door staatsgreep aan de macht in Egypte.
1956: Nasser nationaliseert het Suezkanaal dat in handen was van de Brits-Franse Kanaalmaatschappij.
1958: Syrië en Egypte vormen de VAR (Verenigde Arabische Republiek) In 1961 valt dit weer uit elkaar door meningsverschillen.
1970: Nasser overlijdt en daardoor komt er een eind aan een tijdperk met een hoop op een verenigde Arabische wereld.
1979: Vredesverdrag tussen Egypte en Israël door Amerikaanse bemiddeling. Dit was voor Egypte vooral een poging in een goed blaadje te komen bij de Amerikanen en voor de Israëliers een vijand minder. Hierdoor werd Egypte ook uit de Arabische Liga gegzet.
Sji’ieten: vinden dat geestelijke leiders moeten toezien op de bestuurders van het land.
Soenieten: willen godsdienst en politiek gescheiden houden.
§4.4
1556: Suezcrisis, Nasser zet legertroepen langs de grens van Israël. Daarom kiest Israël voor de aanval waarbij ze de Sinaï veroveren.
1967: Nasser vraagt de VN haar troepen terug te trekken, dit gebeurde ook. Egypte wilde toen opnieuw oorlog voeren en blokkeerde de toegang tot de Eilat, de zuidelijke haven van Israël. Israël wachtte de aanval niet af en vernietigde op 5 juni 1967 grote delen van de Egyptische, Jordanese en Syrische luchtmacht. Hiermee was de zesdaagse oorlog begonnen.
Mossad: Israelische geheime dienst.
1979: de Egyptische president Sadat sluit vrede met Israël.
1964: De palestijnen richten de PLO (Palestijnse Bevrijdings Organisatie) op onder leiding van Yasser Arafat. Deze organisatie streefde naar een eigen Palestijnse staat en vernietiging van Israël.
1987: Palestijnse jongeren beginnen opstand tegen de Israëlische bezetters.
1993: de Israëlische premier Rabin zet de eerste stap om tot een Palestijnse staat te komen. In Oslo-akkoorden wordt afgesproken dat de PLO inruil voor erkenning van de staat Israël het bestuur krijgt over een gedeelte van de Westoever en de Gazastrook.
1994: Jordanië sluit vrede met Israël.
1995: Een Orthodoxe Jood vermoordt premier Rabin van de Arbeiderspartij omdat Rabin het land wilde afstaan aan de palestijnen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden