Engels grammatica H1 t/m 7 + werkwoorden

Present simple (tegenwoordige tijd)

Vorm:

• In de present simple krijgt het werkwoord een –s na he, she of it.
• In vragende of ontkennende zinnen gebruik je do / does of don’t / doesn’t + hele werkwoord.

Gebruik:

• Je gebruikt de present simple als iets vaak, regelmatig, altijd gebeurt. Meestal staat er een woord als always, usually, often in de zin.

Present continuous

Vorm:

• Tegenwoordige tijd van to be (am / is / are) + werkwoord + -ing.

Gebruik:

• Je gebruikt de present continuous wanneer iets nu bezig of aan de gang is. Vaak staat er een woord als now of at the moment in de zin.

Past simple (verleden tijd)

Vorm:

• Bij regelmatige werkwoorden eindigt de past simple op –ed.
• Onregelmatige werkwoorden hebben een eigen vorm voor de past simple.
  • Go – went
  • Teach – taught
  • Take – took
  • Run – ran
• In vragende of ontkennende zinnen gebruik je did of didn’t + hele werkwoord.

Gebruik:

• Je gebruikt de past simple als iets in het verleden gebeurd is en het is wel belangrijk wanneer. Vaak staat er een tijdsbepaling in de zin (last night, in 2001, this morning).

Past continuous

Vorm:

• Verleden tijd van to be (was / were) + werkwoord + -ing.

Gebruik:

• Je gebruikt de past continuous als je zegt wat er op een bepaald moment in het verleden bezig was, of als je zegt wat je toen aan het doen was. Wat er gebeurde staat vaak in een bijzin die met when begint.

Present perfect (voltooid tegenwoordige tijd)

Vorm:

• Have of has + voltooid deelwoord

Gebruik:

• Wanneer iets gebeurd en het is niet belangrijk wanneer.
• Wanneer iets in het verleden begonnen is en het gaat nu nog door. Er staat vaak een bepaling in de zin die met for of since begint.

Future

Vorm:

• Shall / will + hele werkwoord

Gebruik:

• Je gebruikt de toekomende tijd als iets in de toekomst gaat gebeuren.

Let op:

• Bij I en we in de vragende zinnen gebruik je shall in plaats van will.
• Vaak worden korte vormen gebruikt:
  • Shall of will à ‘ll
  • Will not à won’t
  • Shall not à shan’t

Passive (lijdende vorm)

Vorm:

• Vorm van to be (worden) + voltooid deelwoord

Gebruik:

• Je gebruikt een passive om aan te geven wat er gebeurt. Het is niet belangrijk wie het doet.

Is de zin passive, dan is het onderwerp passief, het doet niets.

Is de zin active, dan is het onderwerp actief, het doet iets.

Modale hulpwerkwoorden

Could have / would have / should have

Vorm:

• Could have / would have / should have (+ voltooid deelwoord)

Gebruik:

• Could have (had kunnen)
• Would have (zou hebben)
• Should have (had moeten)

Kon maar beter / zou liever / zou moeten

• Kon maar beter à had better + hele werkwoord
• Zou liever à would rather + hele werkwoord
• Zou eigenlijk moeten à should + hele werkwoord

Moeten (verplicht zijn)

• Moeten (verplicht) à have to / had to + hele werkwoord
• Niet hoeven à don’t / doesn’t / didn’t have to + hele werkwoord
• Onregelmatige werkwoorden hebben een eigen vorm voor de verleden tijd (past simple) en het voltooid deelwoord (past participle).
  • To be / was (were) / been – zijn / was (waren) / geweest
  • To do / did / done – doen / deed (deden) / gedaan

Kunnen (in staat zijn)

• Kunnen à be able to + hele werkwoord

Mogen (toestemming hebben)

• Mogen, toestemming hebben à be allowed to + hele werkwoord

Vroeger

Je gebruikt used to + hele werkwoord om te zeggen wat vroeger altijd gebeurde.

 ‘if’-zinnen

‘if’-zinnen zijn zinnen die bestaan uit een hoofdzin en een bijzin. De bijzin begint met if en bevat een voorwaarde.

In ‘if’-zinnen mag je géén ‘will’ of would gebruiken in de bijzin.

Vorm:

• Will + hele werkwoord à if + present simple
• If + present simple à will + hele werkwoord

Tags

• Tag = kort vraagje aan het eind van de zin.

Na een bevestigende zin is de tag ontkennend.

Na een ontkennende zin is de tag bevestigend.

• In de tag herhaal je de vormen van to be of die van de hulpwerkwoorden (have, can, could, etc.)
• Als die vormen niet in de zin staan, moet je de goede vorm van to do (do, does did) gebruiken.

-ing vorm (gerund)

Vorm: werkwoord + -ing

Gebruik:

• Na werkwoorden als: love – like – hate – enjoy – stop – start – begin
• Na voorzetsels
• Aan het begin van de zin

Onregelmatige werkwoorden (irregular verbs)

• Onregelmatige werkwoorden hebben een eigen vorm voor de verleden tijd (past simple) en het voltooid deelwoord (past participle):
  • To be / was (were) / been à zijn / was (waren) / geweest
  • To do / did / done à doen / deed (deden) / gedaan

Vergelijken (comparison)

Als je iets wilt vergelijken, zeg je: (not) as … as …

De trappen van vergelijking:

1. Korte bijvoeglijke naamwoorden (1 lettergreep) krijgen –er of –est in de vergrotende en overtreffende trap.
2. Lange bijvoeglijke naamwoorden (3 lettergrepen of meer) krijgen ‘more’ of ‘most’ in de vergrotende en overtreffende trap.
3. Bijvoeglijke naamwoorden van 2 lettergrepen krijgen meestal ‘more’ of ‘most’.

Behalve als ze eindigen op: -er, -y, -e, -ow, -some.

Uitzonderingen:

• Good / better (than) / best
• Bad / worse (than) / worst

Bijvoeglijke naamwoord (adjective) of bijwoord (adverb)

• Een bijvoeglijk naamwoord zegt iets van een zelfstandig naamwoord:

  • Bush fires are a natural event.
• Een bijwoord geeft aan hoe iets gebeurt (hoe snel, hoe vaak, hoe erg, enz.):
  • Vorm: vaak bijvoeglijk naamwoord + -ly, maar: good à well, fast à fast
  • Plaats: vaak vóór het woord waar het iets van zegt of vóór het hoofdwerkwoord, maar na een een vorm van to be (am / is / are) en aan het begin of eind van de zin.

Wederkerende voornaamwoorden

Myself / yourself / himself / herself / ourselves / yourselves / themselves gebruik je

• Voor extra nadruk
• Zonder nadruk (als wederkerend voornaamwoord)

Let op bij meervoud: ourselves / yourselves (jullie) / themselves

Betrekkelijke voornaamwoorden

Lidwoorden (articles)

The definite article (bepaald lidwoord): the

Je gebruikt het niet (Æ):

• Bij publieke gebouwen
• Voor de namen vaen de jaargetijden

Maar wel:

• Als je het gebouw zelf bedoelt
• Als je een bepaald seizoen bedoel

Verbindingswoorden (linking words)

Linking words gebruik je om 2 delen van een zin met elkaar te verbinden.

My – mine – of mine

Als het niet om personen gaat, gebruik je its.

Some ßà any

• Some en any = enige / enkele / een paar
• Not … any = geen
• Something / anything = iets
• Somebody / anybody = iemand
• Somewhere / anywhere = ergens
• Not … anything = niets
• Not … anybody = niemand
• Not … anywhere = nergens

Much / many – little / few / a little / a few

Onregelmatige werkwoorden