De Hobbit

Het Kunstwerk

Ik heb als tweede culturele activiteit het boek De Hobbit of daarheen en weer terug van J.R.R. Tolkien gekozen. Ik heb dit boek gekozen, omdat ik de drie films van The Lord of the Rings in de bioscoop had gezien. Deze films vond ik erg leuk en daarom wilde ik graag weten wat er aan de film vooraf was gegaan. Ik wist dat The Lord of the Rings het vervolg was op De Hobbit en toevallig had ik dat boek in de zomervakantie gekregen maar nog niet gelezen.

Eerst zal ik een korte samenvatting van het boek geven. Bilbo Balings, een hobbit, wordt meegevraagd door Gandalf (een tovenaar) om een schat terug te stelen van de draak Smaug. Bilbo gaat mee met Gandalf en ook nog 13 dwergen onder leiding van Thorin. Tijdens de reis maken ze allemaal avonturen mee, van ontmoetingen met elfen tot gevechten met aardmannen. Ook vindt Bilbo een ring die je onzichtbaar kan maken. Door deze ring heeft Bilbo de dwergen kunnen redden van de boselfen. Gandalf is niet de hele reis bij hen gebleven, toen ze het bos ingingen is hij vertrokken en pas veel later weer terug gekomen. Na een lange tocht komen ze bij de berg waar Smaug woont aan. Smaug wordt weg- gejaagd en gedood door Bard, een meer-mens. Na de dood van Smaug komt er een veldslag waarbij mensen, dwergen en elfen tegen de aardmannen vechten.
Bilbo wordt doodsbang en gaat op de berg zitten met de ring om zijn vinger. Hij wordt geraakt door een steen en wanneer hij weer wakker wordt zijn de aardmannen verslagen. Thorin is overleden en wordt begraven, de dwergen blijven en Bilbo en Gandalf gaan weer terug naar huis.

Ik zal nu verder gaan met de beschrijving van het kunstwerk. De titel van het boek verwijst naar de hoofdpersoon want Bilbo Balings is een hobbit. Het verhaal wordt verteld door een alwetende verteller. Hij volgt vooral de hoofdpersoon Bilbo, maar vertelt ook over stukken waar Bilbo niet bij is. De alwetende verteller vertelt soms gedeeltes van gebeurtenissen die pas een aantal hoofdstukken later gaan gebeuren. De vertelde tijd in het boek wordt chronologisch verteld en is ongeveer 1 à 2 jaar. Er zijn wel flashforwards en flashbacks, ik heb al een voorbeeld gegeven van een flash-forwards en ik zal nu een voorbeeld geven van een flashback in het boek. Er vinden flashbacks plaats wanneer Bilbo Balings terugdenkt aan een vroegere gebeurtenis die plaatsvond in zijn huisje in De Gouw (zie afbeelding op vorige pagina). De meeste flashbacks hebben betrekking op eten want een hobbit houdt veel van eten en tijdens de reis was daar een gebrek aan. De schrijver maakt ook gebruik van tijdsprongen en tijdrekking. Tijdrekking gebeurd als de schrijver een bepaalde gebeurtenis lang wil laten duren, een tijdsprong gebruikt de schrijver als hij wil voorkomen dat het verhaal saai wordt doordat er een tijd lang niks spannends gebeurt. De terugreis van Bilbo en Gandalf is ook een tijdsprong want over de heenreis deden ze meer dan 200 bladzijden en over de terugreis maar 20. Het verhaal speelt zich af in de toekomst want als Midden-Aarde (de wereld in Lord of the Rings) echt zou bestaan dan zouden wij in de 1ste era leven. De Hobbit speelt zich af in de 3de era daaruit kan je dus opmaken dat het in de toekomst speelt. Het verhaal speelt zich af in Midden-Aarde dit is voor de hoofdpersoon een soms vreemde en soms bekende omgeving. Het bekende gedeelte is de Gouw, de plek waar Bilbo al jaren woont. Het onbekende gedeelte is alles wat over de rivier is want daar was Bilbo nog nooit geweest.
De meeste karakters in het boek zijn flat characters, het zijn bepaalde typetjes. Hierdoor leer je deze personen niet goed kennen en is het ook moeilijker om met hen mee te leven. Er zijn ook een paar round characters, je leert ze goed kennen en komt ook te weten wat ze denken, hierdoor is het gemakkelijk om met ze mee te leven. De round characters (Bilbo en Gandalf) ontwikkelen zich ook tijdens het verhaal. De Hobbit behoort tot het genre fantasy want het vol met wonderlijke krachten, dromen en magie ook zijn de gebeurtenissen niet logisch te verklaren. Bij fantasy is het meestal zo dat de nadruk op de gebeurtenissen ligt dat is bij dit boek ook zo. De schrijfstijl van dit boek is plechtig en met veel symboliek. De plechtige schrijfstijl wordt veroorzaakt door moeilijke woorden en lange zinnen hiervan zal ik een voorbeeld geven: ‘Deze hobbit is een zeer welgestelde hobbit, zijn familie woont sinds hobbitheugenis in de buurt van De Gouw en men beschouwt hen als zeer respectabel.’

De Kunstenaar

Het boek De Hobbit is geschreven door John Ronald Reuel Tolkien en daarom zal ik nu wat over hem vertellen. Tolkien werd geboren op 3 januari 1892 in Zuid-Afrika. Hij woonde daar een paar jaar totdat hij naar Engeland emigreerde. Op school was hij vooral goed in Latijn en Grieks. Als hobby had hij het ontwikkelen van eigen talen en het lezen van mythen en sprookjes. Na de middelbare school ging hij Engelse taal- en letterkunde studeren, in die tijd schreef hij zijn eerste boek ‘De silmarillion’. Toen hij zijn studie af had gemaakt ging hij werken bij de Oxford English Dictionary als leraar Angelsaksisch. In de tussentijd schreef hij De Hobbit en The Lord of The Rings die meteen een groot succes werden. J.R.R. Tolkien schreef fantasy verhalen die allemaal tot een bepaald genre horen dat genre heet sword en sorcery, hierover zal ik in de cultuurhistorie meer vertellen. Andere boeken van hem zijn: The Lord of the Rings (3 delen), De Silmarillion en natuurlijk De Hobbit, deze passen allemaal goed binnen het genre.

De Cultuurhistorie

De Hobbit behoort tot het fantasy-genre. Dit genre is afkomstig van de gotische roman uit de 18de eeuw, dit waren verhalen over geesten, kastelen, vreselijke monsters, levende doden en geheimen. Eigenlijk waren dit gewoon zedenromans in een ander jasje want uiteindelijk werd het goede altijd beloond. Een goed voorbeeld van dit genre zijn Frankenstein van Mary Shelley en Dracula van Bram Stoker. Fantasy boeken lijken nog erg veel op deze boeken maar in deze is niet het belangrijkste onderdeel van het boek dat het goede altijd wordt beloond.
Een bijzonder fantasy-genre is sword en sorcery, hierbij hoort De Hobbit. Sword en Sorcery zijn oude sprookjes en sagen, maar dan met gruwelijkere en vaak ook sadistische monsters. Aangezien De Hobbit deze zaken bevat, de draak Smaug is een sadistisch en gruwelijk monster, kan ik concluderen dat het goed in dit cultuurtijdperk past.
De Kijker

Ik vind ‘De hobbit’ een van de beste boeken die ik ooit heb gelezen. Na het zien van de Lord of The Rings films had ik ook niet anders verwacht maar toch is het nog steeds niet te geloven hoe goed iemand een boek kan schrijven. Ik wilde het boek het liefst in 1 keer achter elkaar uitlezen omdat het vanaf het begin tot aan het eind verschrikkelijk mooi was om te lezen. Dit komt doordat het een boek is dat heel fantasierijk is en er gebeuren heel veel spannende dingen. Ik heb daarom geen enkel moment gehad dat het boek saai begon te vinden, want je zat altijd wel in spanning wat er nu weer ging gebeuren. De schrijver heeft de personages heel goed tot leven gewekt door ze emoties te geven en door hele nauwkeurige beschrijvingen (vooral Bilbo en Gandalf) te geven. Je kunt je hierdoor een goed beeld van de personages vormen. Ook de landschappen kwamen heel waarheidsgetrouw over. Ik heb bijna geen enkel minpunt voor dit boek kunnen bedenken, behalve dat sommige woorden wat ouderwets waren en het boek dus wat minder gemakkelijk te lezen was, dit komt ook doordat het boek al aardig oud is. Ik zou dus ook iedereen aanraden om dit boek te gaan lezen, zelfs als je niet van lezen houdt.