4.2
Microscopen
De geschiedenis van de microscoop
Een microscoop wordt gebruikt om een vergroot beeld te maken van een object of een soort. Antonie van Leeuwenhoek was de eerste die een microscoop uitvond die krachtig genoeg was om de microben te bekijken, zijn uitvinding zorgde voor een hele hoop interesse in de microscoop, sinds de 18e eeuw zijn er veel verschillende soorten microscopen ontdekt.
De samenstelling van de lichtmicroscoop
Licht gaat door het object en daarna door twee sets glazen lenzen (de objectlens en de oculair), de lenzen buigen het licht om een vergoot beeld van het object de geven. Het plaatje komt of direct in iemands oog of op een foto, een foto, genomen door het licht van een microscoop heet een microfoto
Vergroting en resolutie
De vergroting van een instrument is de toename van schijnbare grootte van het object, de totale vergroting van een lichtmicroscoop is de vergroting van de twee lenzen (objectlens en de oculair) bij elkaar opgeteld. Er is vrijwel geen grens bij de vergroting van een lichtmicroscoop (het hangt namelijk af van de sterkte van de lens), maar tot een bepaalde vergroting kan het scherp zijn, daarboven wordt het wazig en wordt het onmogelijk om dicht bij elkaar liggende structuren te onderscheiden. De grens tot waar de afbeelding scherp is wordt het oplossend vermogen of resolutie genoemd. Deze grens wordt bepaald door de golflengte van licht, een lichtmicroscoop kan namelijk geen licht onderscheiden kleiner dan 0,2µm, een lichtmicroscoop kan tot 1500x vergroten.
De elektronen microscoop
Elektronenmicroscopen gebruikt een elektronenstraal in plaats van een lichtstraal, elektronenstralen hebben een veel kleinere golflengte dan lichtstralen dus ze kunnen veel groter en scherper inzoomen, er zijn twee soorten elektronen microscopen, de transmissie-elektronenmicroscoop (TEM)
en de rasterelektronenmicroscoop (SEM)
De transmissie-elektronenmicroscoop
De TEM wordt gebuikt om de interne structuur van cellen weer te geven, alleen hele kleine stukjes kunnen worden gebruikt, het preparaat wordt ondersteund in een hars blok om het instorten te voorkomen tijdens het zagen, daarom word het ook met een glazen of diamanten mes gesneden en het wordt geïmpregneerd met zwaar metalen vlek.
Wanneer de straal door het preparaat gaat, worden elektronen opgenomen door de zwaar- geïmpregneerde delen, maar ze gaan direct door de licht-geïmpregneerde delen. Elektronen magneten buigen de stralen om een beeld te vormen op een fluoriderend scherm of op een foto, zo’n foto heet een elektronen microfoto. De maximale vergroting hangt af van de sterkte van de magneet
De rasterelektronenmicroscoop
Met deze microscoop krijg je 3D beelden van het oppervlakte van preparaten, elektronen weerkaatsen het oppervlakte van een preparaat met een, hierdoor kan een SEM afbeeldingen produceren van cellen, weefsels of zelfs hele organismes
Ondanks dat de elektronen een revolutie waren voor de biologie, zijn de lichtmicroscopen niet compleet verdwenen, met lichtmicroscopen kun je bijvoorbeeld levende dingen bekijken, het is minder tijdrovend en het is een stuk goedkoper.
Vergroting=omvang van de afbeelding/omvang van het object
REACTIES
1 seconde geleden