Examenbundel Verre Oosten - generieke teksten

Beoordeling 1
Foto van een scholier
  • Samenvatting door een scholier
  • 6e klas vwo | 1331 woorden
  • 30 oktober 2012
  • 1 keer beoordeeld
Cijfer 1
1 keer beoordeeld

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie

Verre Oosten – generieke teksten

Bladzijde 32-34

 

Bladzijde 35

Hoe zijn Frank Lloyd Wright, Bruno Taut, Le Corbusier beïnvloed door de Japanse cultuur?

 

Frank Lloyd Wright:

Hij begon japanse prenten te verzamelen en ging ook naar Japan op reis. Tijdens deze reis kwam Frank erachter dat de Japanse kunst aardser was en dichter stond bij de essentiële van leven en werk en daarom moderner dan enige levende of dode Europese beschaving was. Hierdoor ontwikkelde hij een theorie over moderne architectuur. Dit is te zien in het weglaten van het onbetekenende, horizontale lijnen, relatie gebouw met zijn omgeving en de flexibiliteit van ruimten binnen een gebouw. Hij had een organische metafoor als basis van zijn theorie van bouwen. Hij was een invloedrijk Amerikaans architect uit de eerste helft van de 20e eeuw. Lloyd Wright bracht een bezoek aan Japan en hij was er van overtuigd dat Japanse kunst aardser was en dichter stond bij de essentiële omstandigheden van leven en werk en daarom moderner dan enige levende of dode Europsese beschaving was. Hij was architect van het Imperial Hotel en moest zich houden aan de Japanse ideeën, zoals het accent op horizontale lijnen, maar wel op zijn eigen interpretatie. Hij creërde een organische idee over de architectuur. Het weglaten van delen was vooral belangrijk, het vasthouden aan een standaardmaat, de relatie tussen binnen- en buitenruimte en het idee dat de architect verantwoordelijk moet zijn voor het gehele interieur en niet alleen voor de buitenkant, werden de fundamentele elementen in de architectuur van de modernistische beweging. 'Wij in het Westen, zo stelde hij zouden niet in Japanse huizen kunnen en moeten gaan wonen. maar we zouden wel in huizen kunnen gaan wonen die gevormd zijn naar het ideaal dat minstens zo hoog en verfijn is als dat van hen' Hij kwam erachter dat een gebouw wordt bepaald door de ruimte en niet door de begrenzing.

 

Bruno Taut:

Taut volgt een opleiding tot architect in Koningsbergen in de school voor bouwnijverheid.

In 1902 verhuist hij naar Berlijn waar hij werkt op het bureau van Jugendstilarchitect Bruno Möhring die naar Weens voorbeeld (Otto Wagner) o.a. de Hochbahn ontwierp en bouwde. In 1932 krijgt hij een opdracht in Moskou voor de inrichting van een kantoor voor het stadsbestuur. In 1933 keert hij terug naar Berlijn waar hij de vlucht neemt naar Zwitserland voor het opkomend nazisme. Daarna vestigt Taut zich in Takasaki, Japan, waar hij drie boeken schrijft over de Japanse architectuur en inrichtingen doet. In zijn geschrifte schreef hij over  wat hij als belangrijkste invloed van Japanse tradities op de moderne wereld. Tijdens zijn verblijf in Japan wordt hij wordt hij beïnvloed  door de Japanse cultuur en architectuur. Hij was overtuigd dat de grondslagen van de architectuur uit het verre Oosten een richtlijn moesten vormen voor Westerse architecten.

 

Le Corbusier:

Le Corbusier, geboren als Charles-Édouard Jeanneret-Gris was een Zwitsers-Frans architect en stedenbouwkundige (hij nam de Franse nationaliteit aan in 1930. Zijn betekenis en invloed zijn zo groot geweest, dat hij de ‘architect van de 20e eeuw’ wordt genoemd. Zijn werk oogstte veel lof, maar ook veel kritiek. Velen beschuldigen hem van de dood van de architectuur, en concreet, van de stad in moderne tijden. Le Corbusier komt in aanmerking met Japanse architectuur wanneer jonge Japanse ontwerpers en architecten naar parijs reizen  om bij Le corbusier  te gaan studeren. Le Corbusier laat later in zijn werken zien hoezeer de modernistische architectuur beruste op fundamentele Japanse principes

 

 

Bladzijde 36-38

Kenzo Tange

Op het gebied van de architectuur kenmerkte de kenmerkte de naoorlogse periode in Japan zich door de herwaardering van eigen tradities. Japan nam, afhankelijk van het Westen, vele van de oorspronkelijke denkbeelden over, die door het Westen waren bewonderd. Vele elementen van de Westerse architectuur, zoals het gebruik van beton, versluierde de eigenschappen van de traditionele Japanse architectuur. de Japanse architecten wilden hun eigen traditionele verleden niet verliezen. In de betonnen steden die op de puinhopen werden opgebouwd, wezen toch veel  tekenen op voortzetting van traditie. Kenzo Tange, die vaak de vader van de moderne Japanse architectuur wordt genoemd, ontwikkelde een synthese van westerse en oosterse ideeën, die tot uitdrukking kwam in vele ontwerpen, die de Japanse prestaties van de jaren ‘50 en ‘60 in de schaduw stelde.

Tange liet zien dat de Japanse architect zijn eigen taal kon verweven met de westerse architectuur in zijn ontwerpen. Er kwam ook een nieuwe groep Japanse groep architecten: de metabolisten. Deze opkomst ging samen met de opkomst van de moderne technologie. De vruchten en beloften van de technologische vooruitgang waren zichtbaar in hun werk, dat een optimistische visie uitstraalde van een nieuw en modern Japan. In de jaren ’70 en ’80 worstelden veel jonge Japanse architecten met het traditionele in de kunst. Het westerse modernisme trok ook aan. Uiteindelijk kwam hier een modernistische stijl met traditionele en westerse kenmerken uit voort. Er kwamen ook steeds meer moderne gebouwen die de bloei van de economie weerspiegelden, maar toch bleven de oude Japanse invloeden sterk in de architectuur.

 

Tadao Ando

Onder invloed van Ando en zijn voorgangers zijn er gebouwen ontwikkeld met traditionele Japanse kenmerken. Hij maakte wel gebruikt van gewapend beton, maar gebruikt ook gestileerde structuren. Een andere traditie was het bepalen van de ligging. Zo waren de volgende aspecten belangrijk: wind, regen en het natuurlijke licht. Hij paste het minimalisme toe. In het minimalisme is de eenvoud het belangrijkste kenmerk. Deze soberheid kan een reactie zijn geweest op de woelige jaren van de oorlog. Men zocht orde, rust en spiritualiteit.

In de jaren tachtig staan er twee richtingen tegenover elkaar. Enerzijds is daar het postmodernisme. In die stijl is symbool en eclectici (verschillende stijlen mengen) gebruikt. Anderzijds zijn er Ando en zijn volgers. Een stijl waar men decoraties niet gebruikt en naar eenvoud streeft.

De samenvatting gaat verder na deze boodschap.

Verder lezen
Gids Leraar worden

Alles wat je moet weten over leraar worden

In de jaren tachtig staan er twee richtingen tegenover elkaar. Enerzijds is daar het postmodernisme. In die stijl is symbool en eclectici (verschillende stijlen mengen) gebruikt. Anderzijds zijn er Ando en zijn volgers. Een stijl waar men decoraties niet gebruikt en naar eenvoud streeft.

Ando start een kleinschalig project waarin hij woonwijken wil neerzetten. Er waren toentertijd veel architecten aan het kampen met de problemen in de architectuur. Ando grijpt terug op het minimalisme. Hij is tegenstander van de consumptiegerichtheid, maar zijn vertrekken worden wel als winkelpanden gebruikt. 

De tegenstellingen in architectuur maken voor de Japanners niet uit. Zij zijn voortdurend geacht rekening te houden met uiterste verschillen. Zo kunnen de westerse invloeden en Japanse tradities gewoon naast elkaar gezet en gemengd worden. Het vormt geen enkel probleem.

 

Metabolisten

De architectuur in Japan kenmerkt zich in de naoorlogse periode door de herwaardering van eigen

tradities. Japen die nam naar de tweede wereld oorlog de ideeën(geïdealiseerde ideeën over Japen)

over die de westerse wereld over Japan had ontwikkeld. Maar er waren ook  Japanse architecten die

door wilde gaan op hun oorspronkelijke tradities. Een groep jongen Japanse architecten, de

metabolisten, bouwde op een Britse manier in Japan. In hun werken kwamen de aspiraties van de

Japanse maatschappij in de jaren zestig naar voren.

New Wave

Eind zeventig, begin tachtig was Japan getuige van een ‘new wave’ in de architectuur. Uit deze

tentoonstellingen bleek dat veel jonge architecten worstelden met de problemen die voortkwamen

uit de traditionele erfenis, die van de modernistische beweging. Het modernisme was nog steeds één

van de belangrijkste invloeden op de architectuur in Japan.

 

Postmodernisme - purisme

De postmetabolisten keerden terug naar de oorspronkelijke vormentaal van de Japanse architectuur.

Midden jaren tachtig zijn er binnen de hedendaagse Japanse architectuur twee tegengestelde

richtingen zichtbaar geworden.

 

Het postmodernisme stond tegenover het purisme

Postmodernisme:           symbolisme en eclecticisme zijn belangrijk

Purisme:                             strenger en sober

 

De tegenstellingen binnen de Japanse architectuur waren geen probleem, maar juist een kracht van

de Japanse architectuur, in tegenstelling tot het meer eenzijdige buitenland.

 

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.