Hoofdstuk 1: India, een wereld van verschil
§1: Het bevolkingsprobleem
De Westerse en de Indiase wereld kijken elk anders tegen India aan.
Het Westen zegt: India heeft een bevolkingsprobleem. De bevolking groeit zeer snel en dat terwijl het een arm land is. Als ze het economisch beter willen krijgen moeten ze zorgen dat ze minder kinderen krijgen.
De Indiase wereld ziet dat heel anders en zegt: We zijn niet arm omdat we heel veel kinderen hebben, we hebben veel kinderen omdat we arm zijn.
- China en India zijn de grootst bevolkte landen op aarde. China heeft nog wat meer inwoners maar doet aan geboortebeperkingen. China krijgt er per jaar 16 miljoen mensen bij, tegenover 17 miljoen van India.
- Sommige zeggen dat India een demografische tijdbom is, er moet wat gebeuren. Straks loopt het mis en ontstaat er een hongersnood.
- Bevolkingsprobleem = Er wonen teveel mensen op een (stuk) land = overbevolking
Er wordt niet gekeken naar de dichtheidscijfers (want Nederland heeft een hoger dichtheidscijfer dan India b.v.).
- Wel wordt er gekeken naar de armoede. Veel mensen is geen probleem, veel arme mensen wel.
De arme bevolking groeit snel en rijke landen willen graag helpen. Hun advies is: Krijg minder kinderen, want dat wordt je vanzelf minder arm.
- Indiase dorpenbewoners denken er heel anders over, zij hebben het erg arm en nemen daarom kinderen.
De regering doet met allerlei klinieken hard z’n best om het krijgen van kinderen tegen te gaan, maar dat maakt de bevolking alleen maar boos, ze worden er immers niet rijker (- lees: minder arm) van.
# De bevolking van India lost hun eigen armoede op door meer kinderen te krijgen, een kind brengt namelijk vanaf z’n derde meer op dan het kost.
Een Indiaas gezegde is: ‘’Een kind heeft één mond, maar wel twee handen.’’
De kinderen gaan als ze volwassen zijn meestal op het land werken (bij hun geboortedorp), maar het komt ook regelmatig voor dat ze naar de steden vertrekken of dat ze als gastarbeider in een olieland als bv. Kuweit gaan werken. Ze sturen dan een deel van het salaris naar huis.
# Armoede is niet de enige reden dat de mensen kinderen willen. De godsdienst speelt ook een rol. Het is de heilige plicht om zoveel mogelijk kinderen te krijgen, natuurlijk het liefst zonen, want die kunnen geld voor je verdienen als je oud en versleten bent. Dochters daarentegen, kosten bakken met geld omdat ze als ze getrouwd zijn ergens anders gaan wonen en je ze een bruidsschat moeten betalen.
# Geboortebeperking heeft ook wel een beetje succes gehad. De groepen onder wie de campagne aanslaat zijn bv. de rijke boeren op het platteland en de stadsbewoners.
§1: Het bevolkingsprobleem
De Westerse en de Indiase wereld kijken elk anders tegen India aan.
Het Westen zegt: India heeft een bevolkingsprobleem. De bevolking groeit zeer snel en dat terwijl het een arm land is. Als ze het economisch beter willen krijgen moeten ze zorgen dat ze minder kinderen krijgen.
De Indiase wereld ziet dat heel anders en zegt: We zijn niet arm omdat we heel veel kinderen hebben, we hebben veel kinderen omdat we arm zijn.
- China en India zijn de grootst bevolkte landen op aarde. China heeft nog wat meer inwoners maar doet aan geboortebeperkingen. China krijgt er per jaar 16 miljoen mensen bij, tegenover 17 miljoen van India.
- Bevolkingsprobleem = Er wonen teveel mensen op een (stuk) land = overbevolking
Er wordt niet gekeken naar de dichtheidscijfers (want Nederland heeft een hoger dichtheidscijfer dan India b.v.).
- Wel wordt er gekeken naar de armoede. Veel mensen is geen probleem, veel arme mensen wel.
De arme bevolking groeit snel en rijke landen willen graag helpen. Hun advies is: Krijg minder kinderen, want dat wordt je vanzelf minder arm.
- Indiase dorpenbewoners denken er heel anders over, zij hebben het erg arm en nemen daarom kinderen.
De regering doet met allerlei klinieken hard z’n best om het krijgen van kinderen tegen te gaan, maar dat maakt de bevolking alleen maar boos, ze worden er immers niet rijker (- lees: minder arm) van.
# De bevolking van India lost hun eigen armoede op door meer kinderen te krijgen, een kind brengt namelijk vanaf z’n derde meer op dan het kost.
Een Indiaas gezegde is: ‘’Een kind heeft één mond, maar wel twee handen.’’
De kinderen gaan als ze volwassen zijn meestal op het land werken (bij hun geboortedorp), maar het komt ook regelmatig voor dat ze naar de steden vertrekken of dat ze als gastarbeider in een olieland als bv. Kuweit gaan werken. Ze sturen dan een deel van het salaris naar huis.
# Armoede is niet de enige reden dat de mensen kinderen willen. De godsdienst speelt ook een rol. Het is de heilige plicht om zoveel mogelijk kinderen te krijgen, natuurlijk het liefst zonen, want die kunnen geld voor je verdienen als je oud en versleten bent. Dochters daarentegen, kosten bakken met geld omdat ze als ze getrouwd zijn ergens anders gaan wonen en je ze een bruidsschat moeten betalen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden