H3.2 t/m 3.4

AK H3.2 T/M 3.4
3.2  INDIA, LAND VOL VERSCHILLEN
Voor de 17e eeuw bestond India uit vele vorstendommen. Vanaf de 17e eeuw kregen Portugal, Frankrijk en Engeland invloed in het gebied. Vanaf 1858 viel India onder Britse heerschappij (Brits-Indië). Brits-Indië werd een exploitatiekolonie voor katoen, jute en thee.
Naast exploitatiekoloniën had Groot-Brittannië ook vestigingskoloniën: koloniën waar Europeanen zich blijvend gingen vestigen.
Pushfactoren in het moederland:
- Geen werk (in landbouw en industrie)
- Politieke onrust
Door technologische verbetering konden stoomschepen binnen enkele weken de overzeese gebieden bereiken.
India kent een grote culturele diversiteit (etniciteit, talen, godsdiensten en gewoontes). Door de koloniale periode zijn al deze culturele verschillen samengevoegd in 1 land.
Zuid-Azië is een subcontinent; toch liggen er maar zes staten in. Dit komt door de Britten. De kolonie Brits-Indië leverde katoen, jute en thee aan Engeland. In 1947 kreeg India een indeling in deelstaten. Dit was een slimme manier om rekening te houden met het culturele mozaïek van volken en talen. Toch leiden de grote verschillen regelmatig tot spanningen.
Bij de onafhankelijkheid in 1947 werd besloten Brits-Indië op te splitsen in 2 landen: Pakistan en India. In Pakistan was de meerderheid moslim en in India hindoe. Kashmir mocht kiezen tussen die landen. Uiteindelijk viel Pakistan Kashmir binnen. India schoot ze te hulp en bezette een deel van Kashmir.
In 1949 kwam er een wapenstilstand. Kashmir werd opgedeeld in een Indiaas en een Pakistaans deel.
In India zijn er 392 talen, maar er zijn er officieel 21 erkend. Hindi is de belangrijkste taal (2/3 van de bevolking spreekt het). Er wordt in India ook veel Engels gesproken.
India is voor 80% hindoeïstisch, maar ook zijn er moslims (160 miljoen), christenen, boeddhisten, sikhs en aanhangers van het jaïnisme.
Conflicten ontstaan in India niet alleen vanwege taal of religie, maar ook door de grote sociale ongelijkheid.
Deze sociale ongelijkheid komt voort uit het kastenstelsel. Deze sociale groep – de kaste – bepaalt o.a. het (soort) beroep dat je gaat uitoefen, leefgewoontes en je toekomstige partner.
Hoe je je leven vervult, bepaalt in welke kaste je in het volgende leven terugkomt (reïncarnatie). Reïncarnatie zorgt ervoor dat veel Indiërs vegetarisch eten.
Officieel is het kastenstelsel nu afgeschaft. De dalits krijgen vaak zelfs voorrang boven anderen, dit doet de regering om achterstanden te verminderen.
3.3  BOOMING INDIA
India is een arm land, dit kun je meten door te kijken naar de verschillende kenmerken van ontwikkeling. De economie in India groeit door de globalisering. India behoort tot een van de opkomende landen in de wereld.
In India liggen de lonen veel lager dan in de westerse landen. Het is een lagenlonenland met veel goed opgeleide mensen. Dit is interessant voor landen zoals de VS en Japan; ze besteden hun productie of diensten uit aan bedrijven in India. Dit noem je outsourcing (= ‘weg van de bron’).
India is vooral in trek bij de IT-sector (bedrijven die werken in de informatie- en communicatietechnologie). De IT-sector ontwikkelen en beheren netwerken, databanken en websites. Ook schrijven ze software. De IT in India is booming met een jaarlijkse groei van 25-30%.
Er zijn verschillende redenen waarom juist India erg in trek is bij IT-bedrijven:
• Veel goed opgeleide Indiërs spreken Engels naast hun moedertaal, Indiërs communiceren daarom makkelijker met mensen uit de VS en Europa.
• Indiase IT-ers zijn goedkoop
• Ze werken erg nauwkeurig.

 Vroeger had India een gesloten economie, met de nadruk op zelfvoorziening. Dit is na 1990 veranderd, India kreeg een open economie (vrijemarkteconomie) waarin buitenlandse bedrijven welkom zijn.
De regering van India zorgde voor goede internetaansluitingen en schafte de belasting op computerdiensten af. De nadruk kwam te liggen op dienstverlening in de IT-sector.
Toch wil India zich niet alleen richten op de dienstensector. In 2005 zijn er speciale economische zones (SEZ’s) aangewezen waar bedrijven alle vrijheid krijgen en (bijna) geen belasting betalen. India wil zoveel mogelijk buitenlandse investeringen aantrekken. Die moeten zorgen voor veel arbeidsplaatsen, ook in de industrie.
Door de welvaartsgroei in India keren veel in het buitenland wonende Indiërs weer terug naar huis. Het gaat om hoogopgeleide mensen die goede banen hebben in de VS en Europa. Zij waren vertrokken uit India om in het Buitenland te gaan werken: Brain drain (‘wegvloeien van hersenen’). Het omgekeerde: brain gain (‘aanwinst van hersenen’).
3.4  INDIA SHINING?
India kent een sterke economische groei. Deze groei is niet overal en bij iedereen gelijk. Er is sprake van een duale economie.
• Duale economie = het naast elkaar bestaan van een modern, ontwikkeld deel van de economie en een traditioneel deel, achtergebleven deel.
o Moderne deel: in de grote steden, met kantoren en flats
o Traditionele, arme deel: in steden (krottenwijken of slums) en op het platteland.
De modernste metropool van India is Mumbai, de stedelijke groei is daar enorm.
Ongeveer 50 miljoen Indiërs behoren tot een welvarende middenklasse, zij hebben het goed net als veel Europeanen.
1 op de 4 Indiërs leeft onder de armoedegrens (€1 per dag). In de slums (krottenwijken) leven de mensen in armoede: ze hebben geen elektriciteit, schoon drinkwater of medische zorg. Vaak zijn ze werkloos of ze verdienen wat geld in de informele sector (= verborgen economie, onwettelijke economie die niet in officiële cijfers is terug te zien).
Platteland: 70% van de Indiërs. Vaak zelfvoorzienend.
1 van de oorzaken van de armoede: Grote bevolkingsgroei, er worden er ± 45.000 Indiërs geboren.
In 1960 kregen de Indiase vrouwen gemiddeld 6 kinderen, nu is dat gedaald naar 2,9 maar dit is nog altijd hoog.
Er zijn verschillende redenen waarom Indiërs veel kinderen (zoons) willen:
 Een kind brengt meer op dan het kost
 Ze kunnen voor je werken en geld verdienen
 Ze kunnen later voor je zorgen
 Het is een heilige plicht om zoveel mogelijk kinderen te krijgen
De Indiase regering maakt reclame voor geboortebeperking. Maar de regering wil het niet verplicht stellen zoals bij de éénkindspolitiek in China.
BASISBOEK
B110: BEVOLKINGSCIJFERS: ABSOLUUT EN RELATIEF
Je kunt de bevolkingscijfers op 2 manieren weergeven:
1. Met absolute getallen, hierbij gaat het om aantallen of hoeveelheden.
2. Met relatieve getallen, hierbij gaat het om percentages (per 100 of %) of promillages (per 1000 of ‰).
Het aantal geboorten per jaar per 1000 inwoners noem je het geboortecijfer. Het sterftecijfer is het aantal sterfgevallen per jaar per 1000 inwoners.
Met relatieve getallen kun je gebieden gemakkelijk met elkaar vergelijken.
B111: DEMOGRAFISCHE TRANSITIE
Veranderingen in de bevolkingsgroei door geboorte en sterfte over een langere tijd staan bekend als demografische transities (transitie = overgang). Ze zijn beschreven in het demografische transitiemodel, dat laat zien hoe een samenleving met hoge geboorte- en sterftecijfers in 4 fasen overgaat naar een samenleving met lage geboorte- en sterftecijfers.
Het model wordt ook op arme landen toegepast. Er zijn wel verschillen: de transitie begint in de loop van de 20ste eeuw, de sterftecijfers dalen veel sneller, en de geboortecijfers blijven langer hoog. In fase 2 groeit de bevolking heel snel. Je spreekt dan van een bevolkingsexplosie. Veel landen zitten inmiddels in fase 3 of 4.
 
B112: BEVOLKINGSDIAGRAM
 Bevolkingsdiagram (of: bevolkingspiramide) = een staafdiagram met de leeftijdsopbouw van de bevolking.
Het diagram is opgebouwd uit liggende staven. Elke staaf is een stelt een leeftijdsgroep voor (1, 5 of 10 jaar). Links staan de mannen en rechts de vrouwen.
De aantallen worden aangegeven: met absolute en relatieve getallen.
B113: SOORTEN BEVOLKINGSDIAGRAMMEN
Aan de vorm van een diagram kun je kenmerken van de leeftijdsopbouw lezen.
 De piramidevorm: hoog geboorte- en sterftecijfer, snelle groei, groene druk en vooral in arme landen.
o Fase 1 en 2 van het demografische transitiemodel
 De granaatvorm: laag geboorte- en sterftecijfer en een stabiele bevolking.
o Fase 4 van het demografische transitiemodel
 De ui of urnvorm: laag geboorte- en sterftecijfer en een grijze druk (vergrijzing). 
o Fase 4 en 5 van het demografische transitiemodel
B184: HET PERCENTAGE STEDELINGEN
In de rijke landen woont meer dan 80% van de mensen in de stad. In de minder ontwikkelde gebieden is dat ± 40%, in de minst ontwikkelde gebieden ± 25%.
 Urbanisatiegraad = het percentage stedelingen in een land.
 Ruraal-urbane migratie = de migratie van het platteland naar de stad (ruraal = landelijk; urbaan = stedelijk).
 Urbanisatietempo = de snelheid waarmee de urbanisatiegraad toeneemt.
De urbanisatiegraad en het urbanisatietempo zeggen iets over de welvaart in een land. In de arme landen is de urbanisatiegraad laag, maar het urbanisatietempo hoog.
De verstedelijking gaat te snel. De infrastructuur, huisvesting, onderwijs, gezondheidszorg, elektriciteit, waterleiding en riolering kunnen de groei niet aan.
Als het urbanisatietempo te hoog ligt, ontstaan er krottenwijken.
• Krottenwijken = wijken waar de bewoners zelf illegaal een huis hebben gebouwd.
o Bidonville = als voor het bouwen van een huis in een krottenwijk oude olievaten worden gebruikt.
Oorzaken van krottenwijken:
- Er zijn (nog) niet genoeg woningen
- De nieuwe stedelingen vinden geen werk en kunnen geen huis betalen.
B190: GLOBALISERING
 Globalisering (= internationalisering of mondialisering) = het doorgaande proces van internationale uitwisseling van mensen, geld, goederen en informatie.
Door het afbreken van tariefmuren gaan bedrijven meer concurreren. Dit doen ze door te zoeken in de wereld naar plaatsen waar ze zo goedkoop mogelijk kunnen produceren.
In toenemende mate beïnvloeden culturen elkaar. Op politiek en sociaal terrein worden ideeën uitgewisseld en toegepast: ‘global village’.
B191: MULTINATIONALE ONDERNEMINGEN
 Multinationale onderneming (= multinational) = bedrijven met vestigingen in verschillende landen.
Multinationals houden zich o.a. bezig met de productie van goederen. Ze beschikken over veel kennis en kapitaal. De keuze voor vestiging in een bepaald land hangt af van economische en politieke factoren.
B195: SOORTEN KOLONIËN
De ontwikkeling van de koloniën verliep heel verschillend. Er waren 2 soorten:
1. Exploitatiekoloniën = ze moesten grondstoffen leveren voor de opkomende industrie in Europa.
2. Vestigingskoloniën = overzeese gebiedsdelen waar Europeanen zich blijvend gingen vestigen.
B201: ONTWIKKELINGSSAMENWERKING
 Ontwikkelingssamenwerking = als de ontwikkelingslanden hulp krijgen van rijke landen.
1. De 1ste indeling: op grond van wat er gegeven wordt: financiële-, voedsel-, technische-, of hulp in de vorm van goederen.
 Structurele hulp (= duurzame hulp) = hulp die bedoeld is om blijvend verbeteringen aan te brengen.
 Noodhulp = hulp die mensen nodig hebben om bij een ramp in leven te blijven.
2. Een 2e indeling: op grond van wie er geeft.
 Particulieren (bedrijven uit rijke landen die investeren in een ontwikkelingsland) of organisaties. 
o Joint venture = als bedrijven samenwerken met een bedrijf uit een ontwikkelingsland of met de regering van dat land.
 Regeringen en landen.
o Bilaterale hulp = Hulp die rechtstreeks aan de ontwikkelingslanden wordt verstrekt.
o Multilaterale hulp = Ontwikkelingshulp die via internationale organisaties wordt verstrekt.
B204: POLITIEK SYSTEEM: CENTRALE STAAT
• Politieke systeem = de manier waarop een staat bestuurd wordt.
In een centraal geregeerde staat gelden overal precies dezelfde regels en alles wordt geregeld vanuit 1 punt (hoofdstad).
B205: POLITIEK SYSTEEM: BONDSSTAAT
• Bondstaat (= federatie) = een aantal staten die zich verenigen. Deze wordt geleid door een bondsregering of federale regering.
Elke deelstaat heeft een eigen regering en een eigen hoofdstad met ministeries. Het gevolg hiervan is soms dat de federale hoofdstad niet de grootste of belangrijkste stad van het land is. Tussen de deelstaten kunnen verschillen zijn in wetten.