Wielerverhalen

Recensie 43 Wielerverhalen. Toen ik een verhalenbundel moest kiezen twijfelde ik of ik een bundel moest kiezen over humor van bijv Herman Finkers of Freek de Jonge maar ik koos toch voor een sport bundel omdat ik van sport houd en vooral van wielrennen en het leek me makkelijker te begrijpen en te volgen omdat ik het interessant vind. Ik kende het boek niet voor dat ik het las ik kende natuurlijk wel de schrijver van het meesterwerk het gouden ei en ik wist dat zijn broer acteur is maar ik wist niet dat hij zelf ooit wielrenner is geweest en een schaker voordat ik aan de opdracht begon. Maar terug naar het boek zelf het boek zelf bestaat uit 43 verhalen over uitéénlopende dingen uit de wielersport alle verhalen zijn ongeveer 3 tot 4 blz lang de verhalen lees je snel door en het boek heb je uit voordat je het weet . Tim Krabbé schrijft éénvoudig doch concreet wat het verhaal op zich interessant maakt. Toch bekijkt hij naast alleen maar te schrijven over zijn favoriete sport (wielrennen) deze sport toch ook zéker aan de kritische kant, wat naar mijn mening belangrijk geacht moet kunnen worden... of niet? Krabbé heeft het boek geschreven in de Ik vorm
Ieder verhaal heeft naast een ander thema ook een andere beleving en een andere schrijfwijze. De éne is bijvoorbeeld heel grappig geschreven, de andere heeft het alléén maar over recordverbeteringen en een derde verhaal wordt weer heel kritisch geschreven. In totaal zijn er (dús) 43 verhalen waarin steeds andere facetten binnen de Wielrennerbranche worden bespiegeld. Thema's als wat te eten; concurrentie; drugs; musturberen; seksgenot; wielrenner - étiquette; etc. zijn aan de orde van de dag in dit boek. Vernieuwend aan de bundel vind ik vooral dat hij alle opzichten een sportief boek schrijft onomwonden en doelgericht het is een goede uitstekende vorm van journalistiek als columnist. De leukste verhalen vind ik vooral de achterblijver, de mens onder de renner en vorm want die verhalen vond ik heel boeiend en interessant in de bundel zijn haast geen slechte verhalen er zijn wel een paar verhalen die ik minder leuk vind dat zijn huize Merckx en interval Arie maar die vond ik een beetje saai en niet zo leuk om te lezen maar dat is meer persoonlijk want misschien vind een ander die verhalen wel leuk. Kritiek heb ik nauwelijks op het boek alleen het morele argument dat hij doping goed vind kan ik niet begrijpen en het stillistische argument dat hij soms overdrijft en dat hij steeds een verband heeft met het grotere werk is soms wel minder leuk maar dat belemmerd de structuur niet van het boek en dat maakt het boek niet minder leuk om te lezen. Ik kan het boek aan iedereen wel aanraden vooral mensen die van sport houden en vooral van wielrennen als je al boeken van Tim Krabbé hebt gelezen raad ik je sterk aan om dit boek te lezen het mag dan wel heel anders zijn dan bijv het Gouden Ei en de Grot maar het is een goede variant erop.