Isabelle

Recensie

Tessa de Loo – Isabelle

 Isabelle is een kort boek van 85 bladzijdes, geschreven door Tessa de Loo. Het is uitgegeven in 1989 door De Arbeidspers. Het boek is verfilmd in 2011.  Tessa de Loo heeft geen prijzen gewonnen voor dit boek, maar wel voor de boeken De meisjes van het suikerwerkfabriek en De Tweeling. De prijzen waren Antons Wachtersprijs, Goudenezelsoor, Publieksprijs voor het Nederlandse boek en Otto von der Gablentz.

Op een dag wordt plotseling in de streek Auvergne in Frankrijk de beroemde filmster Isabelle Amable vermist. Men was geschokt. Hoe kon dit gebeuren in een modern land. Er wordt volop door de politie gezocht zelfs met de hulp van honden, maar dit is tevergeefs. De zoektocht naar Isabelle stopt. Een dorpsbewoner genaamd Bernard Buffon denkt hier anders over. Hij is een aanbidder van Isabelle. Isabelle en haar vader had hem een keer geholpen toen hij door pestkoppen in een ton werd gedaan. Hij was vastberaden om haar te vinden. Terwijl hij naar Isabelle zocht in de bergen, werd ze vastgehouden door Jeanne Bitor. Een lelijke vrouw die jaloers is op de schoonheid van Isabelle. Jeanne laat Isabelle verhongeren, en Isabelle moet elke dag naakt poseren zodat Jeanne haar kan na schilderen, maar doordat Isabelle al haar nare verhalen vertelt over haar jeugd en over hoe het is om beroemd te zijn verteld, ziet Jeanne dat het leven van Isabelle ook niet perfect is waar Jeanne zo op jaloers is. Jeanne voelt zich steeds meer menselijker, omdat ze al heel lang geen contact heeft gehad met mensen. Maar zijn die verhalen van Isabelle wel waar? Liegt ze niet gewoon om medelijden te tonen of om het vertrouwen van Jeanne te winnen om te kunnen ontsnappen! En die zoektocht van Bernad. Gaat hij Isabelle ooit vinden?

Het verhaal is realistisch, want het weergeeft de werkelijkheid goed. Het is een verhaal wat ook in het echt kan gebeuren. De gebeurtenissen zoals, een ontvoering komen ook voor in de werkelijkheid. De personen komen ook overeen met de werkelijkheid. Citaat blz. 49: ‘Een invasie van onweersbeestjes maakte zowel het schilderen als het poseren onmogelijk’. Ik vind de structuur van het boek goed, want het is een de tekst hang goed met elkaar samen. De tijden spelen chronologisch af, dat maakt het ook fijn om te lezen. Er komen wel een paar flashbacks en flashforward in voor. Het verhaal speelt zich af in Frankrijk in de streek Auvergne. Er zijn verschillende perspectieven zo begint het met een alles overziende verteller en later verandert het in een hij/zij perspectief dat verwisselt in de personages. Zo zie je blz 5: ‘Niet lang geleden verdween in Auvergne, een streek van Frankrijk die vermaard is om zijn uitgedoofde vulkanen, groene kratermeren, met amethist geplaveide wegen en huizen van zwarte Volvicsten, op klaarlichte dag de beroemde filmster Isabelle Amable’, dat is een overziend perspectief. Het thema vooral jaloezie. De motieven zijn macht, schoonheid en wraak.  Stilistisch gezien is het boek ook soms ook wel moeilijk te begrijpen, omdat er vaak moeilijke woorden instaan, waardoor het moeilijk is om het verhaal te volgen. Citaat blz. 69: ‘Niet gehinderd door sentimentele gevoelens met betrekking tot hun macabere ontdekking sprongen ze de tuin in en verdwenen tussen de struiken’. De schrijfsters vertelt altijd wat de personages zeggen. Ik vind dat schrijver een goed origineel thema heeft gekozen voor dit verhaal. Het is origineel, omdat dit onderwerp niet vaak voorkomt in boeken. Schoonheid, lelijkheid en jaloezie allemaal in een verhaal. Mijn leeservaring was heel fijn. Ik vond het een fijn boek om te lezen. Ik had op sommige momenten een bepaald gevoel bijvoorbeeld bij blz. 11 ‘Wanneer ze de geur van rottend blad, beschimmelde houtstronken en paddenstoelen opsnoof stoomden de levenssappen in versneld tempo door haar lichaam’. Ik kreeg hierbij een apart gevoel, want wie wil die geur nou opsnuiven, maar door dit soort stukjes tekst wilde ik juist weten waarom die Jeanne zo is. De tekst riep bij mij geen emotie op.