Ronald Giphart
182 bladzijdes
Eerste druk 1992
Vlucht gewoon weg naar de zon!
Een verhaal over literatuur, seks, vriendschap en vrijheid
Heb jij dat nou ook altijd? In het begin van het jaar verlang je alweer naar de zomer. De winter is net goed bezig en jij wilt alweer warmte, strand en vakantie. Is verdwijnen naar de zon dan niet het liefste wat je wilt? Wil je je winterdepressie op dat moment niet verbreken met een goede training voor je lachspieren?
Mijn tip: Lees ‘Ik ook van jou’ van Ronald Giphart. Hij neemt je mee op het avontuur van twee jongens met een passie voor literatuur. Samen gaan ze op vakantie en leren ze veel over zichzelf en elkaar.
We gaan echt niet.
We gaan toch.”
Frankrijk onveilig maken, dat zijn de hoofdrolspelers uit dit boek van plan. Giphart geeft met de drie bovenstaande zinnen meteen de karakters van de jongens weer. In dat citaat laat de vertellende persoon zich overhalen mee te gaan. De rolverdeling is meteen duidelijk en zeer origineel weergegeven. In drie regels bewijst de schrijver kort, grappig en toch duidelijk te zijn.
Het begin van het boek trekt dus meteen je aandacht. Later wordt duidelijk dat het boek een echte ‘doorbladeraar’ is. Bijvoorbeeld de twee zinnen aan het eind van een hoofdstuk: “Dan glimlacht ze. En strekt zich naar me toe”. Dit maakt je de bladzijde doen omslaan en verder te lezen.
Het boek leest zeer prettig, dit komt door de afwisseling in hoofdstukken, de stijl van schrijven en de lay-out. Elk hoofdstuk deelt de schrijver in paragrafen in. Ook springt hij herhalend van het verleden naar het heden. Toch maakt dit het geheel niet ingewikkeld, maar juist interessant en afwisselend. Over de lay-out is te zeggen dat niet elke bladzijde gevuld is met een grote lap tekst. Giphart werkt met kleine tussenstukken van een paar, korte zinnen. Soms lijkt het bijna een gedicht.
Helaas houdt niet het hele boek je aandacht vast. De diepzinnige gedeeltes, vaak ‘intelligent’ bedoelde uitspraken, zeggen mij niets. Er worden veel citaten van andere schrijvers, scenarioschrijvers en dichters gebruikt. Ik vind de stukken filosofie niet slim overkomen. Ze maken het boek langdradig. Bijvoorbeeld deze uitspraak: “Om je je hele leven toegewijd en met overgave in te zetten voor de edele zaak als bij je dood blijkt dat je niet meer bent geweest dan een overbodige martelaar”.
Giphart zorgt ook voor een goede portie humor. Hierbij wil ik weer een tussenstukje van drie zinnen naar voren halen. De twee vrienden besluiten een boot te huren:
“We slaan niet om.
We slaan echt niet om.
We slaan toch om.”
Erg pakkend en herkenbaar, vanuit eerder in het boek. Doordat het zo droog geschreven wordt, is het nóg grappiger. Een ander stuk wat zowel geestig als herkenbaar kan zijn, is: Nederlanders die op de camping “pain-de-stock” bestellen. Wie herkent ze niet? De oer-Hollandse campingmensen aan de toeristische kusten. Toen ik dit begrip las, maakte mij dat hardop aan het lachen.
Ik denk dat het verhaal zal aanslaan bij jongeren, doordat het zo herkenbaar is. Alles uit het leven van een bijna-volwassene komt naar voren; plezier, school, vakantie, problemen, jaloezie, vrienden, liefde en ook seks. Dat laatste wordt in het boek inclusief de vulgaire opmerkingen verteld. Deze gaan soms best ver, maar kunnen toch door de bocht, omdat ze het karakter van het personage omlijsten. Bijvoorbeeld de gewaagde uitspraak: “Liefde is: als zij dood gaat necrofiel worden.”
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden