De Alchemist-Paulo Coelho

Maktub

Een toepasselijke titel zou ik denken, ‘Het staat geschreven,’ Arabisch. Ook al is het veeleer symbolisch, pas ik het nu letterlijk toe door inkt te laten vloeien en even later te typen op een toetsenbord. Het hele boek draait erom, anders ook wel over de eigen legende leven. Maar ver redenerend komt het toch op het zelfde neer, of eerder het lot slash noodlot, het valt te bediscussiëren.

Een jonge herder droomt en volgt, ontmoet en maakt mee, geleid door de taal van de wereld naar zijn eigen legende.

Met deze inleiding en bondige korte inhoud zijn er al veel woorden gebruikt die de essentie van het boek ‘De Alchemist van Paulo Coelho’ uitdrukken. Ze blijven vaag maar naar tijd van lezen worden ze helderder. ‘De jongen wist niet wat een eigen legende was. “Dat is datgene wat je altijd hebt willen doen.”

Het verhaal is symbolisch, wat de schrijver extra onderlijnt in zijn voorwoord ‘Het is belangrijk iets te zeggen over het feit dat ‘De alchemist’ een symbolisch boek is.’. Mijn opvatting hiervan is dat hij ervoor wilt zorgen dat men zijn boek niet verkeerd interpreteert en het boek als een waargebeurd verhaal gaat lezen. Wat goed was omdat ik een redelijk goedgelovige lezer ben en me vaak laat meeslepen door het verhaal zonder kritisch te zijn, wat wel nodig is in symbolische verhalen.

Het boek is geschreven op mijn perfecte leesniveau. Qua taalgebruik zijn het vlotten zinnen, ‘De jongen bleef bij hem zitten tot de woestijn roze werd van de schemering.’ en niet zinnen vol met woorden die ervoor zorgen dat je met een naslagwerk het hele verhaal moet gaan zitten door ploeteren, maar eerder aangenaam en begrijpelijk met lichte literaire verrijking. Vb.: ’s anderendaags, dorsten, stroom van het leven,… . Wat tot een fijne leeservaring leidde.

De eerder wat mysterieuze en vagere boeken trekken mij aan en een beetje vaagheid bevatte dit boek zeker en vast. ‘Toen richtte de knaap zich tot de hand die alles geschreven had. En in plaats van iets te zeggen, merkte hij dat het heelal zweeg en hij zweeg eveneens.’ Mysterie maakt boeken interessant en zorgt ervoor dat je pas wilt stoppen met lezen als het boek ten einde is en je alles te weten bent gekomen. Ook de titel van het boek vond ik zeer vaag, want wie heeft er nu al van alchemie gehoord? Ik dus nog niet. Daardoor was mijn nieuwsgierigheid ernaar groter en wou ik te weten komen wat een alchemist was door verder te lezen.

Het was zeer interessant om de voorflap van het boek te bestuderen vooraleer ik het boek las, en om zo proberen te weten te komen waarover het ging. Een man met een wandelstaf, in de sterren nacht met de Egyptische piramides in het uitzicht, diep in de rotsachtige woestijn. Vele voorspellingen konden worden gemaakt maar een reizend verhaal zou het zeker worden.

Ik ben altijd al dol geweest op verhalen, van kleins af aan en dit was een prachtig verhaal met vele mooie boodschappen en wijsheden in vervlochten. ‘”Je had later kunnen sterven, vriend,” zei de wachtpost tegen het lijk van zijn kameraad. “Je had kunnen sterven als het weer vrede was. Maar je zou hoe dan ook sterven.”’ ‘”Alles wat een keer gebeurt, hoeft niet nog eens te gebeuren, maar alles wat twee keer gebeurt, gebeurt beslist een derde keer.”’ ‘” Op een bepaalt moment verlies je de controle over je eigen leven, en dan wordt dat beheerst door het noodlot. Dat is de grootste leugen van de wereld.”’ ‘”Het geheim van het geluk schuilt in het kijken naar alle wonderen van de wereld zonder ooit de twee druppels olie op je lepel te vergeten.”’  Maar waar het hele verhaal om draaide is dat wanneer je, je eigen legende leeft, het hele universum samen zal spannen om die te laten voortbestaan.

Bijna geen enkel personage heeft een ‘echte’ naam, ze worden in het algemeen beschreven maar er wordt niet gespecificeerd zoals: de Engelsman, de alchemist, de dochter van de winkelier,… . Alleen zijn geliefde die hij leert kennen in een oase heeft een naam namelijk Fatima. Alle personages hebben een soort van taak ten opzichte van de herder; de koning van Salem is een wegwijzer, de Engelsman een reisgenoot, de alchemist een leraar en Fatima is zijn houvast. Ze staan allemaal in verbinding met hem en krijgen typerende eigenschappen.

Het is een geweldig en verrijkend boek, en zeker aan te raden voor mensen die van verhalende boeken houden met een filosofisch kantje en vele boodschappen. Het is ontspannend waardoor je het ’s avonds ter afleiding kan lezen, maar het kan ook heel intensief gelezen worden al zoekend naar alle verborgen betekenissen en waarheden. Het is een verhaal van een zoektocht volgens de eigen legende ontdekken en leven met vallen en opstaan, tekens zoeken en volgen naar de hand die alles geschreven heeft en de taal van de wereld ontmoeten en leren begrijpen. Ik probeerde dit alles op te vatten als figuurlijk, maar met een duidelijke waarheid onder, wat voor mij niet echt makkelijk viel. Het werk inspireerde me om verder te denken over het geloof in alles en een nieuwe mening te vormen over het leven. Hopelijk gebeurt dit ook bij jou, als je de inspanning neemt om het boek te lezen en te vatten. Het is honderd percent de moeite waard, maar vergeet niet kritisch te zijn en te blijven.