Het einde van de eenzaamheid door Benedict Wells

Titel: Het einde van de eenzaamheid

Schrijver: Benedict Wells

Het boek begint

Het is 2014 en Jules wordt wakker in het ziekenhuis vanwege een motorongeluk en hij heeft 2 dagen in coma gelegen. Toen hij weer bijkwam kreeg hij allerlei herinneringen uit het verleden. Hij kreeg herinneringen van zijn hele leven terug en herinnerde zich dat zijn ouders jaren geleden in 1983 omkwamen bij een heftig auto-ongeluk. 

Het boek gaat verder

Hij en zijn broer Marty en zus Liz worden wees. Ze komen in een internaat terecht vlakbij hun oude woonplaats in München. Iedereen ging zijn eigen kant op en zo verloren ze elkaar uit het oog. Jules trok zich terug in zijn eigen wereld, maar sloot wel vriendschap met de mysterieuze Alva.

Alva heeft op jonge leeftijd haar zusje verloren en heeft daardoor nog veel last van paniekaanvallen. Zij kregen een hechte vriendschap, maar verloren elkaar uit het oog tijdens hun studie. Jaren later op hun dertigste kwamen ze elkaar weer tegen, allebei alleen.

Ze kregen samen een tweeling en leefden samen ontzettend gelukkig, totdat ze het nieuws kregen dat Alva kanker had. Ze werd behandeld en overwon de kanker. Even was hun leven weer normaal, ze konden dingen doen die ze altijd al hadden willen doen, zoals motorrijden. Tot ze te horen kreeg dat de kanker terug was. Opnieuw werd ze behandeld maar dit keer is ze niet genezen. Ze stierf en Jules stond er alleen voor. De dag dat Alva was overleden reed Jules terug naar huis op zijn motor. Hij was boos en verdrietig want hij hield zo veel van haar en hij wilde niet leven zonder haar. Net op tijd bedacht hij dat hij er moest zijn voor zijn kinderen omdat hij hen een betere jeugd wilde geven dan hij heeft gehad. Hij belandt in het ziekenhuis en ligt 2 dagen lang in coma.

Het boek eindigt

Omdat hij in het ziekenhuis lag kon hij niet bij de begrafenis van Alva zijn, dus na zijn ontslag uit het ziekenhuis is hij met zijn broer en zus en kinderen daarheen geweest. Jules trekt een maand later samen met zijn kinderen in bij zijn broer Marty en zijn vrouw Elena.

4C - recensie

Het einde van de eenzaamheid

Het einde van de eenzaamheid, geschreven door Benedict Wells en uitgegeven in 2017. 

Samenvatting

Dit verhaal gaat over Jules en zijn broer Marty en zijn zus Liz die op jonge leeftijd hun ouders zijn verloren bij een auto-ongeluk. Ieder gaat zijn eigen kant op in het internaat en Jules trekt zich terug in zijn eigen wereld. Toch raakt hij bevriend met de mysterieuze Alva. Na hun schooltijd verliezen ze elkaar uit het oog, maar wanneer ze volwassen zijn verschijnt Alva weer in zijn leven. Samen beleven ze de mooiste dingen, totdat ze iets te horen krijgen wat hun hele leven op de kop zal zetten.

In dit boek worden de gedachtes en gevoelens beschreven van 3 personen maar het meest over Jules. Jules is de jongste van het gezin en zijn ouders zijn bij een auto-ongeluk omgekomen. Zijn zus, zijn broer en hijzelf gaan er allemaal anders mee om, maar Jules trekt zich terug in zijn eigen wereldje. Hij kan er heel erg moeilijk mee omgaan, hij heeft geen vrienden en zijn zus en

broer ziet hij niet meer. Alleen met het mysterieuze meisje Alva kan hij een vriendschap sluiten.

Perspectief

Dit boek is geschreven in ik-perspectief en personaal perspectief. De meest belangrijke hoofdpersoon (Jules) is geschreven vanuit het ik-perspectief, dat herken je aan de zin, 'Ze keken mij verwachtingsvol aan, alsof het van mij afhing wat er na Alva's dood met haar gebeurde.' (Blz. 189) De zus en broer van Jules werden beschreven vanuit het personaal perspectief.

Ik denk dat de schrijver voor deze perspectieven heeft gekozen, omdat er meerdere hoofdpersonen zijn en de gevoelens en gedachtes van alle hoofdpersonen verteld word. Die van Jules worden vanuit de ik-vorm geschreven, maar de andere hoofdpersonen worden vanuit het personaal perspectief geschreven. Ik vond het eigenlijk wel fijn lezen, soms een beetje verwarrend maar over het algemeen erg duidelijk. 

Mening

Ik vind dit boek heel erg goed. Het was soms wel moeilijk te lezen, want het werd in korte stukjes(herinneringen) geschreven, steeds een andere tijd en dat maakte het soms ingewikkeld om te lezen.

Ik vond de manier hoe de schrijver begon en eindigde met het boek erg leuk. Eerst begon hij in het ziekenhuis en hij eindigde ook weer in het ziekenhuis. Het werd pas duidelijk dat die stukjes bij elkaar hoorden nadat ik het boek uit had. Maar ik vond het wel heel erg afwisselend, want de boeken die ik normaal altijd lees zijn zonder throwback.

'Welke dag is het vandaag? Mijn stem klinkt vreemd.' (blz. 10) en 'Hoe is het bij oom Marty en tante Elena?' (blz. 87)

Mijn favoriete stukjes waren op het einde toen Jules zijn kinderen meenam naar het vakantiehuisje in Berdillac samen met zijn broer en zus. Daar ging hij vroeger ook altijd heen met zijn gezin. Jules nam zijn zoon mee naar het bos naast het huisje en toen kwamen ze bij de rotsachtige rivier met de oude boomstam erover. Vroeger liep Jules daar altijd overheen als ze gingen wandelen met het gezin. De kans dat je iets brak als je viel was enorm groot. 'Onvoorstelbaar dat ik daar als kind gewoon overheen liep.' (blz. 97)

Mijn andere favoriete stukje was toen Alva na een lang sterfbed stond te overlijden, het was erg ontroerend, ik moest zelfs huilen. 'Op haar laatste dag liet ik haar hand nauwelijks meer los. Ik wilde niet dat ze wegging en zich alleen voelde, want ik merkte wel dat het haar nog altijd heel zwaar viel.' (blz. 190) 

Slot

Ik raad dit boek zeker aan! Het is een goed boek maar misschien niet echt een aanrader als je er een boekopdracht over moet schrijven. De tekst is zo geschreven dat je het moeilijk kan begrijpen zonder het zelf gelezen te hebben. De schrijver heeft echt zijn best gedaan om de lezer te raken en dat is hem zeker gelukt! Ik zat met tranen in mijn ogen.