Een wereld in gevangenschap
Je zit met een dilemma. Je bent net uit de drugswereld gekomen, maar het baantje wat je hebt is niet genoeg om jou en je moeder te onderhouden. In de garage waar je werkt bied iemand je een klusje aan om veel geld te krijgen. Het klusje is wat cocaïne van de Dominicaanse republiek naar Nederland brengen, alleen heb je je moeder belooft niet meer op het slechte pad te gaan. Uiteindelijk ga je dan weg, maar wordt je gepakt en kom je in de gevaarlijkste gevangenis van Zuid-Amerika terecht. Dit is precies wat er gebeurd met Castel. Wat er met hem gebeurd is echt super tof om te lezen. Ik vind het boek een enorm spannend boek om te lezen. Ik houd zelf niet zo van lezen, maar dit boek heeft mij 5 nachten tot half 12 laten lezen. Het boek is geschreven door Bibi Dumon Tak (in samen met Castel, die dit hele boek heeft meegemaakt) en uitgebracht in januari 2010. Het is een boek in de Slash serie, waarbij schrijvers samenwerken met mensen die een heftige gebeurtenis hebben meegemaakt.
Drugs
Drugs spelen natuurlijk een grote rol in dit verhaal. Castel heeft heel lang in de drugshandel gezeten en heeft daardoor ook een kleine tijd gezeten. Zelf zat hij niet aan de drugs, voor hem was het een verdienmodel. Hij dacht bij zichzelf: ’Het is niet mijn fout dat die junks drugs willen.’ Hij was daar heel slim mee bezig, als hij wist dat ergens een feestje was ging hij in de buurt staan. Als ergens een groepje junks stonden ging hij er op af. Zelfs in de gevangenis waar hij terecht komt wordt hij geconfronteerd met drank en drugs. De manier waarop dit in het boek is beschreven is echt top. Ik zie helemaal een beeld van de situatie in mijn hoofd. Dit is een zeer belangrijk criterium voor mij. Als ik niet voor mij zie hoe het eruit zou zien, betekent dat voor mij dat het boek mij niet genoeg meesleept in het verhaal. Het is wel dat als het uitgebreider werd omschreven dat het saai zou worden. Echter is dat niet het geval en daarvoor dikke pluspunten naar de schrijvers.
Het gevangenschap
Hij krijgt dus op het gegeven moment een klusje van een collega aangeboden om cocaïne te halen. Faatje belooft dat hij niet zal worden gepakt. Dit gebeurd toch en Castel heeft als hij in de tijdelijke cel op de luchthaven zit echt wel door hoe ongelooflijk stom dit alles was geregeld. Hij was vrij goed in drugs verstoppen, maar het gene waarvan Faatje het goede beloofde, was niks van waar want er was duidelijk iets te zien onder zijn broek. Dit zag hij helaas pas achteraf. Als hij eenmaal is aangekomen in de gevangenis ‘La victoria’ ziet hij wat voor hel het daar eigenlijk is. Het is veel erger dan dat hij dacht dat het zou zijn. Alles is vies, er is geen stromend water, het eten is erg slecht en er staat constante spanning. De bewakers zijn namelijk (zoals Castel zelf zegt) echte honden en hebben geen respect voor de gevangen. De gevangenen pikken dit, van zelfsprekend, niet en komen soms in opstand. Het punt is alleen dat de gevangenen alleen hun vuisten hebben en de bewakers hebben knuppels. In de gevangenis wordt hij vrienden met een persoon onder het alias van ‘kleineman’. Hij leid Castel wat rond, laat hem zien waar hij wel of niet mag komen en wat hij wel en niet mag doen. Castel mag niet bij het gedeelte van de ‘Latino’s’ komen, want zij zijn heel erg agressief. Hij kan het niet laten, neemt een kijkje maar komt dan in de problemen. Als één van de Latino’s het shirt van Castel uittrekt wordt de tattoo van een kroon op zijn linkerschouder zichtbaar. Deze tattoo krijg je bij de Latino’s alleen als je iets bijzonders hebt gedaan. Castel heeft de tattoo ter ere van zijn moeder, maar kan nu wel profiteren van deze tattoo. Kleineman wordt eerder dan Castel vrijgelaten. Castel krijgt een telefoon met een nummer voor dat hij er alleen voorstaat. Hiermee legt hij niet alleen contact met Kleineman maar ook met zijn eigen moeder. Zij komt uiteindelijk naar de Dominicaanse republiek gevlogen en neem bij elk bezoek eten en spulletjes mee. Dit doet zij niet alleen voor haar zoon, maar ook zijn vrienden. Omdat ze zo goed als mogelijk voor iedereen zorgt krijgt zij de bijnaam ‘mama tigre.’ Natuurlijk omdat ze voor de gevangen zorgt net zoals een tijger voor haar jonkies zorgt. De spanning is om te snijden als je het leest. Alles wordt in zo veel details beschreven. Ik weet niet hoe maar dit boek zorgt er gewoon voor dat je wilt blijven lezen. Dit boek lijkt nooit saai te worden. Natuurlijk gaat het grootste deel van het boek over zijn gevangenschap in La Victoria en in de 2e gevangenis. In deze gevangenis (niet La Victoria) is alles beter geregeld, maar dat maakt het moelijker voor Castel om stiekem zijn moeder te bellen en te ontsnappen. De 2e gevangenis is alleen lang niet zo interessant als La Victoria vind ik zelf.
De ontsnapping
In het boek weet Castel wel te ontsnappen. Er zitten alleen zo veel stappen tussen het uit de cel komen en de uiteindelijk landing in Nederland. Van het zijn in een vreemd dorp tot het slapen in een appartement in een duur hotel. Van het rijden door de rimboe tot het lopen op het strand, al zoekende naar het bootje. De storm op zee en de doorzoeking van de boot in de haven. Alles is zo enorm intens geschreven dat het oprecht lijkt alsof jij in zijn schoenen staat. Ik vindt dat de ontsnapping en alles wat daarvoor gebeurd zo goed is beschreven. Ook vind ik dat de manier van ontsnappen uit de gevangenis echt enorm spectaculair op papier is gezet.
De recensie gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden