Gedoogbeleid

Hoofdstuk 1: Wat is het probleem? Het probleem is dat we in Nederland van het gedoogbeleid af willen, maar hoe? Je hebt in principe twee mogelijkheden of je legaliseert het of je verbiedt het gebruik van Soft drugs helemaal. Wij hebben voor dit onderwerp gekozen om dat het nu, i.v.m. de verkiezingen, redelijk actueel is. Het is ook erg interessant om die keuze te bekijken. Als je van de overlast af wilt is het natuurlijk beter om het te legaliseren. Wat valt er wel onder en wat niet? Onder het gedoogbeleid op het gebied van drugs vallen de zogenaamde Soft drugs. Het gebruik van Soft drugs wordt gedoogd dat houd in: · Er mogen geen grotere hoeveelheden dan 5 gram per keer per persoon worden verkocht; · er mogen geen hard drugs worden verkocht; · er mag geen reclame voor drugs worden gemaakt; · er mag geen overlast voor de omgeving worden veroorzaakt; · er mag geen verkoop aan minderjarigen (tot 18 jaar) plaatsvinden. De zogenaamde Harddrugs vallen niet onder het gedoogbeleid deze mogen niet verkocht en gebruikt worden. Een aantal Harddrugs is: XTC, Cocaïne, Heroïne. Welke zijn er bij betrokken? - Drugsgebruikers - Coffeeshop(s) (eigenaren) - Tegenstanders
Achtergrond informatie betrokkenen: Waarom de Drugsgebruikers er bij betrokken zijn is natuurlijk duidelijk, op zich zin ze niet het probleem. De overlast die sommigen van hun veroorzaken wel maar dat valt niet direct onder dit probleem maar het telt wel mee. Overzicht het aantal Cannabis gebruikers in 1997 : Je kan uit de grafiek aflezen dat een groot deel van de bevolking tussen de 16 en 49 jaar ooit Drugs heeft gebruikt. Coffeeshop eigenaren: Het aantal coffeeshops in Nederland nam tussen 1997 en 1999 ruim af een daling van maar liefst 28 procent. - Ongeveer de helft van de coffeeshops in Nederland bevind zich in een van de vier grote steden. - Van alle gemeentes in Nederland heeft 81 procent geen Coffeeshop(s) Overzicht verdeling Coffeeshops in Nederland (legaal) Gemeenten naar aantal inwoners 1997a 1999 2000

Gemeenten < 20 000 inwoners ± 50 14 13
Gemeenten 20-50 000 inwoners ± 170 84 81
Gemeenten 50-100 000 inwoners ± 120 115 109
Gemeenten 100-200 000 inwoners 211 190 184
Gemeenten >200 000 inwoners: - Amsterdam - Rotterdam - Den Haag - Utrecht 340
180
87
21 288
65
70
20 283
63
62
18
Totaal 1179 846 813
Wat is het N.A.D. ? Het Nationaal Actiecomité Drugsoverlast is een landelijke vereniging van bewonersorganisaties
uit wijken en buurten, die te maken hebben met drugsoverlast en daarmee gepaard gaande criminaliteit. Hoe is het N.A.D. ontstaan? Het Nationaal Actiecomité Drugsoverlast is op initiatief van de bewonersvereniging Spangen, Rotterdam, de Actiegroep Leefbaar Terneuzen en het Actiecomité Spijkerkwartier in Arnhem opgericht. (21 september 1996) Door succesvolle acties van de bewonerscomités tegen drugsoverlast en voor leefbare woonwijken, is duidelijk geworden dat niet alleen de lokale overheid, maar ook de landelijke overheid te kort schiet in de bestrijding van de drugsoverlast. Door samen te werken in een landelijk netwerk kunnen bewonersorganisaties middels het uitwisselen van gegevens en ervaringen, Zowel lokale overheden als de landelijke politiek onder druk zetten de drugsoverlast te beëindigen
Thans zijn rond de zeventig bewonerorganisaties uit een twintigtal steden aangesloten en betrokken bij het N.A.D.
Hoofdstuk 2: De betrokkenen en hun voorstellen. De voorstellen: We hebben de bond van coffeeshop eigenaren niet kunnen vinden. Daarom hebben wij een interview gehouden met een eigenaar van een coffeeshop. De eigenaar van Barneys uit Amsterdam zei: “Je kunt na een lange periode van gedogen het gebruik van Soft drugs moeilijk gaan verbieden. Je zult dan veel meer criminaliteit en overlast krijgen. Het beste is om het nu gewoon te gaan legaliseren, maar een betere controle uit oefenen. Verder vind ik ook dat de leeftijd van 18 naar 16 jaar moet, omdat je ook sigaretten kunt kopen op je 16de terwijl het bewezen is dat dat veel schadelijker is. Er zijn veel jonge gebruikers van Soft drugs en als je de leeftijd, zoals nu, op 18 laat komen ze er op straat wel aan. En dat neemt ook weer een hoop overlast met zich mee. Als je het gebruik en de verkoop toch weer gaat verbieden dan krijg je nog meer handel in illegale circuit. Het lijkt me toch niet dat Nederland dat graag wil, je krijgt dan waarschijnlijk ook te maken met slachtoffers omdat er mee gerotzooid is.” Van de gebruikers hebben we ook geen voorstellen gevonden, maar we verwachten toch wel dat zij voor legalisering zijn. De N.A.D had geen concrete voorstellen. Hoofdstuk 3: Waarden en Normen. De coffeeshop eigenaren: een belangrijke waarde is dat ze natuurlijk veel geld willen verdienen dus de norm die hier bij hoort is dus zoveel mogelijk verkoop. Vandaar dat de eigenaar ook pleitte voor leeftijd verlaging. Nog een belangrijke waarde die we vonden was: minder criminaliteit (het liefst geen) en de norm die hier bij hoort is legalisatie en ook weer de leeftijd verlaging. Er is hier geen sprake van botsende waarden en normen. De opvattingen zijn in de loop der jaren wel veranderd, hoe langer Nederland het gebruik gedoogd des te meer mensen zijn voor legalisering. Hoofdstuk 4: Belangen We zetten de belangen , bij de twee oplossingen, voor de betrokkenen op een rijtje. -Coffeeshop eigenaren: Bij het verbieden van de verkoop is er een groot economisch nadeel. Ze zijn dan in feite hun bedrijf kwijt. Bij het legaliseren van de verkoop is er een financieel voordeel voor de coffeeshop houders. De coffeeshop houders hebben het meeste belang bij legalisering. -De gebruikers: Bij het verbieden zijn de gebruikers als het ware hun genotsmiddel kwijt. Het kan zijn dat verslaafden hierdoor agressief zullen worden. Dat zal dus ook niet goed zijn voor de samenleving. Bij leglisering blijft voor de gebruikers eigenlijk alles hetzelfde. Geen sociale of economische belangen. -De N.A.D. ligt een stuk moeilijker. Ze willen geen overlast, maar hoe heb je het minste last van overlast. Je kan het van twee kanten bekijken. - Als je het verbiedt en de politie zou streng optreden dan zou je de overlast misschien redelijk kunnen terug dringen. Maar zonder streng politie optreden zou de overlast alleen maar toenemen. -Legalisering alleen is niet genoeg om de overlast terug te dringen. Want aangezien het gebruik onder minderjarigen steeds meer toeneemt zal de overlast blijven, want die komt met name van deze groep. 1996 1999
Zij krijgen cannabis van vrienden 41% 47% Zij kopen cannabis in coffeeshops 41% 32% Zij kopen cannabis bij een dealer 11% 11% Zij krijgen cannabis van anderen 5% 8% Zij kopen cannabis op school 3% 1% Eigen kweek - 2% Je ziet dat een groot deel het van anderen of een dealer koopt dat is dus hetgeen wat overlast veroorzaakt. Je zou dus kunnen zeggen dat leeftijd verlaging de overlast zou kunnen terug dringen. Hoofdstuk 5: Overheid en Politieke Partijen. Welk beleid voert de overheid? In Nederland geldt het gedoog beleid. Dat houdt in dat het gebruik en de verkoop van Soft drugs worden gedoogd. Heel raar eigenlijk het is niet legaal maar ook niet illegaal. Nederland wil van het gedoog beleid af. Welke wetten of regels zijn er met betrekking tot het probleem? In de Opiumwet van 1919 (gewijzigd in 1928 en 1976) worden de productie, distributie en consump tie van 'bewustzijnsbeïnvloedende' middelen gereguleerd. Voor alle drugs geldt dat bezit, verkoop, productie, in- of uitvoer en reclame maken voor verkoop of verstrekking, strafbaar zijn. Vanaf 1985 vallen hieronder ook activiteiten die de handel in harddrugs voorbereiden. Gebruik van drugs is niet strafbaar. Handelingen met betrekking tot softdrugs en harddrugs voor medische en wetenschappelijke doeleinden zijn toegestaan als hiervoor een verlof is verleend door de Minister van VWS. Sinds 1976 wordt een onderscheid gemaakt tussen 'soft'- en 'hard'drugs. Dit onderscheid is aange bracht naar aanleiding van een rapport uit 1972 van de 'Werkgroep Verdovende Middelen' (Commis sie Baan). Met behulp van een gevarenschaal, gebaseerd op medische, farmacologische, sociaal-weten schappelijke en psychologische gegevens, werd een onderscheid gemaakt tussen drugs met een onaanvaardbaar risico ('harddrugs' zoals heroïne, cocaïne, LSD, en amfetaminen) en hennepproducten ('softdrugs' zoals hasj en marihuana). De harddrugs zijn geplaatst op Lijst I, en de softdrugs op Lijst II (onderdeel b) van de Opiumwet. Sinds 2 juli 1993 zijn de barbituraten en tranquillizers op lijst II (onderdeel a) geplaatst in verband met toetreding van Nederland tot het Verdrag inzake Psychotrope Stoffen. Misdrijven tegen de Opiumwet worden zwaar bestraft, maar de strafbedreigingen ten aanzien van softdrugsdelicten zijn milder dan die ten aanzien van harddrugsdelicten. Ook wordt onderscheid ge maakt tussen bezitten van drugs en handelen in drugs. Het bezit van soft- en harddrugs voor de handel kent daarom een hogere strafmaat dan het bezit voor eigen gebruik. De im- en export van drugs heeft de hoogste opsporingsprioriteit en er staan de hoogste straffenop. Ter illustratie van de strafdifferentiatie: het strafmaximum voor bezit, verkoop of vervaardiging van ten hoogste 30 gram hennep is 1 maand hechtenis (en/of f. 5000,- boete), maar voor in- en uitvoer is dit 4 jaar gevangenisstraf (en/of f. 100.000,- boete). Het strafmaximum voor harddrugs is 1 jaar gevangenis (en/of f. 10.000,- boete) voor het bezit van 'gebruikershoeveelheden', terwijl dit voor in- of uitvoer 12 jaar gevangenisstraf is (en/of f. 100.000,- boete). De maximumstraffen kunnen worden verhoogd met 1/3 als het strafbare feit meerdere keren is gepleegd. Voor de opsporing en vervolging van Opiumwetdelicten zijn richtlijnen vastgesteld
Wat vinden de politieke partijen van deze kwestie? Citaten van de standpunten van enkel politieke partijen. De PvdA: De PvdA-fractie wil de problemen oplossen die de tegenstrijdigheid in het softdrugsbeleid op lokaal niveau veroorzaakt. Het rijk mag en kan de gemeenten op dit punt niet in de steek laten. De fractie pleit ervoor binnen het kader van de strafrechtelijke handhaving van de Opiumwet richtlijnen te ontwikkelen waarmee de productie van nederwiet en de toelevering ervan aan coffeeshops wordt geregeld. Op die manier wordt het gedoogbeleid ten aanzien van de verkoop doorgetrokken naar de productie en de toelevering. Gemeenten kunnen de richtlijnen gebruiken voor het creëren van een lokaal gesloten en controleerbaar systeem waarin de ‘voordeurregels’ onverminderd van kracht blijven. In dat systeem dienen onder meer eisen aan de kwaliteit van het product en het geven van adequate voorlichting te worden vervat. Tegelijk dienen opsporing en vervolging van niet gedoogde handelaren en telers te worden geïntensiveerd. Zowel de import van nederwiet van buiten de gemeente als de export naar andere plaatsen is niet toegestaan. Niet alleen aan de telers, ook aan de verkooppunten dienen eisen te worden gesteld. Zo moeten voor de verkooppunten van softdrugs dezelfde eisen gelden als voor bedrijven die onder de werking van de Drank- en Horecawet vallen. Ook mogen verkooppunten niet in de buurt van scholen en gezondheidsinstellingen zijn gevestigd. De SP: Het is verstandig softdrugs te legaliseren en de in- en verkoop door coffeeshops helder te regelen en te controleren. Legalisering maakt controle beter mogelijk, schept een strikte scheiding met harddrugs en voorkomt onnodig beslag op de politie. Vanwege het ernstige verslavingsrisico moet het gebruik van harddrugs zoveel mogelijk worden tegengegaan, terwijl de voorlichting over de schadelijke gevolgen ervan moet worden uitgebreid. De handel in harddrugs moet strafbaar blijven. Justitie en politie moeten meer middelen krijgen voor de bestrijding ervan. In het kader van specifieke, op de persoon afgestemde programma's en projecten, kan voor bepaalde verslaafden tijdelijke verstrekking van drugs op medische basis of ter verbetering van de leefomstandigheden wenselijk zijn. Verstrekking met als enkel doel maatschappelijke overlast te beperken is niet aanvaardbaar. In de hulpverlening aan verslaafden moet, naast afkicken, de kans op optimaal maatschappelijk herstel geboden worden, door op de persoon toegespitste scholing en begeleiding naar werk. Het CDA: Er komt een einde aan het gedoogbeleid. Regels en wetten worden gehandhaafd. Er worden middelen geïnvesteerd voor 10.000 agenten extra op straat en in de buurt, en voor rechercheurs. Ook is er extra geld beschikbaar voor uitbreiding van justitie en de rechterlijke macht. Opsporingspercentages zullen dan stijgen, doorlooptijden van strafprocessen kunnen korter worden en opsporingsmogelijkheden (DNA en identificatieplicht) worden uitgebreid. Houd de politiek zich er op dit moment mee bezig? Op dit moment is de politiek niet met dit onderwerp bezig.
Hoofdstuk 6: Samenvatting en eigen mening. Samenvatting: Dit probleem oplossen is moeilijk omdat je met een aantal grote groepen mensen hebt te maken, maar ook een heel groot aantal kleine groepjes. Er zijn ook nog vele factoren waar je rekening mee moet houden: -de criminaliteit -de schade aan de gezondheid -de jongeren onder de 18 -de coffeeshop eigenaren
Nederlandse beleid: Gedoogbeleid > houdt in dat verkoop en productie verboden is behalve de verkoop in coffeeshops (onder bepaalde voorwaarden). Politieke partijen: De meerderheid van de partijen en betrokkenen zijn voor legalisering. Eigen Mening: Legalisering alleen zal niet de oplossing zijn, het zou een grote stap in de goede richting zijn. Wij zijn het dus eens met de partijen en betrokkenen die voor legalisering zijn. Wil je de overlast terug dringen dan lijkt het ons verstandig om de leeftijd te verlagen naar 16 jaar. Ook al omdat je vanaf je 16de sigaretten mag kopen terwijl die schadelijker zijn. Verbieden van Soft Drugs levert alleen maar meer problemen op. De overlast neemt toe, want de gebruikers zullen het dan in het illegale circuit krijgen. Als er een leeftijd verlaging komt zal er wel een betere controle moeten komen voor de volgende aspecten: -kwaliteit -leeftijd -hoeveelheid -en controle dat mensen geen drugs halen voor personen onder de 16 jaar (als dat wel doen misschien een verbod van een jaar. Omdat te kunnen bereiken moeten de coffeeshophouders zich verenigen) Als we hier in de toekomst allemaal aan werken zal legalisering een goede oplossing zijn. En een leeftijd verlaging zal dan ook goed kunnen helpen om de overlast terug te dringen.