Wicca

Wat is Wicca?
Dit hoofdstuk gaat over wat Wicca nou eigenlijk inhoud, waar Wicca’s zich mee bezig houden. Wicca’s geloven ook in de God en Godin, dit is een belangrijk aspect in de Wicca en er wordt ook uitgeld wat ze precies in houden. En het ontstaan ervan komt ook aanbod.

Wat is Wicca?
Het woord Wicca betekent ‘de wijze’. Wicca is een natuurreligie, maar het is geen traditionele religie, maar meer een manier van leven. De religie heeft als doel de mensen en het individu in harmonie te brengen met de kosmos en in harmonie te brengen met de natuur. De mensen die leven volgens de Wicca cultuur worden Wicca’s of Wiccans genoemd. Soms worden ze ook wel heksen genoemd alleen mensen zeggen hier vaak negatieve dingen over omdat ze bij een heks gelijk denken aan iemand met een wrat op de neus, een lelijke oude vrouw. Zo zijn Wicca’s niet, ze zijn gewoon doodnormale mensen. Als je in de stad loopt kan iedereen die je ziet een Wicca zijn, ook de mannen.
Wicca is gebaseerd op de oude religie en hekserij. Het is niet bekend wanneer het precies is begonnen, omdat veel mensen het verborgen in angst voor de heksenverbranding. Wicca is ook vooral gebaseerd op evenwicht. Alles maakt deel uit van het balans tussen donker en licht, dag en nacht, goed en slecht, en mannelijk en vrouwelijk. Het leven wordt door Wicca’s gezien als een cyclus van geboorte, bloei, dood en wedergeboorte. Dat laatste geldt niet voor alle Wicca’s, sommigen geloven dat er na de dood een hemel is en niet in een wedergeboorte. Ze zien het leven vaak ook als een grote leerschool.

Er bestaan ook veen misverstanden over Wicca’s. Dit komt omdat mensen vaak gelijk aan een heks denken. Heksen met een puntmuts, die mensen betoveren en die op bezemstelen vliegen. Dit klopt allemaal niet, Wicca’s gebruiken af en toe wel een bezemsteel maar die is als hulpstuk voor sommigen rituelen. Mensen hebben dit beeld vaak door de sprookjes en door de media, die een verkeerd beeld geven over Wicca’s. Ook denken mensen vaak dat Wicca’s in de duivel geloven en in de hel. Wicca’s geloven daar niet in, ze geloven wel dat er geesten of krachten bestaan die negatieve voorwendselen hebben die alles willen doen om het kwade te laten overheersen.
Wicca’s hebben geen bijbel, maar wat ze wel hebben is het Boek der Schaduwen, omdat dit heel belangrijk is in de Wicca staat er hier meer over in het hoofdstuk: ‘Het boek der Schaduwen.’

De God en Godin
De Wicca’s geloven in de God en de Godin. Deze magische krachten van de natuur scheidt zich in tweeën: de vrouwelijke krachten en de mannelijke krachten. Dit is de rede waarom Wicca’s vaak geloven in een God en een Godin, omdat zij beide belangrijke natuurlijke aspecten representeren. Als een Wicca zich hier niet prettig bij voelt is dat erg goed te begrijpen. Een Wicca hoeft niet in een God of een Godin te geloven. Zij kan ook geloven in bijvoorbeeld "moeder aarde", als een algemene natuurlijke kracht. Of de natuurlijke kracht krijgt helemaal geen gezicht en is alleen maar een verschijnsel.
De God staat voor de mannelijke eigenschappen van de natuur, het harde en het dierlijke. De God wordt gezien als het bevruchtende aspect, zonder hem zou de Godin geen nieuw leven kunnen voortbrengen. Daarom wordt de God ook in de zon terug gezien: zonder de zon zouden wij niet kunnen leven, het voedt ons. De God wordt (door zijn oeroude verleden) geassocieerd met de jacht. Hij is de leider van de wilde dieren, daarom heeft hij in al zijn god symbolen bijna altijd horens op zijn hoofd. Het domein van de god zijn de bossen, woestijnen, bergtoppen en de sterren, tenslotte zijn dat ook zonnen op verre afstand. De God werd vroeger gezien als de vader van alles wat boven is en de Godin werd gezien als moeder van de aarde. Daar komt ook de zin: "As Above, So Below" vandaan. Misschien dat je dat al eens ergens gehoord hebt. De god en de godin zijn overal om ons heen en dus boven en onder ons.
De Godin is de moeder van al het vruchtbare en wordt gezien in drie vormen: het jonge meisje, de moeder en de oude wijze vrouw. Deze drie vormen kunnen worden teruggezien in de cyclus van de maan: wassend, vol, wanend. We zien haar terug in de seizoenen: de opkomende lente: het teken van vruchtbaarheid, in haar gedaante als de moeder. We zien haar ook in de herfst, wanneer de bomen hun bladeren verliezen, haar gedaante als de oude vrouw. Zij wordt in de hekserij op heel erg veel manieren gesymboliseerd. Bijvoorbeeld in een heksenketel: deze heeft vaak 3 poten die de 3 fases van de godin representeren. Of een zeeschelp als vrucht van de zee. Ook zij is er altijd en overal en in elke levensvorm.

De Coven
Een coven is een groep Wicca’s die af en toe bij elkaar komen om rituelen uit voeren, sabbats te vieren of om gewoon samen gezellig bezig te zijn met Wicca. De coven komt minstens acht keer per jaar bij elkaar op de sabbats. Bij volle maan kunnen er maximaal 13 bijeenkomsten zijn. De sabbats zij meer religieus getinte bijeenkomsten, en die bij volle maan zijn meer werkbijeenkomsten. Een coven bestaat uit een hogepriesteres en een hogepriester (die meestal getrouwd zijn met elkaar), en voor de rest uit ingewijde Wicca’s. Sommigen covens hebben alleen een hogepriesteres of alleen een hogepriester, of is iedereen in de coven gelijk aan elkaar.
Als je in een coven wilt toetreden, moet je meestal eerste ingewijd worden. Soms is het zo dat je wel bijvoorbeeld als niet-ingewijde eerste mag kijken hoe het allemaal werkt, maar als je je bij een coven wilt aansluiten moet je ingewijd worden. Je kunt pas ingewijd worden als je tenminste één jaar en één dag hebt gestuurd voor Wicca. Je hebt ook verschillende inwijdingsgraden Bij de eerste graad moet je beloven aan de regels van de Wicca en de coven te houden en leer je de basisdingen. Je krijgt dan ook het Boek der Schaduwen van de coven uitgereikt die je met de hand moet overschrijven. Bij de tweede graad leer je hoe je een covenritueel alleen moet kunnen leiden. En bij de derde inwijdingsgraad wordt je een hogepriesteres of een hogepriester en kun je je eigen coven gaan leiden.


Ontstaan Wicca
De heks was vroeger de wijze in een dorp. Het kwam vaak voor dat zij de voedvrouw was, of het kruidenvrouwtje die mensen in haar dorp hoop bood met allerlei medicijnen. Vele van die medicijnen die vroeger gebruikt werden zijn door de medische wetenschap zonder onderzoek afgedaan, maar andere zijn juist overgenomen, zoals digitalis. De heks was vroeger een arts, psychologe, psychiater, wijkzuster, biechtmoeder en sociaal werkster in één en was vaak ook nog van belang bij religieuze zaken in het dorp, bijvoorbeeld op feestdagen als een priesteres bij de uitvoering van magische rituelen. Het waren alleen niet altijd vrouwen die dit deden. Ze had vaak ook een gezin waarvoor ze zorgden en dus ook een man die dezelfde dingen deed als zijn vrouw of haar hielp bij sommigen dingen.
Toen het Christendom opkwam verdwenen heel veel heksen uit angst voor de heksenvervolging. De kennis en kunde van de heksen werd toen van ouders op kinderen overgegeven, alleen hebben ze dit moeten verbergen om te kunnen overleven. Daarnaast leefden vele van de gebruiken en natuurrituelen voort, onder het zogenaamde Christendom, zoals de meiboom, de hulst, de midzomervuren. In de loop van de volgende eeuwen hebben de vele families de kennis bewaard, totdat in de negentiende eeuw een magister grote veranderingen in het geloof naar voren bracht. George Pickingale was deze magister en hij was omgeven door een waas van geheimzinnigheid en verhalen. Hij leefde een arm leven, maar zijn gaven waren bekend genoeg om een rol te kunnen spelen bij de oorspronkelijke ideeën die geleid hebben tot het oprichten van een orde, The Order of the Golden Dawn.
George had zijn kennis ook gekregen door mensen uit zijn familie die ze door de eeuwen heen hadden bewaard. George besloot daar echter grote veranderingen in aan te brengen. Hij experimenteerde zijn gehele leven met het oprichten van covens. Daarin maakte hij gebruik van vele gebruiken uit Wicca-stammen uit heel Europa. Alleen geeft hij naar Frans voorbeeld de leiding van een coven aan een priesteres. De structuur die de covens van George hebben zijn gekenmerkt door een natuurreligie, waarbij veel met magie wordt gewerkt en waarin een God en Godin de hoogste machten zijn.

Verschillende soorten Wicca’s
Er zijn allerlei verschillende soorten Wicca’s. Deze soorten worden tradities genoemd.
Alexandrische Traditie: In de zestiger jaren gesticht door Alex Sanders, die zichzelf de Koning van zijn heksen noemde. De rituelen waren Gardenistisch, maar dan naar eigen inzicht aangepast.
De Britse Traditionele heks: Een mengeling van Keltische en Gardenistische geloofsvormen. De bekendste organisatie op dit moment is de International Red Garters. De Britse tradities komen meestal voort uit de Farrarstudies (naar het beroemde heksenechtpaar uit Engeland). Ze zijn heel gestructureerd in hun geloof en trainen zichzelf in paden, die opklimmend steeds moeilijker worden.
Keltische Wicca: Hier wordt een voorbeeld genomen aan het Keltische/Druïde veelgodendom, licht vermengt met Gardenistische rituelen, met grote nadruk op de elementen, de natuur en de voorouders. De aanhangers van deze traditie hebben een veelomvattende kennis over de magische en genezende krachten van stenen, planten. bloemen, bomen en geloven in natuurgeesten zoals elfen, gnomen en feeën.
Caledonische Traditie: Stond vroeger bekend als de Hecatine Traditie. Deze naam is van oorsprong Schots.

Ceremoniële Witchcraft: De navolgers van deze traditie voeren veel magische rituelen uit. Gedetailleerde rituelen met een vleugje Egyptische of Kaballistische magie.
Dianische Traditie: Voor het eerst vastgelegd door Margaret Murray in 1921 in "The Witch Cult in Western Europe". Het gaat hier om een mengeling van verschillende tradities. De laatste jaren zijn ze vooral gefocust op de Godin. Ze worden gekenschetst als de feministische beweging binnen de Wicca.
De Eclectische Heks: Deze heks werkt niet vanuit een bestaande traditie of sekte of magische praktijk. De eclectische heks bestudeert allerlei geloven en richtingen uit allerlei culturen en kiest daaruit de dingen die hij of zij het best bij zichzelf vindt passen.
Gardenistische Traditie: In de vijftiger jaren in Engeland gesticht door Gerald Gardner. Deze man was zo vastbesloten de Oude Religie niet verloren te laten gaan dat hij er mee in de publiciteit trad. Dat deed nogal wat stof opwaaien, maar hij was ervan overtuigd, dat het jonge mensen wat te bieden had en dat de Craft een jonge generatie nodig had om te overleven.
De Erfelijke Heks: Deze heks is opgegroeid in een omgeving of familie van heksen. Een andere naam is: Familie Traditie. Soms worden er mensen van buitenaf in een Familie Traditie opgenomen. Dit is altijd een moeilijke beslissing omdat hiermee de familielijn doorbroken wordt. Toch wordt het soms toegepast om de lijn niet uit te laten sterven, of om het specifieke dat deze persoon in de Familie Traditie meebrengt. De ceremonie is ingewikkeld en belangrijk. Je zou het kunnen vergelijken met een huwelijksfeest in een familie.
Keukenheks: Dit is de huis-tuin-en-keukenheks die vanuit zijn of haar leefomgeving werkt, vooral geïnteresseerd in de praktische toepassingen van de magie, de aarde en de elementen. De term is niet echt vriendelijk en heeft een spottende bijklank. Maar het lijkt zeer aannemelijk, dat de Oude Traditie waarschijnlijk ooit op deze manier ontstaan is rond een kookplaats: het centrale punt in een huis of een leefgemeenschap. Waar vieringen, toverformules, verhalen, magie en genezingen werden gepraktiseerd.
Pictische Heks: Schotse Witchcraft die zich afstemt op alle aspecten van de natuur: flora, fauna en mineralen. Het is een vorm van Witchcraft die vaak solitair beoefend wordt met veel natuurmagie en weinig of geen religie.
Pow-Wow: Inheems in het zuiden van Centraal Pennsylvania. Dit is een systeem, geen godsdienst, gebaseerd op de Duitse magie van 400 jaar geleden ongeveer. Pow-Wow is in zijn zuivere vorm niet meer te vinden, maar vereenvoudigd tot een simpel geloof in genezing.
Seax Wicca: Gesticht door Raymond Buckland in 1973. Gebaseerd op de Saksische Traditie, maar ook met een link naar de Gardenistische Traditie. Buckland heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de Wicca. Hij heeft vooral een groot aantal boeken gepubliceerd over dit onderwerp, waardoor de Wicca bekendheid heeft gekregen.
Stregaheks: Deze Traditie stamt uit het Italië van 1353 en is verbonden met de naam van een vrouw uit die tijd: Aradia. Dit lijkt de kleinste traditie in Amerika, maar de lessen zijn schitterend en de moeite waard om kennis mee te maken!

Teutonische Heks: Hieronder vallen de Tradities vanuit het Germaanse taalgebied. Dit houdt in Engels, Nederlands, IJslands, Deens, Noors en Zweeds. Deze Traditie wordt ook wel de Noordelijke Traditie genoemd.

Boek der Schaduwen

Het Boek der Schaduwen is het belangrijk in de Wicca cultuur. Maar wat is nou precies een Boek der Schaduwen en wat staat er nou precies is?

Wat is het Boek der Schaduwen?
Een Boek der Schaduwen of Book of Shadows, is een soort dagboek van Wicca’s. Het boek kan je niet kant-en-klaar kopen in een winkel, maar je moet hem zelf maken. Het boek is ook alleen geschikt voor de Wicca die het gemaakt heeft en houdt de informatie die het bevat voor zichzelf.
Er zijn een aantal dingen die altijd in het boek voorkomen en dat zijn: de leefregels, wat je gelooft, een dagboek gedeelte, rituelen, spells, recepten, de sabbats, de Wiccan Rede en voor de rest wat de persoon zelf wil. Deze onderdelen worden verder uitgelegd in dit hoofdstuk.
Het Boek der Schaduwen heet zo, omdat het slechts de schaduw van de rituelen bevat, de tekst, samen met een paar aanwijzingen. Dit is zo omdat een ritueel op papier zetten heel anders is dan het ritueel daadwerkelijk uitvoeren.
Verder hebben veel Wicca’s de gewoonte om bepaalde stukken uit rituelen, of bepaalde aanwijzingen, helemaal niet in de tekst te zetten, of in een soort geheimschrift of code. Zonder uitleg is het meeste dat je in boeken of op internet tegenkomt dan ook incompleet.

Zelf een Boek der Schaduwen maken.
Voor het Boek der Schaduwen kun je van alles gebruiken, een boek met blanco vellen, een klapper, plastic hoezen.Omdat het Boek der Schaduwen steeds verandert en omdat er teksten toevoegt aan worden, is het aan te raden iets te gebruiken met losse blaadjes. Je kunt het boek ook versieren met bijvoorbeeld een pentagram. Het boek moet door de Wicca zelf gemaakt worden, omdat zo al de energie van die persoon in het boek wordt gestoken en zo wordt de waarde van het boek verhoogd. De Wicca steekt er als het ware zijn eigen persoonlijke energie in het boek, en het boek raakt verbonden met de eigen aura. Zelf de teksten met de hand overschrijven is erg belangrijk. Door te concentreren op duidelijk en netjes schrijven, is er ruim de tijd om de tekst goed te bekijken. Het met de hand overschrijven van een ritueel voorkomt dat er dingen gemist worden die er wel in staan.

Wat staat er in het Boek der Schaduwen?
In het Boek der Schaduwen zijn er dingen die er altijd standaard in moeten, zoals de Wiccan Rede, de leefregels, wat jij gelooft, spells and charms, rituelen, de sabbats, en recepten. Eventueel ook nog wat over Wicca zelf, iets over de God en Godin, de opdracht van de God en Godin. En de dingen die je er zelf ook nog in wil hebben.


De Wiccan Rede.
De Wiccan Rede is een soort wet, wat er geldt in de Wicca. Wicca’s houden zich aan deze wet en is niet weg te denken uit het Boek der Schaduwen.

De leefregels
Bij de leefregels komen de regels te staan waar een Wicca zich aan wilt houden. Hierbij horen eigenlijk de wet ‘schaadt niemand’ en de wet van drie. Elke Wicca is echter vrij om anderen regels erbij te halen. Zo’n extra regel zou bijvoorbeeld gehaald kunnen worden uit de rede, een gedicht waarin beschreven staat wat Wicca’s volgens een bepaalde traditie moeten doen of laten.
Bij de leefregels zouden ook de dertien doelen van een Wicca kunnen staan.
De dertien doelen zijn:
Ken jezelf.
Ken je kracht.
Leer zoveel je kunt.
Pas je kennis en wijsheid toe.
Houd jezelf in balans.
Let op wat je zegt.
Let op wat je denkt.
Maak een feest van je leven
Stem jezelf af op de cyclus van de aarde.
Adem en eet goed.
Doe aan lichaamsbeweging.
Mediteer
Eer de god en godin.

Wat geloof ik?
Hier probeert een Wicca ongeveer te beschrijven wat hij zelf gelooft. Hoe ziet hij het goddelijke? Als een natuurkracht, als de God en de Godin, als de Keltische goden, de Egyptische Goden, de Noorse Goden of als iets heel anders? Zeker in het begin is dit erg moeilijk, maar het beschrijven ervan zet een Wicca aan tot denken over wat hij gelooft en waarom en kan daarom een grote steun zijn voor de beleving ervan.
Er kunnen ook andere dingen die hij gelooft erbij gehaald worden, bijvoorbeeld wat er gebeurt als je sterft, geloof je in de hemel? Reïncarnatie? Dat er niets is? Of heeft hij een heel eigen beeld hiervan?

Zeker in het begin kan dit nogal eens veranderen en zullen de teksten worden herschreven. Dat is helemaal niet erg, zelfs heel normaal. Het betekent dat de persoon zijn eigen pad wil vinden en die dingen die niet bij hem passen laat gaan. Naarmate hij meer te ‘weten’ komt zullen beelden en opvattingen veranderen. Als hij wil kan hij, vorige blaadjes bewaren om later terug te zien hoe het beeld in de loop van de tijd veranderd is. Wat was in het begin belangrijk en wat is nu belangrijk? Wat zegt dat over jou geloof? Dit zijn allemaal vragen waarmee hij, zich hier bezig kunt houden.

Spells en Charms
Een Wicca doet ook aan magie, en dus moeten er ook spells in het boek komen te staan. Je kunt bij een spell ook schrijven wanneer je hem hebt uitgevoerd, hoe laat, waar en waarom.
Meer over magie, staat in het hoofdstuk magie.

Enkele voorbeelden van spells:
Dit is een spell om de regen te stoppen
Gods of power, Gods of might,
I bid you now, stop this plight,
Stop the rain, we need no more,
Let it fall, nevermore!

Spreuk om een magische cirkel te maken (dit zorgt ervoor dat tijdens een ritueel slechte energie niet bij je kunt komen).
Around, around, around about,
Good stays in, bad stays out,
I cast this circle,
So Mote It Be,
Of earth and Air,
Flame and Sea

Rituelen
Een ritueel is een reeks handelingen die een Wicca verricht om de God en de Godin te bedanken. Je vraagt de God of Godin om hulp of bedank ze ergens voor. Je kunt ook hulpmiddelen gebruiken bij een ritueel, zoals een speciaal gewaad, of kaarsen, of wierrook. Een ritueel wordt ook altijd gedaan in een magische cirkel.

Een voorbeeld van een ritueel om je ogen van kleur te laten veranderen:

Benodigdheden: 1 roze roos, 1 grote rode kaars.
This is to touch (touch rose)
This is to be (put hand above candle)
Shape and forment for all to see,
By the powers of 3 times 3 (put hands over eyes)
As I will it, so shall it be"

Sabbats
Bij de Wicca zijn er 8 jaarfeesten, oftewel Sabbats. Deze vinden plaats in de natuur. Tijdens een sabbat worden de Godin en de God vereerd en wordt er dank gegeven voor de vruchten die de natuur ons schenkt.
2 februari: Imbolc. Ook wel het feest van het vuur genoemd. Imbolc is het feest van de Keltische godin Brigid. Het is een feest waarbij de vruchtbaarheid der aarde gevierd wordt, en volgens de traditie werden hierbij grote vreugdevuren ontstoken. Het vuur staat voor zuivering en vernieuwing. Rond deze periode wordt ook thuis een grote schoonmaak gehouden, en er worden kaarsen aangestoken.
21 maart: Ostara. Het zonnefeest, waarin de geboorte van de zonnegod wordt gevierd. Dag en nacht, licht en duisternis, mannelijkheid en vrouwelijkheid zijn in evenwicht. Het is de tijd van de geboorte van het nieuwe leven, symbool daarvoor staat het ei. Met Ostara wordt de Germaanse godin Eostre vereerd, die altijd word afgebeeld met het vruchtbaarheidssymbool de haas. De eieren en de haas hebben de christelijke onderdrukking overleefd en komen nog steeds voor tijdens het paasfeest. Tijdens Ostara geven Wicca's elkaar roodgeschilderde eieren waarop een gelukswens staat geschreven.

1 mei: Beltane. Een van de grote zonnefeesten waarbij vruchtbaarheid, geboorte en groei gevierd worden, de vereniging van de godin en de god van de zon staan hierbij centraal. De feestvierders springen hierbij over bezems en dansen rond de meiboom, beide vruchtbaarheidssymbolen. Het feest start wanneer de maan opkomt op de avond van Beltane. Vroeger zou het ongeluk brengen om op deze nacht naar buiten te gaan omdat Wicca’s in groten getale buiten waren. Grote vuren werden ontstoken die vruchtbaarheid aan het gewas, het vee en het thuisleven moesten schenken. Wicca’s dansen deosil (met de klok mee) rond de vuren.
21 juni: Litha / Midzomer. Een van de grote feesten die internationaal gevierd werd, maar voornamelijk in Europa. De avond ervoor is Midzomeravond, een tijd voor 'grote magie', waarin vooral liefdesrituelen worden uitgevoerd. Speciale kruiden werden midden in de nacht geplukt om bescherming te geven tegen onweer, brand, zwarte magie, ziekte en ongeluk. Ook hier werden grote vuren ontstoken.
1 augustus: Lughnasadh / Lammas. Een groot feest van spel en dans, genaamd naar de Iers-Keltische god van het licht en zoon van de zon; Lugh, en werd geassocieerd met het huwelijk. Het wordt precies negen maanden voor Beltane gevierd. De legende vertelt dat de god Lugh op dit tijdstip trouwde met de godin Eriu. De eerste gewassen zijn nu rijp worden rond deze tijd geoogst, waarop dank wordt gegeven, en speciale riten zorgen voor een nieuw vruchtbaar gewas voor het volgende jaar.
Het is de gewoonte dat de zaden van de vruchten die tijdens het Lughnasadh-ritueel gegeten zijn weer geplant worden. Wanneer de zaadjes uitkomen, verzorg de plant met liefde als symbool voor de band met de God en de Godin. Het weven van graan is een traditionele activiteit tijdens Lughnasadh.
Het wandelen in velden, boomgaarden, bij meren en bronnen zijn ook deel van de traditie.
Traditioneel voedsel tijdens Lughnasadh zijn brood, zwarte bessen en alle andere bessen, eikels, appels, alle graansoorten en rijpe vruchten. Soms wordt er cake gebakken, en de wijn wordt vervangen door appelcider.
21 september: Mabon. De tijd waarop licht en duisternis weer in evenwicht zijn. Tijd voor de tweede oogst. De godin wordt bedankt voor alle vruchten die ze geschonken heeft om de winter door te komen.
31 oktober: Samhain. Samhain is het heksennieuwjaar, en betekent "eind van de zomer". Het is een oud Keltisch festival waarbij het begin van de winter gevierd wordt, dat symbool staat voor de dood. Voor Wicca’s is dat geen moment van angst en verdriet omdat zij erkennen dat het de dood is die nieuw leven schept. Deze nacht zijn de grenzen tussen de wereld van de levenden en de wereld van de doden zo dun dat er contact tussen beide werelden mogelijk is. Met Samhain werd voor de derde en laatste maal geoogst, waarna wintervoorraden werden aangelegd. Samhain werd gezien als een tijd om zwakheden uit te bannen, en de Wicca's slachtten vroeger de zwakke dieren in hun vee, waarvan werd verondersteld dat ze de winter niet zouden doorkomen. Tegenwoordig wordt het gedaan door zwakheden waar men verandering in wil brengen op een stukje papier te schrijven en dat in het vuur te gooien.
21 december: Yule. Met Yule staat de zon op haar laagste punt en begint de langste nacht van het jaar. Hierna zullen de dagen weer langer worden, het licht overwint de duisternis. Er worden geschenken gegeven en de huizen worden versierd met takken van groenblijvende bomen zoals de spar en de maretak. Yule is door de christenen later veranderd in kerstmis.


God en Godin
In het Boek der Schaduwen moet ook iets staan over de God en Godin, wat het precies is houdt en wat hun opdrachten zijn.
Meeste Wicca’s geloven in de God en de Godin. Maar sommigen Wicca’s hebben andere gedachtes erbij en geloven dat het verschillende dingen zijn. Daarom kan je in het boek zelf beschrijven wat jij gelooft dat de God en Godin zijn. Het kan zelf zijn dat je helemaal niet gelooft in de God en Godin, dan kun je schrijven of je nog in iets anders gelooft en waarom dat zo is.
Wat bij de meeste Wicca’s als de God en Godin gezien wordt, staat al in het hoofdstuk: ‘Wat is Wicca?’

Recepten
Hierbij hoort alles van wierookrecepten die een Wicca gebruikt tot het maken van medicijnzakjes en amuletten. De recepten worden opgeschreven zodat ze teruggevonden kunnen worden voor als ze nog eens gemaakt moeten worden. Er wordt ook bij vermeld hoe de werking was en wat de persoon ervan vond, wat er de volgende keer anders gedaan moet worden en wat hetzelfde moet blijven.

Wicca tools
Een Wicca gebruikt voor zijn rituelen en spells heel vaak allerlei verschillende voorwerpen, de zogenaamde ‘Wicca Tools’. Alle tools hebben magische krachten. Alleen komt het magische uit de Wicca zelf. Maar wat zijn Wicca Tools eigenlijk? En waarvoor worden ze gebruikt?

Altaar
Het altaar is eigenlijk gewoon de werkplek van een Wicca, alle tools die hier genoemd worden staan ook op het altaar en hebben vaak ook een vaste plek. Doordat alle tools op het altaar liggen, zijn ze binnen handgebruik en hebben ze een vaste plek, zodat je ze niet snel kwijtraakt. Het altaar is ook de plek waar veel spells uitgevoerd worden, en waar oliën gemaakt worden en andere brouwsels. Sommige Wicca’s hebben een permanent altaar en anderen bouwen het na een ritueel af en bouwen het weer op als het altaar weer ergens nodig voor is.

Pentagram of pentakel
Het pentagram is eigenlijk niet weg te denken uit de Wicca. Het pentagram heeft 5 punten en elk punt staat voor een van de elementen. Het pentagram in de Wicca is met de punt naar boven gericht, dat punt staat voor de God. Het punt rechts van de God is het punt lucht als je dan met de klok met gaat is het volgende punt vuur, daarna komt water, en als laatste aarde. Als het pentagram op het altaar ligt, staat voor het element aarde. Elk element heeft nog zijn eigen betekenis. De God staat voor de ziel. Lucht staat onder andere voor verstand, geheugen, concentratie. Vuur staat onder andere voor energie, zuiveren, creativiteit. Water staat onder andere voor intuïtie, emotie, de innerlijke ik, liefde. En aarde staat onder andere voor vruchtbaarheid, geboorte, genezing. Het verschil tussen een pentagram en een pentakel is, bij een pentakel is er een rondje om de ster heen getekend en bij een pentagram is het alleen een ster. Het pentagram wordt gebruikt om bijvoorbeeld de God en Godin aan te roepen. Vaak kan je een Wicca herkennen door het pentagram die hij of zij draagt. Het is een symbool voor de Wicca.


Athame
De athame is een mes met een zwart handvat. Meestal is dit mes bot, omdat het niet gebruikt wordt om er dingen mee te snijden. Het athame wordt gebruikt om energie te geleiden en om rituelen mee uit te voeren. Vaak wordt de magische cirkel getrokken met behulp van een athame. Het athame staat ook voor een element, het element lucht. Het athame ligt als het niet gebruikt wordt meestal op het pentagram op het altaar. Je kunt het athame persoonlijk maken door er allerlei versieringen op aan te brengen. Doordat je hem aanraakt, laad je hem als het ware op met behulp van jouw energie en kan je ermee gaan werken. Ook sla je zo je eigen kracht erin op om die later weer te gebruiken.

Zwaard
Oorspronkelijk werd er vroeger gebruikt gemaakt van een zwaard, maar die heeft nu plaats gemaakt voor de athame. Het zwaard is lastig om mee rond te lopen en er rituelen mee uit te voeren. Het zwaard wordt nog wel gebruikt in sommige covens om een cirkel mee te trekken. Voor het gebruik van het zwaard buitenhuis wordt hij nog wel gebruikt om de windrichtingen mee aan te geven. Het zwaard is ook een krachtig beschermend symbool. Als het zwaard niet gebruikt wordt, wordt het vaak om de middel gedragen. Het zwaard staat voor het element vuur.
Boline
De boline is ook een mes, maar dit mes moet in tegen stelling tot het athame wel scherp zijn. Het moet scherp zijn, omdat juist de boline gebruikt wordt voor het snijden van allerlei kruiden. Ook wordt de boline gebruikt voor bijvoorbeeld het maken van symbolen in je boek der schaduwen of in kaarsen. In tegenstelling tot het athame heeft de boline in plaats van een zwart handvat een wit handvat.

Kleine staf of wand
De staf wordt vaak gebruikt om het element vuur aan te geven en kan gebruikt worden in plaats van een zwaard of athame. Hij kan als vlaggenstof dienen voor rituelen vlaggen of voor de vlag van een coven. De staf wordt ook bij enkele rituelen gebruikt in de coven om de God en de Godin aan te trekken op een hogepriester of hogepriesteres. De staf wordt ook wel eens gebruikt als een toverstok, maar dan gaat het meer om de energie die je ermee laar vrijkomen. Als de staf niet gebruikt wordt, ligt hij op de zuidzijde van het altaar. De lengte van een staf is verschillend, maar de meeste hebben de lengte van de onderarm van een persoon. De staf moet gemaakt zijn van een natuurlijk materiaal, dit kan hout zijn, of edelstenen.

Kaarsen
Er staan op een altaar meestal een aantal kaarsen, die allemaal hun eigen betekenis hebben. Zo heb je de rode kaars, die kan gebruikt worden in plaats van een staf om het element vuur aan te geven, en staat dus ook aan de zuidzijde van het altaar. De rode kaars wordt geassocieerd met de God.

Vaak staan er ook op het altaar een Gods kaars en een Godinnen kaars. De Gods kaars is vaak rood en staat vaak in een zilveren kandelaar. De kaars wordt geplaatst aan de zijde van het boek der schaduwen. Een Godinnen kaars is meestal wit en staat aan de andere zijde van het boek, ook in een zilveren kandelaar. Doordat je deze kaarsen op je altaar hebt staan, heb je iets wat de God en de Godin voorstelt op het altaar.
Dan heb je als laatste nog de elementaire kaarsen. Elk element geeft een windrichting aan, en elke element heeft ook een bepaalde kleur kaars. Zo hoort bij de richting noord het element aarde en de kleur geel of bruin. Oost heeft het element lucht en de kleur blauw. Zuid heeft het element vuur en de kleur rood. En west heeft het element water en de kleur groen. De elementaire kaarsen worden gebruikt om de vier windrichtingen aan te roepen, of bij speciale rituelen. Ook worden ze gebruikt om de elementen aan te roepen. Ze hebben geen vaste plaats op het altaar, omdat ze steeds per ritueel nodig zijn en dan pas tevoorschijn gehaald worden.

Kelken
Er staan vaak twee kelken op het altaar. De eerste wordt gevuld met water, en staat dus ook voor het element water. Soms wordt er ook een beetje zout aan toegevoegd om het water te zuiveren, en dit stelt het element aarde voor. Deze kelk wordt aan de westzijde van het altaar gezet en wordt geassocieerd met de Godin.
De tweede kelk wordt gebruikt om tijdens rituelen uit te drinken. In een coven wordt er gezamenlijk uit één kelk gedronken om zo verbondenheid te creëren. Uit de andere kelk wordt niet gedronken, dus is het handig om twee verschillende kelken te hebben zodat je niet uit de verkeerde drinkt. De tweede kelk wordt naast degene met het water gezet, maar meer naar het midden.

Wierookvat
De wierookhouder staat voor het element lucht en wordt geassocieerd met de God. De houder staat aan de oostzijde van het altaar. Hij wordt gebruikt om tijdens een ritueel of spell de benodigde wierook in op te branden. Ook wordt wierook gebruikt voor hulp bij meditatie of om een bepaalde ruimte te zuiveren. Je kunt verschillende soorten wierook gebruikt, gewone stokjes, kegeltjes, of wierookkorrels.

Kommetje met zout
Het kommetje met zout staat voor het element aarde. Het kommetje wordt op de noorzijde van het altaar gezet. Zout wordt geassocieerd met de Godin. In het kommentje met zout kan je je athame reinigen of andere tools.

Plengschaal
De plengschaal wordt gebruik voor offers voor de God en de Godin, daarom mag het niet versierd zijn de plengschaal moet zo natuurlijk mogelijk blijven. Er kan van alles in geofferd worden zolang het maar niet van vlees of bloed is. Na een ritueel kan de schaal buiten gezet worden of de inhoud begraven worden.

Ketel
De ketel wordt gebruik om dingen in te verbranden voor rituelen of spells, zoals stukjes hout, of een spell die je op een briefje hebt geschreven. De ketel is vaak gemaakt van (zwart) gietijzer. De ketel staat voor het element water of soms ook voor het element vuur omdat het voor verbranding gebruikt wordt. Vaak wordt er in een ketel eerste een lag zand gelegd om een deel van de warmte op te nemen. De ketel heeft geen vaste plaats op het altaar, de plaats is afhankelijk van het ritueel, soms staat de ketel op het westen en anders op het zuiden.


Boek der Schaduwen
Het boek der schaduwen is een heel belangrijke tool van een Wicca. Het boek heeft een centrale plek op het altaar, het midden. Het boek is een soort dagboek van een heks. Meer over het boek in het hoofdstuk: Boek der Schaduwen.

Bezem
De bezem wordt gebruikt om ruimtes mee te reinigen of kwade of negatieve geesten weg te jagen. Doordat de bezem een schoonmakende functie heeft staat het voor de God en de Godin. Voordat je de bezem gaat gebruiken moet je hem eerste reinigen, omdat er tijdens de laatste keer dat hij gebruikt is wel eens nog kwade energieën in kunnen zitten. De bezem staat ook voor vruchtbaarheid en is belangrijk bij een bruiloft van twee Wicca’s. De bezem staat ook vaak naast het huis ter bescherming.