Hoe en wanneer is België ontstaan?
België vormde samen met het Koninkrijk der Nederlanden één geheel. In deze tijd had België de naam, de Zuidelijke Nederlanden. In 1830 ontstond er een burgerlijke revolutie tegen de koning der Nederlanden, koning Willem I, de zogeheten Belgische revolutie. Dit is een crisis Deze crisis vind niet alleen in het Koninkrijk der Nederlanden plaats, maar in heel Europa. Er ontstaat een grote opstand in heel Europa tegen de autoritaire restauratieregiems. Doordat koning Willem I ook aan een autoritaire regering deed, was zijn politiek ook erg discreet. In het bestuur wordt Nederland, in tegenstelling tot België, goed vertegenwoordigd, hoewel België een groot deel van het Koninkrijk der Nederlanden uitmaakt. In deze tijd is niet alleen Wallonië Franssprekend, maar ook een groot deel van Vlaanderen spreekt Frans. Er werd vrijheid en onderwijs geëist door de katholieken en de nieuw-liberalen maakten bezwaar op de regeringsstijl van koning Willem I. In 1830 leidde dit uiteindelijk tot de Belgische afscheiding, door deze scheiding is België ontstaan.
In 1831 werd de eerste eed afgelegd voor de eerste koning der Belgen, door Leopald I. Zijn regeren werd al snel verstoord door koning Willem I, tijdens de 10daagse veldslag. Koning Willem I wilde het nieuwe koninkrijk niet erkennen. Binnen 10 dagen versloeg Nederland het nieuwe België. Hierna volgde nog een strijd, waarbij België werd geholpen door Frankrijk. De koning Willem I wilde een vechtpartij met Frankrijk voorkomen waardoor een wapenstilstand werd gesloten. Na deze wapenstilstand werd koning Willem I onder grote druk, gedwongen om het nieuwe België als onafhankelijk koninkrijk te erkennen. De onafhankelijkheid werd definitief bezegeld door het ‘Verdrag van Nederland’.
De taalgrens ontstond echter al voordat België onafhankelijk werd. Namelijk in de 4e eeuw al, tijdens de ondergang van het West-Romeinse rijk. De Germaans-sprekende Franken vestigden zich op uitnodiging van Julianus Apostata blijvend in de door Gallo-Romeinen verlaten grensgebieden.
Deze grensgebieden werden uitgebreid tot het Brabant en Vlaanderen van nu. Dit ging zo ver, dat er zelfs tot aan Parijs Germaans gesproken werd. Zo rond de 9e eeuw ontstond de Nederlandse en Franse taal, waardoor het Germaans verdween. Zo werd in het ene deel van de grensgebieden oud-Nederlands gesproken en in het andere deel oud-Frans gesproken. Deze taalstrijd is niet alleen in België, de taalgrens zie je boven het Romeinse rijk grens. Achter deze grens spreken de mensen van het Latijn afgeleide Romaanse talen. In 1860 vond een zogenaamde radicalisering plaats. Dit wil zeggen dat het Vlaamse volk zich ging verzetten omdat de Franse burgerij zich zó erg verzette tegen de Vlaamse eisen. De eerste politieke successen waren voor de Vlaamse beweging in 1870. Er kwamen taalwetten tot stand in de katholieke regeringen. Deze wetten zouden het Nederlands toelaten in bestuurs- en gemeentelijke zaken. Uiteindelijk kreeg de tweetalige grondwet van Vlaanderen vorm.
In 1890 vond de radicalisering verder plaats. Mede door de katholieke studentenvereniging ‘Albrecht Rodenbach’, dit was een studentenvereniging onder leiding van Albrecht Rodenbach. Deze studentenvereniging had eerder al in 1975 een opstand gehad met de studentenvereniging van Julius de Vos, tegen het verfransende onderwijssysteem. Deze opstand kwam tot stand doordat de literatuur en kunst op de school; ‘Het klein Seminarie’ in Roeselare, waar Rodenbach en de Vos beiden werkten, steeds meer verfranste. Hierom had Rodenbach een lied gemaakt, ‘De Blauwvoet’, en liet dit door zijn studenten zingen. Hoewel het verboden was op school te zingen, was dit lied erg populair en lieten Rodenbach en de Vos ‘de Groote Stooringe’ uitbreken.
In 1898 werd de Nederlandse taal aan de Franse taal gelijkgesteld en herkend als officiële landstaal.
De invloed van de wereldoorlogen op de taalstrijd
De eerste wereld oorlog
Er ontstond een bestuurlijke scheiding tussen Wallonië en Vlaanderen. Hierdoor werd de Vlaamse bewegingen in tweeën gedeeld. Een deel dat naar Nederland wilde vluchten omdat het niet bereid was om met Duitsland samen te werken, ook wel de passivisten, en het andere deel wilde collaboreren, voornamelijk de activisten. Ook aan de rivier de IJzer ontstonden grote taalconflicten; de meeste soldaten waren Vlaams, maar kregen bevelen opgedragen in het Frans. Deze soldaten gingen Vlaamsgerichtte-kringen oprichten, dit werd in 1917 verboden waardoor er weer illegale Front-bewegingen ontstonden, die contact zochten met de activisten. Alle Duitse besluiten werden weer ongedaan gemaakt na de Duitse nederlaag.
Het Interbellum
De spanningen tussen de Walen en de Vlamingen waren dus erg versterkt door de eerste wereldoorlog. De passivisten wilden een minimumprogramma doorvoeren zodat er een eentalig land ontstond, en de activisten wilden een maximumprogramma doorvoeren zodat de landelijke scheiding van België bestaande bleef. De activisten richten in 1919 een eigen partij op, de Frontpartij, deze was niet alleen maximalistisch ingesteld, maar ook antimilitaristisch, dit wil zeggen tegen het dragen van uniformen, rituelen, wapens, onderscheidingen, etc.
Hoewel in 1930 de Nederlandse taal volledig wordt opgenomen in het dagelijkse leven in Vlaanderen, vormt de minderheid van de Vlaamse beweging een Vlaams concentratieplan; het VNV, Vlaams Nationaal Verbond, een anti-democratisch en autoritair verbond. Dit verbond oefent veel druk uit op de regering. Naast het VNV worden er nog meer concentratiepartijen opgericht. Zoals in 1931 het Verdinaso(Verbond van Dietsche Nationaal Solidaristen), een anti-kapitalistisch, anti-democratisch, antisemitisch en anti-marxistisch verband, en in 1936 DeVlag(Deutsch-Vlämische Arbeitsgemeinschaft), een pro-nationaalsocialistische organisatie. Ook aan de Waalse en Brusselse kant ontstaat een fascistische partij, REX, deze partij is zeer tegen het communisme.
De tweede wereldoorlog
Het VNV streven het idee van een Dietse Staat na, hierbij zal Vlaanderen en Nederland één land vormen. Het lijkt even of Duitsland het toe zal staan, alleen zag de Duitse bezetter niks in dit idee. Hitler had de wens van een Groot-Germaans rijk, waarin Duits en Nederlands miskend word. Hitler verbiedt na verloop van tijd alle Groot-Nederlandse propaganda, en de Groot-Neerlandistische bewegingen zoals Nederland Eén! gaan zich verzetten tegen de Nazi’s. De vooraanstaande Groot-Nederlanders komen zelfs in gevangenkampen terecht. Bijvoorbeeld enkele leden van het Verdinaso.
De gevolgen van de oorlogen
Het is voor beide een terugslag op de Vlaamse Beweging, de spanningen groeien opnieuw en in 1945 eisten de wallinganten zelfs aansluiting bij Frankrijk.
In 1950 werd er getwijfeld of Leopald III mocht terug keren als koning. Een groot deel van Vlaanderen stemde voor en een minderheid van Wallonië stemde voor. De koning keerde terug.
In 1954 ontstond er een schoolstrijd, de strijd tussen het officiële onderwijs en het katholieke onderwijs.
Brussel
Is Brussel nou eigenlijk Vlaams of Waals? Wat opmerkelijk is, is dat België in feite in 2 delen is gesplitst; Vlaanderen en Wallonië, maar dat België uit 3 gewesten bestaat. Het Vlaamse gewest, het Waals gewest en het Hoofdstedelijk Brussels gewest. Brussel is dus een apart gewest maar als je op de kaart van België kijkt, zie je dat Brussel als het ware in Vlaanderen ligt. Officieel is Brussel tweetalig, alles wordt aangeduid in twee talen. Toch wordt er op straat veel Frans gesproken. Dit is opvallend als Brussel in Vlaanderen ligt, waar Nederlands gesproken word. In 1947 was de laatste officiële taaltelling, waaruit de volgende resultaten zijn gebleken:
Nederlands; 24,24%
Frans; 70,61%
In 2001 is er nog een steekproef gedaan naar het taalgebruik in Brussel, daar kwamen de volgende resultaten uit:
Nederlands; 9%
Nederlands & Frans; 11%
Frans; 50%
Frans & andere taal; 10%
Andere taal; 20%
Er is niet genoeg informatiemateriaal om deze cijfers ook daadwerkelijk vast te leggen maar deze cijfers zijn een grove schatting van het taalgebruik in het Hoofdstedelijk Brussels gewest.
Brusselse Rand
In de afbeelding zie je de 3 gewesten schematisch getekend. Vlaanderen boven, Wallonië onder en Brussel net boven de grens. Je ziet om Brussel een ring, deze vormt de Brusselse rand. Dit zijn de steden rondom het Hoofdstedelijk Brussels gewest. Deze steden zijn Vlaams maar toch wordt er veel Frans gesproken. Dit komt doordat ambtenaren vanuit Wallonië naar Brussel gaan en zo net buiten Brussel terecht komen, in de Brusselse rand. Deze Franstaligen ambtenaren, niet alleen afhankelijk uit Wallonië ook uit Frankrijk zelf, willen uiteraard ook dat Vlaanderen Franstalig wordt. Maar de Vlamingen gaan hier niet aan toe geven. Hierdoor ontstaat er weer een strijd. Dit blijft zo verder gaan. Maar hoe meer Franstaligen ambtenaren in de Brusselse rand gaan wonen, hoe meer Franstaligen er dus in Vlaanderen gaan wonen en hoe meer invloed dit zal hebben op Vlaanderen.
Op 1 januari 2011 telt België 10.984.468 inwoners. Waarvan 6,1 miljoen in Vlaanderen, 3,4 miljoen in Wallonië en ruim 1 miljoen inwoners in het Brussels gewest. Hieruit blijkt dus dat Vlaanderen nog steeds een meerderheid is. Waarschijnlijk is het hierdoor de Franstaligen ook nog niet gelukt om Vlaanderen ook Franstalig te maken. Doordat er gewoon veel meer Vlamingen zijn dan Walen, kunnen de Walen nog zo sterk zijn, maar de meerderheid van België zal toch voor de Nederlandse taal stemmen. Bovendien is Vlaanderen relatief rijker dan Wallonië, waardoor de Vlamingen meer macht zouden kunnen hebben.
Er is in een interview met de burgemeester van de gemeente van Wezembeek-Oppem werd er gevraagd hoe het komt dat deze gemeente in de Brusselse rand aan het verfransen is, waarop hij antwoorde:
,,Ik zal eens een vliegtuig huren en wat Vlamingen meenemen. Wanneer we boven Wezembeek-Oppem komen, zal ik hen vragen te tonen waar de grens loopt met het Brusselse gewest. Ze zullen geen grens zien. Om de heel eenvoudige reden dat er geen grens is. Dit is hier Brussel. En Brussel breidt uit naar de rand toe. We hebben hier niet te maken met een uitzonderlijk probleem. Alle wereldsteden breiden uit. Brussel ontsnapt niet aan die tendens. Als je nu weet dat Brussel overwegend Franstalig is, begrijp je meteen ook de verfransing van onze gemeente.''
Bron: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=GKC173TU9
Indeling België.
Als we over de taalstrijd in België spreken, spreken wij over de Franse en Nederlandse taal. Maar er is nog een taal in dit land, namelijk de Duitse taal. In het noorden van België wonen de Vlaanderen die Nederlands spreken. Ten zuiden van de taalgrens ligt Wallonië, waar de Walen Frans spreken. En ten slotte ligt in het oosten van België nog de Oostkantons, waar Duits gesproken wordt. Rond het jaar 1961 werd de taalgrens definitief vastgelegd in de wet vastgelegd. Voorheen had de gemeente andere ideeën om de taalstrijd op te lossen. Eens in de tien jaar hadden ze een talentelling, wanneer een minderheidstaalgroep meer dan 20% had, konden taalfaciliteiten afgedwongen worden. Maar na elke talentelling, voornamelijk na de laatste in 1947, ontstond er een politieke strijd. Hierom werd bij de wettelijke vastlegging van de taalgrens ook bepaalt dat er geen talentellingen meer gehouden mochten worden.
Burgemeester José Happart
José Happart is een Waals politicus en bovendien lid van de franse partij PS (Parti Socialiste). Ondanks dat hij Franstalig en bovendien een Waalse politicus is, staat hij bekend omdat hij burgemeester was in het Vlaamse Voeren. Hier trad hij op als Franse militieleider en richtte zich tegen de Vlaamse cultuur in de Voerstreek.
In 1983 werd Happart door de koning benoemd tot burgemeester. Hij had in 1982 al de meeste stemmen gekregen, maar werd pas in 1983 benoemd tot burgemeester. In deze tussentijd kreeg hij de kans om de Nederlandse taal te leren, hij sprak immers Frans. 30 december 1983 moest Happart de eed afleggen, hier bleek dat hij geen Nederlands had geleerd, hij snapte er niks van. Uiteraard zei hij dat hij wel Nederlands had geleerd, maar weigerde wel een taaltest te doen. Doordat hij dit weigerde werd hij 19 januari 1984 weer ontslagen als burgemeester. Hier nam Happart natuurlijk geen genoegen mee en ging naar de Raad van State om beroep te doen. Hij had hier het argument dat er in geen wet is vastgelegd die een taalkennis van een burgemeester verlangd. Door deze beroepsprocedure bleef Happart tot 1986 in ambt. Op 30 september 1986 velde de Raad van State een arrest wat Happart’s benoeming definitief ten einde bracht.
De periode na dit arrest, was er veel opstand tussen de Vlamingen en Franstaligen over dit arrest. De Franstaligen hadden een soort tactiek bedacht. José Smeets was de eerste schepen, en werd tot burgemeester benoemd, hij trok zich terug. Hierdoor kon Happart opnieuw tot de eerste schepen verkozen kon worden en zo alsnog waarnemend burgemeester van Voeren zou kunnen worden. Deze beslissing werd vernietigd door de Vlamingen maar de Franstaligen hebben dit nog negen keer herhaald. Ook wel het Voerense Carrousel. In 1981 werd Nico Droeven benoemd tot burgemeester van Voeren. Nico Droeven is ook Franstalig, maar kan ook Nederlands spreken. Er blijft dus in Vlaanderen een Franstalige burgemeester. Happart bleef nog steeds in de eerste schepen van Voeren en in 1998 heeft hij ontslag genomen van de eerste schepen. In ruil voor het ontslag van Happart word er in Voeren een Franstalig cultureel centrum opgericht.
REACTIES
1 seconde geleden
D.
D.
sectie De Eerste Wereldoorlog en Interbellum is geplagieerd - Wikipedia
9 jaar geleden
Antwoorden