Osmose

Aardappelstaafjes

Doel:

Het doel van de proef is om het effect te bekijken van NaCl oplossingen en gedestilleerd water op patatstaafjes door middel van osmose.

Hypothese:

Als een steeds hoger wordende concentratie NaCl een osmotisch effect heeft op de cellen van een aardappel, dan zal als de concentratie NaCl hoger wordt een patatstaafje steeds slapper worden en krimpen.

Werkwijze:

Als je aan deze proef begint het je nodig: 7 reageerbuizen, een regeerbuizenrekje, gedestilleerd water, 7 aardappelstaafjes, een stift, een sticker, een schilmesje, een meetlatje, een snijplankje en 6 oplossingen NaCl met verschillende concentraties.

Als eerste namen we 7 aardappelstaafjes en legden tussen 2 delen van het snijplankje en sneden de aardappelstaafjes 1 voor 1 recht naar beneden af zodat je ongeveer 7 gelijke staafjes krijgt. Vervolgens vulden we alle 7 buisjes, buisje 1 met gedestilleerd water, de rest van de buisjes hebben wij gevuld met de NaCl-oplossingen in de volgorde 0,5%, 1,0%, 1,5%, 2,0%, 3,0% en 6,0%. Met de Stift schreven we op de reageerbuisje welke NaCl-oplossing in de reageerbuis zat en onze namen. Toen begonnen we met het opmeten van de aardappelstaafjes en noteerde de gegevens op papier. We lieten de opgemeten staafjes in een reageerbuis zakken en noteerde goed in welke buis, welk staafjes zat. Als laatst schreven we onze naam op de sticker, plakte die op het reageerbuisrekje en ruimde onze werkplaats op. Één dag na de proef gingen wij verder met het vervolg op de proef. Als aller eerst haalde we de patatstaafjes uit een van de reageerbuizen en begonnen de lengte op te meten. We schreven deze lengte netjes op bij de goede concentraties zodat er later geen verwarring zou kunnen ontstaan. Dit deden wij een voor een totdat we alle staafjes hadden opgemeten. De oplossingen en het water gooiden wij weg. Na het meten voelden wij hoe stevig of slap het staafje was geworden en noteerde weer alles. De resten werden weggegooid en we ruimde onze werkplaats op.

Resultaten:

De patatjes die in een hogere concentratie NaCl hebben gelegen zijn gekrompen, het patatje dat in water lag is echter groter geworden. (Zie Tabel en Grafiek) De patatjes in de oplossing 3,0% en 6,0% kregen een zwarte kleur de oorzaak hiervan kan ik niet vinden.

Concentratie van de NaCl-oplossing. Beginlengte van het staafje in millimeters. Eindlengte van het staafje in millimeters. Lengteverandering van het staafje in millimeters. Verandering van de stevigheid.

(Geschat)

0% (gedestilleerd water) 41,8 42,1 0,3 (+) Ongeveer even stevig als voorheen

0,50% 40,4 40,6 0,2 (+) Ongeveer even stevig als voorheen

1,00% 38,6 37,1 0,5 (–) Iets minder stevig als voorheen.

1,50% 39,1 38,7 0,4 (–) Vrij Slap

2,00% 40 37,2 2,8 (–) Slap

3,00% 39,4 36,2 3,2 (–) Zeer Slap

6,00% 38,1 34,1 4,0 (–) Iets minder stevig als voorheen.

Conclusie:

De hypothese is juist gebleken. Patatjes die in een hogere NaCl-oplossing hebben gelegen zijn gekrompen en zijn slapper geworden. De patat is gedestilleerd water is groter geworden doordat de cel de concentratie water in de cel gelijk wil maken als buiten de cel. De cellen zullen dus water opnemen en zal er turgor plaatsvinden waardoor cellen (en dus de patat) groeien en steviger worden. De patatjes in de NaCl-oplossing krimpen doordat de cellen water zullen afgeven, dit gebeurt omdat de concentratie water in de oplossing lager is dan in de cel. De cellen zullen dus krimpen in een NaCl-oplossing en groeien in een oplossing van water.