Osmose

Inleiding:

In dit verslag gaan we kijken naar de toestanden van frietjes die hebben gelegen in verschillende concentraties NaCl (Keukenzout). We kijken hoelang ze zijn geworden of hoe lang ze zijn ingekrimpt. De frietjes moeten zo nauwkeurig mogelijk afgesneden worden, want hier gaat het absoluut om millimeterwerk. Ook moet worden gelet op de kant waar de meting wordt gedaan, zodat aan precies dezelfde kant wordt afgemeten.

Probleemstelling:

De probleemstelling heb ik als volgt geformuleerd:

Hoe verandert het staafje aardappel ten opzichte van de concentratie NaCl in het water?

Hypothese:

Onze veronderstelling is dat de staafjes met een sterkere concentratie slapper zijn en ook inkrimpen.

Onderzoeksvraag:

De onderzoeksvraag bij dit experiment zal als volgt zijn: met welke NaCl-concentratie komt de osmotische waarde van het vocht in de celwanden van de aardappel overeen?

Werkplan:

De benodigde materialen:
 6 reageerbuizen en een reageerbuisrek
 etiketten
 een bekerglaasje met gedestilleerd water
 een bekerglaasje met een NaCl-oplossing van 8%
 een pipet van 10 mL
 een grote aardappel
 een liniaal
 een mes

Werkwijze:

We nummeren allereerst de reageerbuizen van 1 t/m 6. Vervolgens vullen we buis 6 met een NaCl-oplossing van 8%. Daarna maken we een verdunningsreeks en daarbij pipetteren we in elk van de reageerbuizen 1 t/m 5 10 mL gedestilleerd water.
Nou pipetteren we 10 mL van buis 6 naar buis 5. Die schudden we vervolgens goed. Dit proces zetten we voort tot bij buis 2. Het is belangrijk op elke keer na het overpipetteren goed te schudden en de pipet schoon te spoelen met gedestilleerd water.


Vervolgens is het tijd om aardappels te snijden van 50 mm lang en 7 mm breed en dik. De lengtes moeten nauwkeurig gemeten worden en er moet ook gezorgd worden dat je weet bij de volgende meting dat je aan dezelfde kant meet. We dompelen de aardappels helemaal in de vloeistof.
Het is belangrijk om te weten dat we de reageerbuizen (slechts) één dag hebben laten staan.

De Resultaten

Hier volgen de lengtes van de staafjes vóór en ná:

Buis % NaCl L(voor)
In mm. L(na)
In mm.

1 0 50 55
2 0,5 50 53
3 1 50 52
4 2 50 49
5 4 50 48
6 8 50 47

De staafjes werden steeds harder toen we bij buis 6 waren begonnen met het meten en het voelen. Buis 1 bezat een staaf dat net staal leek, zo hard was dat.

Conclusies:

Bij turgor rekt de celwand iets uit en wordt het geheel steviger. Dat is duidelijk te zien bij buis 1,2 en buis 3. Tussen buis 3 en 4 is de grensplasmolyse te vinden en de buizen erna bezitten plasmolyse.

We leiden uit de grafiek af dat bij een concentratie van 1,5 % NaCl-oplossing de osmotische waarde van het vocht in de celwanden van de aardappel overeenkomt.


Het nauwkeurig meten van de staafjes kon maar alleen in mm, daarom ontwijken een paar punten de grafiek met een paar tienden millimeters.