Covers

PRACTISCHE OPDRACHT MUZIEK: VERGELIJKEN VAN ORIGINEEL EN COVERVERSIE
Inleiding

Voor het vak CKV3/Muziek moesten wij een practische opdrachtmaken. Dit ging over coverversies van bestaande nummers. De opdracht was een bestaand origineel nummer te zoeken, met een daar bij horende coverversie. Als je een coverversie maakt, betekent dit, dat je een origineel nummer, naspeelt, maar dan op je eigen manier. Je voegt instrumenten toe, laat instrumenten weg, speel het sneller, speelt een ander ritme, en zo zijn er nog talloze manieren om een nummer te veranderen. Of het nou 1950 of 2001 is, er worden altijd covers gemaakt. Een recent voor-beeld is ‘Against all odds’ van Mariah Carey, wat oorspronkelijk van Phil Collins was. Hier is eigenlijk alleen maar de stem veranderd, maar het nummer is i.i.g. gecoverd!

De cd Ik heb in plaats van één nummer, vier nummers bekeken. Dit betekent dat ik niet heel diep in ga, op één nummer, maar van alle vier nummers de belangrijkste veranderingen geef. Tot slot vergelijk ik dan, hoever er gegaan is met het veranderen van het origineel. Ik heb alle nummers op een cd-r gezet, dat maakt het makkelijker om nummers te vergelijken. De volgende nummers zijn door mij bekeken: 1. A Ticket To Ride
a. Origineel: The Beatles (CD: 1) b. Cover: Carpenters (CD: 2) 2. For Once In My Life
a. Origineel: Stevie Wonder (CD: 3) b. Cover: Trijntje Oosterhuis (CD: 4) 3. Voir un ami pleurer/Een vriend zien huilen
a. Origineel: Jacques Brel (CD: 5) b. Cover: Herman van Veen (CD: 6) 4. Symphonische Etude op. 13 Var. V (appendix) door Schumann/Mon Enfance
a. Origineel: Gespeeld door Andras Schiff (CD: 7) b. Cover: Jacques Brel (CD: 8)

A ticket to ride Het origineel kent zowat ieder mens op de aarde. Het is een van de beroemdste hits van The Beatles. Het is een erg leuk swingnummer en erg goed opgebouwd. Het begint rustig met een gi-taartje, vervolgens twee keer couplet/refrein. Hierna wordt de drum wat ritmischer/harder, en komt er een bridge. Vervolgens komen er volgens verwachting weer couplet/refrein delen, en zo gaat het door. De opbouw van het nummer is dus: Intro: A-B-A-B-C-A-B-C-A-B-D(Outro) Het nummer heeft geen grote bezetting. Enkel drums, 2 gitaren en een bas. Leuk is dat er best vaak in het nummer tweestemmig wordt gezongen, dit zijn Paul McCartney en John Lennon.

Toen ik de cover van de Carpenters voor ’t eerst hoorde, geloofde ik eerst niet dat ’t een cover was, maar ik dacht dat het nummer toevallig dezelfde naam had. Maar na even goed geluisterd te hebben, kwam ik tot de conclusie dat het een toch een cover was, maar dat de melodie het enige is, wat niet veranderd is.  Het lied wordt 2 tonen hoger gezongen  Het lied wordt door een vrouw gezongen in plaats van 2 mannen, en er is een “koor”.  Het lied is veel langzamer.  Er is een compleet anders arrangement: de intro, is nu een stuk piano, met totaal andere akkoorden. Er is een groot orkest, er komt een gitaarsolo bij de bridges.  Bovendien heb je binnen het couplet ook af en toe akkoordveranderingen.  Ook is de tweede stem (soms een man, soms het hele koor) soms anders dan in het origi-neel.  Conclusie: Het is nu alles, behalve een swing, rocknummer! De Carpenters hebben er een hele ballad van gemaakt! (Het omgekeerde is bijvoorbeeld bij het nummer Feelings van The Offspring. The Offspring heeft dit gecoverd van een hele oude hit, waarin een vrouw Feelings heel langzaam zingt, en het is nu een punkversie!) Ik vind het knap dat De Carpenters dit zo kunnen veranderen, maar ik denk dat als je een nummer zo ingrijpend kan veranderen, dat je dan net zo goed gewoon een nieuw nummer kunt schrijven! Ik luister nu liever naar The Beatles, als ik de twee nummers vergelijk.

For once in my life Ik vind Stevie Wonder indrukwekkend, omdat hij een soort Mozartje was, maar dan met de Jazz. Zijn eerste nummer schreef hij al op 11-jarige leeftijd, en dat waren nog hits toen hij 40 was of zo! Dit vind ik een van zijn beste nummers. Nu bleek mijn vader een cd te hebben van Trijntje Oosterhuis, waarop zij nummers van Wonder covert. De verschillen:  Andere toonhoogte  Andere stem (man/vrouw)  Andere drum ritme (heviger bij Trijntje)  Bij Trijntje, minder duidelijk aanwezige piano/synthesizer  Bij Wonder is er nog een orkest(je) en een koor aanwezig, bij Trijntje alleen wat blazers en een klein koortje.  Bij het origineel (rond 1m29) is er een solo, volgens mij saxofoon, bij Trijntje mm-mm-mm-t ze alleen een beetje.  Bij Trijntje klinkt het allemaal gewoon wat moderner.  Het tempo blijft ongeveer gelijk.  Ook moet nog rekening gehouden met dat de cover een live-uitvoering is, en dus in een keer goed moet gaan, en dat Stevie het nummer waarschijnlijk wel dertig keer heeft kun-nen inspelen. Ik vind het origineel veel beter. Trijntje zingt wel erg goed, en ze heeft een goede band, maar de stem van Stevie Wonder is zo geweldig dat je het hele nummer niet meer kan overtreffen.

Voir un ami pleurer/Een vriend zien huilen Dit nummer kwam ik vorig jaar een keer toevallig tegen, en het bleek dat ze dezelfde melo-die/opbouw hadden, alleen de tekst was vertaald door Willem Wilmink. Het origineel is van Jacques Brel en Herman van der Veen heeft het gecoverd. De verschillen:  De cover is sneller en is een toon hoger  De tekst bij Jacques is Frans, bij Herman Nederlands  Bij de cover is er alleen een piano en een blazer (ik denk saxofoon), bij het origineel is er een wat groter ensemble wat de piano begeleidt; er zijn strijkers en blazers. Verder zijn er niet zoveel verschillen. Ik kan niet echt zeggen wat ik nou de mooiste versie vind, omdat ze beiden op elkaar lijken. Ik vind dat Jacques Brel beter kan zingen, maar de cover is wat sneller, en gaat gelukkig niet zo tergend langzaam. Bovendien kan je de cover begrijpen, omdat het Nederlands is.

Schumann – Symphonische Etude/Mon Enfance Dit nummer heb ik niet vergeleken, omdat het niet echt een cover is. Het nummer van Jacques Brel, is echter gebaseerd op de Etude van Schumann. Het begint inderdaad wel anders, maar rond 1m30 begin je de etude goed te herkennen. Bovendien is de toonhoogte ook gelijk. Deze nummers zijn meer een extraatje, ik ga hier nauwelijks op in, maar vond ‘t leuk om deze stukken ook nog even op te noemen.

Conclusie Er is veel verschil tussen de manier waarop de covers tot stand zijn gekomen. Bij Voir un ami pleurer is eigenlijk alleen de tekst vertaald in het Nederlands, en is er wat tempoverschil. Maar bij A ticket to ride is de cover echt totaal anders. Zelfs de melodie is op sommige punten anders. Zoals ik daar al opmerkte, dacht ik dat als je zoveel veranderd aan een origineel nummer, dat je dan beter een nieuw nummer kan schrijven. Dan is het tenminste echt van jezelf. Tot slot het klassieke stuk, wat gebruikt is als begeleiding voor het nummer Mon Enfance van Jacques Brel. Hij mompelt er weliswaar een beetje doorheen, maar ik vind dat nummer toch wel erg geslaagd.

Zo zie je dus dat er veel verschillen kunnen zijn, tussen de mate in hoever de makers van de cover zijn gegaan, in het herspelen van het origineel.