Olympische Spelen

De Olympische Spelen De Olympische Spelen zijn het belangrijkste sportfestijn van de wereld. Bijna drieduizend jaar geleden waren de Olympische Spelen ook al hartstikke populair. De Grieken geloofden zo'n 3000 jaar geleden in goden. Ze hadden er een heleboel. De ene god zorgde dat de zon scheen. Een andere dat de wind waaide. En weer een andere dat er genoeg lekkere wijn was. Goden konden volgens de Grieken alles. Ze konden zelfs in dieren veranderen! De baas van al die goden was Zeus. Zeus was dus ontzettend machtig. Daarom wilden alle Grieken vriendjes met hem blijven. Wie weet wat er gebeurde als hij kwaad werd... Er werden daarom vaak feesten ter ere van Zeus gegeven. Die feesten duurden een paar dagen. Elke dag werden er dieren geofferd aan Zeus. Soms wel 100 ossen tegelijk! En er werd veel gezongen en gedanst. Niks bijzonders. Tot er op een keer een hardloopwedstrijd werd gehouden. Dat was het begin van de Olympische Spelen. Waarom heet het nou Olympische Spelen? Omdat de eerste keer dat er op zo'n Zeus-feest werd hardgelopen, in Olympia was. Een plaats op het Griekse schiereiland Peloponnesus. Die wedstrijd was trouwens een groot succes. Daarom werden voortaan elke vier jaar in Olympia wedstrijden gehouden. Eerst alleen een hardloopwedstrijd over 192 meter. Maar er kwamen er steeds meer onderdelen bij: paardrijden, boksen, worstelen, discuswerpen, speerwerpen en verspringen. De Olympische Spelen duurden toen vijf dagen. Veel deelnemers aan de Spelen waren soldaten. De sporten waren dan ook dingen die je goed moest kunnen als je in het leger zat. Ze kwamen uit verschillende steden, die vaak met elkaar in oorlog waren. Maar als er Olympische Spelen waren, legden ze de wapens even opzij. Ze vertrokken dan met z'n allen naar Olympia. Om daar tegen elkaar te gaan worstelen of boksen! Niet alleen de Romeinen waren rare jongens... September 2000. Een bomvol stadion in Sydney. De honderd meter staat op het punt te beginnen. Doodse stilte. Pang! Het startschot klinkt. De atleten schieten uit hun startblok. Alle atleten waren wel naakt. Alleen zo mochten ze meedoen aan de wedstrijden. Rare zaak. Nee, hoor. In de Griekse oudheid waren alle atleten naakt. Hardlopers, worstelaars, ruiters. Allemaal. Zo kon men goed in de gaten houden of er geen vrouwen meededen. Dat was namelijk verboden. Getrouwde vrouwen mochten niet eens kijken. Wie gesnapt werd, had behoorlijk pech: je kon de doodstraf krijgen. Een keer had een moeder zich als trainer verkleed. Ze wou haar zoon zo graag zien boksen. Toen de zoon won, sprong de vrouw juichend over een hek. Daarbij scheurde ze haar kleren en kon iedereen zien dat ze een vrouw was! Het juichen was snel over. En vanaf die dag moesten ook alle trainers in hun blootje lopen. Maar goed dat ze toen nog geen Winterspelen hadden!
De prijzen Medailles hadden ze niet in de Griekse oudheid. Ook geen handje van Willem Alexander of Wim Kok. Het ging vooral om de eer. Als prijs kreeg de winnaar een krans van olijftakken. Maar geen gewone takken, hoor. De takken werden met een gouden mes van een heilige boom afgesneden. Soms kregen de winnaars ook nog andere prijzen. Zoals kaartjes voor het theater, of de rest van hun leven gratis eten in hun dorp. Geen Zeus, geen Spelen Meer dan duizend jaar werden in Griekenland de Spelen gehouden. Maar aan alles komt een eind. Dus ook aan de Spelen ter ere van Zeus. In 393 na Christus verbood de Romeinse Keizer Theodosius I de Spelen. Hij was toen de baas in Griekenland. Theodosius geloofde niet in Zeus en de andere goden. Die bestonden helemaal niet, volgens hem. Hij geloofde in God en Jezus. Spelen ter ere van Zeus vond hij maar afgoderij. Dus weg ermee. Dat was het einde van de Spelen. Eeuwen later zijn de Olympische Spelen nog steeds niet vergeten. Sommige mensen proberen net zo'n sportfeest te organiseren. Zo rond 1600 organiseerde Robert Dover in Engeland de 'Cotwold Olympic Games'. Veel is daarover niet bekend. Wel is zeker dat op 22 oktober 1850 de 'Much Wenlock Olympian Games' werden gehouden. Ze werden genoemd naar het Engelse plaatsje Much Wenlock. Maar een succes werd het niet. Ook in Griekenland zelf probeerde men de Spelen weer in te voeren. In 1859 organiseerde de rijke graanhandelaar Zappas in Athene de eerste 'Zappas Olympische Spelen'. Ook in 1870, 1875 en 1889 werden de 'Zappas Spelen' gehouden. Maar veel sporters kwamen er niet en Zappas stopte er mee. Pierre de redder Toch worden er nu al weer meer dan honderd jaar Olympische Spelen gehouden. Dat komt door één man: baron Pierre de Coubertin. Hij kwam uit Frankrijk en leefde van 1863 tot 1937. Pierre had maar één doel: nieuwe Olympische Spelen. Met deelnemers uit de hele wereld. Waarom? – Hij was helemaal gek op verhalen van de oude Spelen. – Hij vond dat er veel te weinig gesport werd. – Hij wilde dat jongeren uit verschillende landen elkaar beter leerden kennen. Als mensen elkaar kennen, gaan ze ook geen oorlog voeren, dacht hij. In 1894 organiseerde Pierre de Coubertin het eerste Olympische Congres. En al twee jaar later werden de eerste moderne Olympische Spelen gehouden. Natuurlijk in Griekenland. Het land waar het allemaal begon. Bijna alle tijd die De Coubertin had, besteedde hij aan de Spelen. En ook bijna al zijn geld. Na zijn dood kreeg zijn vrouw bijna niets. Terwijl ze best wat had kunnen gebruiken. Ze werd namelijk 102 jaar oud. Weer Olympische Spelen De Grieken waren erg trots! Na bijna 1500 jaar waren er eindelijk weer Olympische Spelen! En dat in hun eigen land. Iedereen verwachtte er veel van. Maar erg druk werd het niet. Er deden 285 sporters mee. Uit dertien landen. De sporten die op het programma stonden, waren: atletiek, gewichtheffen, schermen, wielrennen, worstelen, schieten, tennis, turnen en zwemmen. Net als in de Griekse oudheid mochten vrouwen niet meedoen. Maar kijken mochten ze dit keer wel. De grote held van de Spelen was de Griek Spyridon Louis. Hij won tot grote vreugde van de Grieken de marathon. Voor de veertig kilometer van het plaatsje Marathon naar Athene had hij 2 uur, 58 minuten en 50 seconden nodig. Het IOC Tegenwoordig is het Internationaal Olympisch Comité de baas van de Olympische Spelen. Hun kantoor is in Laussanne, in Zwitserland. De leden van het IOC bepalen waar de Spelen worden gehouden. Ze bepalen ook welke sporten er worden beoefend. En ze helpen met het organiseren. De baas van het IOC is de Belg Jacques Rogge. Een paar jaar geleden was er een groot schandaal. Sommige leden hadden zich laten omkopen. Ze kregen geld of gratis reisjes. In ruil daarvoor moesten ze op bepaalde steden stemmen. Zodat die steden de Olympische Spelen mochten organiseren. Sinds die tijd is er veel veranderd. Omkopen kan nu niet meer. Ook komen er steeds meer jonge atleten in het Comité. Nederland heeft drie leden: Anton Geesink (bekend van het judo), Hein Verbruggen (bekend van het wielrennen) en prins Willem-Alexander (bekend van Maxima).
Winterspelen Pas in 1924 werden er voor het eerst aparte Winterspelen gehouden, in Chamonix in Frankrijk. Deelnemers wilden ook kunnen skiën, schaatsen en bobsleeën. En dat ging nogal moeilijk in Athene, Londen of Parijs. Te warm en geen hoge bergen. Toch werd er in Antwerpen in 1920 al aan ijshockey gedaan. Men had een overdekte ijshal gebouwd. Dat was voor die tijd heel bijzonder. Nederland heeft met schaatsen veel medailles gewonnen. Vooral de laatste 20 jaar. In 1998 waren Ids Postma en Marianne Timmer degenen die de gouden plak binnen haalden. Overzicht Hier een overzicht van alle Olympische Spelen. Onder het kopje 'landen' zie je hoeveel landen er meededen. Onder het kopje 'Nederlanders' staat het aantal Nederlandse atleten. Zomerspelen plaats land landen Nederlanders
1896 Athene Griekenland 14 geen
1900 Parijs Frankrijk 26 27
1904 St. Louis Amerika 13 geen
1908 Londen Engeland 22 112
1912 Stockholm Zweden 28 37
1920 Antwerpen België 29 130
1924 Parijs Frankrijk 44 152
1928 Amsterdam Nederland 46 214
1932 Los Angeles Amerika 37 24
1936 Berlijn Duitsland 49 128
1948 Londen Engeland 59 137
1952 Helsinki Finland 69 103
1956 Melbourne Australië 67 geen
1960 Rome Italië 83 109
1964 Tokyo Japan 93 124
1968 Mexico-stad Mexico 112 107
1972 München Duitsland 121 120

1976 Montreal Canada 92 109
1980 Moskou Rusland 80 77
1984 Los Angeles Amerika 140 136
1988 Seoul Zuid-Korea 159 147
1992 Barcelona Spanje 169 202
1996 Atlanta Amerika 197 248
2000 Sydney Australië 199 240
2004 Athene Griekenland - - Winterspelen plaats land landen Nederlanders
1924 Chamonix Frankrijk 16 geen
1928 St. Moritz Zwitserland 25 7
1932 Lake Placid Amerika 17 geen
1936 Garmisch Duitsland 28 8
1948 St. Moritz Zwitserland 28 4
1952 Oslo Noorwegen 30 11
1956 Cortina Italië 32 8
1960 Squaw Valley Amerika 30 7
1964 Innsbruck Oostenrijk 36 6
Van de winterspelen ontbreekt het een en ander, maar dat is niet echt van belang in deze PO. De sporten In Athene in 1896 stonden 9 sporten op het programma. In Sydney zijn dat er 28. Pas als een sport in een groot aantal landen wordt beoefend, kan hij een Olympische Sport worden. Daarom is bijvoorbeeld korfbal geen Olympische sport.
De sporten van De Olympische (zomer)spelen zijn: Atletiek
Badminton
Basketbal
Boksen
Boogschieten
Gewichtheffen
Gymnastiek
Handbal
Hockey
Honkbal
Judo
Kanosport
Moderne vijfkamp
Roeien
Ruitersport
Schermen
Schieten
Taekwondo
Tafeltennis
Tennis
Triatlon
Voetbal
Volleybal
Waterpolo
Wielrennen
Worstelen
Zeilen
Zwemmen Goud Als je op de Olympische Spelen een gouden medaille wint, word je heel beroemd. Kun je nagaan hoe beroemd je wordt als je er drie of vier haalt! In 1948 won de Nederlandse Fanny Blankers-Koen vier gouden medailles bij het hardlopen. Ze was toen dertig jaar en moeder van twee kinderen. Schaatser Ard Schenk haalde in 1972 in Japan drie gouden medailles. Net als Yvonne van Gennip in 1988. Nog beter was wat de Amerikaanse schaatser Eric Heiden deed. Hij won in 1980 alle vijf de onderdelen: de 500 m, 1000 m, 1500 m, 5000 m en de 10.000 m. Zijn landgenoot Mark Spitz was nog knapper. Hij won bij het zwemmen in 1972 zeven gouden medailles! De vlag Het Olympische symbool bestaat uit vijf ringen. Drie boven (blauw, zwart en rood) en twee onder (geel en groen). Veel mensen denken dat elke ring een werelddeel voorstelt. Dat is niet waar. De kleuren zijn gekozen omdat in alle landenvlaggen van de wereld één van deze kleuren voorkomt. De Olympische vlag (de vijf ringen op een witte achtergrond) is ontworpen door De Coubertin (daar is hij weer!). De vlag werd voor het eerst gebruikt in 1920 in Antwerpen.
De Olympische boodschap De boodschap van de Olympische Spelen is: 'Citius, Altius, Fortius'. Dat is Latijn. Het betekent: Sneller, Hoger, Sterker'. Er wordt mee bedoeld dat iedereen die meedoet, moet proberen om beter te presteren dan de vorige keer. Maar deze boodschap is niet zo bekend. Meestal wordt als boodschap een zin van De Coubertin gebruikt: 'Meedoen is belangrijker dan winnen!' Deze uitspraak wordt door veel mensen gebruikt, die niet eens weten waar het vandaan komt. Zo gewoon is deze uitspraak geworden. Het vuur In 1928 werd in Amsterdam voor het eerst een Olympisch vuur aangestoken. Het vuur moet de hele Spelen blijven branden. Sinds 1936 wordt het vuur in Olympia in Griekenland aangestoken. Daarna brengen duizenden hardlopers het vuur naar de plaats waar de Spelen worden gehouden. Iedereen loopt een klein stukje. Soms gaat het vuur ook een stuk per vliegtuig. Bijvoorbeeld als er een zee tussen twee landen ligt. Sponsoren Vroeger mochten alleen amateurs meedoen aan de Spelen. Dat zijn sporters die geen geld verdienen met hun sport. Steeds meer mensen wilden ook topsporters zien meedoen. Vooral de sponsors. Sponsors betalen geld om tijdens de Spelen reclame te mogen maken. Zoals Coca Cola, Philips of McDonalds. Ze wilden op de Olympische Spelen de beste sporters van de wereld zien. Maar dat zijn nu juist allemaal profs: mensen die geld verdienen met hun sport. In Barcelona 1992 mochten voor het eerst ook profs meedoen. Bij elke sport doen nu de beste atleten mee. Behalve bij het voetballen. Van de wereldvoetbalbond FIFA mogen alleen profs onder de 23 jaar aan de Olympische Spelen meedoen. Het Olympisch dorp Zo'n honderd jaar geleden sliepen de Olympische deelnemers in een hotel. Of gewoon bij mensen in huis. Dat kon ook makkelijk. Het waren er niet zo veel. Maar al snel werden de Spelen steeds groter. In Parijs (1924) was er voor het eerst een Olympisch dorp. Alleen voor de mannen. De vrouwen sliepen in hotels. In 1932 in Los Angeles was er voor het eerst een gemengd dorp. Nou ja, er was wel een hek. Het stond tussen het vrouwen- en het mannengedeelte. Het was een paar meter hoog. Tegenwoordig leeft alles door elkaar. En is het Olympisch dorp heel groot. Wel één vierkante kilometer. Aan alles is gedacht: restaurants, kerken, ruimtes met computerspelletjes, politiebureaus, bioscopen, winkels en disco's. Olympische Spelen 2000 in Sydney Op 15 september 2000 begonnen de 27ste Olympische Spelen. Ze werden gehouden in Sydney. Dat ligt in Australië. De Spelen duurden tot 1 oktober. Er deden meer dan 10.000 sporters mee, uit 200 landen. Er waren meer dan 15.000 journalisten bij. En er keken ongeveer 5 miljoen mensen naar de wedstrijden. Via de televisie hebben miljarden mensen de Spelen gevolgd. Voor ons was dat wel moeilijk. Het is in Sydney namelijk 10 uur later dan in Nederland. Als het daar dus twee uur 's middags is, is het bij ons pas vier uur in de nacht. De Spelen in Sydney waren een groot succes. Nederlandse atleten hebben daar méér Olympische medailles gewonnen dan ooit tevoren.
De Winterspelen van 2006 Hieronder staan per sport (en afstand etc.)de deelnemers van Nederland: Schaatsen
Vrouwen 500 meter: Marianne Timmer
Frouke Oonk
1000 meter: Marianne Timmer
Barbara de Loor
1500 meter: Renate Groenewold (Haar eigen pagina. Gelukkig schaatst ze beter) Barbara de Loor
3000 meter: Renate Groenewold
Gretha Smit
Moniek Kleinsman
5000 meter: Renate Groenewold
Gretha Smit
Moniek Kleinsman
Mannen500 meter: Erben Wennemars
Gerard van Velde
Beorn Nijenhuis
1000 meter: Erben Wennemars
Gerard van Velde
Beorn Nijenhuis
Jan Bos
Simon Kuipers
1500 meter: Erben Wennemars
Beorn Nijenhuis
Mark Tuitert
Simon Kuipers
5000 meter: Bob de Jong
Gianni Romme
Carl Verheijen
Jochem Uytdehaage
Sven Kramer
10.000 meter: Bob de Jong
Gianni Romme

Carl Verheijen
Jochem Uytdehaage
Brigt Rykkje
Henk Angenent
Shorttrack
Genomineerd zijn: vrouwen 500 meter: Liesbeth Mau Asam
Heren 1000 meter: Cees Juffermans
Niels Kerstholt (De ISU gaat startbewijzen uitdelen per land, de verwachting is dat de heren er één krijgen. Die gaat dan naar Juffermans of Kerstholt. Als de heren er twee krijgen, gaan ze allebei naar Turijn.) 1500 meter: Cees Juffermans
Bobsleeën
Vrouwen tweebob: Team Eline Jurg
Team Ilse Broeders
Mannen tweebob en vierbob: Team Arend Glas
Snowboard
Reuzen Slalom: Nicolien Sauerbreij
Skeleton
Peter van Wees
Dit zijn alle Nederlandse deelnemers aan de Olympische Winterspelen van 2006 in Turijn (Italië). Voor de volgende sporten worden er geen Nederlandse deelnemers verwacht: Freestyle Skiën

Biatlon
Langlaufen
Noordse Combinatie
Rodelen
IJshockey Turijn is nog lang niet klaar voor de winterspelen. De Italianen doen het rustig aan. De dorpen zijn in ieder geval klaar, maar het stadion en alle andere voorzieningen, daar wordt nog steeds hard aan gewerkt. (of dat ook hard werken is, dat is de vraag) De winterspelen worden gehouden van 10 tot 26 februari 2006. Dus dat zijn nog een kleine 8 weken tot de spelen. De spelers zijn er in elk geval klaar voor! Mijn hoofdvraag is: Waarom is het zo belangrijk voor een topsporter om naar dé spelen te gaan? Voor een sporter is er geen mooiere prestatie om ooit een keer goud te winnen op de Olympische Spelen, of om er überhaupt te komen. De Spelen hebben een soort status, dat merk je aan mijn PO ook wel. Ik heb mijn PO opgebouwd met alle onderdelen van de Olympische Spelen. Ik denk ook dat de Spelen wel een status hebben in de wereld. Iedereen weet wat het inhoudt en waar het gehouden wordt de eerstvolgende keer. Iedereen is er op zich wel mee bezig, of dat nu een stukje in de krant lezen is, of er daadwerkelijk heengaan. Dat maakt niet uit. Iedereen wordt verbonden met de Olympische Spelen, als deze eraan komen. Daarom is het voor een sporter ook een topprestatie omdat hij of zij dan over de hele wereld bekend wordt op dat moment. Miljoenen mensen kunnen zien hoe jij als topsporter wint (of niet). Als sporter voel je je de beste, en zeg nou zelf…Wie wil dát nou niet! Door de eeuwen heen is natuurlijk de mentaliteit wel veranderd om te sporten. Nu in de moderne tijd, vindt iedereen het wel belangrijk om te sporten, en ook om goed te zijn in wat je doet. Ik denk dat die drive om goed te zijn de belangrijkste is om te winnen. Iemand die vindt dat het niets uitmaakt om te winnen of te verliezen zal ook niet bij de Olympische Spelen komen. Iedereen die meedoet aan de Spelen wil winnen, logisch toch? De lintjes van Bea zijn maar een bijkomstigheid, zolang die gouden plak er maar komt! De spelers worden dus na alle eer ook nog eens door onze koningin vereerd voor hun prestatie bij de Olympische Spelen! Dat zegt natuurlijk ook wel iets over de status van de Olympische Spelen. Want na een wereldkampioenschap behalen krijg je zelfs geen lintje! Een sporter traint er naar toe, naar de Olympische Spelen, in de hoop er ooit te mogen komen. Wat voor invloed hebben de Olympische Spelen op de samenleving? De Spelen hebben wel degelijk invloed op de samenleving. De omgeving waar het gehouden wordt merkt het in ieder geval heel erg! Veel buitenlanders op bezoek voor de Spelen. Iedereen volgt het onbewust via allerlei media. Via de krant door kleine artikelen en grote. Via de tv, wat er met het nieuws mee komt of op het sportkanaal. Via radio waar je live verslagen kunt horen… etc. Iedereen krijgt wel iets mee van de Spelen. Dat komt ook omdat het zo ongelooflijk commercieel is. Overal bulkt het van de sponsoren. Via de bekende sporters proberen bedrijven hun producten aan de man te brengen, en andersom proberen sporters een sponsor aan de haak te slaan om bekend te worden. Iedereen kan zich wel vinden in één van de sporten die gedaan worden bij de Spelen, dus dan kijk/luister je er wel naar of je leest het in de krant. Je aandacht is er dan ook al wel bij. Zo krijgt dus iedereen op zijn beurt wel te maken met de hectiek rond de Olympische Spelen. De media speelt er in elk geval mee voor een gouden plak!