Ramadan

Geldigheid van het vasten. Het geldig zijn van het vasten is afhankelijk van de volgende zaken: 1. Het zich onthouden van voedsel, drinken en seksuele omgang van zonsop- tot zonsondergang. 2. De intentie (niyyah) om te vasten moet iedere dag, voor zonsopgang, aanwezig zijn. Deze niyyah kan gedurende de nacht, voor het slapen gaan, gedaan worden als ook tijdens de maaltijd die men nuttigt voordat de zon opkomt. Deze maaltijd wordt suhoor genoemd. Suhoor is dus de maaltijd die men nuttigt voordat een nieuwe vastendag aanvangt. De suhoor dient zo dicht mogelijk bij het ochtendgebed plaats te vinden. Het is wenselijk om zo snel mogelijk na het ondergaan van de zon het vasten te verbreken. Het verbreken van vasten met dadels en water is een traditie van de Profeet. De volgende is een van de smeekbeden (du´â) voor bij het verbreken van het vasten: Er bestaan twee soorten zaken die het vasten ongeldig maken. De eerste vereist qada’, oftewel het inhalen van de gemiste dagen, de andere vereist niet slechts qada’, maar ook kaffārah, oftewel een straf. De volgende zaken vereisen slechts qada’ (inhalen): 1. Met opzet iets eten of drinken. Dit geldt ook voor dingen die niet voedzaam zijn, maar toch doorgeslikt zijn. 2. Met opzet overgeven. 3. Het begin van een menstruatie of bloeding na een zwangerschap, ook als de zon op het punt staat om onder te gaan. 4. Zaadlozing die plaatsvindt met andere redenen dan seksuele omgang. 5. De intentie hebben het vasten te verbreken voordat de zo onder is, zelfs als men daarna weer van gedachten verandert. De intentie is namelijk een van de voorwaarden, vereist bij het geldig zijn van het vasten. 6. Het eten, drinken of hebben van seksuele omgang nadat de zon onder is gegaan, terwijl men in de veronderstelling verkeert dat de zon nog niet onder is. En ook: deze zelfde dingen doen voor de maghrib, terwijl men foutief denkt dat de zon al onder is. Zaken die niet alleen inhalen (gada’) vereisen, maar ook straf (kaffārah), zijn de volgende: Seksuele omgang tijdens het vasten (zonsop- zonsondergang). De straf die hiervoor staat is zestig dagen achtereenvolgend vasten. Als men hiertoe niet in staat is, dan dient men zestig behoeftigen een voedzame maaltijd te verschaffen.

Wat het vasten niet verbreekt: 1. Als iemand vergeet dat hij vast en eet of drinkt. Dan moet hij doorgaan met vasten, de dag afmaken, want het is slechts God die hem voedde of hem drinken gaf. 2. Overgeven zonder opzet. 3. Het doorslikken van dingen die onvermijdelijk zijn, zoals speeksel, stof, zanddeeltjes van de straat, rook, enzovoort. 4. Tanden poetsen. 5. Injecties die puur medisch zijn en niet voedzaam. Het verbreken van het vasten onder uitzonderlijke toestanden: Het is moslims toegestaan het voorgeschreven vasten van ramadan te verbreken als er sprake is van een gevaar voor de gezondheid. In dit geval moet een moslim zijn vasten later, in een andere periode van het jaar, voortzetten. Gemeenschap, reinheid en religieuze verdienste.

Dit wil je ook lezen:

Online oplichting

Met Umma bedoelen zij de gemeenschap van moslims over de hele wereld. Dit besef kan gezien worden op verschillende niveaus (internationaal, nationaal en lokaal) waarbij meestal de mannen de toon aangeven. Op lokaal niveau is er echter ook een grote rol weggelegd voor vrouwen. Door middel van het koken, het versturen van uitnodigingen hun extra bekommering om de armen dragen zij hun steentje bij aan het besef van Umma. Met Tahara wordt de reinheid bedoeld. Het verschil tussen mannen en vrouwen is nog manifester bij het begrip Tahara: de Ramadan is een reinigingsproces, waarbij giftige stoffen worden afgevoerd. Ook op geestelijk gebied vindt reiniging plaats: zo worden er op tv veel religieuze programma’s uitgezonden en is het verboden kwaad te spreken (‘vuile’ woorden). De consequenties van het handhaven van het begrip reinheid zijn voor mannen en vrouwen niet gelijk. Vrouwen zijn door natuurlijke processen als menstruatie en geboortegeving vaker genoodzaakt de notie toe te passen. Als een logisch gevolg wordt ook het vasten van vrouwen minder hoog aangeslagen, omdat ze nooit een hele maand in reine staat kunnen verkeren. Meisjes beginnen met de Ramadan na hun eerste ongesteldheid, jongens na hun eerste zaadlozing. Voor het feit dat meisjes vaak eerder meedoen met de Ramadan worden verschillende verklaringen gegeven: - Ze kunnen vroeger beginnen omdat ze toch geen hele maand hoeven te vasten in verband met hun menstruatie - Als vrouwen in hun hele leven evenveel dagen als mannen gevast willen hebben, moeten ze eerder beginnen (en juist in de maand Ramadan levert het vasten meer Ajr (= religieuze verdiensten) op. Het feit dat vrouwen compenseren voor verloren dagen, wordt gebagatelliseerd. Ze zouden juist in de winter (als de tijd tussen zonsopgang en zonsondergang kort is) de dagen inhalen, of bijvoorbeeld als ze zich toch al niet zo lekker voelen. In de praktijk blijkt dit helemaal niet zo te zijn. En tijdens de menstruatie wordt het vasten slechts op symbolische manier doorbroken: vrouwen nemen een hap droog brood en een slok water. Niet meer, omdat anders aan de omgeving duidelijk zou worden dat je menstrueert, en daar hoor je je voor te schamen. Ook als vrouwen niet hoeven te vasten, bijvoorbeeld tijdens een zwangerschap, is de praktijk anders: vrouwen zijn er trots op de Ramadan te kunnen volbrengen en doen mee, ondanks het feit dat ze het kind dat ze dragen, schade toe kunnen brengen. Het reinigingsproces aan het einde van de Ramadan is ook verschillend voor vrouwen en mannen. Er wordt begonnen met een rituele reiniging in het badhuis, waarna men - zo mogelijk - nieuwe kleren aantrekt: vrouwen dragen dan bonte kleding, terwijl mannen in witte Jellaba's lopen (wit is de kleur van de reinheid). Het bovenstaande heeft te maken met de derde notie: Ajr. Deze wordt verkregen door het doen van goede daden. Prestaties van vrouwen hebben minder grote waarde dan die van mannen. Vrouwen schikken zich hier niet in, maar proberen hiervoor te compenseren, bijvoorbeeld tijdens de maand Ramadan door het uitdelen van aalmoezen in natura en door het benadrukken van het verschil tussen aql (ratio) en sabr (geduid). Door nu eens niet uit te gaan van mannelijke eigenschappen (het benadrukken van aql), maar van vrouwelijke, wordt een positief zelfbeeld gecreëerd. Vrouwen hebben meer geduid dan mannen, omdat ze minder bewegingsruimte hebben: ruimtelijke verdeling wordt verbonden aan bepaalde karaktereigenschappen. Het zelfbeeld dat op een dergelijke manier ontstaat, heeft ook te maken met de keuze van het woord sabr dit woord verwijst ook naar één van de 99 heilige namen van Allah: al-sabur (de geduldige).

Conclusie. Ik geef als conclusie een korte samenvatting van de Ramadan. De Ramadan is dat naast: de getuigenis; het gebed; de bedevaart en de armenbelasting, één van de zuilen van de islam. Er zijn spirituele, sociale en fysieke voordelen aan het vasten. Vasten is verplicht voor iedere moslim die gezond is, volwassen, capabel en ertegen opgewassen. En de Ramadan is een teken van gemeenschap, reinheid en religieuze verdienste. Ik hoop dat ik nou een goed beeld heb gegeven wat de Ramadan inhoud.

Bronnenlijst: - Boeken: De Islam – C.F. Molla
Een introductie tot de Islam – Gerhard Endress
Christendom en Islam – Rudolf Frieling
Islam – J. Slomp
Islam personen en begrippen van A tot Z – I. Arends

-internet: http://islam.pagina.nl
http://www.kun.nl/quetzalcoatl/cultus/08/08ramad.html
http://alkatib.freeyellow.com/ramadan.html
http://www.nrc.nl/W2/Lab/Profiel/Islam/ramadan.html
http://scholieren.nrc.nl/weekkrant/2000/49/index.shtml
http://www.overgave.com/wat_is_islam/ramadan.htm
http://www.google.nl