Titanic

Inleiding Ik maak mijn practische opdracht over het schip Titanic. Dit doe ik omdat ik eigenlijk altijd al geboeid was door het verhaal van de Titanic en door de verfilming uit 1998 met Leonardo DiCaprio en Kate Winslet werd het helemaal geweldig! Toen ik informatie over de Titanic ging zoeken werd ik gefascineerd. Op enkele sites zat ik zeer geboeid te lezen; het leek af en toe net een roman (en dan werd er niet eens geschreven over het liefdesverhaal tussen Jack en Rose)! Vraagstelling Mijn hoofdvraag is; Waarom was er zo’n ophef over het zinken van Titanic? Deze vraag stel ik omdat het mij, zeker voor ik de verfilming ervan had gezien, erg onduidelijk was waarom dit schip zo beroemd was na zijn ondergang. De hierop aansluitende deelvragen zijn; Hoe is Titanic gezonken? Wat waren de gevolgen van het zinken van Titanic? De antwoorden op deze vragen zullen te vinden zijn in de tekst, maar ik zal ze allemaal op een rijtje zetten voor u in de conclusie.
Het verhaal van Titanic Het is begin 1900. Al een paar jaar varen er grote nieuwe Duitse schepen op de zeeën rond. Als in 1907 de Cunard Line de eerste van haar grote vierpijpers, de Lusitania, in de vaart brengt, realiseert de Engelse scheepsmagnaat J. Bruce Ismay zich dat hij en zijn scheepvaartmaatschappij, de White Star Line, hun positie moeten verdedigen. Hij buigt zich samen met twee jonge ontwerpers, Thomas Andrews en Edward Wilding, over het plan om 3 grote, nieuwe, luxieuse en bijzondere schepen te ontwerpen. Hieruit komen de plannen om Olympic, Titanic en Gigantic (later Britannic) te bouwen. Op de werf van Harland&Wolff ontstaat er een schip van 45.000 brt groot, 269 meter lang, 28 meter breed en een grootste hoogte van 72 meter. De jonge ontwerpers hadden wat vernieuwende ideeën voor de schepen; waarom zouden ze vier masten doen, als de zeilen toch geen rol meer speelden. Twee masten waren ruim voldoende voor de antenne voor de draadloze telegrafie installatie. Om de schepen de gewenste snelheid te kunnen geven waren grote machines nodig die door veel stoomketels gevoed moesten worden. Drie schoorstenen zouden zeker nodig zijn, maar een vierde zou ook de mogelijkheid bieden om extra ventilatie te bieden in de machinekamer en kombuizen. Een onderbroken bovenbouw zou ten koste gaan van ruimte die gebruik kon worden voor hutten, eetzalen, salons, en andere ruimtes. Een lange bovenbouw, over de grootst mogelijke lengte van het schip, zou die ruimte bieden; het comfort voor de passagiers was alles bepalend. De Titanic was zo speciaal omdat dit duidelijk de ‘luxe-uitvoering’ was van de drie zusjes. Deze luxe gaf de Titanic ook veel meer publiciteit en het publiek keek zijn ogen uit op de komende lounges, rookkamers (die tegenwoordig een exclusieviteit zullen zijn op schepen), bibliotheken, lees- en schrijfkamers, een sauna met Turks bad, een restaurant waar à la carte kon worden gegeten en een squashbaan. De eerste klas had beschikking over 6 deken, 5 ervan waren voor een deel of helemaal bezet met hutten. Hoe hoger men in het schip kwam hoe luxieuser de hutten, op de hoogste deken bevonden zich dan ook de kamers die Titanic legendarisch maakten. Helaas werd het hoe lager je kwam steeds eenvoudiger; de tweede klas had hutten zoals je die in een goed Engels hotel uit de provincie kon vinden en de derde klas had hutten met linoleum op de vloer en slechts wat verf op de kale muren. Maar hoe hard men ook werkte om van Titanic het mooiste schip van de wereld te maken, men kon van tevoren weten dat Titanic zou zinken; geen enkele van de prachtig versierde kamers kon een lelijke en onbewerkbare waterdichte muur of waterdichte schotten gebruiken. Vanaf de boeg tot aan de derde schoorsteen werd de gang op het net boven water liggende E-dek nergens onderbroken door een deur of een wand. Van de 42 waterdichte deuren konden er slechts 12 elektrisch bediend worden. 50 Jaar ervoor werden de grote passagiersschepen nog gebouwd met volledig dubbele scheepshuiden maar dat ging alleen maar ten koste van de passagiersaccomodatie en daarom werd er tijdens de bouw van Titanic geen aandacht aan besteed; Titanic was toch een onzinkbaar schip. Toch is het schip gezonken, en wel op 15 april 1912 om 02.20 uur AM. De zestien reddingsboten die aan boord waren, waren niet genoeg om de 2207 passagiers te redden, maar 703 mensen konden levend de Titanic verlaten. De Titanic was op een ijsberg gevaren en liep vol water. Het schip had de hele dag al waarschuwingen ontvangen dat er veel ijs op de route van de Titanic lag. Om 13.42 uur waarschuwde de Baltic voor grote hoeveelheden ijs en ijsbergen. Drie minuten later waarschuwde het Duitse schip Amerika de Titanic. Om 17.00 uur probeerde het vrachtschip Californian met het schip in contact te komen, maar de marconist was net bezig contact te zoeken met Cape Race om telegrammen te sturen en hij negeerde de oproep. De Californian meldde een half uur later dat hij drie grote ijsbergen was gepasseerd. Al deze waarschuwingen waren van posities die dicht bij elkaar lagen. Dit beteknde dat vanaf 42 graden NB en 49 graden WL zich een gebied uitstrekte van 35 tot bij 90 mijl wat compleet bestond uit ijs en ijsbergen. De Titanic zou rond 21.00 uur bij dat gebied aankomen. De kapitien van het schip rekende echter uit dat de Titanic het pas om 21.30 uur zou bereiken maar gaf toch opdracht om extra op te letten rond 21.00 uur. Pas om 11.40 uur klonken de alarmbellen van hoog uit het kraaiennest. Veel te laat, want zelfs met op volle kracht stuurboord kon niet verhelpen dat een ijsberg dwars door het ijzer van Titanic heenging. Alles liep onder water. Binnen een uur was het onzinkbare schip koppetje onder. De mensen gaven alles en iedereen de schuld van het zinken van Titanic; het zou komen doordat in eerste instantie de waarschuwingen niet serieus werden genomen, of door de veel te late reactie uit het kraaiennest, of door de bouw omdat er geen dubbele scheepshuid of waterdichte deuren en muren waren geplaatst. Na de ramp werden de getallen bekend van de overlevenden. Er waren geruchten dat de derde klas oneerlijk behandeld werd, maar dit werd hardnekkig ontkend. De enige regel die gold voor alle klassen was: :"vrouwen en kinderen eerst". Maar de cijfers logen er niet om. In de eerste en tweede klas werden ruim 320 van de 610, of meer dan de helft van de passagiers gered. In de derde klas werden nog geen 180 van de ruim 700 passagiers gered. Bijna alle vrouwen en kinderen uit de eerste en tweede klas werden gered (94%) van de derde klas was dat maar (42%). De White Star Line had al snel een verklaring: de vrouwen wilden hun mannen niet achterlaten. Toen de 658 overlevenden in New York aankwamen waren er opdringerige pers, hinderlijke belangstellenden en sensatiezoekers, wekenlange officiële onderzoeken en jarenlang onderhandelen met verzekeringsmaatschappijen. Het wemelde van de geruchten onder de mensen aan de wal. Er was eigenlijk alleen bekend dat de Titanic gezonken was. Mensen die hun verhaal aan een krant wilden vertellen kregen daar van 500,- tot 1000,- dollar voor. Conclusie Om de vragen uit de vraagstelling te beantwoorden; het was zo’n erorme gebeurtenis dat Titanic zonk omdat men dit schip zag als onzinkbaar. Het schip was beroemd geworden om zijn luxe en omdat het een van de grootste schepen ter wereld was. Ook werd het erg beroemd omdat het door velen werd gezien als het onzinkbare schip. Juist door deze beroemdheid was het ook zulk groot nieuws dat de Titanic zonk. De Titanic zou door meerdere redenen kunnen zijn gezonken; het niet plaatsen van waterdichte muren en deuren en dubbele scheepshuid, het te laat reageren door de mensen uit het kraaienest of het negeren van de vele waarschuwingen. De gevolgen van het zinken van Titanic zijn onder andere dat de hele veiligheidsregels in de scheepswet werden aangepast. Ook werd haar zusje Olympia voor miljoenen verbouwd om dubbele scheepshuid, waterdichte muren en deuren en meer reddingsboten erop te plaatsen. Bijzondere feitjes Wat je in de film Titanic niet ziet is dat de Titanic vlak na haar vertrek bijna een aanvaring had. Kapitein Smith wachtte niet totdat de sleepboten de Titanic het kanaal uitgesleept hadden maar liet voortijdig het schip op eigen kracht varen. De schroeven zorgden voor zo'n enorme zuigkracht dat de meertouwen van het schip de New York braken waardoor de New York stuurloos op de Titanic afdreef. Een sleper kon op het nippertje de New York wegslepen waarmee het gevaar geweken was. Eerder, in 1911, wist de Olympic, een zusterschip van Titanic, een aanvaring met de cruiseschip de Hawke niet te vermijden. De Hawke ramde de Olympic waardoor de Olympic twee gaten in de romp opliep en schade aan de stuurboordsschroef. Voor reparatie moest de Olympic terug naar de werf, waar ze nog met de bouw van de Titanic bezig waren. De namen van de drie zusterschepen verwijzen naar de Griekse mythologie. De Britannic zou namelijk eerst Gigantic heten, maar na de ramp met de Titanic werd bewust voor de naam Britannic gekozen. De naam Olympic verwijst naar de Olympische goden, de naam Titanic naar de Titanen, de naam Gigantic naar de Giganten. De Titanen waren de monsterachtige broers van Kronos, Zeus' vader. Toen Zeus zijn vader Kronos van de troon had gestoten ontstond er een felle strijd tussen deze monsterachtigewezen en de Olypische goden onder leiding van Zeus. Na een gevecht van tien jaar werden de Titanen verslagen. De Giganten waren ook reusachtige monsters die Zeus en de andere Olympische goden moesten overwinnen, eer ze de heerschappijn over de wereld kregen. De Giganten waren ontstaan uit de bloeddruppels die op de aarde vielen toen Kronos zijn vader Ouranos 'ontmande' (volgens een andere versie waren ze geboren uit Gaia). De Olympische goden wisten slechts met de hulp van Herakles de Gigantenstrijd te overwinnen. Het frappante van deze scheepsnamen is dat ze een opmerkelijke overeenkomst met de mythologie vertonen. Zowel de Titanic als de Britannic (Gigantic) zijn voortijdig gezonken, terwijl de Olympic tot 1935 gevaren heeft, waarna ze ontmanteld werd. De Titanic zonk echter al op haar eerste reis in 1912 in de Atlantische oceaan en de Britannic zonk op haar zesde reis in de Middellandse Zee in 1916. Een zekere Violet Jessup, die deel uitmaakte van de bemanning, heeft op alle drie de zusterschepen gevaren: zij maakte de aanvaring met de Olympic mee, overleefde de ondergang van de Titanic èn de ondergang van de Britannic. Dat de Titanic te weinig reddingsboten had, is algemeen bekend. Minder bekend is dat dat in 1912 heel gewoon was! Op de Carmania van de Cunard Line was het nog erger dan op de Titanic. Alleen de bekende P. & O. lijn had ruim voldoende boten voor alle opvarenden. De Titanic was een passagiersschip van 278m lang, 28m breed en bood plaats aan 3547 mensen. Per reis verbruikte het stoomschip 5344 ton steenkool. De Titanic haalde een topsnelheid van 44km/u. Voor deze bijzondere reis hadden zich vele beroemde en rijke mensen aangemeld. Zo bevonden zich onder de slachtoffers de Amerikaanse miljonairs Benjamin Guggenheim, Isodor Straus en John Astor.