Mao Zedong

GESCHIEDENIS PO MAO ZEDONG

Hoofdvraag van mijn onderzoek:
Was Mao Zedong een groot leider, of een tiran?

Inhoudsopgave

Voorwoord
Mao’s leven en karakter
-§1 Geboorte, Gezin en China’s situatie toen
-§2 Basisschool en Dienstag
-§3 Verdere Opleidingen
-§4 Huwelijken en Kinderen
-§5 Karakter
-§6 Levensstijl
-§7 Zijn Dood
Mao’s beleid en de kenmerken ervan
-§1 De Weg naar de Macht (1), de Voorgeschiedenis
-§2 De Weg naar de Macht (2), China word Communistisch

-§3 De Weg naar de Macht (3), de Lange Mars
-§4 Mao aan de Macht
-§5 Het Eerste Vijfjarenplan
-§6 De Grote Sprong Voorwaarts
-§7 Periode van Herstel
-§8 De Culturele Revolutie
-§9 Wat heeft Mao bereikt
De Houding van Chinezen tegenover Mao
-§1 Mao’s populariteit voordat hij aan de macht was
-§2 Mao’s populariteit toen hij aan de macht was
-§3 Mao’s populariteit na zijn periode aan de macht
-§4 Mao’s populariteit nu
Conclusie
Bronvermelding

Voorwoord

Ik heb bij deze praktische opdracht voor Geschiedenis gekozen voor Mao Zedong. Dit omdat deze man een belangrijk persoon is geweest in de geschiedenis van het machtige land China. Maar, was Mao nou een grote leider, of een keiharde tiran?
Dat is wat ik wil onderzoeken, en wat in de loop van mijn verhaal duidelijk zal worden. Om tot een conclusie te komen, moeten we een aantal zaken onderzoeken. Ik heb mijn werkstuk daarom ook onderverdeeld in een aantal deelvragen. Ik ga het hebben over Mao’s leven en karakter, over Mao’s beleid en de kenmerken ervan en tot slot zal ik het nog hebben over de houding die de Chinezen aannemen tegenover Mao. Deze deelvragen zal ik beantwoorden, en daarmee is ook het antwoord op de vraag of Mao een groot leider of een tiran was duidelijk.

Ik hoop met dit werkstuk iedere lezer te informeren over wat voor een man Mao Zedong was, ik wens iedereen veel leesplezier…

Deelvraag 1: hoe was Mao’s karakter, en hoe leefde hij?

In deze deelvraag zal ik vertellen over het privé-leven van Mao, over zijn karakter, levensstijl, jeugd, opleidingen, zijn huwelijken en zijn dood. Deze deelvraag is dus eigenlijk de basis van mijn praktische opdracht. En door zijn achtergrond kan je ook het antwoord op de hoofdvraag een beetje inschatten. De paragraven lopen gedeeltelijk door elkaar heen, ze staan niet persé in chronologische volgorde.

§1 Geboorte, Gezin en China’s situatie toen
Mao Zedong werd geboren op 26 december 1893. Hij werd geboren in een groot huis met een binnenhof en een pannendak, in het boerendorpje Shaoshan, in Hunan.
Zijn vader was een ex-soldaat, en strenge en opvliegende man. Hij was heel conservatief, traditioneel en stijf. Zijn vader werkte hard en lang, hij wilde ervoor zorgen dat zijn gezin zou uitgroeien tot een welvarende familie.
Mao’s moeder was een rustige, gelovige, vrome vrouw, die noch behoefte had om rijk of welvarend te worden, noch behoefte om slim en intelligent te worden. Zij had geen behoefte om hogerop te komen in de samenleving.
Omdat Mao’s vader deze ambities wel had, kwamen er wel eens discussies tussen de ouders van Mao, over hun situatie, maar ook over de boeddhistische overtuigingen van Mao’s moeder. Zijn vader was heel sceptisch over het geloof van zijn vrouw. Mao wist niet wat hij ervan moest denken, hij was nog jong en zat klem tussen zijn ouders, maar hij had wel een grote bewondering en sympathie voor zijn moeders overtuiging. Ze loog nooit, was altijd eerlijk, en had een onvoorwaardelijke liefde voor iedereen, vrienden of geen vrienden, familie of geen familie. De discussies tussen zijn ouders, hadden tot gevolg dat hij soms korte tijden bij zijn grootouders aan zijn moeders kant doorbracht. Maar, Mao Zedong had geen slechte jeugd.
Mao had ook nog 6 broers en zussen, zijn moeder bracht 2 dochters en 5 zonen op de wereld. Van deze 7 kinderen, overleefden er maar 3, allemaal jongens. Mao was de oudste van deze 3 jongens.

Toen Mao geboren werd, heerste er in China een tijd van armoede en ontevredenheid. Aan de macht was de zeer instabiele Qing-dynastie. Deze “regeerders” hadden weinig respect in China, het ging niet goed met China, door mislukte oogsten was er honger en armoede, en dit leidde weer tot opstanden en rellen. Ook werden er delen van China ingenomen door de Fransen, de Duitsers, door Japan en door de Britten. Ook hierover was het volk van China heel ontevreden, en de Qing-dynastie stond op het punt van instorten. Met deze armoede en honger kreeg ook Mao te maken. De oogst van zijn vader werd gestolen door hongerlijdende inwoners. Mao keurde dit natuurlijk niet goed, maar hij snapte wel dat zijn vaders oogst gestolen werd, omdat er heel veel honger was, mensen waren uitgehongerd, en Mao’s vader wilde de oogst verkopen in andere delen van de provincie. In oktober 1911 zou de Qing-dynastie in elkaar storten. Mao was duidelijk tegen deze dynastie, en was er daarom ook niet rouwig om toen die ineenstortte. In februari 1912 deden de Qing-regenten ook formeel afstand van de macht. Jaio en Chen hadden de revolutie geleid, die uiteindelijk zorgde voor de ineenstorting van de Qing-dynastie, maar deze werden zelf vermoord door het leger waarmee ze hadden gevochten. Ze werden vermoord omdat ze teveel opkwamen voor de onderdrukten en armen.

§2 Basisschool en Dienst
In de eerste jaren van Mao’s leven, stippelde zijn vader de grote lijnen van zijn leven uit. Zijn vader wilde dat hij 5 jaar naar de dorpsschool in Shaoshan zou gaan, en daar onder de leiding van een traditionele leraar de oude teksten van de confucianistische canon zou bestuderen, in deze teksten lag de nadruk op respect voor je ouders. Ook werd er aandacht geschonken aan een paar punten en aspecten van de vroege Chinese geschiedenis, in het eerste millennium voor Christus. Volgens zijn vader hoefde Mao niet meer te leren dan dat, en dan te leren lezen en schrijven. Dit omdat hij toch bij zijn vader op de boerderij ging werken, dus hij had geen opleiding nodig. Niets duidde er ook op dat hij een poging mocht wagen om te slagen voor het eerste niveau van het staatsexamen. Als hij dit wel mocht, zou hij kunnen opklimmen naar een betere stand, van mensen die waren opgeleid om te werken in de bureaucratie. Maar Mao’s vader wilde hier niet aan beginnen, hij moedigde zijn zoon wel aan om goed te leren tellen en schrijven en lezen, omdat hij hem in de leer wilde doen in een rijstwinkel. Mao werd ook boekhouder bij zijn vader, omdat zijn vader hier niet toe in staat was, aangezien hij maar 2 jaar basisonderwijs had gevolgd.
Wat opviel, was dat Mao een groot schrijftalent had, en later heeft hij ook gedichten gemaakt op basis van wat hij heeft geleerd over het oude China, in zijn tijd in de “basisschool”. Nadat Mao school was afgegaan, werkte hij een tijd bij zijn vader. Hij werd op zijn 13e volwassen, dit was heel normaal in China, zijn vader zocht een vrouw voor hem uit, hiermee trouwde hij (hierover in andere paragraven meer), hij werd dus uitgehuwelijkt.
In 1910 nam Mao op eigen kosten extra scholing, hij huurde 2 privé-leraren: een rechten student, en een oude Chinese geleerde.
Ook ging Mao in dienst, in het oude leger van de in oktober 1911 ingestorte Qing-dynastie. Dat Mao vrijwillig in dienst ging is verrassend, omdat het leger waar hij in dienst ging het leger was van de door hem gehate Qing-dynastie, en het leger van Jaio en Chen, die ook waren vermoord door diezelfde troepen. Mao was geen held in het leger, hij kon niet overweg met wapens en gevechtstechnieken. Hij maakte wel veel vrienden, omdat hij een vrij ontwikkeld mens was. Hij kreeg veel respect, maar daardoor werd hij arrogant. Hij stopte met het leger en dook weer in de boeken.
Mao op de foto, in zijn jonge jaren in Peking Mao spreekt een menigte toe als lid van de “Nieuwe Jongeren”

§3 Verdere Opleidingen
Nadat Mao uit dienst was getreden, ging hij verder studeren. Hij schreef zich in 1912 in bij een school, samen met 2 vrienden. Dit was een lerarenopleiding. Op die school was een leraar, Yang, die hem veel inzichten gaf, net als Paulsen. Hij leerde hem hoe mensen in elkaar staken, enzovoorts. Leraar Yang vond Mao een hele slimme leerling, met veel perspectief. Mao ging na die school met vrienden discussiëren over de toekomst van China. Ook richtte hij samen met vrienden een avondschool op. Hij gaf op die avondschool les in zijn favoriete vak, geschiedenis. In 1918 haalde Mao zijn diploma op de normaal school. Mao had toen nog een plannen voor de toekomst, iets wat hij heel spijtig vond. In datzelfde jaar nam hij afscheid van zijn zieke moeder, en vertrok voor het eerst uit zijn geboorte provincie Hunan, en ging naar Peking. Hij kreeg daar een baan als bibliotheekassistent van Li Ta-Tsjau, op de universiteit van Peking. Hij kwam ook in Ta-Tsjau’s marxistische studiegroep, en leerde over filosofie. Hij werd in die tijd ook lid van de groep “de Nieuwe Jongeren”.

§4 Huwelijken en Kinderen
In 1908 hadden de ouders van Mao een huwelijk voor Mao geregeld, met een meisje dat bij hen in huis trok. Zij stierf in 1910, Mao vond dit niet zo erg, omdat hij haar niet had gekozen, maar was uitgehuwelijkt. In de winter van 1920 trouwde Mao opnieuw. Hij trouwde met Yang Kaihui, deze schonk hem drie zonen Mao Anying, Mao Anqing en Mao Anlong. Yang Kaihui werd in 1930 geëxecuteerd door de Guomindang, toen zij weigerde haar echtgenote te verraden.

Ondertussen was Mao al getrouwd met He Zizhen.
Na Yang Kaihui’s terechtstelling gingen de twee zoons die ze nog had, 1 was er inmiddels al overleden, naar Shanghai en moesten ze daar verder leven als zwervers. De jongens werden pas jaren later ontdekt en toen stuurde Mao ze naar de Sovjet-Unie om daar te gaan studeren.
He Zizhen trouwde in 1928 met Mao Zedong, zij heeft het leven geschonken aan zes kinderen, maar alleen van hun dochter Li Min is bekend dat ze het overleefd heeft. 2 anderen zijn achtergebleven bij boerenfamilies, en daar is nooit meer iets van gehoord, en de 3 andere kinderen zijn vroeg gestorven.
Mao’s vierde en laatste echtgenote was Jiang Qing. Ze waren in november 1938 getrouwd en hadden samen één kind Li Na. Mao heeft nooit officieel van haar willen scheiden maar ze leefden wel apart van elkaar, omdat ze vaak ruzies hadden.
Ze aten bijvoorbeeld, na een ruzie over de ongezonde eetgewoonten van Mao apart.

§5 Karakter
Over Mao’s karakter is niet heel veel te zeggen. Dit omdat hij door de pers altijd is opgehemeld, en er maar een paar mensen zijn die hem echt kenden en daarover dingen hebben gezegd. Mao Zedong was een harde man. Hij wilde zijn doelen bereiken en had daar veel voor over. Hij uitte niet veel zijn gevoelens, maar mensen die dicht bij hem stonden konden toch aan hem zien of hij genoot van dingen of niet. Zo genoot hij bijvoorbeeld wel als hij verscheen voor een juichende en gillende massa mensen, ook al liet hij dat niet merken. Hij was ook een man met veel seksuele behoeftes, hij was vier keer getrouwd, maar dat kon zijn behoeftes niet altijd bevredigen, en hij hield er na feestjes dan ook wel eens vrijpartijen op na. Ook was hij behoorlijk wantrouwend en vrij bang, zo zorgde hij ervoor dat hij altijd veel bewaking had. Hij nam altijd en overal bewaking mee en hij had auto’s die van nummerbord wisselden en hem onopvallend overal konden heenbrengen. Ook bij zijn huis had hij veel beveiliging, er was voor gezorgd dat niemand in zijn complex kon komen, zelfs niet iets konden zien. Hij hechtte ook veel waarde aan zijn privacy en besteedde dus ook veel aandacht aan zijn beveiliging.
Ook was hij heel bang dat mensen hem oplichtten, hij lette er altijd op dat geen van zijn medewerkers eerder naar huis gingen als dat zij mochten, en hij hield altijd in de gaten wat zijn medewerkers aan het doen waren.
Ook was Mao heel onvoorspelbaar, hij kreeg vaak ingevingen die hij dan direct wilde uitvoeren. Soms kwamen er plannen in hem op, en die wilde hij dan ook gelijk uitvoeren. Zelfs zijn trouwste werknemers konden geen vat op hem krijgen, en wisten nooit wat zijn volgende ingeving zou zijn. Deze onvoorspelbaarheid was eigenlijk tegenstrijdig met zijn gedachtes, omdat hij altijd over veel dingen lang en goed nadacht.
Mao Zedong was dus een slimme, harde, onvoorspelbare man, die zijn gevoelens niet snel uitte.


§6 Levensstijl
Mao had een hele aparte en ongezonde levensstijl. Hij sliep amper, want slapen was volgens hem tijdverspilling. Hij sliep alleen als hij moe was, en hij leefde daardoor soms dagen achter elkaar. Zijn personeel moest daarin maar meegaan. Een indeling van een dag in 24 uur, dat kende hij niet. Doordat hij onregelmatig sliep kreeg hij last van slapeloosheid, maar daar had zijn privé arts, Li Zhisui, hem pillen voor gegeven.
Mao hield ook van vettig en ongezond eten. Zijn favoriete eten was vet varkensvlees, dit at hij graag en veel omdat hij geloofde dat dat goed was voor de hersenen. Ook rookte hij veel, en dit zou ook bijdragen tot zijn dood. Hij hield ook van eenvoud, problemen moesten snel en simpel worden opgelost, en soms had hij in een keer een ingeving die hij dan ging uitvoeren. Hij lag soms dagen in zijn bed of aan zijn zwembad, en dan las hij of dacht hij na. Hij kleedde zich ook nooit aan, alleen als het moest.
Mao waste zich ook nooit, dit vond hij ook tijdverspilling. Ook poetste hij zijn tanden nooit, hij deed dit op de traditionele Chinese manier, door in de morgen thee te drinken en dan de thee blaadjes op te eten.
Ook had Mao een paar keer per week een dansfeest in de grote kamer van de Lentelotus. Hierbij waren veel vrouwen aanwezig, met wie hij daarna vaak naar bed ging. Bij het feest was in een kamer naast de grote kamer, altijd een bed klaargezet waar Mao dan na het feest één of meerdere personen mee naar toe nam.
Mao hield er dus een aparte, onregelmatige en ongezonde levensstijl op na.

§7 Zijn Dood
Mao Zedong opgebaart na zijn dood.
Om 12 over 12 ‘s nachts, op 9 september 1976, is Mao op drieëntachtigjarige leeftijd overleden. Mao’s lichaam is door ouderdom en ziekte een wrak geworden. Mao was zijn hele leven verslaafd aan sigaretten, kreeg bronchitis en heeft zijn longen kapot gehoest. Ook had hij moeite met ademhalen. In 1974 werd vastgesteld dat Mao leed aan de zeldzame ongeneesbare ziekte amyotrofische laterale scleros, wat uiteindelijk leid tot verlamming van de lichaamsdelen. Ook kreeg Mao een aantal hartaanvallen. Zijn eerste hartinfarct kreeg hij tijdens een ruzie rond half mei, 1976.
Zijn tweede op 26 juni en zijn derde op 2 september. Alle artsen wisten dat zijn dood nabij was. Mao stierf om tien over twaalf ’s nachts op 9 september.

Toen hij overleed wist men nog niet wat ze wilde doen met zijn lichaam. Zijn lichaam werd eerst geconserveerd. Later kwam het idee dat de voorzitter voor altijd bewaard
moest blijven, en dus werd in Mao’s lichaam een stof gespoten, en werd hij in een kristallen kist met helium opgezet. Later is hij alsnog begraven…

Deelvraag 2: hoe zag Mao’s beleid eruit? En wat zijn kenmerken van zijn beleid?

In dit hoofdstuk zal ik Mao’s beleid behandelen, hoe hij aan de macht kwam, wat hij wilde bereiken, wat hij heeft bereikt met zijn beleid en de kenmerken van zijn beleid, zoals het Vijfjarenplan en de Grote Sprong Voorwaarts.

§1 De Weg naar de Macht (1), de Voorgeschiedenis
China is heel erg lang een keizerrijk geweest. Op 12 februari 1912 werd de laatste keizer voorgoed de rug toe gekeerd. Na 2133 jaar kwam er een einde aan de Chinese keizerrijken. In de stad Nanjing liet Sun Yat-Sen zich uitroepen tot president van China. Hij wilde een democratisch China, zoals het Westen was. Sun bleef niet lang president. Hij werd van zijn plaats gestoten door Yuan Shikai. Yan Shikai was president van de Republiek China van 1912 tot 1916, omdat hij toen overleed. China was toen dus een republiek die centraal bestuurd werd door een parlement, en een regering, maar daar kwam in de praktijk niet veel van terecht. In de tijd dat Yuan regeerde kregen militaire bevelhebbers van bepaalde grondgebieden al steeds meer macht in die gebieden en luisterden al niet meer naar de bevelen die uit Peking kwamen. Na de dood van Yuan werd dit alleen maar erger. De militaire bevelhebbers regeerden door over hun grondgebieden. De verschillende bevelhebbers streden ook tegen elkaar. Dit duurde tot 1928.
Toen verscheen de nationalistische generaal Chiang Kaishek. Chiang was een militaire adviseur van Sun Yat-Sen geweest. Door middel van een veldtocht kreeg hij het voor elkaar om China onder een centraal beleid te brengen en hij maakte van Nanjing de hoofdstad van de republiek China. Chiang stond ook aan het hoofd van de Nationalistische Partij de Guomindang.
Na de Russische communistische revolutie in 1917, was er in China veel aandacht voor het communisme. Rusland had namelijk net als China voornamelijk een agrarische samenleving, wat de Chinezen vertrouwen gaf dat zo’n soort revolutie dus ook mogelijk was in China. Zo werd in 1912 de CCP opgericht, de Chinese Communistische Partij. Mao Zedong was één van de twaalf oprichters hiervan.

§2 De Weg naar de Macht (2), China word Communistisch
Er waren nu dus twee partijen, de Guomindang en de CCP. In het begin werden deze partijen vanuit Moskou gedwongen samen te werken want, Moskou zag dat de industrie van China nog niet ver was in ontwikkeling. Maar toen Chaing Kaishek aan de leiding komt van de Guomindang is een samenwerking tussen deze partijen niet meer mogelijk. En er ontstond een strijd over welke partij nou de macht zou krijgen.

De nationalisten wilden alles zoveel mogelijk hetzelfde laten zoals het was. Hiermee nam de bevolking geen genoegen en het aanzien van deze partij daalde.
De aanhang van de CCP daarentegen steeg. Op het platteland probeerden de communisten het volk voor te bereiden op een revolutie. Een aantal partijleden meenden dat eerst de arbeiders in de steden moesten worden aangezet tot een revolutie en daarom probeerden de communisten in 16327 opstanden te ontketenen in kleine steden.
Maar omdat de Chinese industrialisering nog niet zover ontwikkeld was lukte dit niet goed, het aantal arbeiders dat namelijk aan het hoofd van de revolutie zou moeten staan was erg klein. Toen de Partij eenmaal overging op het opzetten van sovjets, dit waren kleine revolutionaire organisaties op het platteland, kreeg die steeds meer aanhang van de boeren, vooral door het programma van landhervormingen waarbij grootgrondbezit onder de boeren werd verdeeld en schulden en hoge pachtsommen werden kwijtgescholden, werd het communisme populair. Er werden dingen geroepen zoals, landhervormingen, goed contact tussen leiders en aanhangers en werkelijk luisteren naar de bevolking, en die zaken werden wel gewaardeerd. Het communisme werd steeds populairder onder de bevolking.

§3 De Weg naar de Macht (3), de Lange Mars
De Route van de. communisten tijdens de Lange Mars
De nationalistische legers proberen steeds de communisten de kop in te drukken. De eerste 4 pogingen van de nationalistische legers mislukken, omdat de communisten steeds weten te ontkomen. Pas bij de vijfde poging lukt het de nationalistische legers, en Chiang weet dus het communisme de kop in te drukken. Maar wat eerst lijkt op een nederlaag van de communisten en dus van Mao, blijkt eigenlijk meer een overwinning. De communisten trekken in oktober 1934 met ongeveer 100.000 mensen te voet door het binnenland van China. In deze tocht (die de Lange Mars wordt genoemd) leggen de communisten zo’n 9600 kilometer af’n 9600 kilometer af. Tijdens deze Lange Mars weet Mao Zedong de volledige leiding te krijgen over de Chinese Communistische Partij. Hij zegt dat deze Lange Mars een propaganda gebeurtenis was. Tijdens de Lange Mars heeft Mao veel over het Marxisme gestudeerd, en een aantal teksten geschreven.
Toen brak Wereldoorlog 2 uit.
Japan kwam China binnenvallen, en Mao wilde met Chiang samenwerken, hun krachten bundelen. Hij wilde samen tegen de Japaners vechten, en daardoor wonnen de communisten veel aan populariteit. Dit kwam omdat Mao aanbood aan Chiang om de krachten te bundelen, maar ook omdat de nationalisten niet echt strijdlustig waren, Mao en de communisten wel.
In 1946 kwam er een oorlog tussen het leger van de Guomindang (het leger van Chiang) en de Communisten van Mao. Chiang wilde met zijn leger heel China bezetten, en de communisten voor eens en altijd de kop in drukken. Voor Chiang pakte alles heel slecht uit. Zijn legers plunderden veel, veel soldaten liepen over naar de communisten, en het volk keerde zich volledig tegen Chiang. Dit leidde in 1949 ertoe, dat Chiang Kaishek het land China moest verlaten. Chiang was weg, en Mao was een held.

§4 Mao aan de Macht
China wordt Communistisch

Op 1 oktober 1949 roept Mao Zedong de Volksrepubliek China uit. Mao werd staatshoofd van deze republiek. Ook werd hij toen voorzitter van de regering. China was een eenpartijstaat, met Mao Zedong als staatshoofd.
De eerste jaren liepen voorspoedig. Heel China mocht Mao, ze droegen hem op handen. Alles zag er goed uit, de regering was menselijk, belastingen waren laag, de boeren werden gesteund en het grootgrondbezit werd aangepakt. Dit alles zorgde ervoor dat mensen Mao zagen als een held.
Maar ondertussen was er ook een donkere kant aan het beleid van Mao. Grootgrondbezitters, industrialisten, handelaars, nationalisten en anti-communisten werden vervolgd en afgeslacht.
Dit harde en gruwelijke beleid kostte aan zo’n 3 miljoen mensen het leven. Deze vervolgingen moesten ervoor zorgen dat de delen van het land die nog niet de marxistische denkwijze hadden, en nog niet voorstander waren van Mao Zedong, het zouden worden. Zo werd snel iedereen voorstander van de CCP. De partijleiding van de CCP liet zich sterk inspireren door de Sovjet-Unie. Dit kwam tot uitdrukking in het eerste vijfjarenplan.

§5 Het Eerste Vijfjarenplan
In 1953 ging het eerste vijfjarenplan van start. Dit plan zou duren tot 1957, en had tot doel dat alle economische sectoren zouden groeien en in welvaart zouden stijgen. Het plan was gebaseerd op ontwerpen van Russische deskundigen. De groei die de economische sectoren zouden krijgen, was vooraf vastgesteld, in die 5 jaar moest de groei gerealiseerd worden. Het plan werd voornamelijk gefinancieerd door China, maar ook werden er voor 3 miljard dollar aan fabrieken neergezet in China door Rusland.
Wat opvallend was aan het vijfjarenplan, was de positie die Mao Zedong erin innam. Hij vond namelijk dat de economie gebaseerd moest zijn op de boeren, en niet op industrien. Het vijfjarenplan was uiteindelijk een succes, maar niet zo’n groot succes als gedacht. De geschatte groei van de economie was 5 a 6 procent, maar uiteindelijk bleek maar een groei van zo’n 4,5 procent gerealiseerd. Ook waren alleen de industrien gegroeid, de boeren bleven achter.

§6 De Grote Sprong Voorwaarts
In 1958 kwam de Grote Sprong Voorwaarts.
Het was eigenlijk het plan om een tweede vijfjarenplan te maken, maar de regering was van gedachten veranderd. Mao Zedong’s gedachtes over de economie vonden steun, en dus werd het tweede vijfjarenplan van de tafel geschoven. Er moest niet veel groei in de industrien, maar er moest meer nadruk op de boeren komen. Dit was tegen het Sovjet denken in, maar Mao vond zijn Communistische Partij stabiel genoeg om zijn eigen weg te bewandelen. De nadruk kwam meer op agrariers. De agrarische bevolking werd onder verdeeld in “communes” van 10.000 tot 15.000 personen, die werden geleid door partijkaderleden. Deze communes moesten een hoge maten van zelfvoorziening hebben, en dit week duidelijk af van het Russisch Communisme, en Rusland was er ook niet tevreden mee.
In 1958 werd ook een systeem ingesteld waarbij boeren op het platteland moesten wonen. Dit was vooral bedoeld om de controle van de communistische partij op de bevolking te verzekeren. Ook om de trek naar de stad te voorkomen, want die dreigden anders onbestuurbaar te worden en niet meer te bevoorraden zijn.

De Grote Sprong Voorwaarts mislukte. Dit kwam door 3 oorzaken. Ten eerste had China zichzelf overschat in wat zij konden doen, ten tweede had Rusland hun steun opgezegd nadat China zo erg begon af te wijken van de communistische gedachtes van rusland. En als laatste had China in die tijd ook te kampen met vele natuurrampen, waardoor oogsten mislukten en er honger en armoede kwam. Na deze mislukking was Mao in eens een stuk minder populair.
Mao bleef partijvoorzitter, maar moest zijn functie als staatshoofd overdragen aan Lioe Sjao-tsji. Deze bracht de maoistische gedachtes meer op de achtergrond, techniek en industrie werden weer belangrijk, en agrariërs weer minder.

§7 Periode van Herstel
Na de gigantische mislukking van de Grote Sprong Voorwaarts was het een kleine chaos in China. De economie was ingestort, en er waren weinig gegevens bekend over de toestand daar. Ook wisten Chinese deskundigen niet meer wat ze met China wilden doen, de toekomst van de economie was onbekend. Daarom werd er een Periode van Herstel ingelast, om ervoor te zorgen dat de economie zou herstellen. Deze periode zou duren van 1961 tot 1965.

§8 De Culturele Revolutie
het beroemde Rode Boekje van Mao Zedong
Rond 1966 werd er een boekje gepubliceerd met korte uitspraken van Mao Zedong. Dit boekje zou al snel de naam “het Rode Boekje” krijgen. In dit boekje stonden citaten van Mao, die door vele linkse studenten al snel als heilig zouden worden beschouwd. De uitspraken van Mao moesten worden nageleefd, volgens de mensen, en degene die dit niet deden zou