De Cubacrisis

De Koude Oorlog

De Koude Oorlog begon na de Tweede Wereldoorlog. Het was een strijd tussen de communistische en niet-communistische landen. Tot een echt militair conflict is het nooit gekomen, omdat beide partijen wisten dat dat rampzalige gevolgen zou hebben voor de hele wereld. De NAVO van de niet-communisten beschikten net als Warschaupactlanden, de communisten, over nucleaire wapens zoals atoombommen. Als deze wapens ingezet zouden worden zou de wereld veranderen in één grote, giftige radioactieve puinhoop.
In Europa was de Koude Oorlog merkbaar door de strenge scheiding tussen het westen en het oosten. De grens van prikkeldraad werd streng bewaakt. Berlijn werd door een zwaar bewaakte muur in tweeën gedeeld. Deze grens wordt het IJzeren Gordijn genoemd. Met deze grens wilden ze voorkomen dat mensen uit het oosten, waar het communisme heerste en het leven slecht was, naar het goede westen gingen. De Koude Oorlog heerste over de hele wereld. Overal waren revoluties en iedereen zocht bondgenoten. In 1959 leek er iets ergs te gaan gebeuren voor de Verenigde Staten. In het toen nog niet-communistische Cuba kwam de communistische leider Fidel Castro aan de macht. Dit was het begin van de Cuba crisis.

Fidel Castro aan de macht

Nadat Castro aan de macht was gekomen begon hij direct zijn communistische ideeën en plannen in praktijk te brengen. Zo liet hij alle bedrijven die in buitenlandse handen waren over nemen door de overheid en voerde wetten in die de rechten van de buitenlanders in Cuba zeer beperkte. Dit had ook grote gevolgen voor de Amerikanen en die waren dus ook woedend op Castro. De CIA, Amerikaanse inlichtingendienst, probeerde zelfs een moordaanslag te plegen op Castro, maar die mislukte. De Verenigde Staten wilden alleen nog voedsel en medicijnen uit Cuba hebben. Hierdoor viel de grote export van sigaren weg. Dit zorgde voor grote problemen in Cuba, daarom zocht Castro contact met communistische landen. De Sovjet-Unie was er daar één van. De Sovjet-Unie werd een belangrijke handelspartner van Cuba. Ze werkten samen op economisch gebied, maar ook op militair gebied. Hier schrok de Verenigde Staten van en ze wilden niet dat een land als Cuba dat zo dicht bij hen lag communistisch werd en bereide daarom een invasie voor om Castro af te zetten.
Op 17 april 1961 vond de invasie plaats. Cubaanse ballingen die door de Verenigde Staten op geleid waren werden in de Varkensbaai afgezet en moesten het land in trekken en veel mensen met zich mee zien te krijgen. Als ze met een grote groep waren moesten ze de macht grijpen op het eiland. Dit lukte niet. Na het ook nog geprobeerd te hebben met bommen en explosieven gaf de Verenigde Staten toe, de invasie was mislukt. Hierna wilde Castro vriendschap sluiten met de Verenigde Staten, maar die weigerden dat. Ze wilden niet samenwerken met een communistisch land.
De mensen in Cuba hadden het ondertussen beter dan ze het ooit hadden gehad. Veel mensen leerden lezen en schrijven en iedereen kreeg een stukje landbouw grond om te onderhouden.
Omdat de Verenigde Staten niet samen wilde werken met Cuba besloot Castro contact te zoeken met Chroetsjov. Hij was de president van de Sovjet-Unie. Chroetsjov was zeer geïnteresseerd en zag grote mogelijkheden. Hij zag Cuba als een prachtige mogelijkheid om de Verenigde Staten te bedreigen.

De Sovjets in Cuba

Chroetsjov liet schepen vol apparatuur en manschappen naar Cuba brengen. Dit gebeurde allemaal in het geheim. Spionagevliegtuigen van de Verenigde Staten en andere Amerikaanse landen zorgden constant voor bedreiging boven Cuba. Om de manschappen van Chroetsjov niet op te laten vallen moesten ze zich kleden als een toerist. Ondertussen bevonden in de ruimen van de schepen nucleaire wapens om eventueel een aanval te plegen op de Verenigde Staten. Op 29 augustus 1962 fotografeerde één van de Amerikaanse spionagevliegtuigen iets bijzonders. Ze wisten niet precies wat het was, maar het leek op een lanceerinrichting voor raketten. Op 15 oktober kwamen er nog veel meer foto’s binnen die duiden op een lanceerbasis voor de nucleaire raketten. Dit was een schok voor de Verenigde Staten. Vooral John F. Kennedy, de president van de Verenigde Staten, voelde zich verraden. De Sovjets hadden hem beloofd nooit raketten in Cuba te plaatsen. Op 16 oktober riep Kennedy een groep adviseurs bij elkaar die hij de naam EX-COMM gaf. Ze werden het uitvoerend comité van de veiligheidsraad van de Verenigde Staten. Eén van die adviseurs was Robert Kennedy, hij was de broer van de president. Hij wilde proberen het probleem op een vredige manier op te lossen, maar andere adviseurs zagen meer in een directe luchtaanval en een nieuwe invasie. Ze besloten voor de harde manier te gaan. De plannen voor de invasie waren snel klaar. De invasie kreeg de codenaam Operatie Mongoose. De eerste dagen nadat de plannen gemaakt waren hield president Kennedy zich nog aan zijn normale werkzaamheden. De plannen moesten geheim gehouden worden. Als de Sovjets erachter zouden komen dat de Verenigde Staten wist van de lanceerbasis dan zou het natuurlijk kunnen gebeuren dat de Sovjets de raketten zouden afvuren om een invasie te voorkomen en dat zou voor nog grotere problemen voor de Verenigde Staten zorgen. De EX-COMM kwam nog met een tweede plan. Naast de invasie hadden ze het plan om het eiland Cuba in quarantaine te zetten. Dit zou betekenen dat een marineblokkade van de Verenigde Staten alle bevoorrading voor de Sovjets naar Cuba tegen zou houden. Zo konden ze zich niet versterken. President Kennedy vond dit een beter idee dan een invasie en daarom werd besloten het quarantaine plan uit te voeren. Zo konden de Sovjets nog eens nadenken over hun positie. Op 22 oktober maakte Kennedy de plannen bekend aan het Amerikaanse volk. In een toespraak van 17 minuten vertelde hij wat ze gingen doen en welke gevaren dat met zich meebracht. Het hele volk zat aan de buis gekluisterd.

Posities van Russische kernwapens op Cuba in 1962.

Iedereen wilde weten wat er ging gebeuren. Voor het geval dat het misging of Chroetsjov een tegen aanval in zou zetten werden de Amerikaanse raketten op scherp gezet. Chroetsjov had de toespraak van Kennedy gehoord en was behoorlijk geschrokken. Hij had niet verwacht dat de Verenigde Staten oorlog zou willen voeren om Cuba. Ondertussen waren er nog vrachtschepen van Chroetsjov onderweg naar Cuba, maar er kwamen ook 300 marineschepen van de Verenigde Staten aan om de vrachtschepen die naar Cuba gingen tegen te houden. De Amerikanen hadden afgesproken dat als het nodig was ze mochten schieten. Op 24 oktober schreef Castro een brief naar Chroetsjov waarin hij duidelijk maakte dat als er nucleaire wapens aan te pas zouden komen dat de Verenigde Staten onder geen beding als eerste een raket af mocht schieten. Na aanleiding van deze brief liet Chroetsjov aan Kennedy weten dat hun raketten alleen voor verdedigende doeleinden waren geplaatst in Cuba. De quarantaine van de Verenigde Staten werd op 24 oktober om 10.00 uur van kracht.

De Amerikaanse aanval

De eerste Sovjetschepen naderden de Amerikaanse marineschepen. De Verenigde Staten twijfelden of ze het vuur zouden openen, omdat ze wisten dat Chroetsjov aan de leiders in Moskou het commando had gegeven om zich terug te trekken. Het was de Verenigde Staten niet duidelijk of de kapiteins van de schepen het bericht van terugtrekken al door hadden gekregen. Een ander punt dat de Verenigde Staten aan het twijfelen bracht waren de grote onderzeeërs met nucleaire wapens van de Sovjets. Maar aan alle twijfel kwam al snel een eind. De Sovjetschepen keerden om. Zo was voorlopig een open treffen voorkomen. Omdat de Verenigde Staten toch bang bleef voor de Sovjets moeste de Amerikaanse strijdkrachten over gaan tot DEFCON 2. Dit was de hoogste staat van militaire paraatheid in de Amerikaanse geschiedenis. Het hield in dat de Verenigde Staten elk moment tot de aanval op Cuba over kon gaan. Dat de Amerikanen bezorgt bleven had een goede reden. Iedere dag liet de Verenigde Staten spionagevliegtuigen over Cuba vliegen en op de dag dat DEFCON 2 werd afgeroepen had één van de Amerikaanse piloten gezien hoe een raketlancering werd geoefend. Chroetsjov begon zo langzamer hand toch te twijfelen of dit voor hem en de andere Sovjets nog wel goed zou aflopen. Hij stelde daarom op 26 oktober voor om de nucleaire raketten van Cuba te laten verwijderen als de Verenigde Staten dan zou beloven om geen invasie te plegen.
Op 27 oktober vond een cruciale gebeurtenis plaats. Een Amerikaans spionagevliegtuig werd neergeschoten door een Sovjet. De piloot overleefde het ongeval niet. Ook andere het andere spionagevliegtuig werd beschoten, maar die kon veilig naar de Verenigde Staten terug keren. De leiders van de Sovjets verklaarden tegenover de Amerikanen dat de mensen die geschoten hadden daar geen toestemming voor hadden en dat niet hadden mogen doen. Het gaf ook in Cuba veel onrust dat de manschappen zich niet aan de commando’s hielden. Toen op diezelfde dag ook nog een ander Amerikaans vliegtuig per ongeluk over Russisch grondgebied vloog en werd beschoten, werd iedereen weer serieus. Het was nog niet voorbij.
Na het voorstel van Chroetsjov om de raketten te verwijderen als de Verenigde Staten geen invasie zouden plegen kwam hij met een tweede eis. Hij zou de raketten van Cuba laten verwijderen, maar dan moest de Verenigde Staten hun raketten van Turkije terugtrekken. De Verenigde Staten besloot op het eerste voorstel in te gaan en de tweede eis op zij te leggen. Kennedy liet het via de radio bekend maken zodat de Sovjets het zeker zouden horen. Als de Sovjets hier niet op in zouden gaan had Kennedy ook al plannen gemaakt voor het verwijderen van de Turkse raketten. Deze raketten waren verouderd en zouden toch al verwijderd worden. Op 28 oktober ging Chroetsjov akkoord met het eerste voorstel. Hij maakte het samen met Kennedy via de radio bekend. Na 14 dagen was de crisis voorbij.

Na de crisis

Op 21 november, nadat alle Russische raketten en manschappen weg waren van Cuba, verlaagde de Verenigde Staten de paraatheid van DEFCON 2 naar DEFCON 4. Kennedy en Chroetsjov waren uitgegroeid tot de twee machtigste mannen van de wereld. Na de crisis hadden ze samen een goede relatie. Toch bleven ze beiden niet lang aan de macht. Kennedy werd in november 1963 vermoord en Chroetsjov werd in 1964 door zijn partij afgezet. Castro bleef in Cuba gewoon aan de macht, maar hield grote problemen, omdat de Verenigde Staten weigerde om nog handel te drijven met Cuba. Negen maanden na de crisis kwamen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie tot het besluit dat nucleaire wapens niet meer binnen de atmosfeer getest mochten worden.

Conclusie

De Cubaanse raketten crisis was een onderdeel van de Koude Oorlog. Het was vooral een strijd tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie. Doordat de Sovjet-Unie opereerde vanaf Cuba had de Cubaanse regering met aan de macht Fidel Castro ook wat te zeggen in de strijd. De wereld balanceerde tijdens deze crisis op de rand van de afgrond. Als één van beide partijen wel hun nucleaire wapens had gebruikt, dan was het voor de hele wereld helemaal verkeerd afgelopen. Zo ver is het nooit gekomen, omdat na 14 dagen heftige crisis de beide leiders het met elkaar eens konden worden. Dit heeft een hoop verdere ellende voorkomen.
Het einde van de Cubaanse rakettencrisis betekende niet het einde van Koude Oorlog. Dat eind kwam pas in 1990 toen de Sovjet-Unie uit elkaar viel.

Inleiding: Spanning rond het witte huis

Vraag 4:
In 1914 werd de Oostenrijkse kroonprins door een aanslag van Servische terroristen vermoord. Hij werd samen met zijn vrouw doodgeschoten tijdens een optocht door de stad, waarna er een oorlog uitbrak. In 1930 was de grote beursval van Amerika en ook in de rest van de wereld werkte dat door. Hierdoor werden veel mensen werkloos en in de economie ging het slecht. Dit duurde ongeveer 9 jaar tot de tweede wereld oorlog uitbrak waardoor er veel banen vrij kwamen.
In 1962 werden er op Cuba door de Sovjetunie militaire basissen gebouwd en Amerika voelde zich hierdoor (terecht) bedreigd.
Net als in 1914 en 1930 voelde president John F.Kennedy de bedreiging door of vermoord te worden of dat er een eventuele oorlog zou uitbreken. Hierdoor ging
John F. Kennedy ervan uit dat zijn toehoorders zich daar iets bij konden voorstellen.

Vraag 5:
Wat was de oorzaak van de crisis in 1914?
Waarom liep de crisis van 1962 niet uit de hand?
Hoe waren de relaties tussen de landen tijdens de crisis van 1914 en van 1962?
Wat waren de overeenkomsten tussen de crisissen van 1914 en de crisis van 1962?

Hoofdstuk 1: De crisis van 1914

Vraag 1:
A) Ik zou de 6 studenten en de Servische terroristen de schuld geven van de crisis. Want de moord in Sarajevo leidde in feite tot de crisis. Zonder de aanslag zou er zeer waarschijnlijk geen oorlog zijn geweest. Ondanks dat de relaties tussen de Europese landen in 1914 al zo slecht waren, vind ik toch dat het voornamelijk de schuld is van de studenten en de Servische terroristen.

B) Je kan eigenlijk niet zo iemand de schuld geven van een hele crisis. Want iedereen kijkt daar anders tegen aan en er zijn altijd meerdere oorzaken. Ik denk dat het de schuld van een persoon of een partij nooit kan zijn. Er spelen zoals al gezegd altijd meerdere dingen mee een rol bij een oorlog of crisis.

Vraag 2:
Hinsley dacht dat er sowieso wel een oorlog zou zijn uitgebroken. Dit omdat de relaties in 1914 tussen de Europese landen slecht waren.

Vraag 3:
Ik heb aan afbeelding 5 het meest. Omdat je daar goed kan zien dat de grote leiders van Europa met elkaar in discussie zijn, over datzelfde Europa. De afbeelding geeft in mijn optiek aan dat de leiders het maar moeilijk eens kunnen worden.

Hoofdstuk 2: De crisis van 1962

Vraag 2:
A) In dit geval zou de schuldige Chroesjtsov moeten zijn, want hij was tenslotte de verantwoordelijke die de kernraketten richting Cuba stuurde.
En dus is hij de gene die de onrust veroorzaakt heeft.

B) Je zou inderdaad kunnen zeggen dat de sovjetunie zich hieraan schuldig heeft gemaakt. Maar je kunt het ook van de andere kant bekijken. De Verenigde Staten hebben namelijk ook overal ter wereld militaire basissen staan. Dus je zou ook kunnen zeggen dat de Sovjetunie dan het recht heeft om dit ook te doen zonder dat ze daar iets kwaadaardigs mee bedoelen.

Vraag 3:
Kennedy was een man die iets voorzichtiger was dan de andere. Hierdoor stond hij niet gelijk klaar om de oorlog te beginnen maar in plaats daarvan probeerde hij het juist te voorkomen. Toen geheime agenten steeds vaker berichten ontvingen dat de Sovjetunie bezig was op Cuba lanceerinstallaties voor kernraketten te bouwen,had de president opdracht gegeven meer spionagevluchten boven Cuba uit te voeren om te bewijzen dat de berichten niet klopten. Pas nadat echt duidelijk was dat er kernraketten op Cuba stonden en daar naar toe vervoert werden ondernam hij actie. Hij gaf eerst het bevel aan de Sovjetunie om alle militaire basissen weg te halen op Cuba en er mochten geen schepen in een straal van 300 mijl in de buurt komen van Cuba. Door middel van misschien een beetje blufpoker slaagde hij erin om de Sovjetunie te laten omkeren en er brak geen nieuwe oorlog uit.

Vraag 5A:
- Bij beide crisissen stelde het land dat zich bedreigd voelde een eis aan het land aan de andere kant. (Oostenrijk/Hongarije eiste van Servië dat ze op Servisch grondgebied een onderzoek mochten starten, en Amerika stelde de eis dat Cuba ontruimd werd van allerlei militaire aanvalsmiddelen.)

- Voordat er al iets gebeurd was, was er al spanning tussen beide kemphanen. Want Servië kon sowieso niet opschieten met Oostenrijk en Hongarije. En de VS kon al helemaal niet opschieten met de Sovjetunie. Dit was dus al voordat er ook maar iets gebeurd was.

Vraag 7:
A) Één van de oorzaken van de plaatsing van de raketten op Cuba, was de onzekerheid van de Sovjet-Unie.
Na de tweede wereldoorlog was Europa verdeeld in West en Oost-Europa, het Westen viel onder het bestuur van de Geallieerden,(waaronder de Verenigde Staten) En het Oosten viel onder het bestuur van de Sovjetunie.
Toen de Verenigde Staten ICBM’s ontwikkelden, raketten die gelanceerd zouden worden vanaf de Verenigde Staten, en elk mogelijk doelwit binnen Rusland kon raken, wist Chroetsjov dat er iets moest gebeuren. Aangezien de Sovjet-Unie niet in staat was om op korte termijn zelf ook ICBM’s te ontwikkelen, moest Chroetsjov iets anders verzinnen. Dit werd dus de raketten die hij al had op Cuba plaatsen. Een andere oorzaak en misschien wel de directe aanleiding tot de crisis, was de angst van Cuba voor een invasie door de Verenigde Staten. Sinds Castro in 1959 aan de macht kwam, zijn er verschillende pogingen gedaan om hem te vermoorden, en zijn er plannen geweest voor een invasie op Cuba.
Ik denk dus dat niet alleen de raketten die oorzaak van de (zogenaamde) 3e Wereldoorlog waren. Maar ook de angst voor een mogelijke invasie van de VS hier een (al dan niet grote) rol in heeft gespeeld.

B) Aan de hand van de informatie denk ik dat de redengeving die ik heb opgegeven klopt. Er was niet maar één oorzaak voor de crisis in 1962, Het waren meerdere factoren die een rol hebben gespeeld in de crisis die bijna leidde tot een 3e Wereldoorlog.

C) Ik denk dat de redernering van Hinsley`s klopt want de relaties tussen de landen waren in 1914 al slecht dus er hoefde maar iets te gebeuren of de oorlog zou kunnen uitbreken. Er waren al andere conflicten en Frankrijk zat te wachten om wraak te nemen tegen Duitsland.

Hoofdstuk 3: Bondgenootschappen

Vraag 3A:
Frankrijk en Engeland vonden dat ze ook bij kleine incidenten zoals de moord in Sarajevo hun bondgenoten moesten steunen want ze dachten dat ze alleen op deze manier ook hun steun terug kregen zodra dat echt nodig was in oorlogsperiodes. Ze vonden ook dat ze de steun van Rusland nodig hadden tegen het sterk gegroeide Duitsland.

Vraag 4A:
De oorzaak, want heel europa zag dat Duitsland zich sterk aan het verdedigen was doordat ze veel geld aan de wapenindustrie uitgaven. Hierdoor voelde de andere landen zich min of meer bedreigd en werden bondgenoten, zodat ze er niet alleen voor stonden als Duitsland ergens een inval deed.
.
Vraag 5:
Veiliger: Ik denk dat het Europa veiliger maakte omdat ze eerst echt goed moesten nadenken voordat ze gelijk een oorlog zou beginnen. Dit moesten ze echt goed overwegen want als je één land binnenviel, dan moest je er sterk rekening mee houden dat je dan gelijk meerdere landen, die bondgenoot waren van dat land, op je dak kreeg.

Onveiliger: aan de andere kant is het ook een stuk onveiliger omdat je nu in plaats van 15 kleine machten een paar grote machten had/heeft. Als er dan een oorlog uitbreekt dan moeten ook landen die bondgenoot zijn ,van dat ene land dat in oorlog is, meehelpen aan een oorlog/conflict.
Op die manier kon een klein conflict uitlopen op een grote oorlog, vandaar dat het ook onveiliger zou kunnen zijn.

Maakt niks uit: Het zou niks uitmaken als je denkt dat het veiliger is omdat je samen sterk staat maar aan de andere kant, Als er dan een grote oorlog ontstaat dan is ook echt heel Europa onveilig en zal er op veel verschillende plaatsen in Europa oorlog zijn. Dus het zou ook niks uit kunnen maken.

Eigen mening: Volgens mij is Europa er veiliger door gemaakt. Landen gingen niet meer zo snel over tot actie. Omdat ze wisten dat er veel landen achter dat land staan, waar ik eigenlijk helemaal geen oorlog mee wil hebben. Iedereen zou meer uitkijken met het aanvallen van een land. Omdat dat mogelijk grote gevolgen zou kunnen hebben.

Vraag 8A:
De NAVO en het Warschaupact komen allebei overeen dat zodra een land van de lidstaten van het bondgenootschap word aangevallen, dat dan alle andere bondgenoten zo snel mogelijk hun hulp en assistentie moeten bieden in wat voor een vorm dan ook. Dit is vastgelegd in het artikel 51 van het handvest der verenigden naties.

In tegenstelling tot 1914 was dit nog niet vastgelegd in een verdrag dat door elke lidstaat werd ondertekend. In die tijd koos je gewoon een kant en zodra je je als land zijnde bedreigd voelde dan kon je jezelf aansluiten bij een kant en moest je hulp bieden aan het land waaraan je jezelf als land aansluit.
Het verschil is dus dat het verdrag dat getekend werd, waarbij je als lidstaat verplicht was om assistentie te verlenen aan het land waar dit nodig was.

Vraag 9A:
Fidel Castro sloot een bondgenootschap met de Sovjetunie omdat de VS Cuba niet wilde helpen (zoals de boycot op Cubaanse suiker), terwijl zij dat hard nodig hadden gezien de stand van zaken op economisch gebied.
De VS blokkeerde Cuba alleen maar in plaats van hulp te bieden. Dit is de reden waarom Cuba naar Sovjetunie ging.
De Sovjetunie gaf Cuba wat zij nodig had en wat Amerika hen niet wilde geven zoals olie en de mogelijkheid om hun suiker te verkopen wat voor Cuba één van de grote kost winners was.

Vraag 10:
Simpel: De Europese landen hadden geen kernwapens en de Sovjetunie en de VS hadden die wel, dus toen de Sovjetunie zich tegen de VS en hun bondgenoten keerden gaf dat angst voor de Europeanen omdat zij geen afweer daartegen hadden.
Amerika had dat wel, dus zodra de Sovjetunie Europa binnen zou vallen dan zou de VS (zoals dit geregeld was in het artikel van het handvest bondgenootschap) hulp moeten bieden en dus eventueel kunnen dreigen met hun kernwapens. Dit gaf natuurlijk een afschrikking effect want de sovjet en hun aanhang hadden nucleaire wapens, maar nu had dus ook de NAVO nucleaire wapens in handen. Dit hield het een beetje in balans.

Hoofdstuk 5: Mentaliteit

Vraag 1:
A t/m G, omdat bij elk van deze informatie stukjes wordt gesproken over voornamelijk het Duitse leger dat zeer extreem om gaat met de voor bereiding van een oorlog. Ze willen zelfs de oorlog starten door middel van een sterke eerste klap uit te delen.

Vraag: 5B:
De oorlog tegen Frankrijk heeft wel wat gevolgen gehad. Omdat Frankrijk verloor moesten ze namelijk de oorlogskosten van Duitsland betalen. Ook werden er twee gebieden van Frankrijk door de Duitsers ingenomen, namelijk: Elzas en Lotharingen. Dat waren gebieden die grondstoffen bevatte, zoals steenkool. Deze verloren oorlog door Frankrijk is dus een oorzaak geweest voor de eerste wereldoorlog. Er was daardoor een vijandigheid tussen Frankrijk en Duitsland ontstaan.

Vraag 7:
Het communistische imperialisme heeft ook iets met het geloof te maken in tegenstelling tot het kapitalistische imperialisme…

Vraag 10:
1: Ideologische tegenstellingen: Waarschijnlijker; als je tegenstellingen hebt en je komt er niet uit. Dit zou dan kunnen leiden tot een oorlog.

2: Oorlogsplannen: Waarschijnlijker; Als een land plannen heeft voor de oorlog, en dit ook helemaal heeft uitgewerkt dan is het waarschijnlijk dat er oorlog uitbreekt.

3: Nucleaire strategie: Waarschijnlijker; de landen waren er heel erg mee bezig, elk land moest goed genoeg bewapend zijn. Het zou dus kunnen dat er oorlog uit brak.

4:Het beeld van de oorlog bij de bevolking: Onwaarschijnlijk; de bevolking vond het veel te gevaarlijk en was bang voor de oorlog die er zou kunnen komen.

5:De invloed van boeken en films: Onwaarschijnlijk; Dit omdat de boeken en de films allemaal lieten ziet hoe gevaarlijk een oorlog was en dat geen van de landen er rendement uit zou halen. Al had je gewonnen dan had je tegelijkertijd ook min of meer verloren.

Vraag 12:
A) Het vliegtuig dat de boodschap om te stoppen niet ontvangt en daardoor toch zijn bommen op de Sovjetunie werpt.

B) Maak geen overhaaste beslissingen want die pakken altijd negatief uit.

C) Dit is natuurlijk het perfecte beeld van de ondergang van de mens, en wie wil dat nou.. Niemand lijkt me. Dus is het beter om niet zulke bommen te hebben want er gaat een keer iemand aan de macht komen die ze afwerpt en dan is het gedaan met de vrolijkheid van de mensheid. En misschien wel de hele mensheid…

Hoofdstuk 6: De rol van de personen

Vraag 1:
Franz Jozef: keizer van Oostenrijk en tevens koning van Hongarije. Hij heeft de oorlog bevorderd omdat hij de Tsjechische, Servische en Slowaakse mensen zag als onderdanen. Zij waren ontevreden en het rijk verzwakte daardoor. Het zorgde tevens voor toenemende ergernissen tussen hen en de Sovjetunie. Waarna zijn broer werd vermoord en alles in stroomversnelling raakte, en de 2 landen tegenover kwamen te staan. Dit leidde tot een oorlog.

Grey Edward: Hij probeerde problemen op te lossen en conflicten te ontlopen, hij heeft niets gedaan om de oorlog aan te wakkeren.

Nicolaas 2: Eigenlijk is hij een persoon die van oorlog en kwaad houdt. Ik denk dat hij als dekmantel de vrede en internationale samenwerking gebruikte want uiteindelijk kwam het bij hem toch op oorlog neer. Hij deed niks om het op te lossen maar probeerde het alleen maar beter voor zijn eigen land te maken door een oorlog proberen te winnen.

Poincaré Raymond: Ik denk dat hij de oorlog heeft bevorderd. Hij werkte hard aan de eenheid in een strijd tegen Duitsland. Hij benoemde zelfs zijn vijand als minister-president omdat deze,net als Poincare zelf,zich heftig verzette tegen een mogelijke vrede door onderhandelingen.

Wilhelm 2: Hij heeft de oorlog wat verder geholpen. Door middel van een wapenwedloop en de bouw van een oorlogsvloot. De Duitse koloniale politiek verergerde onder zijn impulsieve leiding in ernstige mate de internationale wrijvingen. Dit liep uit tot de eerste wereldoorlog.

Vraag 2:
Chroesjtsjov: Ik denk dat hij de kans op de oorlog heeft vergroot. Hij was namelijk in eerste instantie wel de persoon die het plan heeft verzonnen, en die de plaatsing van de raketten had bedacht.
Toen Kennedy hem blokkeerde liet hij alsnog een aantal van zijn boten doorvaren.

Castro:
Castro heeft er niets mee te maken naar mijn mening want hij was de persoon die de dupe was van Amerika omdat ze hem niet wilden helpen. Daarom koos hij een andere bondgenoot en die bondgenoot was de Sovjetunie. Zij probeerde op hun beurt Cuba te gebruiken om zo de VS te kunnen aanvallen.

Kennedy:
Kennedy deed er alles aan om de oorlog niet te beginnen. Het liefst wilde hij geen oorlog voeren. Ik vind dat hij er alles aan gedaan om een oorlog te voorkomen.

Vraag 3:
In 1914 waren het andere personen met andere ideologieën.
Doordat de contacten zo slecht waren en de leiders totaal niet met elkaar konden opschieten werd het uiteindelijk een oorlog.
In 1962 was het anders. De leiders kenden elkaar wel een beetje. Ze wisten waar ze toe in staat waren en dus ook waar ze niet toe in staat waren.
In die tijd hebben de leiders gewoon de goede beslissingen genomen en daardoor is het niet uit de hand gelopen.

Vraag 4b:
De uitspraken vind ik redelijk betrouwbaar, ook omdat het van meerdere kanten is belicht komt het betrouwbaar over.
Ze zijn allemaal niet afhankelijk en daardoor wordt de betrouwbaarheid gewoon groter.

Vraag 1:
Wat was de oorzaak van de oorlog tussen Oostenrijk-Hongarije en Servië in 1914? (2 punten)

Vraag 2:
Geef door middel van een schema met 2 kolommen weer welke landen bij de communistische en de kapitalistische bongenootschap zat?
(Minimaal 4 landen) (3 punten)

Vraag 3:
Wie waren de 3 belangrijkste leiders uit de crisisperiode rond 1962?
(2 punten)

Vraag 4:
Wat wordt met deze spotprent bedoeld?