Zorg en werk

2.2 Zorg en werk De tweede stelling luidt: Werkgevers zullen er nooit baat bij hebben dat hun medewerkers arbeid en zorg combineren. Een aantal drempels en kansen die op deze stelling betrekking hebben zijn al in de discussie over de eerste stelling naar voren gekomen. Een aantal keren wordt opgemerkt dat werkgevers geen belang hebben bij de combinatie van werk en zorg omdat dit allerlei veranderingen met zich meebrengt en afwijkt van het traditionele patroon van voltijd beschikbare medewerkers. Individuele werkgevers hebben ook weinig belang bij verandering van de huidige situatie. Als werkgevers het konden kiezen zou zorg niet bestaan; een werknemer die beide taken combineert is een werknemer die meestal niet flexibel is. Die kan het zich niet eens permitteren om workaholic te worden, die moet op tijd naar huis. Hij/zij heeft oog voor meer dan alleen werk, zulke mensen zijn eigenlijk lastig voor een baas. Zolang werkgevers kunnen kiezen tussen 100% beschikbare werknemers en werknemers die het werk met zorg moeten combineren, zullen zij geen baat hebben bij de combinatie van arbeid en zorg.Met name voor werkgevers in het midden- en kleinbedrijf is het organisatorisch en economisch moeilijk om mensen in dienst te hebben die werk en zorg combineren. In sommige gevallen wordt deeltijdwerk gewoonweg niet toegestaan of onmogelijk gemaakt. Voor bedrijven is het ook vaak moeilijk om in te delen, bijvoorbeeld als je er eigenlijk 3 volle banen waren en er willen er 5 deeltijd werken. Dan zit je nog met die laatste baan, en daar moet je ook maar iemand geschikts voor kunnen vinden. Het past soms gewoon niet in het rooster. Bij mannen word vaak verwacht dat ze gewoon fulltime werken. Hiermee wordt ook aangegeven dat de druk om voltijd te werken voor mannen misschien nog wel groter is dan voor vrouwen. Als een extra belemmerende factor wordt de afhankelijkheid van de werkgever gezien. De mate waarin men afhankelijk is van een werkgever bepaalt immers de onderhandelingspositie die men heeft. Wat dat betreft is het voor medewerkers die moeilijk vervangbaar zijn gemakkelijker om deze combinatie te realiseren. Het toestaan of ondersteunen van de combinatie van arbeid en zorg kan een stimulans zijn voor medewerkers om zich meer betrokken te voelen bij de organisatie. Het niet toestaan of ondersteunen kan daarentegen leiden tot demotivatie. Door de bezorgdheid van de werknemer kan zijn productie teruglopen of het plezier in zijn baan. Met een regeling voor combinaties van zorg en arbeid, "koopt" de werkgever als het ware loyaliteit van zijn werknemer."

2.3. Verandering in man-vrouw rollen Misschien moeten vrouwen wel meer veranderen dan mannen wil de herverdeling van (on)betaalde arbeid een kans krijgen. Vrouwen vinden het over het algemeen erg moeilijk om over te stappen naar het werk, want dat is een van de belangrijkste taken. Deze verantwoordelijkheid zijn ze niet gewend. Ze hebben dit waarschijnlijk thuis niet zo meegemaakt en vallen ze uit het normale patroon. Er is ook uitgewezen dat mannen de huishoudelijke klusjes over het algemeen minder goed doen, en ze doen alles op een andere manier. Vrouwen kunnen dit niet hebben. Mannen zijn eigenlijk van dezelfde mening als vrouwen. Ze vallen uit het normale patroon, ze voelen zich minder belangrijk en vinden zichzelf een mietje. Maar vrouwen moeten alles veranderen, willen ze voor een carrière kiezen. Een carrière kun je alleen opbouwen als je fulltime werkt. Mannen daarentegen zijn al wel wat gewend van huishouding enz. Ze hebben weleens gekookt enz. Het is ook minder zwaar om in het huishouden te zitten, er is genoeg afwisseling. De vrouw moet eraan wennen dat ze dag in dag uit moet werken. Ook is het veel moeilijker om van wat minder verantwoordelijkheid, naar meer verantwoordelijkheid over te stappen, dan andersom. De wisseling van de rol van ouders is gewoon moeilijk.

Dit wil je ook lezen:

Online oplichting

2.4. Samen opvoeden Uit onderzoek wordt terecht de conclusie getrokken dat moderne vaders betere opvoeders zijn dan moderne moeders. Deze vierde stelling gaat over de rolverdeling van mannen en vrouwen in de opvoeding. In een rolverdeling waar beide partners arbeid en zorg combineren, is te verwachten dat ze ook samen de opvoeding verzorgen. Mannen willen wel leuke dingen met de kinderen doen, maar het gebeurt nog te weinig dat mannen actief de opvoeding en daarbij horende verzorging ter hand nemen. De vader word vaak door de kinderen gezien als de grote vriendelijke reus,de lolvader, want als hij thuis is is hij lief voor je, en soms krijg je nog cadeautjes ook. Terwijl moeders vaak strenger moeten zijn, anders leert het kind geen manieren. Maar dit ligt dus alleen maar aan de rol die hij speelt. Als de vader in de opvoeding zou zitten, was hij de boeman geweest. Veel mannen hebben in hun eigen jeugd nauwelijks de vaardigheden en verantwoordelijkheden meegekregen van opvoeden en zorgen voor anderen. Voor vrouwen is opvoeden en zorgen haast een morele verantwoordelijkheid. Mannen moeten zich die verantwoordelijkheid en vaardigheden zelf aanleren. Daarvoor moeten automatismen worden doorbroken. Je kunt natuurlijk ook je kinderen samen opvoeden. Uit een onderzoek is gebleken dat de jonge gezinnen van nu dat steeds meer doen. Samen opvoeden betekent ook onderling afspraken, waarbij mannen een deel van zorg en huishouden voor hun rekening nemen en vrouwen de al te strikte verantwoordelijkheidsgevoelens wat opzij zetten. De oude vanzelfsprekendheden worden zo doorbroken en moderne ouders kunnen zo andere voorbeelden en misschien nieuwe vanzelfsprekendheden aan hun kinderen meegeven. Samen opvoeden betekent ook onderling afspraken, waarbij mannen een deel van zorg en huishouden voor hun rekening nemen en vrouwen de al te strikte verantwoordelijkheidsgevoelens wat opzij zetten. De oude vanzelfsprekendheden worden zo doorbroken en moderne ouders kunnen zo andere voorbeelden en misschien nieuwe vanzelfsprekendheden aan hun kinderen meegeven.

3. CONCLUSIES Hieronder staan in het kort een aantal conclusies weergegeven. Arbeid en zorg in de samenleving We zijn erachter gekomen dat het in Nederland in principe wel mogelijk is om een vrije keuze te maken voor de combinatie van arbeid en zorg, maar dat er wel omstandigheden zijn die deze keuze in de weg staan. Dit zijn omstandigheden als onvoldoende inkomen, verlies aan carrièremogelijkheden, een drukker bestaan, te weinig passende voorzieningen en regelingen, met name betaalbare en flexibele kinderopvang. Daarnaast zijn er culturele drempels zoals heersende traditionele opvattingen over werk en zorg. Dat (een goed geregelde) zorg de voorwaarde is voor werk wordt in onze samenleving nauwelijks onderkend.

3. CONCLUSIES Hieronder staan in het kort een aantal conclusies weergegeven. Arbeid en zorg in de samenleving We zijn erachter gekomen dat het in Nederland in principe wel mogelijk is om een vrije keuze te maken voor de combinatie van arbeid en zorg, maar dat er wel omstandigheden zijn die deze keuze in de weg staan. Dit zijn omstandigheden als onvoldoende inkomen, verlies aan carrièremogelijkheden, een drukker bestaan, te weinig passende voorzieningen en regelingen, met name betaalbare en flexibele kinderopvang. Daarnaast zijn er culturele drempels zoals heersende traditionele opvattingen over werk en zorg. Dat (een goed geregelde) zorg de voorwaarde is voor werk wordt in onze samenleving nauwelijks onderkend.

Zorg en werk De voornaamste drempel vanuit werkgevers is misschien wel dat ze nog niet zo het belang inzien van de combinatie van arbeid en zorg voor hun bedrijfsvoering. Daarom zullen ze de organisatorische veranderingen en kosten die deze combinatie met zich meebrengt eerder als lastig ervaren. Werken in deeltijd wordt eerder tegengewerkt dan gestimuleerd. De voordelen van de combinatie voor het bedrijf worden niet onderkend. Dit zijn voordelen zoals minder uitstroom van medewerkers met zorgverplichtingen en daarmee enorme besparingen in opleidingskosten; wederzijdse flexibiliteit van werknemer en -gever; competenties die medewerkers zich in de zorg eigen maken en vooral een hogere motivatie (en het voorkomen van demotivatie) bij medewerkers.

Verandering in man-vrouw rollen De meeste bijdragen gaan over de moeite die het mannen en vrouwen kost om de traditionele rolverdeling los te laten. Vrouwen vinden het moeilijk om (hun verantwoordelijkheid voor) zorg en huishouden los te laten en mannen om zich dat eigen te maken. Die verantwoordelijkheid is een serieus discussiepunt tussen werkende partners. Mannen lijken meer dan vrouwen moeite te hebben met het combineren van werk en zorg, deels omdat ze moeite hebben om hun werk los te laten. Belangrijk is dat mannen uit zichzelf een positieve keuze maken voor die combinatie.

Samen opvoeden We zijn er ongeveer uitgekomen. We denken dat de rolverdeling in het opvoeden van kinderen lijkt te verschuiven, maar vrouwen blijven de hoofdopvoeder en mannen doen meer leuke dingen met de kinderen. De term 'lolvader' heeft hierop betrekking. Ook in het opvoeden lijken mannen en vrouwen moeite te hebben om de traditionele rolverdeling los te laten. Dat mannen de opvoeding niet zo vanzelfsprekend op zich nemen komt deels doordat ze in hun jeugd nauwelijks de vaardigheden en verantwoordelijkheden daarvoor hebben meegekregen. Voor vrouwen is opvoeden haast een morele verantwoordelijkheid. Toch kunnen vaders en moeders elkaar goed aanvullen, met elk een eigen inbreng, wat de opvoeding gevarieerder en misschien wel completer maakt.

BRONNEN - Tijdsbestedingsonderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau - Internet: www.arbeid.net
Ook andere bronnen vanuit het internet zijn gebruikt.