Wie was Kaspar Hauser

1. Wie was Kaspar Hauser? Het verhaal van Kaspar Hauser kent vele varianten , waarbij bij de meeste om de kern is gefantaseerd. Zeker staat vast dat alles plaatsvond bij het plaatsje Neurenberg in Duitsland.(zie plaatje ) Kaspar werd dus gevonden op maandag 26 mei , 1828 in Neurenberg. Ondanks dat het maandag was waren er niet veel mensen in het centrum omdat het vakantietijd was. George Weichmann , een plaatselijke schoenmaker , ontdekte de jongen. Het viel hem op dat de jongen armoedige gekleed was en op een vreemde manier liep - met z'n benen recht en stijf - George probeerde te praten met de jongen , maar het enige wat Kaspar zei was : "Weet ik niet." Het verbaasde hem dat de jongen's voeten bloeden. Nadat George z'n voeten bekeken had zag hij dat de voeten vol met blaren zaten , alsof Kaspar nog nooit had gelopen. Verder was Kaspar erg bleek , alsof hij nooit in zonlicht kwam. Kaspar gaf twee brieven aan George. Ze waren geadresseerd aan het 4e eskadron van Het 6e cavalerie regime. George bracht de jongen onmiddellijk naar het politiestation, Waar kapitein Wessenig de jongen in een cel plaatste voor verder onderzoek. Ze bekeken eerste de handelingen van de jongen en ze dachten dat hij geestelijk gestoord was. Kaspar pakte in een vlam van een kaars alsof hij niet wist dat dat pijn zou doen. Hij was bang van een lange , staande klok die in de hoek stond. Hij at alleen een beetje brood en water , al het andere voedsel kwam eruit. Verder zij hij heel de tijd : " Ik wil een ruiter worden , net als m'n vader ." De twee brieven die hij bij had werden onderzocht en de volgende boodschap stond in de 1e brief.
Geachte Kapitein , Ik zend U een jongen die wenst de koning te dienen in het leger. Hij werd bij me gebracht op 10 Juli 1812. Ik ben maar een arme handarbeider , die z'n eigen kinderen op moet voeden. Zijn moeder vroeg me om de jongen op te voeden , vanaf toen heb ik hem nooit buiten het huis laten gaan. De 2e brief , die net als de eerste ongetekend was bevatte de volgende boodschap: Dit kind is gedoopt , zijn naam is Kasper. U moet hem zelf een 2e naam geven. Zijn vader was een cavalerie soldaat. Wanneer hij 17 is neem hem naar het 6e cavalerie in Neurenberg;Zijn vader behoorde daartoe. Hij is geboren op 30 april 1812. Ik ben een arm meisje; Ik kan niet voor hem zorgen. Zijn vader is dood. De inhoud van de twee brieven lijken kenbaar te maken dat de 1e brief door zijn huidige verzorger was geschreven en de 2e door de jongen's ouders. Merkwaardig genoeg bleek dat na het analyseren van het handschrift , dat de 2 brieven door dezelfde persoon geschreven waren. Verrassend genoeg kon Kaspar '2 woorden' schrijven - Kaspar Hauser -. Dit was alles wat ze van z'n afkomst wisten. Kaspar was enkele dagen vastgehouden in een cel , met een raam waar het publiek constant door stond te staren. Kaspar scheen te vergeten dat hij constant bekeken werd. ( dit doet me denken aan de mensen van Big - Brother ) Een van de omstanders gooide een speelgoed paard naar Kaspar door het raam. Kaspar zei gelijk: "paard , " eigenlijk begon hij elk dier paard te noemen. Kaspar speelde met het paard alsof hij er geen benul van had dat het een levenloos voorwerp was. Hij knuffelde het speelgoed en voedde hem bij iedere maaltijd. Kaspar had bijzondere zintuiglijke vaardigheden , op de rand van uitzonderlijk. De geur van koffie en bier die in de kamer gebracht werden maakte hem direct ziek. De geur van wijn maakte hem dronken. Hij kon perfect in het donker zien , wat hij later demonstreerde als volwassene ( toen hij een beetje geleerd had te spreken en te schrijven) door in het donker passages uit de bijbel op te lezen. Ook z'n gehoor was perfect , een fluistering aan de overkant van de kamer zou gelijk z'n aandacht trekken. Hij kon zich oriënteren waar hij zat door simpelweg z'n hand boven een magneet te houden. Hij kon ook verschillende metalen te herkennen door z'n hand erboven te houden , ook als ze onder een kleed lagen. Iemand uit Feuerbach beschreef hem 1832 als: Bij zijn zicht , bestond er , met respect voor hem , geen schemering , geen nacht , geen donkerheid's nachts ging hij overal met het grootste vertrouwen. Hij weigerde altijd licht als het op een donkere plek hem aangeboden werd. Hij keek vaak met verbazing of lachte naar mensen die op donkere plekken zachtjes zoekend hun weg zochten of houvast zochten naar aanliggende voorwerpen. In de schemering zag hij zelfs beter dan in het daglicht. Na een paar maanden werd het duidelijk dat Kaspar niet achterlijk was. In tegendeel! Hij bereikte snel de normale intelligentie. Zijn spraak ging steeds sneller vooruit. Sommigen dachten dat hij geen nieuwe woorden en zinnen leerde , maar woorden begon te herinneren die hij lang vergeten was ( rond de leeftijd van 3) Hij leerde de schaar te gebruiken en kreeg het schrijven onder de knie. Zijn gedrag veranderde van ruw tot meer beschaafd. Zijn onhandigheid vaagde weg en veranderde in eigenzinnige vaardigheden. Sommigen beweerden dat zijn gelaatstrekken meer verfijnd werden. De geruchten gingen dat hij een zeer grote gelijkenis was met groothertog Karel van Baden. Met de tijd dat Kaspar's spreekvaardigheid verbeterde , begon hij z'n levensverhaal opnieuw te vertellen. Kaspar beweerde dat zijn huis een klein gebied was met een dak dat zo laag was dat hij niet op kon staan. Er waren geen ramen voor hem om door te kijken ( of als ze er waren dan waren ze goed bedekt met planken.) De vloer was vuil en het enige object in de kamer was een strooibaal waar hij op sliep. Hij verklaarde dat hij geen enkel kontact met andere mensen had. Als hij 's ochtends wakker werd stond er brood en water op de vloer ( iets wat hij heel normaal vond)  Hij verklaarde dat het water eens in de zoveel tijd raar ( een beetje bitter ) smaakte en dat hij dan in een diepe slaap viel en dat hij als hij weer wakker werd ontdekte dat zijn haar , nagels en kleren waren veranderd. Kaspar informeerde iedereen dat een man op een dag de kamer binnenkwam en hem leerde een paar woorden te zeggen  zoals: 'Ik weet niet' en 'soldaat.' Hij werd geleerd om z'n naam te schrijven. Op een ochtend leidde dezelfde man hem op een paard naar de poorten van Neurenberg. De meeste dachten dat Kaspar een engel was. Andere vonden dat er een mysterieuze kwaadheid rond de jongen hing. De gemeente van Neurenberg nam zorg voor Kaspar en verschafte voor z'n welgesteldheid met de belastinggelden. ( iets waar veel mensen verontwaardigd over waren) Een beloning werd verschaft voor iedereen die informatie kon verschaffen over Kaspar's identiteit.  Een zoektocht werd gestart om op zoek te gaan naar de 'gevangenis' waar Kaspar had geleefd. Sinds Kaspar had verteld dat hij in 1 dag per paard naar Neurenberg werd geleid , had men de gedachte dat de 'gevangenis ' dicht in de buurt was - Kaspar's 'huis' was nooit gevonden. Snel werd een wetenschapper , George Friedrich Daumer z'n aangewezen bewaker. Daumer gebruikte de gelegenheid om veel tests op Kaspar uit te voeren. ( Daumer was degene die Kaspar's vaardigheden met de magneet en metaal ontdekte.) Het was bekend dat Kaspar genoot van de tijd die hij met George in Neurenberg door bracht , maar snel zouden de dingen een tragische wending nemen Geruchten kwamen aan de oppervlakte dat Kaspar , ten gevolge van z'n exacte gelijkenis met Karel van Baden van blauw bloed was. ( van adel ) Sommige verklaarden dat Kaspar de troonopvolger was en weggehouden was van dit doel voor een onbekende reden. Feiten die dit bevestigden waren vreemde incidenten die gebeurden rond de tijd van Kaspar's geboorte - het koningshuis had 2 kinderen verloren bij of na de geboorte. Wat als een dood kind was verplaatst met het koning's kind en Kaspar was gehouden in een 'kooi' om hem te verhinderen alsnog z'n lot te bereiken? Anselm Ritter von Feuerback , een lokale advocaat en rechter die veel kontakt had met Kaspar  en van tijd tot tijd als Kaspar's leermeester diende , bouwde op deze geruchten , wat snel leidde met dreigingen van processen van het koningshuis. De mensen waren overtuigd dat zijn beweringen waar waren toen hij een voortijdige dood stierf , enkele dagen nadat hij openbaar had gemaakt dat hij bewijs had( in de vorm van officiële documenten )  dat Kaspar een afstammeling was van het koningshuis. De niet nader genoemde documenten kwamen nooit boven water. Intussen leefde Kaspar door met George Daumer in Neurenberg. Op 17 oktober 1829 , 17 maanden nadat Kaspar was ontdekt , werd Kaspar gevonden in de kelder van Daumer's met z'n shirt verscheurd en een gapende hoofdwond. Kaspar gaf aan dat hij was aangevallen door een gemaskerde man die een knuppel of mes had. De nationale beroemdheid moest beschermd worden. 2 politiemannen  werden aangesteld om full-time over Kaspar te waken en z'n veiligheid te garanderen. De meeste vonden de bescherming gerechtvaardigd , maar anderen waren overtuigd dat de vreemde Kaspar zichzelf had verwond , mogelijk om meer publiekelijke sympathie te krijgen. Het was rond de tijd dat een welgestelde edelman, genaamd Lord Stanhope interesse begon te krijgen in Kaspar. Het is belangrijk te weten dat Lord Stanhope waarschijnlijk banden had met Karel van Baden en diens vrouw. ( Kaspar's vermoedelijke ouders ) Kaspar en Stanhope konden het prima vinden voor een tijdje en Stanhope nam  de voogdij voor Kaspar over voor een tijd. Toen kwam er een ommekeer in de relatie tussen de twee. Stanhope werd moe van Kaspar en werd egoïstisch en extreem arrogant. Stanhope nam Kaspar naar een van z'n vrienden , een zekere Dr.Meyer die leefde in een nabijgelegen plaatsje , genaamd Ansbach. Meyer gaf Kaspar les tegen z'n zin , die nog steeds werd bewaakt door een politieman genaamd kapitein Hickell . De geruchten gingen ook dat Kaspar een extreme hekel had aan Ansbach , een klein gat in tegenstelling tot de metropolis van Neurenberg. Op 14 december 1833, minder dan 2 weken voor Kerstmis , strompelde Kasper, overvloedig bloeiend in de woonkamer van Dr.Meyer. "man stak .. mes hofgarten gaf beurs ga snel kijken"Kaspar was gestoken aan z'n recherzijde , een wond die z'n long en z'n lever verwonde. Kaspar verteld het verhaal na van een boodschapper die Kaspar opriep om naar het Hofgarten park te komen om een vreemdeling te ontmoeten met welkom nieuws ( zonder z'n bewaker?) Kaspar beschreef een lange man met een snor die een zwarte overjas droeg. De man vroeg of de jongen Kaspar Hauser was , wat hij bevestigde met een knikje. De man stak Kaspar terwijl hij hem een kleine zijden beurs overhandigde. Ambtenaren haastten zich naar de plek en ontdekte dat de beurs een briefje bevatte , geschreven in spiegelbeeld om de schrijver's identiteit te verbergen. Dit stond er op: Hauser kan vertellen hoe ik eruit zie , vanwaar ik kwam , en wie ik ben. Om hem van die taak te besparen zal ik het jullie zelf vertellen. Ik ben van bij de Beierse grens bij de rivier Mijn naam is M.L.O. Kaspar's bewaker kapitein Hickell zei dat er maar 1 paar voetstappen in de sneeuw stond op de plek van het incident. Hij verklaarde dat Kaspar zelf dit incident had veroorzaakt. Als het zo zou zijn , bewees het een fatale vergissing te zijn. Kaspar stierf drie dagen later op de leeftijd van 21. Het laatste wat hij zij was: "Ik deed het zelf niet" Voor een rare reden werd Kaspar's dood niet helemaal onderzocht. De misdaad is nog steeds een raadsel. Vele dachten dat Kaspar , die bekend stond niet altijd de waarheid te spreken , zelf deze daad pleegde en z'n vorige aanval bij Dr.Meyer's huis. Het was opmerkelijk dat de eerste aanval was na z'n gefaalde biografie en de tweede nadat z'n populariteit afnam. Kaspar Hauser die toentertijd bekend stond als het kind van Europa , omdat hij  heel Europa bezighield , had de aarde op dezelfde manier verlaten als hij ter wereld was gekomen.