Groene energie

Inhoudsopgave Inleiding
1.Groene energie 2.Energiebronnen 3.Stromingsbronnen 4.Bio-energie ? 5.Energie uit omgevings en aardwarmte
6.De distributie van groene energie 7.De kosten en het overstappen 8.De statistische gegevens van groene energie
Samenvatting/Evaluatie
Bronnenlijst Logboek Inleiding Wij doen onze praktische opdracht over groene-energie. Het leek ons een leuk onderwerp, en het is ook vrij actueel. Steeds meer mensen stappen immers over op groene energie. We hebben ons praktische opdracht aan de hand van de volgende deelvragen gemaakt: 1 Wat is en waarom gebruiken we groene energie en duurzame energie? 2. Welke soorten energiebronnen zijn er? 3. Welke soorten stromingsbronnen zijn er? 4. Wat is bio-energie? 5. Wat is energie uit omgevings en aardwarmte? 6. Hoe wordt groene energie gedistribueerd? 7. Wat kost groene energie en hoe stap je over op groene energie? 8. Wat zijn de statistische gegevens van groene energie? 1 Wat is en waarom gebruiken we groene energie en duurzame energie? Groene energie is elektriciteit opgewekt met behulp van duurzame energiebronnen (bv Zon, water). Deze bronnen raken niet uitgeput en er treden geen schadelijke effecten op voor het milieu. Dit in tegenstelling tot de opwekking van elektriciteit, kracht en warmte uit fossiele brandstoffen (steen-kool, aardgas en olie). Want deze opwekking brengt blijvende schade toe aan ons leefmilieu. Bij de verbranding van deze brandstoffen komen schadelijke gassen vrij. Eén daarvan is het broeikasgas CO2 dat bij doorgroeiende uitstoot zelfs tot een verandering van ons klimaat kan leiden. Vrijkomende stikstofoxiden en zwaveloxiden veroorzaken zure regen. Daarnaast zullen de brandstofvoorraden op lange termijn opraken. Een uitzondering hierop vormt de energie uit afval en biomassa. Dit zijn namelijk wel duurzame energiebronnen maar bij de thermische verwerking hiervan (bijv. bij verbranding) komen wel schadelijke gassen vrij, echter in dezelfde orde van grootte als in andere levenscycli.
2. Welke soorten energiebronnen zijn er? Er zijn zeer veel verschillende soorten van duurzame energie. De drie belangrijkste processen die zorgen voor allerlei duurzame bronnen op aarde zijn: · Zwaartekracht · Kernfusie in de zon · Radioactief verval in de aardkern
De verschillende soorten zijn hieronder schematisch weergegeven: Stromingsbronnen · Waterkracht · Windenergie · Zon-PV (elektriciteit uit zonlicht) · Zon-thermisch (warmte uit zonlicht, zoals zonneboilers) Omgevings- en aardwarmte · Warmtepompen (temperatuur van omgevingswarmte ‘oppompen’) · Energie-opslag (seizoenopslag warm en koud water in de bodem) · Geothermie (aardwarmte) Energie uit afval en biomassa (bio-energie) Op deze soorten gaan we in de komende vragen nog verder in. 3. Welke soorten stromingsbronnen zijn er? Energie uit wind, water en zon zijn voorbeelden van duurzame energie. Deze bronnen worden stromingsbronnen genoemd. Windenergie · Wind als energiebron · Hoe werkt een windturbine · Waarom windenergie · Nadelen van windenergie
Wind als energiebron
Elektriciteit die verkregen wordt uit de stromingen van lucht met behulp van een windturbine. Nederland ligt wat wind betreft vrij gunstig. Windrijke depressies ontstaan boven de Atlantische oceaan en de Noordzee en trekken via een zuidwestelijke stroming regelmatig over ons land. Bovendien zijn met name de kustprovincies erg vlak en open. Het ontstaan van de wind gaat als volgt: De zon verwarmt de lucht op aarde. Warme lucht is lichter dan koude lucht. Omdat de aarde ongelijkmatig wordt verwarmd, ontstaan er dichtheids- of drukverschillen. Drukverschillen veroorzaken samen met de draaiing van de aarde een grillige stroming van de lucht: wind. Hoe werkt een windturbine
Het belangrijkste onderdeel van een windturbine is het rotorblad; door de uitgekiende vorm van het blad wordt de energie van de langsstromende lucht omgezet in een draaiende beweging. De rotorbladen zitten vast aan de hoofdas of naaf, waarvan de draaiende beweging wordt versneld in een tandwielkast. De sneldraaiende, uitgaande as van de tandwielkast drijft op zijn beurt een generator aan die elektriciteit opwekt -vergelijkbaar met de werking van een fietsdynamo. Assen, tandwielkast en generator zijn ondergebracht in de gondel bovenop de mast. De windvaan op de gondel meet de windrichting. Zodra de windrichting verandert, zorgt een kruimotor ervoor dat de gondel weer recht op de wind wordt gericht. Grootte
De energie-opbrengst neemt toe naarmate de rotordiameter toeneemt. Ook neemt de opbrengst toe naarmate de hoogte van de turbine toeneemt. "Hoge bomen vangen veel wind", luidt het gezegde en dat geldt ook voor windturbines. De grootte van een windturbine kan met behulp van verschillende kenmerkende afmetingen worden aangeduid. De rotordiameter is de middellijn van de cirkel die de uiteinden van de rotorbladen beschrijven. De ashoogte geeft de hoogte aan van de hoofdas ten opzichte van de grond. Ook het elektrisch generatorvermogen van de turbine wordt gebruikt om de grootte van de windturbine aan te duiden. Feit is dat windturbines steeds groter worden. In 1988 was het vermogen van de gemiddelde windturbine nog zo'n 100 kilowatt met een rotordiameter van 20 meter en een ashoogte van 30 meter. Momenteel worden veel projecten gepland waarbij de turbine een vermogen heeft van rond de 1.500 kilowatt (= 1,5 megawatt). De bijbehorende rotordiameter is 60 tot 70 meter en de ashoogte kan oplopen tot wel 100 meter. Waarom windenergie? Beschikbaarheid van elektriciteit vinden we vanzelfsprekend. We staan er niet vaak bij stil dat productie van elektriciteit uit aardgas of steenkool blijvende schade toebrengt aan ons leefmilieu. Bij de verbranding van deze brandstoffen komen schadelijke gassen vrij. Eén daarvan is het broeikasgas CO2 dat bij doorgroeiende uitstoot zelfs tot een verandering van ons klimaat kan leiden. Vrijkomende stikstofoxiden en zwaveloxiden veroorzaken zure regen. Ook zullen de brandstofvoorraden ooit opraken. Afhankelijkheid van deze bronnen maakt de energievoorziening kwetsbaar. Bij elektriciteitsopwekking met behulp van windturbines komen geen schadelijke gassen vrij. Het is schoon. En wind zal altijd blijven waaien; de energiebron is dus onuitputtelijk en duurzaam. Nadelen van windenergie

Het gebruik van windenergie kan plaatselijk hinder veroorzaken. Je moet dan ook goed kijken waar je precies de molens neerzet. Dat is soms ook heel moeilijk want er zijn altijd veel partijen bij betrokken. Ook kunnen de vogels op verschillende manieren hinder ondervinden van windturbines. Het geluid van de turbines kan de vogels verjagen uit hun leefgebied. De aanwezigheid van de windturbines kan ertoe leiden dat vogels moeten omvliegen en daardoor broedplaatsen links laten liggen. Ook kunnen vogels tegen windturbines aanvliegen of door de wervelingen achter de rotor gegrepen worden. Verder kan door voldoende afstand tot huizen en plaatsen te bewaren wordt geluidshinder voorkomen. Als de zon schijnt veroorzaakt een draaiende rotor bewegende schaduwen. Bij een lage winterzon kan dat hinderlijk zijn wanneer die zogeheten slagschaduw bijvoorbeeld door een raam naar binnen in een woonkamer valt. Een juiste oriëntatie van windturbines ten opzichte van woningen is voldoende om dit probleem te voorkomen. Als per jaar slechts een klein aantal uren hinder van de schaduw wordt ondervonden, dan kan de windturbine op die momenten worden stilgezet zonder al te veel opbrengstverlies. Zonne-energie · Zon als energiebron · Hoe werkt zonne-energie? · Nadelen van zonne-energie
Zon als energiebron
Er bestaan twee verschillende soorten zonne-energie; namelijk de thermische zonne-energie en de fotovoltaїsche zonne-energie (zon-pv). Bij de laatste wordt zonlicht opgevangen op zonnepanelen en direct omgezet in elektriciteit. Bij de thermische energie, ook wel zonthermisch genoemd worden water en lucht door zonlicht verwarmd. Deze kunnen dan met behulp van een zonneboiler gebruikt worden voor verwarming van tapwater of voor ruimteverwarming. We gaan eerst verder op de zonthermische energie in. Hoe werkt zonne-energie? Thermische zonne-energie
De zon is een onuitputtelijke bron van energie. Zonne-energie omgezet in warmte is de meest bekende energievorm. Minder bekend is dat er zelfs in Nederland voldoende zon is om te voorzien in de totale Nederlandse energiebehoefte. Zonnewarmte wordt passief en actief gebruikt. Met passief gebruik van zonne-energie bedoelen we bijvoorbeeld serres, waarbij de zon gebruikt wordt als warmtebron zonder tussenkomst van speciale voorzieningen. Dit bespaart in de winter energie op een relatief eenvoudige en goedkope manier. Onder actief gebruik van zonne-energie verstaan we: het installeren van speciale voorzieningen om zonlicht om te zetten in warmte. Actief gebruik wordt onder meer toegepast in de agrarische sector, zwembaden en woningen. Een zonneboiler bestaat uit een zonnecollector en een voorraadvat. De zonnecollector vangt zonlicht op. Zo’n collector bestaat uit een donker gekleurd buizenstelsel dat afgedekt is met een vlakke glasplaat. De vloeistof (bijvoorbeeld water) dat door het buizenstelsel stroomt wordt verwarmd door het zonlicht. Bij felle zon kan de temperatuur van het water oplopen tot 90ºC. De collector wordt op het dak geplaatst. Het warme water wordt dan bewaard in een voorraadvat omdat de productie van de warmte m.b.v. een zonnecollector niet gelijk is aan de warmtevraag. Bij een geopende warmwaterkraan stroomt het koude leidingwater via een warmtewisselaar door het opgewarmde voorraadvat naar de kraan. Als het water niet warm genoeg is, dan brengt bijvoorbeeld de cv-ketel, de geiser of een warmtepomp het op de gewenste temperatuur. Dit proces heet naverwarming. Fotovoltaїsche zonne-energie
Het proces waarmee een zonnecel werkt heet fotovoltaïsche omzetting: de omzetting van licht naar elektriciteit. De meest gebruikte zonnecel is gemaakt van silicium. Dat silicium bestaat uit twee lagen, de zogenaamde N-laag en P-laag. Het verschil in de twee lagen ontstaat door kleine chemische toevoegingen. Hierdoor ontstaat een spanningsverschil over het scheidingsvlak vergelijkbaar met de plus en de min van een batterij. Onder invloed van licht worden er extra elektronen in de zonnecel losgemaakt. Door een verbinding tussen beide lagen te maken, gaat er een elektrische stroom lopen. Voor het op gang komen van het proces is niet alleen felle zon nodig. Ook op een bewolkte dag kan een zonnecel elektriciteit leveren. Meerdere zonnecellen vormen een zonnepaneel en meerdere panelen maken doorgaans deel uit van een compleet systeem, een zogenaamd PV-systeem. De PV-systemen kunnen gebruikt worden voor autonome en (elektriciteits-)netgekoppelde toepassing. Nadelen van zonne-energie
Het nadeel van een zonneboiler is dat je soms over een bouwvergunning moet beschikken. Het nadeel van de zonnepanelen is dat zij vrij duur zijn. Waterkracht · Water als energiebron · Hoe werkt een waterkrachtcentrale? · Waarom water als energiebron? · De nadelen van water als energiebron
Water als energiebron
Waterkracht ontstaat uit de waterkringloop. Het water in de zee wordt door de zon opgewarmd en verdampt. Boven land stijgt de vochtige lucht op en worden er wolken gevormd. Met name in heuvels en bergen komt dit als neerslag weer naar beneden. Door rivieren stroomt het water onder invloed van het hoogteverschil weer terug naar zee. Een waterturbine wordt gebruikt in een moderne waterkrachtcentrale waarbij een groot verval wordt omgezet in hoge watersnelheden
Hoe werkt een waterkrachtcentrale? De kracht van stromend en vallend water kan met behulp van een waterturbine in een draaiende beweging worden omgezet. Door de as van de turbine te koppelen aan een generator wordt elektriciteit opgewekt. De werking van deze generator is te vergelijken met een fietsdynamo. In bergachtig gebied valt water relatief snel naar beneden door het grote verval. Waterkrachtcentrales die gebruik maken van de grote valsnelheid van het water werken met ‘impuls’-turbines. Om verzekerd te zijn van voldoende aanvoer van water, ook in tijden van weinig neerslag of weinig smeltwater, legt men stuwmeren aan. Bij de bijbehorende stuwdam ontstaat dan een groot verval. Via het aanvoerkanaal en de valbuis komt het water dan bij de turbine. Waterkrachtcentrales gekoppeld aan stuwmeren hebben vaak een groot elektrisch vermogen van enkele honderden MW. In Nederland zijn er gebieden waar waterkracht-energie niet zozeer te halen is uit een hoogteverschil of snelheid van het water, maar uit de enorme watermassa die in kort tijdsbestek passeert. Hierboven wordt een dwarsdoorsnede gegeven van de waterkrachtcentrale te Linne. In Nederland maken de toegepaste turbines gebruik van het drukverschil voor en achter de turbine, dit zijn zogenaamde ‘reactie’-turbines. De bladen lijken op die van een grote scheepsschroef. Het toerental is niet zo hoog als bij een ‘impuls’-turbine; om dit te versnellen wordt een tandwielkast voor de generator geplaatst. Omdat de aanvoer van het water benedenstrooms (dicht bij zee) veel regelmatiger is dan bovenstrooms is de aanleg van stuwmeren niet nodig. Het vermogen dat kan worden opgewekt in onze rivieren bedraagt van enkele MW’s tot een tiental MW. Waarom water als energiebron? Bij elektriciteitsopwekking met behulp van waterkracht komen geen schadelijke gassen vrij. Het is schoon en water zal altijd blijven stromen; het is dus onuitputtelijk en duurzaam. Nadelen van water als energiebron: Wij hebben hier (NL) betrekkelijk kleine valhoogten en daardoor kleine eenheden. Wel kunnen we met kleinschalige waterkracht werken. Een ander nadeel is dat niet alle vissen een tocht door de waterkrachtcentrale overleven. Om dit probleem te ondervangen kunnen visgeleidingssystemen worden toegepast die de vissen via een watertrap langs de waterkrachtcentrale leiden. Bij de waterkrachtcentrale in de Maas bij Alphen is zo’n vistrap toegepast. De moeilijkheid hiervan is dat niet alle vissen reageren op dezelfde signalen. Waar de ene vis van schrikt, daar wordt de ander juist door aangetrokken. Bijvoorbeeld reageert de zalm op geluid en de paling juist op licht.
4. Wat is bio-energie? Bioenergie is de verzamelnaam voor energie (warmte, elektriciteit of gas) die vrijgemaakt wordt uit biomassa en organisch afval. · Wat is bio-energie? · Fotosynthese · Verbranding · Biomassa omzetten
Wat is bio-energie? Bio-energie betekent levensenergie, en het wordt gemaakt van plantenmateriaal, genaamd biomassa. Bio-energie is een energiebron die we al honderden jaren gebruiken en die voor mensen in de derde wereld nog steeds de belangrijkste is. Bio-energie zal niet opraken zoals fossiele energie en kan zelfs helpen het broeikaseffect terug te dringen. Fotosynthese
Planten krijgen hun energie rechtstreeks van de zon. Deze energie gebruiken ze weer om van koolstof, waterstof en zuurstof hun eigen voedsel te maken. De plant zet deze stoffen om in koolhydraten, die wij kennen als suiker en zetmeel. Vervolgens slaat hij ze op in zijn bladeren, wortels of stengels, zodat hij de stoffen later weer kan gebruiken. Als wij bio-energie als alternatieve energie nemen, moeten we de opgeslagen energie van de plant vrijmaken. De makkelijkste manier hiervoor is verbranding. Verbranding
Biomassa bestaat in heel veel vormen. Het kan hout zijn of de basten van kokosnoten, stro, suikerriet of zelfs blokken gedroogde dierenmest. De normale, eeuwenoude manier om energie die in dit soort materialen zit vrij te maken is verbranden, hoewel hier wel een aantal nadelen aan verbonden zijn. Het neemt namelijk veel tijd in beslag om brandstof te verzamelen. En de ruimte is ook een probleem, want er moeten grote, droge opslagplaatsen gebouwd worden om de brandstoffen in te bewaren. En bij verbranding van biobrandstoffen in open lucht gaat ook nog eens veel energie verloren. Biomassa omzetten
Vroeger gebruikte iedereen al bio-energie, door een houtvuur te stoken, voor de warmte en om erop te koken. Men probeerde toen al van hout een betere en efficiëntere brandstof te maken. Biomassa kan in vier verschillende brandstoffen omgezet worden: houtskool, geroosterd hout, gas en een vloeistof die op benzine lijkt. 5. Wat is energie uit omgevings en aardwarmte? Warmtepomp · De werking van een warmtepomp · Soorten, maten en markten · Waarom een warmtepomp? De werking van een warmtepomp
De werking van een warmtepomp is onder te verdelen in drie stappen: Stap 1: onttrekking van warmte
Een vloeistof met een kookpunt lager dan de omgevingstemperatuur dient als transportmiddel van de warmte. De vloeistof onttrekt warmte aan de buitenlucht en verdampt vervolgens in de verdamper (1). Stap 2: compressie
Een compressor (2) drukt vervolgens de verdampte vloeistof samen. Hierdoor stijgt de druk en de temperatuur van de damp. Dit is vergelijkbaar met het oppompen van een fietsband: door het pompen neemt de druk toe en wordt de onderkant van de pomp, waar de druk het hoogst is, behoorlijk heet. Stap 3: afgifte van warmte

De warmte van de damp kan worden afgestaan aan bijvoorbeeld een cv-installatie. In de condensor (3) wordt de warmte afgegeven aan het koudere cv-water. De damp koelt af, zelfs zó ver dat deze weer condenseert tot vloeistof. De vloeistof stroomt naar de verdamper (1), waar het proces van voor af aan begint. Soorten, maten en markten
Het samenpersen van de vloeistof kan op verschillende manieren gebeuren: via een (mechanische) compressor en via een absorptieproces. De compressor kan met behulp van elektriciteit worden aangedreven. Dit is de elektrische warmtepomp. Bij gasgestookte warmtepompen kan de compressor direct door een gasmotor worden aangedreven of door een zogeheten absorptieproces (door middel van een brander/ generator-combinatie). Ook komen combinaties met warmtekrachtkoppeling voor. Industrieel zijn er nog andere mogelijkheden, zoals de mechanische en de thermische dampcompressie en een warmtetransformator. Warmtepompen kunnen ook voor koeling worden gebruikt, waardoor ze met een dubbelfunctie kunnen worden toegepast. De toepassingsgebieden voor warmtepompen zijn de woningbouw, de utiliteitsbouw en de glas- en tuinbouw. Waarom de warmtepomp? De warmtepomp maakt gebruik van warmtebronnen die in eerste instantie niet direct bruikbaar zijn, zoals buitenlucht, oppervlaktewater, grondwater en afvalwarmte. Hierdoor wordt het gebruik van fossiele brandstoffen aanzienlijk beperkt. De warmtebronnen blijven altijd beschikbaar, in praktisch eindeloze hoeveelheden. Energie gaat immers nooit verloren. Belangrijk is ook dat de totale energievraag voor het grootste deel uit warmte bestaat. Bovendien kunnen warmtepompen worden ingezet voor verwarming van zowel ruimten als (tap)water. Ook kunnen ze voor koeling en ontvochtiging worden toegepast. Aardwarmte · Wat is aardwarmte? · Onttrekking van warmte · Watervoerende laag · Hot dry rock · Waarom aardwarmte? Wat is aardwarmte? Aardwarmte is energie die onttrokken wordt uit de aardkorst. Met toenemende diepte neemt de temperatuur van de aarde namelijk toe. Aardwarmte wordt ook wel geothermische energie genoemd. Onttrekking van warmte
Vanaf het aardoppervlak neemt de temperatuur met toenemende diepte toe. Afhankelijk van de opbouw van de ondergrond bedraagt de toename ca. 30 °C per kilometer. Om gebruik te kunnen maken van deze warmte dient er op die diepte een watervoerende laag te zijn. In Nederland is de temperatuur van deze warmte te laag voor elektriciteitsproductie, maar de warmte kan wel worden gebruikt voor bijvoorbeeld verwarming van gebouwen of kassen. In sommige streken zoals Italië is de temperatuur op geringe diepte al zo hoog dat er direct stoom van hoge temperatuur aan de aarde kan worden onttrokken. Met behulp van een stoomturbine en een generator wordt hiermee elektriciteit opgewekt. Watervoerende laag
Een watervoerende laag (aquifer) bestaat uit poreus gesteente of zand(steen); stroming van het aanwezige water is goed mogelijk. Om energie op te wekken, worden in de buurt van een warmte-afnemer twee putten geboord waarvan de uiteinden in de watervoerende laag zo’n 1,2 tot 1,5 kilometer uit elkaar liggen. Warm water van ca. 95 °C wordt opgepompt. De warmte wordt via een warmtewisselaar aan het warmtegebruiksnet van bijvoorbeeld een tuinder overgedragen. Het afgekoelde water wordt via de andere boorput teruggepompt in de watervoerende laag. Omdat de aanvulling van warmte uit de aardkern veel tijd vergt, raakt de warmtebron na zo’n dertig jaar afgekoeld. Hot Dry Rock
Op sommige plaatsen liggen op relatief geringe diepte hete rotsformaties. Door hoge druk, door temperatuurverschillen en door explosies kan men deze rotsen scheuren of zelfs uiteen laten vallen. Door de openingen laat men water stromen dat op deze wijze wordt verhit. Waarom aardwarmte? Afgezien van de pompenergie verbruikt een aardwarmte-installatie geen energie. De gewonnen aardwarmte kan ingezet worden voor verwarmingsdoeleinden en vervangt dus nagenoeg volledig de inzet van fossiele brandstoffen. Energieopslag · Wie wat bewaart, heeft wat · Ondergrond als buffer · Toepassingen in Nederland · Wet en regelgeving · Waarom energieopslag? Wie wat bewaart, heeft wat
Als het ’s winters koud is, slaat de verwarmingsketel automatisch aan. Als de temperatuur in een kantoorgebouw ’s zomers te hoog oploopt, reageert de airconditioningsinstallatie onmiddellijk met levering van koele lucht. De vraag naar warmte of koude (energie) wordt direct gedekt door de aanbod van warmte of koude. Het aanbod van warmte of koude laat zich echter niet altijd zo gemakkelijk sturen. In de winter is relatief veel koude in de omgeving aanwezig. Dat is eigenlijk ’s zomers pas nodig. En andersom: ’s zomers is er veel warmte over, die ‘s winters goed gebruikt kan worden. Het niet-overeenkomend van energievraag en energieaanbod in de tijd, kan worden verholpen door tijdelijke energieopslag. Koude wordt in de winter opgeslagen en in de zomer gebruikt. Warmte die bijvoorbeeld met de zomerzon vrijkomt, kan opgeslagen worden voor gebruik in de winter. Energieopslag wordt daarom ook wel seizoenopslag van energie genoemd. Ook installaties als warmtekrachteenheden en koelmachines bieden warmte respectievelijke koude aan die niet direct past op de vraag die sterk seizoensgebonden is. Het opslaan van warmte en koude gedurende een seizoen gebeurt meestal in ondergrondse, natuurlijke buffers. Ondergrond als buffer
Als tijdelijke opslagplaats voor overtollige warmte of koude dienen watervoerende zandlagen op 25 à 100 meter diepte (aquifers). Het opslagsysteem bestaat uit twee putten die 50 tot 150 meter uit elkaar liggen en een warmtewisselaar. In de zomer wordt overtollige warmte (W) uit gebouwen of omgeving via de warmtewisselaar opgeslagen in de ene put van de aquifer. Tegelijkertijd wordt er koude (K) onttrokken aan de andere put. Via de warmtewisselaar wordt dit in de gebouwen gebruikt voor koeling. In de winter wordt de opgeslagen warmte aan de eerste put onttrokken en omgevingskoude in de tweede put gepompt. De temperatuur van het opgepompte grondwater is niet altijd van het gewenste niveau. In de zomer schakelt men dan bijvoorbeeld een koelmachine na om de temperatuur verder te verlagen. In de winter kan gebruik worden gemaakt van een warmtepomp om de temperatuur verder te verhogen. Injectie en terugwinning van restwarmte met een relatief hoge temperatuur (100 °C) komt in Nederland zelden voor. Bij deze temperaturen ontstaan allerlei verbindingen die de doorstroom van het water ernstig kunnen bemoeilijken. Wet- en regelgeving
Bij energieopslag wordt grondwater geïnjecteerd dan wel onttrokken. Er is daarom een vergunning nodig in het kader van de Grondwaterwet. In deze wet wordt de verdeling van grondwater geregeld en worden de belangen van grondwatergebruikers beschermd. De uitvoering ervan berust bij de provincie. Een gunstig aspect bij de beoordeling is het geringe verschil tussen opslagtemperatuur en de natuurlijke bodemtemperatuur en het feit dat er per saldo geen grondwater wordt onttrokken. Toepassingen in Nederland
Energieopslag wordt in Nederland voornamelijk toegepast voor koeling en in mindere mate voor (lage temperatuur) verwarmingsdoeleinden. In kantoorgebouwen kan energieopslag worden toegepast voor koeling en verwarming. De industrie gebruikt het voor proceskoeling. In land- en tuinbouw voor koeling en verwarming en in de woningbouw voor verwarming en in de toekomst koeling (meestal in combinatie met een warmtepomp). Voor toepassing van energieopslag is aanwezigheid van een aquifer nodig op geringe diepte. De grondwaterstroming ter plaatse mag niet te groot zijn. Opgeslagen warmte of koude vloeit anders te snel weg uit de buurt van de put. Op het kaartje is te zien dat de condities voor het toepassen van energieopslag vrijwel overal in Nederland gunstig zijn. (90% van Nederland is geschikt) Waarom energieopslag? Door opslag van warmte of koude en dus vraag en aanbod op elkaar af te stemmen, wordt inzet van fossiele brandstoffen vermeden. Zolang er seizoenen zijn, is seizoenopslag mogelijk. Energie-opslag spaart fossiele brandstoffen en is daarom beter voor het milieu.
6. Hoe wordt groene energie gedistribueerd? Gewone en groene energie worden beide aan het elektriciteitsnet geleverd en gedistribueerd naar alle op het net aangesloten huishoudens. De energie die u nu thuis krijgt, is dus deels gewoon en deels groen. Wanneer u overstapt op groene energie, geeft u in feite uw energieproducent de opdracht ervoor te zorgen dat de hoeveelheid door u afgenomen elektriciteit afkomstig is uit duurzame energiebronnen. Dit aandeel wordt aan het elektriciteitsnet geleverd en wordt samengevoegd met grijze stroom. Door uw keuze zal de hoeveelheid geproduceerde groene energie toenemen. Hoe meer huishoudens overstappen op groene energie, hoe beter dat is voor het milieu. En dat maakt op de langere termijn een groot verschil. Met groene energie investeert u in een schonere wereld. Maar hoe weet je dan zeker dat de bestelde groene energie ook echt groen is. Dus met andere woorden dat bijvoorbeeld essent door jouw meer windmolens plaatst? De overheid garandeert dat groene energie daadwerkelijk groen is. Zodra uit onderzoek is gebleken dat een energieproducent over de juiste installaties beschikt, krijgt deze een groenverklaring. Vervolgens wordt de hoeveelheid duurzame elektriciteit gemeten die in een bepaalde periode door de producent aan het net is geleverd. Naar aanleiding van dit meetgegeven wordt door een aparte overheidsinstantie een groencertificaat afgegeven. Dit certificaat is de garantie dat de geleverde energie op duurzame wijze is opgewekt. De hoeveelheid opgewekte groene energie hangt af van de productiecapaciteit. En die wordt weer bepaald door de vraag. Hoe groter de vraag naar groene energie, hoe meer er gebruikgemaakt wordt van duurzame energiebronnen. 7. Wat kost groene energie en hoe stap je over op groene energie? Er zit geen verschil in kosten voor de consument tussen groene energie en fossiele energie. Maar als je puur naar de productiekosten kijkt zie je toch wel dat groene stroom duurder is. Dit komt o.a. door de hoge ontwikkelings kosten van windmolens en zonnepanelen. Voor de consument is groene stroom niet duurder omdat daar minder belasting over wordt geheven. En omdat er verschillende subsidie regelingen bestaan o.a. voor de aanschaf van zonnepanelen. Overstappen wordt je heel gemakkelijk gemaakt. De meeste energieleveranciers bieden groene energie aan. Je kunt gewoon je huidige energiebedrijf doorgeven dat je groene energie wilt ontvangen. Die zorgt er dan voor. Je kunt ook groene energie kopen bij veel andere energieleveranciers. Bijvoorbeeld omdat de energie daar goedkoper is of omdat je dat bedrijf beter vindt. Als je wilt overstappen van je huidige leverancier naar een andere, dan kun je de leverancier van uw keuze zelf benaderen. Deze vraagt u dan de meterstanden door te geven en zal vervolgens alles regelen wat noodzakelijk is. Je nieuwe leverancier maakt gebruik van de aansluiting en meter die je nu al in huis hebt en van de infrastructuur van je huidige energiebedrijf. Aan je aansluiting en meter hoeft niets te gebeuren. Er hoeven geen extra kabels of leidingen te worden aangelegd. De energielevering gaat gewoon door. 8 Wat zijn de statistische gegevens van Groene energie? Driekwart van de groene stroom wordt door huishoudens gebruikt. Dat kun je ook in onderstaande grafiek van het CBS aflezen. Huishoudens en bedrijven kunnen groene stroom betrekken bij de distributiebedrijven. Zij sluiten dan een contract af om een bepaalde hoeveelheid duurzaam opgewekte elektriciteit af te nemen. (zie ook de bijlage) De distributiebedrijven kopen de groene stroom in bij de elektriciteitsproducenten. Dit gaat in groenlabels, certificaten van 10 000 kWh. Niet alle duurzaam opgewekte elektriciteit wordt echter als groenlabel verhandeld. Elektriciteit die wordt opgewekt door zonnecellen wordt vaak ter plekke gebruikt. Elektriciteit uit afvalverbrandingsinstallaties komt niet voor groenlabels in aanmerking. In 1999 is bijna 1,1 miljard kWh van groenlabels voorziene stroom opgewekt. De totale productie van duurzame elektriciteit was echter tweemaal zo hoog. Vergeleken met 2000 steeg de totale binnenlandse productie van duurzame elektriciteit met vijftien procent tot 2963 GWh. Dit is 2,8 procent van het totale finale electriciteitsverbruik. Deze groei is te danken aan de aanzienlijke toename van het bijstoken van biomassa in kolencentrales. Ook de elektriciteit die wordt opgewekt met zonne-energie is met 70 procent fors gestegen. Maar het aandeel in duurzame elektriciteitsproductie is met 0,4 procent nog altijd zeer bescheiden. Samenvatting/Evaluatie We zijn in het eerste hoofdstuk ingegaan op de definitie van groene stroom
In het tweede hoofdstuk hebben we de verschillende bronnen weergegeven aan de hand van een schema, die bronnen hebben we in de daaropvolgende vragen beantwoord. Vervolgens hebben we nog iets verteld over de distributie van groene stroom. En als laatste hebben we verteld hoeveel het kost, hoe je overstapt, en hoeveel groene energie er op dit moment wordt gebruikt. Achterin is nog een bijlage toegevoegd. Dit is een brief van Greenchoice waarin te lezen valt dat iemand is overgestapt op groene stroom, in dit geval Greenchoice van Essent. We zijn veel over het onderwerp te weten gekomen, vooral over hoe het wordt opgewekt, zoals de zonne- en windenergie. Ook hebben we ons verbaast over het feit dat nog helemaal niet zoveel mensen overgestapt zijn op groene stroom, wel is het zo dat dit aantal nog altijd groeit. Maar we kunnen niet begrijpen waarom deze mensen niet overstappen, het is immers even duur. Verder vonden we het een leuk onderwerp.