Drugs

ANW PO DRUGS Drugs. Iedereen kent het wel. Maar wat kent iedereen wel? Men weet dat het slecht is, en dat je je anders gaat voelen. Maar meer weet de gemiddelde Nederlander niet. Zo weten de meesten niet, dat je er ook gewoon niet meteen aan verslaafd hoeft te raken. Zo weten de meesten ook niet, dat ik wel eens drugs gebruikt heb. Zo weten de meesten ook niet, dat ze zelf wel eens drugs hebben gebruikt of nu nog onder invloed zijn terwijl ze dit lezen. Iedereen heeft toch ook wel eens een glaasje alcohol gedronken, en dat soort "stuff" behoort ook tot de drugs. Waarschijnlijk is het nog wel de drugssoort met de meest ernstigste gevolgen. Drugs, wat is dat? Er zijn ongelofelijk veel soorten drugs. Maar een ding hebben ze met zijn allen gemeen. Ze veroorzaken namelijk een verandering van het menselijke bewustzijn. Je kunt dingen anders voelen, ruiken, zien, enz, maar ook je gevoel of je gedachten kunnen worden versterkt, en ook weer omgekeerd, dat je nauwelijks meer kan denken omdat je zo erg onder invloed bent. Nu mogen we een stof die een verandering aan het menselijke bewustzijn teweegbrengt nog steeds geen drugs noemen. Dit mag namelijk alleen maar als de stof gebruikt wordt met als enig doel een bewustzijnsverandering teweeg te brengen. Een narcosemiddel bijvoorbeeld bij een operatie wordt niet als drug gezien, ook al brengt die wel iets bij het bewustzijn teweeg. Al die drugs zijn onder te verdelen in drie groepen. Elke groep brengt een bepaalde bewustzijnsverandering teweeg. Je hebt de verdovende, de trippende en de verruimende soort. Bij de verdovende drugssoort krijg je een vredig en loom gevoel. De gebruiker ervan voelt zich alsof hij ieder moment in slaap kan vallen. Je vergeet een beetje je problemen. Deze drugs behoren tot de groep der verdovende middelen. Voorbeelden hiervan zijn slaappillen, morfine, heroïne en methadon. Ook alcohol wordt tot deze groep gerekend. De tweede groep drugs geeft een verruimend effect, of een vergroting van het bewustzijn. De gebruiker voelt zich wakker en alert en hij heeft het gevoel dat hij alles en iedereen aankan. Cocaïne, speed en doping behoren tot deze groep. Je staat strak als je zo'n drugs gebruikt. De laatste groep geeft een tripeffect, als je een drug uit deze groep gebruikt ervaar je jezelf en de wereld anders. Deze drugs geven een verandering van het bewustzijn, de tijd en ruimte bestaan niet meer. Voorbeelden zijn paddo’s en LSD, marihuana doet mee als lichte variant. Sommige drugs uit verschillende groepen kunnen natuurlijk wel wat op elkaar lijken. Ook al gebruik je meerdere malen dezelfde soort drug, toch kan het iedere keer wel weer een andere uitwerking hebben.
Hoe kom je aan drugs in Nederland? Ten eerste hebben wij Nederlanders een coffeeshop waar cannabis te verkrijgen is. Hier is een heel rare regeling voor. In Nederland is cannabis eigenlijk verboden, maar het wordt gedoogd, wat inhoud dat het door de vingers wordt gezien. Niemand mag cannabis dus in zijn bezit hebben maar omdat het gedoogd is toch ook weer wel. Zo zijn er wat rare problemen ontstaan. De coffeeshop 'mag' namelijk wel cannabis in zijn bezit hebben maar ze kunnen het op geen enkele manier verkrijgen. Want cannabis telen is wel verboden. Dit wordt dan de achterdeurregeling genoemd omdat de telers die hun cannabis aan een coffeeshop willen verkopen dit stiekem via de achterdeur moeten doen. Als je achttien jaar bent mag je legaal een coffeeshop in. Een gram kost gemiddeld vijf euro. Zelf ‘mag’ je ook cannabis telen, namelijk vier planten, voor eigen gebruik. De wiet die iemand in een coffeeshop koopt is op geheime plaatsen geteeld. De vrouwelijke planten moeten eerst een paar maanden groeien waarna de toppen worden afgeknipt, daar zit de werkzame stof THC in. Deze toppen worden gedroogd en zijn dan klaar voor vervoer naar de coffeeshop. Een dergelijk hennepkwekerij wordt meestal door de politie opgerold doordat ze zien dat de stroomrekening heel hoog is, of omdat buurtbewoners de doordringende geur ruiken. Als kweker heb je zo’n hoge stroomrekening doordat er heel wat lampen en afzuigkappen voor nodig zijn om de planten te laten groeien en om de geur te camoufleren. Als je hoort dat sommigen al op hun elfde blowen merk je dat wiet wel erg makkelijk te verkrijgen is. Een hardere drug is toch net wat moeilijker te krijgen maar als je eenmaal een dealer hebt gevonden kan je daar meestal zoveel kopen als dat je geld hebt. Coke bijvoorbeeld komt veel uit Colombia. De planten worden in een opengemaakte plek in een bos geteeld. Als de cocaïne los van de plant is wordt deze gedroogd om daarna te worden vervoerd. Omdat je in geen enkel land cocaïne in je bezit mag hebben is het dus gevaarlijk om zomaar een koffer mee te nemen. Er is wel een manier, je neemt een ballonnetje of een condoom en doet daar coke in. Dat slik je in waarbij je moet hopen dat het niet openscheurt of dat je wordt gepakt. Een gram coke is ongeveer vijfenveertig euro. De dealers van coke maar ook van andere drugs zoals XTC, MDMA, etc vind je in grote disco's en als je in een achterbuurt van bijvoorbeeld Amsterdam loopt zal het vast niet moeilijk zijn om wat spul te bemachtigen. In Nederland hebben ze cannabis legaal gemaakt om het in de hand te kunnen houden. Zo weten ze hoeveel er wordt verkocht. Wat zeer handig is aan dit beleid is dat er bijna geen illegale circuits rondom ontstaan. Als het illegaal zou zijn zou het allemaal stiekem moeten en zouden er cannabismaffia’s zijn. Dus ook weer mensen met wapens, dus dan wel weer wat meer doden. Zo gaan de jongeren nu naar de coffeeshop, en niet naar de dealer. Natuurlijk heeft zo'n dealer ook wel hardere drugs dus dan pakken de jongeren makkelijker naar zo'n drug. Waarom neemt iemand voor het eerst een drug? Als je als kind wordt opgevoed krijg je een paar dingen mee voor later. Je mag niet roken, niet stelen en geen drugs gebruiken. Want het is allemaal "slecht". Maar waarom gebruiken mensen nou drugs, als ze horen dat het slecht is, dat je eraan verslaafd kan raken en dat het ook nog moeilijk is om van die verslaving af te komen? Er zijn een aantal redenen waardoor men in aanraking met drugs kan komen. • Vooral tijdens hun jeugd zitten de meesten in hun experimentele fase, ze proberen de grenzen te overschrijden die anderen hun opleggen, bijvoorbeeld de ouders of de leraar. Zo beginnen ze eerst met het stiekeme roken en het drinken van alcohol. Na een tijdje komt er misschien iemand uit de vriendengroep die een joint heeft kunnen regelen. Degenen die zich stoer willen voordoen pakken de joint aan zonder er bij na te denken. Tegenwoordig kan het al voorkomen dat iemand op zijn elfde een blow rookt. • Een andere reden om aan deze drug te beginnen is doordat een persoon niet stevig genoeg in zijn schoenen staat. Hij wordt door zijn ‘vriendjes’ overgehaald met de reden dat hij anders een watje is. Het ligt er dan aan hoe goed zijn ouders hem hebben opgevoed, of hij de joint zal aannemen of niet. • Wat ook kan gebeuren is dat de verslaving al in je zit als je bent geboren. Je moeder is een harddruggebruiker en geeft er niet om hoe ze haar kind opvoed. Het gebeurt zelfs dat moeders hun kinderen drugs geven. • In zeldzame gevallen zal een persoon die drugs bestudeerd en er een boek over wil schrijven die drug misschien uitproberen. Het is namelijk moeilijk om het effect van een drug te beschrijven zonder het zelf te hebben gebruikt. • Er zijn ook kunstenaars die drugs gebruiken, hiermee kunnen ze hun onderbewustzijn tevoorschijn halen en ook kunnen ze in een droomwereld terecht raken. Zo doen ze hun ideeën op om bijvoorbeeld een schilderij te maken of een muziekstuk te componeren. • Nog een reden om verslaafd te kunnen raken is doordat je de drugs eerst als medicijn gebruikte (bijvoorbeeld als pijnstiller) en er later afhankelijk van raakt. • Er zijn aanwijzingen dat het gebruik van drugs in de genen ligt. Sommigen mensen hebben een onverzadigbare drang om prikkels te krijgen. Er zijn er die dus de hele dag films kijken, maar er zijn er dus ook die daarnaast ook naar de drugs grijpen. Er zijn waarschijnlijk nog wel een paar redenen waardoor je in aanraking kan komen met drugs of er aan verslaafd kan raken maar de hierboven genoemde punten zijn wel het meest voorkomend. Drugsbeschrijvingen Hieronder staan verschillende soorten drugs, bekende en minder bekende, met hun negatieve en positieve effecten. Daarnaast staan er nog meerdere feiten van die drug bij vermeld. AlcoholB Ook Wel: ethanol. Vorm: Vloeibaar. Alcoholische dranken bestaan voor het grootste gedeelte uit water. Ethyl alcohol wordt gemaakt uit gegist fruit, groenten en graan. Sterke drank bevat ongeveer 50 % alcohol. Duur: meerdere uren, afhankelijk van de dosis. Positief: de gebruiker voelt zich, na een bescheiden dosis, minder geremd, vrolijker en meer ontspannen. Negatief: alcohol is verslavend. De gebruiker wordt snel afhankelijk, en heeft snel meer alcohol nodig om het gewenste effect te bereiken. Het is zeer moeilijk om het korte termijneffect van alcohol te voorspellen. Soms veroorzaken kleine doses agressief gedrag en veranderingen in het humeur. Grotere hoeveelheden veroorzaken een gebrek aan coördinatievermogen, moeilijke spraak en extreme emotionele reacties. Na zeer grote hoeveelheden kan er ‘double vision’, evenwichts- en bewustzijnsverlies optreden. Het gevolg van overmatig alcoholgebruik is een kater waarvan de symptomen hoofdpijn, angst, uitdroging en nervositeit zijn. Langetermijneffecten: afhankelijkheid, maag- en leverkwalen, hersenletsel. Gemethyleerde alcohol dat vaak door alcoholici wordt gedronken omdat het zo spotgoedkoop is, is uiterst gevaarlijk, en kunnen blindheid, coma en de dood tot gevolg hebben. Tips: tracht excessief drinken te vermijden. Wissel alcoholische dranken al met niet-alcoholische. Een van de belangrijkste oorzaken van katers is uitdroging; het drinken van niet-alcoholische dranken verlicht deze symptomen. Amfetamines Ook wel: speed, pep, witte, ice, snelle. Vorm: de belangrijkste soort is amfetaminesulfaat, een witachtig poeder (met soms een lichte grijze of roze tint), dat over het algemeen wordt opgesnoven of ingespoten, maar dat ook gewoon kan worden ingeslikt (in een sigarettenvloeitje gedraaid, of in een drankje opgelost). Het kan ook worden gerookt gemengd met tabak. Het is minder populair in Europa maar wel erg in trek in de Verenigde Staten, vooral aan de Westkust is methedrine populair: een sterker goedje dat op dezelfde manier wordt geconsumeerd, maar ook vaak in pure vorm in een pijp wordt gerookt. Ice is methedrine die tot vaste kristallen wordt verwerkt, en dan wordt gerookt. Duur: tot zes uur, afhankelijk van de manier van innemen en de kwaliteit van het goedje. Geschiedenis: amfetamines werden ontdekt door een Duitse chemicus in 1887. In de jaren ‘20 werden ze gebruikt als neusdruppels en in de jaren ‘30 was de drug in de V.S. vrij verkrijgbaar in de vorm van pillen en sprays. Hij werd jarenlang voorgeschreven door artsen, ter bestrijding van kwalen gaande van depressies tot zwaarlijvigheid. In ‘64 werd het bezit van amfetamines strafbaar gemaakt. Positief: amfetamines verbeteren de stemming, verhogen het uithoudingsvermogen (ook seksueel) en elimineren de behoefte aan slaap. Ze zijn zeer goedkoop, en worden daarom wel eens ‘De cocaïne van de armen’ genoemd. Negatief: zelfs in kleine hoeveelheden drijven amfetamines de hartslag en de bloeddruk op, en veroorzaken ze ernstige angstaanvallen, geïrriteerdheid, rusteloosheid, impotentie, soms paniek, hallucinaties, achtervolgingswaan en delirium. Gebruikers voelen zich na een shot soms dagenlang vermoeid en depressief. Langetermijneffecten zijn tolerantie en bijgevolg, de nood aan hogere doses, waardoor de bijwerkingen vaker en intenser voorkomen, soms zelfs maanden nadat men met de drug is gestopt. Het risico op ernstige fysieke hinder is relatief beperkt, tenzij de amfetamines versneden zijn met giftige stoffen. Symptomen van een overdosis zijn hartkloppingen, ernstige pijn in de borststreek, ademhalingsmoeilijkheden, trillen, zweten, spierspasmen en stijfheid. In extreme gevallen: hartstilstand. Tips: wie van amfetamines bang of overgestimuleerd geraakt, kan er het best onmiddellijk mee stoppen. Probeer in zo ’n geval kalm te blijven; een licht kalmerend middel kan helpen. Amfetaminesulfaat is zeer gemakkelijk aan te maken (het basisbestanddeel zit in de meeste industriële schoonmaakmiddelen), en is, van alle drugs, de meest onzuivere, de meeste bevatten slechts 5 á 10 procent van de drug zelf. De drug wordt doorgaans met onschadelijke middelen gemengd, maar om zeker te zijn, koop je het spul best bij een kennis (bij voorkeur iemand die er zelf al van heeft geproefd).
Amylntriet/butyltriet Ook wel: poppers, amyl. Vorm: vloeibaar en verpakt in kleine flesjes. Het wordt opgesnoven door mond of neus. Sommige gebruikers dopen sigaretten in de vloeistof. Duur: plusminus drie minuten. Geschiedenis: het werd ontdekt in 1857, en werd gebruikt bij de behandeling van angina pectoris (hartbeklemming). Het middel verwijdt de aders die het bloed naar het hart voeren, en verlicht op die manier de druk. Positief: een lichthoofdig gevoel, alsof de verbinding met de wereld even wordt verbroken. Het goedje is spierontspannend, en wordt vaak door homoseksuele mannen gebruikt om de anale penetratie te vergemakkelijken. Het gebruik in homoseksuele kringen is de laatste jaren afgenomen, vanwege de vrees voor bijwerkingen en doordat de drug in zekere mate werd vervangen door krachtiger middeltjes zoals Ecstasy. Negatief: hoofdpijn, braakneigingen, irritatie van de huid en lichte brandwonden als de vloeistof per ongeluk in de neus terechtkomt. Kan dodelijk zijn bij inname. Gebruikers verspreiden ook een kwalijk geurtje. Er doen hardnekkige geruchten de ronde als zouden poppers het Kaposi Sarcoom (een soort huidkanker) veroorzaken bij mensen die besmet zijn met het HIV-virus, maar deze link is niet afdoende bewezen. Sommige bijproducten van nitrieten zijn kankerverwekkend, en zijn schadelijk voor het immuniteitssysteem. Tips: afgeraden voor mensen met een lage bloeddruk. Barbituraten Ook wel: downers. Bestaat onder verschillende merknamen maar is in België bijna niet meer verkrijgbaar. Het meest populair zijn combinaties van verschillende barbituraten zoals Vesparax. Vorm: pillen, capsules, elixers en injecties. Duur: drie tot zes uur. Positief: barbituraten hebben een ontspannend effect, vergelijkbaar met dat van alcohol. De twee worden dan ook vaak gecombineerd. Negatief: prikkelbaarheid, agressie, depressie, tijdelijk verlies van spraak-en coördinatievermogens. Grote doses kunnen ernstige ademhalingsproblemen en zelfs de dood tot gevolg hebben. Overdoses zijn mogelijk vanaf een tiental tabletten. In combinatie met drank vanaf vijf. Bij mensen die het poeder inspuiten kunnen huidabcessen en zelfs gangreen (het afsterven van weefsel) optreden, als het spul per ongeluk in een slagader wordt gespoten. Het risico op psychologische verslaving is zeer groot, en een plotse onthouding kan fataal zijn. Hardnekkige gebruikers kunnen longontsteking of bronchitis oplopen. Barbituraten zijn gevaarlijk tijdens de zwangerschap. Volgens kenners is het inspuiten van barbituraten een van de gevaarlijkste drugactiviteiten. Tips: wees heel voorzichtig. Combineer barbituraten niet met alcohol, zelfs in relatief kleine doses is dat gevaarlijk. Benzodiazepines Ook wel: tranquiIizers. De meest populaire zijn Lexotan, Rohypnol en Valium. Vorm: pillen of capsules. Ze worden soms geplet en opgelost in water en ingespoten. Duur: drie tot zes uur. Geschiedenis: het is de meest voorgeschreven drug ter wereld. In 1979 werd het middel dertig miljoen keer voorgeschreven. Vandaag wordt er voorzichtiger mee omgesprongen: de medische wereld maakt zich zorgen over de langetermijneffecten en het risico op afhankelijkheid. Positief: werkt kalmerend en relaxerend, maar geeft geen geweldige kick, met uitzondering van valium, dat een licht euforische uitwerking kan hebben. Negatief: lusteloosheid, lethargie, en een dodelijke overdosis behoort tot de mogelijkheden. Langdurig gebruik kan tot afhankelijkheid leiden, plotse onthouding kan gevaarlijk zijn. Tips: gevaarlijk tijdens de zwangerschap. Cafeïne Vorm: zit in koffie, thee, chocolade en sommige frisdranken. Duur: tot 4 uur. Geschiedenis: koffie werd in het begin van de zeventiende eeuw in Europa ingevoerd, thee een vijftigtal jaar later. Ze werden uitsluitend als medicijn gebruikt. Positief: cafeïne is een milde stimulant en wordt gebruikt om wakker en alert te blijven. Negatief: slapeloze nachten, opvliegendheid, het zuur en andere maagklachten. Slecht voor mensen met hoge bloeddruk. Zware gebruikers kunnen afhankelijkheid ontwikkelen. Tips: sop af en toe eens een koekje in je kopje thee of koffie, heel lekker. Cannabis Ook wel: marihuana, grass, weed, pot, shit en hasj. Vorm: cannabis bestaat in drie vormen. 1) Marihuana (weed) is de plantaardige vorm en bestaat uit de kroon van vrouwelijke planten. In de kroontjes zitten de belangrijkste psychoactieve stoffen, namelijk tetrahydrocannabinolen, of THC. 2) Cannabis hars (hasj), een samengeperst bruin of zwart poeder dat voor gebruik moet worden verwarmd en verkruimeld. 3) Cannabis olie, een vieze, dikke, donkerbruine substantie, die verkregen wordt door de planten in een oplosmiddel te drenken. Het wordt verpakt in papier of plastiek, en is te snijden met een verwarmd mes. Alle drie de vormen kunnen worden gerookt, gemengd met tabak of in een zuivere vorm. Het kan ook worden gegeten, meestal verwerkt in cakes, of in zuivere vorm. Duur: plusminus 2 uur. Geschiedenis: afkomstig uit Azië. Cannabis werd vanaf 1840 in het Westen als geneesmiddel gebruikt, als middel tegen menstruatiepijn, hoofdpijn, slapeloosheid, strychninevergiftiging en delirium tremens. In een meer recent verleden werd cannabis gebruikt als behandelingsmiddel voor glaucoma (een oogziekte), als spierontspanningsmiddel voor multiple sclerosepatiënten, en om eetlust op te wekken bij aids-patiënten. Die twee laatste toepassingen zijn in de V.S. erg controversieel. Hoewel cannabis in landen als India al duizenden jaren wordt gebruikt tijdens religieuze ceremonies, vond het in het Westen (op recreatief vlak) pas een goede halve eeuw geleden ingang. Positief: een verhoogd gevoel van welzijn, geluk en ontspanning. Gebruikers beweren een beter intensief inzicht te krijgen, gevoeliger zintuigen en, bij een hogere doses, hallucinaties. Het is waarschijnlijk de veiligste drug, het werkt niet verslavend, en veroorzaakt weinig of geen katers. Er is nog nooit iemand overleden aan een overdosis cannabis. Er wordt aangenomen dat cannabis dodelijk kan zijn als je er achthonderd gram in een keer van opeet. Negatief: rode ogen, verhoogde polsslag, lage bloeddruk, droge keel en mond, vermoeidheid en vreetkicks. Tips: cannabis roken kan zeer gemakkelijk onder controle worden gehouden. Het eten echter is wat lastiger want als je het eet moet je voorbereid zijn op een iets dramatischer effect dan wanneer je het rookt.
Cocaïne Ook wel: coke, witte, sneeuw, sos. Vorm: een wit poeder, dat kan worden gesnoven, gerookt, ingespoten, of op de tanden of het tandvlees kan worden gewreven. Duur: 30 á 60 minuten, het na effect kan tot 24 uur duren. Geschiedenis: al in 2500 voor Christus wisten de Zuid-Amerikanen wel raad met de bladeren van de cocaplant. Voor de Inca’s was de plant heilig, hij werd gebruikt voor religieuze en medische doeleinden. Pas in het midden van de negentiende eeuw ontdekten twee Duitse wetenschappers de heilzame werking van cocaïne, het werd gebruikt in geneesmiddelen, alcoholische dranken en frisdranken. Het goedje was in poedervorm vrij te koop. In 1886 werd Coca-Cola op de markt gebracht. De drank bevatte cocaïne tot in 1903. Nu nog zitten er gedecocaïniseerde extracten van de plant in Coca-Cola. In Amerika werd het gebruik van cocaïne strafbaar gemaakt in 1914. Positief: cocaïne geeft je het gevoel dat je de hele wereld aankunt. Gebruikers ervaren een gevoel van opwinding, plezier, geluk, zelfvertrouwen en energie. De drug vermindert de nood aan slaap en voedsel. Het is een subtiele drug want gebruikers gedragen zich veeleer onopvallend. Negatief: een verhoogde bloeddruk, hartslag en lichaamstemperatuur en een verhoogd ademhalingstempo. Een klein aantal gebruikers heeft ernstige ademhalingsmoeilijkheden ondervonden, sommige met fatale afloop. Anderen klagen over overstimulatie. Lang werd aangenomen dat cocaïne enkel psychologisch verslavend was, vandaag wordt vermoed dat er ook een fysieke afhankelijkheid optreedt. Ook is gebleken dat de tolerantie verhoogt naarmate men het goedje langer en vaker gebruikt. Vaak maakt bij langdurige gebruikers het gevoel van euforie plaats voor rusteloosheid, overgevoeligheid, slapeloosheid, nervositeit en gewichtsverlies. Bij sommigen veroorzaakt cocaïne angstgevoelens, agressie en lichtgeraaktheid. Net zoals bij amfetamines, is een overdosis cocaïne een zeldzaamheid. Tips: een mild kalmeermiddel kan bij sommigen de onaangename nevenwerkingen van cocaïne verzachten. Crack/freebase cocaïne Ook wel: base. Vorm: kleine witte of gele brokjes gezuiverde cocaïne (gewone cocaïne opgelost in water en verwarmd). Crack wordt gerookt in een pijp, of verwarmd op folie, waarna de dampen worden geïnhaleerd. Duur: tussen de 15 en 20 minuten Geschiedenis: het is niet helemaal duidelijk waar en wanneer freebase cocaïne voor bet eerst werd gebruikt. Meer dan waarschijnlijk werd de zuiveringsmethode toegepast door dealers die de kwaliteit van hun waren wilden testen. Ergens in de jaren ‘70 moeten gebruikers hun voorbeeld zijn gevolgd. Crack ontleent zijn naam aan het feit dat het product knettert als je het rookt. Door de lage kostprijs en het extreem verslavende karakter -veel gebruikers beweren dat ze na één trekje tot over hun oren verliefd werden op het spul - is crack één van de grootste problemen in de Amerikaanse grootsteden geworden. Positief: crack veroorzaakt één á twee minuten van intense euforie, gevolgd door een geluksgevoel dat ongeveer een kwartier aanhoudt. Negatief: de fysische effecten van crack zijn ongeveer dezelfde als die van cocaïne, maar iets extremer, door het feit dat de drug zuiverder is. Crack doet de ademhaling versnellen, verhoogt de bloeddruk, hartslag en lichaamstemperatuur en vermindert eetlust en vermoeidheid. Ook de na-effecten van crack zijn sterker: er treedt hoofdpijn op, een verslapping van de spieren, en een verhoogde gevoeligheid voor licht en lawaai. Daardoor grijpt de gebruiker gemakkelijk naar een volgende dosis, wanneer hij gewaar wordt dat de vorige bijna is uitgewerkt. Crack is bijgevolg ontzettend verslavend. Overdoses komen zelden voor, maar er zijn enkele gevallen bekend van gebruikers die na verscheidene doses crack overleden aan een hartstilstand. Tips: als je crack wilt nemen, bereid je je best voor op een onzachte landing. Ecstasy 0ok wel: XTC, MDMA (methyleendioxymethamfetamine), Adam, Eva, MDA (methyleendioxy-amfetamine). Verder bestaan er verschillende merknamen waaronder ‘Love Doves’, pilletjes waarop een vredesduif staat afgebeeld. Vorm: tabletten. Minder betrouwbare vormen zijn soms in capsules verkrijgbaar (ze bevatten vaak acid en speed). Sinds kort is ook zuivere MDMA in poedervorm opnieuw op de markt gebracht. Duur: hangt af van de kwaliteit. Sommige soorten zijn na twee uur uitgewerkt, met andere kun je makkelijk acht uur aan de slag. Geschiedenis: Ecstasy wordt dus gemaakt uit MDMA, een natuurlijk product dat in muskaatnoot en sassafrasolie zit. MDMA werd voor het eerst in Duitsland gebruikt, als middel tegen overdreven eetlust. Het product werd gepatenteerd maar werd nooit commercieel geproduceerd. In de jaren ‘70 werd het in de psychotherapie gebruikt, vooral in Amerika. Positief: Zoals met de meeste drugs, is het effect afhankelijk van de situatie waarin je je bevindt als je ze neemt. Mensen die urenlang willen dansen, kicken vooral op de energiekicks. Anderen willen liever een rustige omgeving, omdat de drug kalmte en een verhoogde tastzin opwekt: de reden waarom Ecstasy een populaire seksdrug is. Er zijn mensen die beweren dat ecstasy gelukkige, open mensen van hen heeft gemaakt. Negatief: doordat de drug de gebruiker spontaner maakt en de remmingen vermindert, vergeet hij bij het seksen wel eens een condoom te gebruiken. Sommigen beweren dat een heleboel aids-slachtoffers aan het gebruik van ecstasy kunnen worden toegeschreven. Anderen gaan nog een stapje verder: de hele ecstasylevensstijl zou de kans op het uitbreken van de ziekte (aids) bij HIV- positieve mensen sterk vergroten, omdat drugs nemen en het hele weekend lang op de dansvloer staan niet bepaald bijdragen tot een goed functionerend afweersysteem. Er zit iets in, veel ecstasygebruikers namelijk hebben last van chronische verkoudheden. Ecstasy mag dan al het seksplezier vergroten, bij sommige mannen heeft de drug een kleine bijwerking, ze kunnen namelijk niet meer klaarkomen, zelfs niet na uren lange masturbeersessies. Omdat de drug je eetlust vermindert en omdat veel gebruikers ze nemen tijdens dagenlange, slopende raves, kan er zich een ernstig gewichtsverlies voordoen. In rave-clubs haal je de ‘echten’ er zo uit, ze zien er namelijk uit als levende skeletten. Ecstasygebruikers durven ook wel eens flink uit de nek te kletsen, ze komen je tot vervelens toe vertellen hoe ongelooflijk veel ze wel van je houden. De drug kan, in zeldzame gevallen, aanvallen van paniek, slapeloosheid en depressies veroorzaken. Elk jaar sterft een aanzienlijk aantal mensen na het gebruik van de drug, maar het is niet precies duidelijk hoe dat komt. Veel van de overlijdenden lijken het gevolg van uitdroging of oververhitting, maar het zou kunnen dat sommige mensen de drug gewoon niet verdragen. Voorstanders beweren dat het sterftecijfer (en de allergische reacties) relatief gezien niet hoger liggen dan bij bijvoorbeeld voorgeschreven geneesmiddelen. Tips: let goed op van wie je het spul koopt, koop het altijd bij dezelfde betrouwbare dealer. Drink veel sportdrank tijdens de trip. Voor de hardnekkige gebruikers: gun je lichaam minstens een week rust tussen twee sessies, om het de kans te geven weer bij positieven te komen. Als je merkt dat je steeds méér pillen moet nemen om het gewenste effect te bereiken, stop je het best een paar weken. Heroïne Ook wel: smack, horse, H, bruine. Vorm: in zijn zuiverste vorm is heroïne een donzig wit poeder. Straatheroïne heeft vaak een bruinige kleur. Heroïne kan worden ingespoten, gesnoven, of in zuivere vorm gerookt worden op een stukje zilverpapier (‘chinezen’). Je kunt het ook gewoon opeten, maar omdat het goedje slecht door de maag wordt geabsorbeerd, vinden de meeste gebruikers dat zonde van het geld. Duur: varieert enorm (afhankelijk van de methode van innemen, zuiverheid, afhankelijkheidsgraad van de gebruiker). Het gaat van 30 minuten tot drie uur. Als heroïne wordt ingespoten, krijg je bijna onmiddellijk een heerlijk gevoel (een rush). Die rush krijg je veel minder als je de heroïne rookt of snuift. Geschiedenis: heroïne is een morfinederivaat, dat werd ontdekt in 1874. Het niet-medische gebruik van het middel werd na de Eerste Wereldoorlog verboden. Eind jaren ‘80 werd het dokters verboden nog langer heroïne voor te schrijven aan verslaafden. In de jaren ‘80 toen er naast de inspuitbare vorm ook een rookbare variant op de markt werd gebracht vond heroïne ingang bij een breder publiek. Positief: verlicht fysieke pijn door het opwekken van een gevoel van euforie. Gebruikers voelen zich warm, beschermd, bevrijd van hun kwalen, en duizelig. Negatief: heroïne kan misselijkheid, braakneigingen en een jeukende huid tot gevolg hebben. Het is het meest verslavend als het wordt ingespoten, maar ook gerookt of gesnoven ontwikkelt zich snel een sterke gewenning. Het risico op een fysieke verslaving is minder groot, sommige gebruikers blijken in staat de drug met tussenpozen over een lange periode te gebruiken. Ontwenningsverschijnselen zijn warm en koud zweet, spierkrampen, slapeloosheid, lopende neus en overgeven. Straatheroïne is vaak erg onzuiver, waardoor zelfs ervaren gebruikers regelmatig overdoseren. Symptomen van overdosis zijn extreme duizeligheid, ademhalingsmoeilijkheden, koude en klammige huid en coma. Tips: de laatste jaren lijkt heroïne steeds zuiverder te worden, met steeds meer overdoses tot gevolg, kijk dus uit. Ketamine Ook wel: vitamine K, ketamine hydrachloride, K. Vorm: capsules, tabletten en injecties. Tabletten worden vaak gemalen, en het poeder wordt gesnoven zoals cocaïne. In ziekenhuizen vind je ketamine in vloeibare vorm. Het sterkste effect krijg je door injecties. Duur: tot 24 uur. Geschiedenis: Het is een Amerikaans product, en wordt gebruikt als verdovingsmiddel voor gewonde soldaten. Het is zeer populair in Newyorkse clubs. Chemisch verwant met PCP(angel dust). Positief: gebruikers voelen zich ongeremd en krijgen de meest fantastische hallucinaties. Zeer effectief in combinatie met Ecstasy. Als de drug is uitgewerkt, verdwijnen de effecten bijna onmiddellijk. Negatief: veroorzaakt soms agressie. Geeft sommige mensen het gevoel dat hun geest wordt losgekoppeld van hun lichaam, dat kan paniek veroorzaken. Sommige gebruikers hebben het over ‘K holes’, een toestand waarin ze zich niet meer kunnen bewegen. De drug kan kwaaie dromen veroorzaken. Grote hoeveelheden kunnen tot een hartaanval leiden. Tips: het is verstandig de drug in gezelschap te nemen, liefst met een paar niet-gebruikers in de buurt, want als de hallucinaties te erg worden, kun je namelijk geholpen worden.
LSD Ook wel: lysergic acid diethylamide, acid, trips. Vorm: soms kleine pilletjes (microdots) verpakt in plastic, maar meestal zijn het kleine, doordrenkte kartonnen vierkantjes, ter grootte van een kleine vingernagel, voorzien van tekeningen of symbolen (pinguïns, Batman, ...) Duur: van 5 tot 24 uur. Geschiedenis: het is in 1938 ontdekt door Albert Hoffman, een Zwitserse wetenschapper die het bereidde uit een parasitaire graanschimmel. Tegenvallende testresultaten maakten dat het onderzoek op de lange baan werd geschoven. Pas in ‘43 begon Hoffman opnieuw te experimenteren, hij slikte de LSD en beleefde de eerste trip uit de geschiedenis. In de jaren ‘50 en ‘60 werd de drug gebruikt bij de psychotherapeutische behandeling van alcohol en drugverslaafden. Het werd ook toegediend aan terminale patiënten; aangenomen werd dat de LSD hen zou helpen de dood te aanvaarden. Eind jaren ‘60 werd LSD verboden. De term ‘psychedelisch’ werd uitgevonden door LSD onderzoeker Humphrey 0smond. Positief: het geeft enorme hallucinogenen capaciteiten, wie graag af en toe even uit de realiteit stapt zal de prachtige vergezichten en de heerlijke kleuren ongetwijfeld appreciëren. Negatief: wie tijdens de reis in paniek raakt maakt een ‘bad trip’ mee, in plaats van mooie krijg je angstaanjagende beelden op je netvlies, die de gebruiker nog erg lang kunnen achtervolgen. Sommige gebruikers maken melding van flashbacks, die dagenlang nadat de drug is uitgewerkt kunnen voorkomen. In de uren na de uitwerking voelen sommige gebruikers zich down, overgevoelig en huilerig. Er wordt aangenomen dat er geen fysieke gevaren aan LSD zijn verbonden, maar mensen met een wankele geestelijke gezondheid zouden wel eens in het ravijn kunnen belanden. Ook een risico: niet-gebruikers kunnen je verhalen over je wonderbaarlijke avonturen bijzonder vervelend vinden. Tips: neem nooit LSD als je bang, kwaad of depressief bent. De drug werkt in op die gevoelens. Neem LSD in gezelschap, zodat er iemand voor je kan zorgen als het slecht afloopt. Een wijdverbreide fabel is dat je de effecten van LSD kunt doen ophouden door een glas sinaasappelsap te drinken, dat klopt niet. Wel sta je tijdens een LSD trip voor alles open: als iemand je op dat moment zou vertellen dat je met chocoladekoekjes de drug kunt controleren zou je dat geloven en je kalmer beginnen te voelen. De combinaties LSD alcohol en LSD Ecstasy zijn uit den boze. Magic Mushrooms 0ok wel: psylo’s, paddo’s, paddestoeltjes, champignons. Vorm: verse of gedroogde paddestoelen die soms in omeletten of in thee worden gemengd. De meest voorkomende hallucinogenen paddestoel heet Liberty Cap; hij is plukklaar tussen september en november, je moet er ongeveer twintig á dertig van eten om een deftige hallucinogenen ervaring te krijgen. Na drie of vier stuks voel je je - met wat geluk – best relaxed. Duur: 4 tot 9 uur. Geschiedenis: paddestoelen worden al duizenden jaren gebruikt, vooral in Azië en Zuid-Amerika. Primitieve volkeren verschaften zich met behulp van paddestoelen toegang tot de wereld der geesten. Twintig jaar geleden gingen de Europeanen op zoek naar een organisch alternatief voor LSD, de paddestoelen. Positief: vergelijkbaar met LSD, aangevuld met een intens geluksgevoel en lachbuien. Negatief: net zoals bij LSD: bad trips en tegenpruttelende magen. Het gevaarlijkst is echter het eten van foute paddestoelen. Er bestaan verscheidene soorten die zeer sterk op de Liberty Cap lijken, en die zelfs in kleine doses giftig kunnen zijn. Ook vervelend is het urenlang door velden en bossen dwalen, op koude herfstochtenden, en geen paddestoelen vinden. Tips: neem nooit paddo’s als je bang, kwaad of depressief bent. De drug werkt in op die gevoelens. Neem ze in gezelschap, zodat er iemand voor je kan zorgen als het slecht afloopt. Een wijdverbreide fabel is dat je de effecten van paddo’s kunt doen ophouden door een glas sinaasappelsap te drinken, dat klopt niet. Wel sta je tijdens een paddotrip voor alles open: als iemand je op dat moment zou vertellen dat je met chocoladekoekjes de drug kunt controleren zou je dat geloven en je kalmer beginnen te voelen. De combinaties paddo-alcohol en paddo-ecstasy zijn uit den boze. Koop een boek over paddestoelen, zodat je de giftige exemplaren kunt herkennen en mijden. Mescaline Ook wel: peyote, cactus. Vorm: meestal in capsulevorm, het wordt ook wel ingespoten, maar zeer zelden. Het poeder bestaat uit kleine kristallen. Peyoteknopen kunnen gekauwd of gerookt worden (peyote is mescaline in zijn natuurlijke vorm). Duur: 2 á 3 uur om de piek te bereiken, de effecten kunnen tot twaalf uur lang aanhouden. Geschiedenis: mescaline is een hallucinogene amfetamine dat synthetisch wordt aangemaakt, maar ook wordt gevonden in de peyote cactus, die in Mexico en in het zuidwesten van de Verenigde Staten groeit. Begin deze eeuw werd het middel op experimentele basis gebruikt bij de behandeling van onder andere alcoholisme, neurose en psychose. Aldous Huxley en William Burroughs waren veelvuldige gebruikers. Positief: geluksgevoel, verhoogde gevoeligheid en – soms - hallucinaties. Negatief: versnelde polsslag, verhoogde bloeddruk en lichaamstemperatuur. Afwisselend zweten en rillen. Soms moet de gebruiker overgeven, en heeft hij een gebrek aan eetlust. Zich concentreren wordt moeilijk, de huid wordt droog en geïrriteerd. Slechte trips kunnen paniekaanvallen veroorzaken. Omdat de productie van mescaline vrij duur is, wordt de drug vaak versneden met LSD, amfetamines en soms PCP. Mescaline is een drug waar je snel afhankelijk van wordt. Tips: je moet er heel veel van nemen om te kunnen hallucineren (mescaline is 40O keer minder sterk dan LSD). Echte mescalinecapsules zijn dus erg groot. Opium & opiaten Ook wel: methadon, palfium, burgodin, morfine, codeïne (allemaal chemische opiumderivaten). Vorm: opium wordt gerookt of gegeten. Sommige opiaten in poedervorm kunnen gesnoven worden, of gemengd met water en ingespoten. Heroïne is het bekendste opiaat. Duur: tot tien uur. Geschiedenis: het wordt uit de opiumplant (papaver somniferum) gepuurd. Opium bevat morfine en codeïne (uit morfine wordt heroïne gemaakt), en werd jarenlang gebruikt als pijnstiller. De vrije verkoop werd eind vorige eeuw al aan banden gelegd. Vandaag worden nog steeds een heleboel synthetische opiaten aangemaakt; pethidine bijvoorbeeld, dat vaak tijdens bevallingen wordt gebruikt, en methadon, het bekende vervangmiddel voor heroïne. Positief: kleine doses geven je een euforisch gevoel, grote doses veroorzaken bewusteloosheid en zelfs coma. Zelfs sterke opiaten zijn niet per definitie verslavend: alles heeft met je persoonlijkheid te maken. Veel mensen slagen erin regelmatig te gebruiken en er een normale levensstijl op na te houden. Negatief: constipatie, verslaving, overlijden. Het lichaam raakt gewend aan opiaten, dus zien gebruikers zich verplicht hun dosis verdurend te verhogen. Na verloop van tijd veroorzaakt opium zelfs geen euforie meer, maar moet de drug genomen worden om zich normaal te voelen. Gebruikers die met de drug kappen, voelen zich doorgaans slapjes, moeten overgeven, rillen en zweten. Oplosmiddelen en Gassen Vorm: lijm, verf, producten om nagellak te verwijderen, spuitbussen en aanstekervloeistoffen. De dampen worden ingeademd door neus en mond. Duur: van 15 tot 45 minuten. Positief: gebruikers voelen zich euforisch, emotioneel, en zijn vriendelijk. Meestal zijn die uitwerkingen gemakkelijk onder controle te houden. Negatief: sommige gebruikers kampen met depressies, katers en hoofdpijn (vaak een hele dag lang). In Groot-Brittannië stierven in 1990 149 mensen aan de gevolgen van het inademen van oplosmiddelen (in datzelfde jaar maakte heroïne 94 slachtoffers). De doodsoorzaken waren verschillend: sommige gebruikers hadden zich op het dak van het huis verstopt en tuimelden eraf. Anderen stikten in hun braaksel, of stikten doordat ze een plastik zak over het hoofd hadden getrokken om de effecten wat op te drijven. Kinderen kregen een hartaanval na het inademen van spuitbusgas of schoonmaakproducten. Maar de meeste doden vielen na het inademen van giftige aanstekervloeistof. Langdurig gebruik van oplosmiddelen en gassen kan ernstige schade toebrengen aan lever, nieren en hersenen, het kan ook loodvergiftiging veroorzaken. Gewenning treedt zeer snel in. Tips: voorzichtigheid is geboden. Gebruik geen aanstekervloeistof, drijfgassen of schoonmaakmiddelen. Trek tijdens het snuiven nooit een plastic zak over je hoofd.
Padden Ook wel: bufotenine. Vorm: sommige paddensoorten worden gedood en gevild. De huid wordt in de koelkast te drogen gelegd, tot poeder gemalen, gemengd met tabak en opgerookt. Vaak wordt er munt aan de sigaret toegevoegd om de verschrikkelijke stank enigszins te maskeren. De huid bevat bufotenine, een hallucinogeen, andere soorten scheiden een hallucinogenen vloeistof af, die, als ze wordt opgelikt, een trip kan veroorzaken. Duur: 3 á 4 uur. Geschiedenis: vooral populair in de VS, waar padden nog met duizenden in het wild leven. Positief: je zou tijdens het likken in een prins kunnen veranderen. Negatief: je hebt ervaring nodig om het lichaamssap aan de pad te ontlokken, en om te weten hoeveel je er precies van nodig hebt. Het is een natuurlijk middel, maar je zult waarschijnlijk dezelfde kwalijke gevolgen ondervinden als bij LSD. Tips: kies je pad zorgvuldig, zodat je niet de hele avond zonder resultaat aan een niet-hallucinogeen amfibie zit te likken, want dat is zielig voor het dier. PCP Ook wel: dust, angel dust, THC, T, base (gemengd met crack of rock cocaïne). Vorm: pillen, poeders of vloeibaar. Het wordt meestal gerookt, gemend met tabak, marihuana of peterselie, maar kan ook worden ingespoten of opgesnoven. Duur: afhankelijk van de dosis is de duur van enkele uren tot meerdere dagen. Geschiedenis: Phenciclidine (PCP) werd ontwikkeld in de jaren ‘50. Het werd gebruikt door dierenartsen, als een verdovingsmiddel. Het bleek ongeschikt voor gebruik bij mensen: proefpersonen kregen te kampen met ernstige deliria. Toen in ‘65 de experimenten werden stopgezet, verscheen de drug in het straatbeeld van San Francisco, in de vorm van pillen. Ze werden verkocht als ‘peace pills’, hoewel de uitwerking allesbehalve vredig was. De drug veroorzaakte ontelbare bad trips, en verdween enkele jaren later, om in de jaren zeventig een korte comeback te maken. Positief: In kleine doses is het effect van PCP te vergelijken met dat van marihuana. De makers ervan beweerden dat de drug bestond uit THC, het sterkste psychoactieve ingrediënt van marihuana. Negatief: PCP werkt tegelijkertijd verdovend, stimulerend, kalmerend en hallucinatorisch. Lage doses veroorzaken gebrekkige coördinatie en verstoorde spraakvermogens. Grotere doses leiden tot hoge bloeddruk, koorts, zweten, misselijkheid, en in extreme gevallen tot stuiptrekkingen, coma en overlijden. Ook agressief gedrag, flashbacks en wekenlang aanhoudende drugpsychoses behoren tot de mogelijkheden. Afkicken -zelfs van één enkele dosis - kan weken, zelfs maanden duren. Tips: Bij andere hallucinogenen kunnen vrienden de gebruiker soms uit een bad trip praten, maar PCP-gebruikers zijn vaak zo onthecht en paranoïde dat je weinig kunt doen om hen te helpen. Iemand met een slechte PCP-trip kun je het best naar het ziekenhuis brengen. Qat 0ok wel: kat, quat. Vorm: een plant die natuurlijke amfetamines bevat. Het wordt verkocht in de vorm van twijgjes die in bladeren zijn gewikkeld. De actieve ingrediënten zitten in de schors, die wordt gekauwd. Duur: tot zes uur. Geschiedenis: afkomstig uit, en zeer populair in Oost-Afrika en Jemen. De drug is de laatste jaren erg in trek in Amerika, waar ook een synthetische versie op de markt is (cat), die veel weg heeft van gewone amfetamine, maar oneindig veel sterker is. Positief: Qat verbetert de stemming, verhoogt het uithoudingsvermogen (ook seksueel) en elimineert de behoefte aan slaap. Het is zeer goedkoop. Negatief: paranoïde psychose, die tot zelfmoord kan leiden. Spijsverteringsproblemen, lever- en nierziektes, en kanker. Slecht voor het gebit. Overdreven gebruik veroorzaakt gewichtsverlies en maakt de gebruiker vatbaarder voor allerlei ziektes. Tabak Vorm: gedroogde bladeren van een plant die over de hele wereld voorkomt. Het drugeffect van tabak wordt veroorzaakt door nicotine. Duur: elke trek aan een sigaret heeft een onmiddellijk stimulerend effect. Sigarettenrook bestaat uit teer, nicotine, koolmonoxide en andere gassen. Nicotine is een mild stimulerend middel en zorgt voor de kick. Een of twee sigaretten veroorzaken stimulatie en een lichte opwinding. (Gebruikers roken sigaretten om stress te verlichten, en om vermoeidheid en monotonie tegen te gaan). Negatief: sigaretten verhogen de bloeddruk en de hartslag, en verminderen de eetlust. Beginnelingen kunnen duizelig of ziek worden. Tolerantie ontwikkelt zich zeer snel. Langetermijneffecten zijn een verhoogd risico op hart- en vaatziekten, hartaanvallen, infecties van de luchtwegen, en long-, mond- en keelkanker. Tips: probeer wat te minderen. Wat heeft een drugsverslaafde voor effecten op de omgeving? Er zijn aardig wat verschillende soorten drugsverslaafden. Zo zijn er zelfs personen die verslaafd zijn waarvan je het niet eens kan zien. Er zijn nog een aantal manieren van verslaafd zijn. • De verslaafde zwerver is wel een van de bekendste. Die loopt bedelend of stelend door grote steden. Als hij geld genoeg heeft koopt hij zijn drugs. Deze personen kunnen behoorlijk wat last aan anderen bezorgen. Ze zijn vies en soms vallen ze je behoorlijk lastig, dan hijgen ze in je gezicht en dat is niet zo'n pretje. Ook laten ze hun troep achter, en omdat kinderen er geen erg in hebben dat ze van een heroïnespuit moeten afblijven kan dat nog wel eens voor een slechte afloop zorgen. • Anderen verslaafden leven gewoon zoals een normaal mens. Ze wonen in een huis, koken hun eigen eten en komen ook wel redelijk normaal op je over. Een aantal filmsterren behoren ook wel tot deze groep. • Een verslaafde in de familie kan voor grote emotionele problemen zorgen. Natuurlijk ontstaan er ruzies door de drug en daar leeft een huishouden niet erg van op. De ouders zullen het er erg moeilijk mee hebben. • De staat moet erg veel geld betalen. Vernielingen van drugsverslaafden, drugsklinieken en de drugpolitie moeten namelijk allemaal gefinancierd worden. En dat geld betalen de trouwe Nederlanders uiteindelijk via de belasting. Van de drugsverslaafden die cannabis gebruiken zien we er niet veel die een groot probleem zijn voor hun omgeving. Omdat cannabis niet zo duur is, is het moeilijk om al je geld op te blowen. Dat geld dan niet voor de jeugd omdat die nog niet zoveel geld hebben als iemand die fulltime werkt. Die kunnen dus nog wel eens uit stelen gaan maar dan zal het niet om grote geldbedragen zijn. Een verslaafde aan cannabis is nog wel in staat om te werken en kan dus nog wel functioneren in de maatschappij. Agressief zijn ze niet en ze kunnen ook nog wel een meisje versieren, ze zien er nog redelijk goed uit, ook al gebruiken ze drugs. Maar een heroïne of cocaïne verslaafde zal veel minder tot eigenlijk niet in de maatschappij kunnen functioneren, ze denken niet aan anderen, door bijvoorbeeld een autoradio te jatten, maar aan zichzelf denken zit er eigenlijk ook niet meer in. Ze verwaarlozen zichzelf alleen maar. Het enige waar ze nog wel aan denken is de drug zelf. Zo een verslavend effect kan dat dus hebben. Heroïneverslaafden zullen, als ze tenminste niet miljonair zijn, geen eigen huis hebben. Ze leven buiten op de staat en door middel van stelen, bedelen of prostitutie komen ze aan hun geld voor een nieuwe shot. Van zulke drugsverslaafden kunnen aardig wat mensen last hebben. Kijkt bijvoorbeeld maar naar Amsterdam, als je daar door een verslaafde wordt lastig gevallen vind je dat ook niet leuk.
Conclusie Wij hebben allebei zo`n beetje de zelfde mening over drugs en alles wat er aan vast zit, namelijk dat we ervan overtuigd zijn dat je geen drugs nodig hebt om het naar je zin te hebben, maar wij veroordelen de gebruikers ervan ook niet, want iedereen moet voor zichzelf de voor-en nadelen van elkaar onderscheiden, en ook voor jezelf beslissen wat voor jou het beste is. Nog ff een klein nawoord over de PO zelf; Allard en ik (Joeri) hebben een verbazingwekkend goede samenwerking gehad, want ik weet bijvoorbeeld niks van de stoffen die bepaalde effecten veroorzaken in de hersenen, waarschijnlijk omdat ik geen bio heb, en Allard kon mij dat haarfijn uitleggen, zodat ik daar ook weer wijzer van werd. Verder is Allard zeer begaafd met het zoeken op het internet, en ben ik daar eerlijk gezegd een beetje een kneus in, dus dat was mooi meegenomen, en mijn inbreng was dat ik alle onderdelen en feiten tot een duidelijk verhaal kan breien, dus alles bij elkaar genomen was dit een goede geslaagde samenwerking, en wij vinden dat wij deze opdracht tot een goed eindresultaat hebben gevoerd, en wij hopen dat u daar ook zo over denkt.