Turkije wel of niet in de EU (geografisch beeld)

Inleiding Wij hebben dit onderzoek gedaan naar aanleiding van onze praktische opdracht die we voor aardrijkskunde hebben gekregen. Het ging over EU en de lidstaten van de EU. Wij hebben Turkije als onderzoeksland gekregen. We moesten hierbij een regionaal beeld schetsen van Turkije. Ook hebben we de voor en nadelen behandeld voor Turkije en de EU als er een mogelijk lidmaatschap zou komen. Om dit allemaal goed te onderzoeken hebben we het onderzoek opgedeeld in een hoofdvraag en deelvragen. Hoofdvraag: *Moet Turkije wel of niet toegelaten worden in de Europese Unie? Deelvragen *Wat zijn de locationelekenmerken? *Wat zijn de gebiedskenmerken? *Wat zijn de bevolkingskenmerken? *Wat zijn de relationelekenmerken *Hoe is de Europese Unie ontstaan? *Hoe zijn de onderhandelingen met Turkije en de EU op het moment *Is het voordelig of niet als Turkije lid wordt van de EU
Wij hebben al deze vragen zo goed mogelijk geprobeerd te beantwoorden. Het was leuk om te doen maar ook erg vermoeiend want we hebben er veel tijd ingestoken. Veel leesplezier
Op Locationele kenmerken Turkije behoort merendeels tot het continent Azië en een klein stukje van Turkije behoort tot Europa namelijk het westerse deel van Istanbul. De Bosporus scheidt de continenten Europa en Azie van elkaar.Deze continenten zijn slechts door middel van een brug met elkaar verbonden. De brug heet Bogaz koprusu en wordt gezien als de brug van Azie naar Europa. Turkije ligt aan het noord-oost einde van de Middellandse Zee, het zuidoosten van Europa en het Zuid Westen van Azie. De Buurlanden van turkije zijn Griekenland Bulgarije , Iran, Irak en Syrie. Turkije is een schiereiland. Het land is omringd door: de Zwarte zee in het noorden, de Middellandse Zee in het zuiden en de Egeische zee in het Westen. Het oppervlakte van Turkije is 770760 km2 Nederland past ruim 22 keer in Turkije. (Turkije is 770760 km2 En Nederland is 33889 km2.) Turkije heeft 7 gebieden namelijk: Marmara, Ege, Akdeniz, Karadeniz, Ic anadolu, doğu Anadolu en güney doğu Anadolu. En 80 provincies. Gebiedskenmerken Fysische kenmerken Klimaat
Het klimaat vertoont grote verschillen, dat heeft vooral te maken met de ligging ten opzichte van de zee en de hoogte. Het binnenland bezit een sterk landklimaat, terwijl de kusten een zeeklimaat hebben. Depressies, gemiddeld ongeveer vijf per jaar, komen uitsluitend in het koude jaargetijde voor en trekken dan over de Zwarte Zee of over de Middellandse Zee, maar nooit over het centrale hoogland. Hun invloed gaat niet verder dan enige tientallen kilometers landinwaarts. Daardoor komen in het binnenland zeer lage temperaturen voor. Aan de voorzijde van de Middellandse-Zeedepressies voeren woestijnwinden droge, warme lucht ook naar het binnenland, met name in het voorjaar. 's Zomers waaien onder invloed van de lage druk boven Azië noordelijke winden. De kusten zijn dan koeler dan het binnenland, juist tegengesteld aan de wintersituatie. Behalve langs de kust, met name. van de Zwarte Zee, is de neerslag sterk wisselend
Bodem
De bodem van Turkije is erg variërend. De bodem bestaat uit mediterranne rood-bruine bodems. Ook bestaat het uit grijze en bruine steppen-en woestijnbodems. Tenslotte vindt je ook delen in turkije die bestaan uit tjernossem(zwarte aarde).In het midden van Turkije is er veel zandbodem. Op de bodem van de zwarte zee komt het element h2s voor. Daarom is er geen leven mogelijk op de bodem van de zwarte zee. Flora, fauna en geologie
In het droge hart van het Centraal Plateau is veel grasland. Tegen de flanken van uitgedoofde vulkanen, zoals de Kara Dag en de Erciyas Dagi, waarvan de hogere hellingen vaak bebost zijn, komen steppen voor, evenals op de plateaus van Oost-Turkije tussen de gebergten. Het hoogste gebergte heet Ararat en is 5165 meter hoog. Op de hellingen van de Taurus en de Antitaurus komt in lente en zomer een weelderige grasgroei tot stand. Eeuwen van houthakken en grazen hebben de bossen uitgedund en teruggedrongen (van 70% tot 26% van de oppervlakte) en hebben zelfs hun samenstelling veranderd. Door het ab anhoudend grazen van geiten in de westelijke kustgebergten overheerst daar het struikgewas. De dichtste bossen van Turkije liggen in het noorden, op de noordelijke hellingen van het Pontisch Gebergte bij de Zwarte Zee. Turkije heeft ook meren. Het grootste meer heet Vanmeer(Vangölü). Verder is er het Zoutmeer en het Atatürk stuwmeer. Turkije bezit weinig rivieren, die bovendien vrijwel geen van alle geschikt zijn voor de scheepvaart. Een paar rivieren zijn de Tigris, Kizilirmak en de Sakarya. In het oosten van Turkije is er ijzererts te vinden en er zijn ook bruinkoolveldjes en steenkoolveldjes. Bruine beer, wolf, wild zwijn en panter komen hier en daar nog voor; de tijger is uitgeroeid, de leeuw is al heel lang geleden verdwenen. Voor de vogelwereld is Turkije een belangrijke passeerplaats in de trek; de Bosporus is bekend om de grote standplaats van trekvogels in herfst en voorjaar. Veel roofvogels, aalscholvers en pelikanen broeden in Turkije; de kaalkopibis is een uitstervende broedvogel. Een bekend reservaat is o.a. het Manyasmeer in westelijk Aziatisch Turkije, een belangrijke broed- en overwinteringsplaats voor vogels. Het zeewater wordt bevolkt door makrelen, zeebaarzen, dolfijnen, sardines, tonijnen, moeralen, palingen en inktvissen. Grote zeeschildpadden leggen in het zand langs de zuidkust hun eieren.
Inrichtingskenmerken Steden en dorpen
In Turkije zijn 187 steden en ruim 36.000 dorpen Ze verschillen erg van elkaar en niet alleen qua grootte. De dorpen hebben een grote achterstand, sommige dorpen in het oosten van Turkije hebben zelfs geen elektriciteit of riolering. Ruim 55% van de bevolking woont in de steden. Een groot deel van de stadsbevolking bestaat uit mensen die geboren zijn op het platteland. Door de toenemende migratie naar de grote steden, in de hoop daar werk te vinden zijn er veel krottenwijken ontstaan. (er was een overschot aan werknemers).Ongeveer 25% woont in die krottenwijken. De huizen in die krottenwijken heten ‘gece kondu’ , dat betekend letterlijk: in de avond gemaakt. De grootste stad in Turkije is Istanbul en heeft 4 miljoen inwoners.(met voorsteden 6,6 miljoen) De hoofdstad is Ankara. Enkele andere grote steden zijn Ankara, Izmir, Adana en Bursa. Landbouw
Er is best veel landbouw in Turkije. 45 tot 55 procent van de totale landoppervlakte( exclusief bosbouw) wordt in gebruik genomen voor de landbouw. Omdat Turkije een variërende bodem heeft zijn er veel verschillende soorten landbouw mogelijk. Er zijn veel tabak –en katoenplantages. Ook worden er veel druiven en sinaasappels verbouwd. Het klimaat is er erg geschikt voor.Het zijn meestal kleine boeren bedrijfjes die zorgen voor de landbouw. Er zijn haast geen grootschalige bedrijven. Hierdoor is het voor een boer niet mogelijk om moderne en dure machines aan te schaffen. De familie functioneert regelmatig nog als productie- en consumptie-eenheid, dat wil zeggen dat ze zelf producten verbouwen voor eigen gebruik. Infrastructuur
Er is een uitgebreid net van verkeersverbindingen. Het spoorwegnet van ca. 9000 km wordt beheerd door de staatsspoorwegmaatschappij TCDD. Er is een wegennet van ca. 60.700 km geasfalteerde en 172.000 km verharde weg. Sinds 1978 zijn er nieuwe bruggen over de Gouden Hoorn en de Bosporus in Istanbul. Het interlokale wegverkeer wordt verzorgd door een reeks efficiënt werkende particuliere busondernemingen en (groeps)taxi's. Er zijn internationale luchthavens te Yesilkoy (Istanbul), Esenbôga (Ankara), Adnan Menderes (Izmir), Adana, Dalaman, Erzurum en Antalya en 17 vliegvelden voor binnenlandse vluchten. De nationale luchtvaartmaatschappij is Türk Hava Yollari (THY, Turkish Airlines). Bevolkings kenmerken Demografie
De natuurlijke bevolkingsgroei in Turkije is 1,3 %. (1998-2015). Per 1000 inwoners worden er naar schatting 18,7 (dus 19) kinderen geboren. Er overlijden in Turkije per 1000 inwoners ongeveer 6 mensen. De levensverwachting is 73,4 jaar voor de vrouwen en voor de mannen 68,6 jaar. Dit zijn schattingen uit het jaar 2000. 37% van de bevolking is jonger dan 15 jaar. Economische kenmerken In Turkije betalen ze met de Turkse lira. Veel turken werken in de landbouw en visserij. (45%). In de industrie werkt 30,5% van de bevolking. De dienstensector, waarbij inbegrepen de overheid bestaat uit 33,7% van de bevolking. Het bruto binnenlands product(bbp) bedraagt 198,7 Amerikaanse dollar.De werkloosheid bedraagt 7.3% van de beroepsbevolking. De Inflatie bedaagde 65,1 %. Belangrijke producten die Turkije verhandeld zijn kleding en textiel,ijzer,staal en metalen, groente en fruit. 29,3 dollar is het bedrag dat uit Turkije richting andere landen gaat . De invoer bedraagt 39,8 Amerikaanse dollar. Veel inkomsten krijgt Turkije uit het toerisme (in 1995 $ 5 miljard) en de overmakingen van gastarbeiders. Na een lange periode van stagnatie ontstond in de jaren ’80 onder regie van President Özal dynamiek in de economische ontwikkeling, met toerisme en industrie als voornaamste groeisectoren. In de afgelopen 20 jaar verdrievoudigde het per capita inkomen, waardoor de ontwikkelingsachterstand op buur-landen als Syrië, Rusland en Iran werd omgezet in een ruime voorsprong. Turkije heeft het hoogste BNP van de 13 EU-kandidaatlanden; het inkomen per capita is tweemaal zo hoog als in Roemenië en Bulgarije.Wel kent de indrukwekkende economische groei incidenteel momenten van forse terugval. Corruptie en structurele inflatie (jarenlang boven de 70%) hebben veel schade aangericht. Bovendien is de economische voorspoed geheel geconcentreerd in het westen van het land (zware industrie, productie van consumptiegoederen, toerisme). Raar genoeg is het de drang tot hervormingen geweest, die de Turkse economie in de eerste helft van 2001 deed wankelen. In het licht van de mondialisering en de eisen voor EU-toetreding, is onder strikt toezicht van het IMF een anti-inflatie programma opgezet. De inflatie was eind 2000 gedaald tot 39%. Het toezicht op de staatsbanken (traditioneel gelieerd aan politieke partijen) werd verscherpt. Daarmee werd in november 2000 een financiële crisis ingeluid: het onderzoek naar de (weinig levensvatbare) banken bracht investeerders ertoe zich terug te trekken. Het IMF moest met USD 7,5 miljard bijspringen. In februari 2001 volgde een tweede crisis. President Sezer gaf aan dat de banken aan presidentiële corruptie-onderzoekers zouden worden onderworpen omdat de regering te weinig ondernam. De financiële markten reageerden onmiddellijk heftig. De regering kon niet anders dan de koers van de lira (gekoppeld aan dollar en euro) los te laten; deze raakte in een vrije val en daalde bijna 40% in waarde. De beursindex daalde 63%. De kredietwaardigheid van het land werd internationaal een stap lager ingedeeld. Ecologische kenmerken Een knelpunt tussen natuur en grondgebruik is dat heel veel bossen zijn gekapt voor akkerbouw. Ten gevolge hiervan is er bodemerosie ontstaan. Veel natuurschoon is hierdoor verdwenen. Ook kent Turkije veel fabrieken die geen of slechte filters hebben hierdoor is er een risico dat er zure regen kan ontstaan. De plaatselijke bevolking is meer bezig met het gebruiken van de natuur voor eigen doeleinden, in plaats van het behouden van de natuur.
Culturele kenmerken Taal De officiële taal is Turks.Door de Koerdische bevolking in Oost Turkije worden Koerdische dialecten gesproken. De tot dan toe verboden Koerdische taal mocht door de overheid in jan. 1991 weer in het openbaar worden gebruikt. Religie Ca. 99% van de bevolking behoort tot de islam. Hoewel Turkije sinds 1923 een geseculariseerde staat is, heeft de islam vooral op het platteland nog grote invloed op het maatschappelijke leven. 70% van de Turkse en Koerdische islamieten behoort tot de soennitische richting. Onder hen hebben soefi-sekten en fundamentalistische stromingen als de Nurçus en de Süleymancis een vrij grote aanhang. Daarnaast zijn er nog de sekte van de Jezidi's en de sji‘itische Alawietensekte in het oosten van het land. Van de tot de Eerste Wereldoorlog tamelijk talrijke christelijke en joodse gemeenschappen is niet veel meer over. In de grote steden wonen naar schatting 15.000 Grieks- en 45.000 Armeens-orthodoxe christenen. Voorts zijn er kleine katholieke en protestantse gemeenschappen. In het zuidoosten wonen nog ca. 20.000 Syrisch-orthodoxen (jakobieten) en enkele duizenden Arabisch-orthodoxen en nestorianen. Naar West-Europa gevluchte jakobieten kregen in de jaren zeventig bekendheid als ‘christen-Turken’. Turkije heeft een gemeenschap van ongeveer. 25.000 sefardische joden. Minderheden De overgrote meerderheid (±85%) bestaat uit Turken. De Koerden zijn de belangrijkste minderheid (±10%). Kleinere minderheidsgroepen zijn de half miljoen Arabieren en de enkele tienduizenden Tsjerkessen, Bulgaren, Armeniërs en Grieken. Oorspronkelijk leefden er veel grotere aantallen Grieken en Armeniërs in Turkije, maar hun aantallen zijn na de Eerste Wereldoorlog sterk verminderd. De Koerden wonen overwegend in het zuidoosten van het land
Culturele waarden In Turkije zijn traditionele gewoontes van groot belang. Zoals respect voor ouderen, het is normaal om ouderen niet tegen te spreken, zelfs als ze niet gelijk hebben. De Turkse gemeenschap heeft zoiets van: laat hem denken dat hij gelijk heeft, dat is nog altijd beter dan onrespectvol te doen en dus iemand die ouder is tegen te spreken. Op school gaat het er ook heel anders aan toe. Er is veel meer discipline. Leerlingen staan op als de leraar naar binnen komt en gaan pas zitten als ze de opdracht daarvoor krijgen. Trouwen gebeurd ook heel anders dan bij ons. Daar moet je de ouders van het meisje om de hand van de dochter vragen. Als je dat niet krijgt… dan kan je ook niet met haar trouwen. Politieke kenmerken Na de staatsgreep van sept. 1980 werden de politieke partijen ontbonden. Bij de verkiezingen van 1983 werden nieuwe politieke partijen toegelaten, goedgekeurd door de Nationale Veiligheidsraad. Voormalige politici waren tot 1987 van politieke activiteit uitgesloten. ln de praktijk keerde een aantal oude politieke partijen onder een nieuwe naam terug. De voornaamste partijen zijn: de Anavatan Partisi (ANAP) of Moederlandpartij; de Dogru Yol Partisi (DYP) of Partij van het Juiste Pad, de Sosyal Demokratik Halkçi Parti of Sociaal Democratische Populistische Partij, de Partij van Democratisch Links. In de Refah Partisi of Welvaartspartij zijn opgegaan de Partij voor Nationale Redding van Necmettin Erbakan (traditionalistisch islamitisch) en de Nationale Actie Partij van Alparslan Türkes; hieraan was de strijdgroep van de 'Grijze Wolven' verbonden. Verder zijn er de Milliyetçi Demokrasi Partisi of Partij van de Nationalistische Democratie (na 1980 door het leger naar voren geschoven) en de Halkin Emek Partisi of Arbeiders Partij van het Volk, met vooral Koerdische leden. Turkije is een republiek en heeft een president en staatshoofd. Actueel Op het moment regeert de AK Parti: de partij voor recht en ontwikkeling. Het is een islamitische partij, met Tayyip Erdogan als partijleider en president.En Ahmet Necdet Sezer is Staatshoofd. Tegenwoordig is het redelijk rustig in Turkije er zijn geen burger oorlogen meer. Eerst waren die er wel tussen rechts en links. Turks en Koerdisch. Staatsinrichting Volgens de in nov. 1982 per referendum goedgekeurde grondwet (laatstelijk geamendeerd in 1995) wordt de president voor een periode van zeven jaar gekozen door het parlement, hij benoemt de ministers en de rechters en is tevens hoofd van de invloedrijke Nationale Veiligheidsraad. De grondwet voorziet in één kamer, de Nationale Assemblee, bestaande uit 550 leden, met algemeen kiesrecht (vanaf 18 jaar) gekozen voor een periode van vijf jaar. Politieke partijen die communisme, fascisme of religieus fundamentalisme in hun vaandel schrijven, zijn verboden, evenals de Koerdische partijen PKK en DEP. Relationele kenmerken Handel De tekorten op de handelsbalans worden voor een belangrijk deel goedgemaakt door inkomsten uit toerisme en gastarbeid. De export, die vroeger hoofdzakelijk bestond uit landbouwproducten (katoen, graan, noten, tabak) is in de jaren tachtig gediversifieerd. Vooral de export van textiel en metaal nam toe. De voornaamste afnemers zijn Duitsland (22%), Italië (7%), de Verenigde Staten (7%) en landen in het Midden-Oosten (8%). De voornaamste importartikelen zijn aardolie, machines, auto's en chemische producten. De belangrijkste leveranciers zijn Duitsland (16%), de Verenigde Staten (10%) en de EU landen. Ontwikkelingssamenwerking Turkije is voor een groot deel afhankelijk van buitenlandse hulp. Deze bestaat hoofdzakelijk uit leningen van het IMF, de Wereldbank, de Verenigde Staten, de EU en het Internationaal Consortium voor Turkije. Ook de Arabische oliestaten leveren bijdragen. Toerisme Het toerisme betekent voor Turkije een snel groeiende bron van inkomen. De accommodatie voor het moderne massatoerisme is nog niet zo uitgebreid als in Griekenland of Italië. De mogelijkheden voor luxe strand- of zonvakanties zijn er echter genoeg, niet alleen langs de Egeïsche kusten, maar ook in het zuiden aan de Middellandse Zee en in het noorden aan de Zwarte Zee. Voor de toerist op zoek naar cultuur is Turkije een waar paradijs. Steden als Istanbul en Izmir trekken altijd al vele toeristen, evenals de resten van Troje en plaatsen als Efeze en Bursa. In 2000 reisden 440.000 Nederlanders naar Turkije en in 2001 was dit al 620.000 met als klap op de vuurpijl 710.000 vakantievierders in de eerste negen maanden van 2002. Wereldberoemd zijn de overblijfselen van Hattasud, de oude hoofdstad van het Hettitische rijk, de kalkterrassen bij Pamukale. Naast vele islamitische monumenten bezit Istanbul het hoofdwerk van de Byzantijnse bouwkunst, de Aya Sophia (6de eeuw). Een andere bezienswaardige stad in Europees Turkije is Edirne met o.a. de moskee van de hand van Turkijes belangrijkste architect, Sinan (16de eeuw). Manisa is het voornaamste Turks-islamitische cultuurcentrum in het Egeïsche gebied, met o.a. vele moskeeën. De badplaats Çesme heeft een middeleeuws fort. Kusadasi (Vogeleiland) is een moderne, drukbezochte badplaats. Van de Middellandse-Zeekust is de badplaats Antalya het toeristisch centrum. Ook in dit kustgebied bevinden zich resten uit de antieke tijd, o.a. een aantal Romeinse theaters. In de oostelijke richting zijn toeristische plaatsen: Alanya, een vesting uit de Seldjoekentijd met binnen de - dubbele - muren moskeeën, een overdekte bazar en een paleis; de Damlatas-druipsteengrot nabij Alanya; de badplaats Anamur met een groot middeleeuws kasteel; de badplaats Silifke met een kruisvaardersburcht; Mut met een 14de-eeuwse vesting. In West-Anatolië zijn Bursa en Iznik bezienswaardig. Bij Çanakkale ligt de ruïneheuvel van Troje. Amasya bezit o.a. moskeeën en rotsgraven van Pontische koningen. In het zuiden is de bedevaartplaats Konya bekend om de 'dansende derwisjen' In de overige delen van Oost-Anatolië zijn bezienswaardig: Tokat met een kasteel met 28 torens en moskeeën uit de 12de-16de eeuw; Kars met resten van de Armeense stad Ani (10de-11de eeuw.) De inkomsten uit internationaal toerisme in Turkije was in 1996 95 dollar per inwoner. Migratie
Er waren drie belangrijke periodes van migratie in turkije: •De massale emigratie van werk naar West-Europa: enkel jonge mannen, soms met enige scholing, dievertrekken naar de Europese geïndustrialiseerde regio’s. Soms, bijvoorbeeld in Berlijn, zijn het jonge
vrouwen die worden gerekruteerd. Deze periode duurt van 1957-1961 tot 1973; •een dubbele correctie van de migratiestromen, van 1974 tot 1989, met enerzijds de talrijker wordendegezinsherenigingen in Europa en anderzijds het opstarten van Turkse werven voor openbare werken inde olieproducerende landen en enkele landen die onrechtstreeks van deze olieproductie profiteren, zoals Jemen; •een zoektocht naar nieuwe toekomstmogelijkheden “in alle windrichtingen” vanaf 1989, wanneer deTurks-Arabische relaties aanzienlijk verslechteren (door de Golfoorlog en zijn gevolgen), enerzijds omwille van economische factoren (insolventie van bepaalde klanten), maar anderzijds ook omwillevan politieke redenen: de gevolgen van Gorbatsjovs perestrojka openen de poort naar Oost-Europa, Rusland en Turkssprekend Centraal-Azië. Milieu
Het Turkse milieubeleid is naar westerse standaarden onvoldoende ontwikkeld. Bovendien wordt de beperkte wetgeving die op dit terrein bestaat, nauwelijks geïmplementeerd. Naar verwachting zal milieuwetgeving een belangrijk struikelblok vormen in de aanpassing aan de EU-regelgeving. Turkije kent een milieu-actieprogramma. Belangrijkste hordes op milieugebied zijn het ontbreken van bewustwording, het gebrek aan geld voor de benodigde overheidsinvesteringen en de versnipperde uitvoeringsstructuur voor het milieubeleid. Politieke allianties Al bij de vorming van de staat Turkije legde Atatürk zich vast op de westelijke oriëntatie van zijn land. Dit verlangen om deel uit te maken van het Westen heeft sindsdien steeds centraal gestaan in het Turkse buitenlandse beleid. Zo trad Turkije in 1950 toe tot de Raad van Europa en in 1952 tot de NAVO. In 1963 sloot de toenmalige Europese Economische Gemeenschap een associatie-overeenkomst met Turkije, hetgeen tevens een toetredingsperspectief tot die organisatie inhield. Een formele aanvraag voor het lidmaatschap van de EG werd in 1989 afgewezen, onder meer vanwege de onbevredigende mensenrechten-situatie. Wel kwam in 1995 een douane-unie met Turkije tot stand. De Europese Unie
In 1951 werd door Frankrijk, West-Duitland, Italie en de Beneluxlanden de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) opgericht. In 1957 breidden deze landen hun samenwerking uit in de vorm van de Europese Economische Gemeenschap (EEG), voor het verdere economische samenwerking en Euratom, voor vreedzame aanwending van kernenergie. In 1967 werden EGKS, EEG en Euratom samengevoegd tot europese gemeenschappen, later Europese Gemeenschap (EG) genoemd.In 1989 was de val van de Berlijnse muur hierna wilden de Oost Europese landen graag deelnemen aan de EG. In 1990 vroegen Cyprus en Malta lidmaatschap aan. De EG heeft in 1993 een andere naam gekregen namelijk de Europese Unie (EU).Ook is er in dat jaar een toetredingscriteria vastgesteld voor de nieuwe mogelijk aanstaande leden. Dit wordt Top Kopenhagen genoemd. De criteria waaraan landen moeten voldoen zijn: -Democratie en mensenrechten -Markteconomie -Europese regels Ondertussen zijn in de loop der jaren zijn de landen Denemarken, Finland, griekenland, Ierland Oostenrijk,Portugal,Spanje,Verenigd Koninkrijk en Zweden bij de EU gekomen. De huidige EU bestaat uit 15 landen. Dit zijn Belgie, Denemarken, Duitsland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Ierland, Italie, Luxemburg Nederland Oostenrijk Portugal Spanje Verenigd Koninkrijk en Zweden. En de kandidaat lidstaten zijn Bulgarije,Cyprus, Estland, Hongarije,Letland,Litouwen, Malta, Polen, Roemenie,Slovenie, Slowakije, Tsjechië en Turkije. In het jaar 1999 vond de Top Helsinki plaats. Toen zijn de toetredingsbesprekingen begonnen met: Bulgarije, Letland, Litouwen, Malta, Roemenië en Slowakije. Turkije krijgt dan de status van Kandidaat lidstaat. Hierop volgend vond in het jaar 2000 de Top Nice plaats en is er met oog op de uitbereiding heel wat aangepast van de eigen werkwijze van de EU. In oktober 2002 vind de Top Brussel plaats. Hier werd er door de Europese regeringsleiders besloten welke kandidaat lidstaten uitgenodigd zouden worden voor de allerlaatste onderhandelingsronde. Later dat jaar in december vind de Top Kopenhagen plaats Dat jaar is besloten welke landen er mogen toetreden tot de EU 2004. Het jaar daarop in 2003 moest het Europees Parlement instemmen met de uitbereiding. En in 2004 zullen de landen toetreden. De landen die toe mogen treden zijn de landen voldoen aan de Kopenhagen criteria.
Onderhandelingen Turkije met de EU. In 1963 sloot de toenmalige Europese Economische Gemeenschap een associatieovereenkomst met Turkije, wat tevens een toetredingsperspectief inhield. Een formele aanvraag voor het lidmaatschap van de EG werd in 1989 afgewezen, vooral door de mensenrechten die in Turkije niet al te best werden nageleefd. Wel kwam in 1995 een douane-unie met Turkije tot stand. Door de Europese Top van Luxemburg, eind 1997, vond Turkije dat ze niet gelijkwaardig werden behandeld als de overige kandidaat-toetreders. Dat leidde tot verbittering. De politieke dialoog met de EU werd verbroken. Inmiddels is de verstandhouding tussen Turkije en de EU verbeterd, culminerend in de bevestiging van de Turkse EU-kandidatuur op de Top van Helsinki in december 1999. De EU heeft een ‘Partnerschap voor Toetreding’ met Turkije opgesteld (8 maart 2001), en Turkije heeft in antwoord daarop een ‘Nationaal Programma voor de Overname van het Acquis’ het licht doen zien (17 maart 2001). Turkije en de EU zullen in de komende jaren intensief werken aan verdere hervormingen in dat land, met inbegrip van aanpassing van de Turkse wetten aan de EU-regelgeving. Toetredingsonderhandelingen kunnen pas worden gestart wanneer Turkije voldoet aan de zogenoemde politieke Kopenhagen-criteria. Voor en Na delen Lidmaatschap Turkije Als Turkije lid wordt van de EU dan zal het zijn voor en nadelen hebben. Als Turkije lid wordt is de Landbouwsubsidie voor hun een groot voordeel (zolang het niet word afgebouwd). Het niet alleen voordelig voor de economie maar ook voor de ontwikkeling en modernisering van de landbouw. Ook is het zo dat Turkije een grotere vrije markt krijgt waarop Turkije producten kan kopen en verkopen. De mensenrechten zullen er op vooruitgaan en dit is een groot voordeel voor de Turkse gemeenschap. Het Toerisme zal er op vooruit gaan onder andere door meer bekendheid in Europa en het opheven van een visum. Omdat Turkije minder ontwikkeld is dan de andere EU lidstaten zal er veel geld worden gestoken voor de ontwikkeling van het land. Zo zal bijvoorbeeld het onderwijs, de medische voorzieningen en de infrastructuur verbeterd worden. Een uitwisseling van experts zal in de technologie een vooruitgang boeken. En als laatst is het zo dat het voordelig is voor Turkije als er een strenger milieubeleid komt. Ook de Eu zelf zal er voordeel aan hebben als Turkije lid wordt. Door de grotere markt die ontstaat, zal de EU er een land bij hebben waar zij producten kunnen kopen en verkopen. Bedrijven kunnen zich vestigen in Turkije. Toeristen zullen waarschijnlijk goedkoper op vakantie kunnen gaan naar Turkije en bovendien zullen zij in een welvarender land terecht komen als Turkije financieel een handje is geholpen door de EU. Dit brengt tegelijkertijd ook nadelen met zich mee voor de EU landen, want er zal heel veel geld naar Turkije gaan om hen financieel te steunen. Hoe groter de EU wordt, hoe meer inzet en tijd het zal kosten om alle landen tevreden te stellen. Er zullen namelijk meer meningsverschillen optreden waardoor het moeilijker zal worden om besluiten te nemen. Nadelen voor Turkije zullen er ook zijn. Voor toeristen zal het visum worden opgeheven en dit levert Turkije minder geld. De kleine boerenbedrijfje hebben er kans op dat zij failliet zullen gaan omdat er grote (Europese) bedrijven voor hen in de plaats zullen komen. Deze bedrijven produceren namelijk veel meer in kortere tijd. Extra opdracht: Standpunt en politieke situatie van Turkije in de oorlog tegen Irak Een aantal maanden geleden kwam het nieuws dat Amerika de oorlog aan Irak zou gaan verklaren. Hierbij werd hulp gevraag aan aangrenzende landen. Turkije was één van deze landen. Amerika wou troepen en afweergeschut in het zuid oosten van Turkije neerzetten om Turkije zelf en Europa te beschermen tegen eventuele aanvallen of (biologische-) raketten. In ruil hier voor zou Amerika financiele hulp aan Irak geven. Een probleem in dit plan was echt het standpunt van Turkije, zij waren namelijk tegen een oorlog in Irak. De reden hiervoor was dat de regering had besloten dat Amerika meer tijd moest geven voor de wapeninspecties. Amerika was samen met een aantal Europese landen er overeengekomen dat Irak nu lang genoeg dingen had achter gehouden en dat er geen andere oplossing was dan het land aan te vallen de dictator Saddam Hoessein af te zetten en alle biologische wapens in het land te verwijderen. Turkije weigerden hier aan mee te werken en zou geen troepen toelaten in Turkije. Argumenten waarom Turkije niet zou mee werken: - Het land ligt naast Irak en zou in de toekomst of door mensen aan de grens worden aangevallen of er kunnen door steun te geven aan de VS aanslagen worden gedaan - Turkije verkeerd al in een slechte finaciele situatie en door ruzie met Irak te gaan maken zou dat de niet verbeteren. Zij verkopen waarschijnlijk producten aan het land of verlenen diensten aan elkaar - Het grootste deel van het Turkse volk is tegen de oorlog door toch besluiten met Amerika mee te zou ze problemen en opstanden kunnen krijgen van het volk waardoor de situatie binnenlands verslechtert. Argumenten waarom Turkije de Europeanen en Amerikanen toe moet laten - Zoals eerder gezegd in dit stuk verkeerd Turkije in een slechte finaciele situatie en zou financiele hulp van de VS goed kunnen gebruiken. - Door er mee in te stemmen zouden ze ook weer een voordeeltje hebben met de toelating tot de EU dit is voor Turkije zeer belangrijk - Ook zou de hulp een veilig gevoel geven aan het volk en zo maken ze geen kans op aanvallen. Uiteindelijk heeft Turkije toegegeven en de troepen in het land gelaten niet tot vreugde bij de bevolking maar een grootdeel was hier toch zeer blij mee. Amerika heeft veel gehad aan de hulp die zij van Turkije gekregen. Echter mochten er geen vluchten komen vanaf Turkije en geen raketten afvuur op Irak. Deze regels werden nageleefd. Amerika had het nodig om Turkije te verdedigen en Europa te beschermen en om de oorlog te winnen Conclusie Wij zijn tot de conclusie gekomen dat Turkije beter niet bij de EU moet worden toegevoegd. Ten eerste is het maar een heel klein deel van Turkije dat tot Europa behoort. Turkije ligt meer in Azie dan in Europa dus wat heeft het dan te zoeken in de EU. Er zal heel veel geld naar Turkije gaan als het bij de EU wordt gevoegd. Dit geld kan beter voor andere doelen gebruikt worden. Turkije gaat er niet alleen op vooruit maar er zitten ook nadelen aan een eventueel lidmaatschap (bijvoorbeeld voor de eenmanszaken). Nog een argument is dat Turkije op het gebied van het naleven van de mensenrechten nogal achterloopt. Dat kan je bijvoorbeeld zien aan de manier waarop gevangen behandeld worden. Er vinden nog steeds martelingen plaats. Dat is dus een teken dat het land nog veel tijd en energie moet steken om de mensenrechten goed na te leven. Het is echter ook moeilijk voor de Europese Unie zelf. Het kost ook veel energie en tijd om zo een groot land te besturen. En dat vertraagd natuurlijk de gang van zaken binnen de EU. Het zal veel meer tijd kosten om verdragen te maken. Turkije probeert nu al heel lang lid te worden van de EU. Tot nu toe hebben ze niet veel vooruitgang geboekt. Wij vragen onszelf dan ook sterk af of ze Turkije ooit nog wel eens van plan zijn om toe te laten. Waarschijnlijk zijn de eisen die de EU stelt te hoog voor Turkije het is maar de vraag of ze dat halen. De Europese Unie doet alsof Turkije kans maakt om ooit lid te worden, maar deze kans is betrekkelijk klein. Wij vinden dat de EU Turkije misleid en onder andere daarom vinden wij dat Turkije niet lid moet worden.
Bronvermelding *Terra Thema boek Havo bovenbouw: Regionale beeldvorming
Uit dit boekje hebben we alle informatie gehaald over het maken van een geografisch beeld van een regio hierbij hebben we veel gehad aan pagina 20 *Wereld wijs politiek en ruimte havo - pagina 26 en 27 hier stond beschreven dat er ongelijkheden waren en hoe ze weggewerkt kunnen worden. *Internet
We hebben erg veel gehad aan het internet.. we hebben talloze sites bezocht dit zijn de sites die we het meest hebben gebruikt. - http://www.minbuza.nl/default.asp?CMS_ITEM=MBZ455269 - http://www.turkseriviera.nl/landinfovenster.htm - http://www.landenweb.com/bevolking.cfm?LandID=32&TURKIJE *De grote bosaltlas 51e editie - kaarten 58 tot en met 74 hebben we volop gebruikt het zijn thema kaarten van Europa - statistieken Europa pagina 241 tot en met 243 we statistieken hebben veel informatie uit de statistieken gehaald bijvoorbeeld het toerisme, bnp en nog veel meer *Pharos Historisch overzicht. (gesciedenis 4 havo) -bladzijde 83 tm 85: 4 West Europa a: West-Europa en de economische intergratie. Hier hebben we de gesciedenis van West Europa en die van de Europese Unie gevonden. *Boek: T.C. Cumhuriyet tarihi: Lise. Dit is een school boek van de middelbare school in Turkije. Zeynep heeft hier veel algemene informatie over Tukrije gevonden en verwerkt. *folder een grotere Europese Unie
Hier hebben we belangrijke data van af gehaald