1. Ligging
Absolute ligging
Gemeente en stad in Nederland, hoofdstad van de provincie Limburg, 58, 99 km2, met 118.000 inwoners. De bodem vertoont grote reliëfverschillen: van 46 m boven NAP in het Maasdal tot 111 m boven NAP op de Sint-Pietersberg.
Relatieve ligging
De gemeente ligt in het uiterste zuidwesten van de provincie, aan de Belgische grens en aan weerszijden van de Maas en het Julianakanaal, en omvat naast de stad Maastricht de onderdelen Amby, Borgharen, Heer en Itteren.
2. Landschap
Fysische milieu
Maastricht ligt in vergelijking met de rest van Nederland een stuk lager. Ondanks dat de omgeving van Maastricht vrij heuvelachtig is. De hoogte varieert van 0 tot 500 boven NAP. Ruimtelijke inrichting
Maastricht, een van de oudste steden van Nederland, bezit monumenten uit vrijwel alle historische perioden, te beginnen met de Romeinse tijd (resten van de ommuring van het castellum, einde 3de eeuw; thermengebouw, opgegraven en weer afgedekt; restanten van woonhuizen, idem; talrijke beeldhouwwerken, grafmonumenten en gebruiksvoorwerpen in het Bonnefantenmuseum; in 1963?1964 werden de funderingen van de Romeinse brug over de Maas, ca. 120 m ten zuiden van de
Sint-Servaasbrug, aan het licht gebracht, enz.).
1. Kerkelijke bouwkunst
In de pandhof van de St.-Servaasbasiliek werd een belangrijke begraafplaats, voornamelijk uit de Merovingische tijd, maar ook uit latere eeuwen (5de?11de eeuw), blootgelegd. De grafcrypte van Servatius, oudste kern van het complex van St.-Servaas, dateert waarschijnlijk uit de Karolingische periode of daarvoor. Het oudste deel van de kerk zelf (in de jaren 1881 vv. onder leiding van P.J.H. Cuypers hersteld en verbouwd, gerest. 1980 vv.) is eind 10de eeuw gebouwd (schip en zijbeuken), in 1039 uitgebreid met een transept en een koor. Uit dezelfde tijd dateert het lagere deel van de westbouw, die in de tweede helft van de 12de eeuw werd voltooid. Toen werd ook een nieuwe absis gebouwd in rhenomosaanse stijl. De Onze-Lieve-Vrouwebasiliek bestaat uit een vroeg-romaanse westbouw (kort na 1000) en een daarbij aansluitend kerkgebouw uit de tweede helft van de 12de eeuw. Beide kerken zijn rijk aan Romaanse sculptuur (kapitelen, reliëfs) en bezitten elk een rijke kerkschat (in die van St.-Servaas o.a. de beroemde noodkist, ca. 1160). Uit het begin van de 13de eeuw dateert het Bergportaal van de St.-Servaaskerk, het enige gotische beeldenportaal in Franse geest dat Nederland rijk is. Gotisch zijn de voormalige dominicanenkerk (tweede helft 13de eeuw), die van de minderbroeders (ca. 1400) en die van de kruisheren, met kloostergebouw (15de eeuw); verder de St.- Jan met haar hoge toren (14de?15de eeuw; thans hervormd), de St.- Mathias (14de?15de eeuw) en de gerestaureerde Cellebroederskapel (16de eeuw). De voornaamste kerk in barokstijl is de voormalige augustijnenkerk (1661). Ook de Waalse kerk (1733) is een opmerkelijk gebouw.
2. Wereldlijke bouwkunst
Van de profane bouwwerken verdient vermelding de oude Maasbrug of St.-Servaasbrug, die in haar kern werd gebouwd in het vierde kwart van de 13de eeuw. Bezienswaardig zijn voorts het Dinghuis (1470; gerest. 1973 vv.) en het stadhuis (1659?1664), gebouwd naar ontwerp van Pieter Jansz. Post, met een rijke collectie wandtapijten, schilderijen (o.a. van Th. van der Schuer, de Luikenaar Plumier), stucwerk (door Gagini en Vasalli) en oude meubelen en klokken (1663?1664) door de gebroeders Hemony. Verder is de stad overreikt aan oude woonhuizen vanaf de 16de eeuw in Maaslandse bouwtrant en de Franse Lodewijkstijlen. Zeer talrijk zijn bovendien de gebeeldhouwde gevelstenen. De statige, vooral 17de- en 18de-eeuwse gevels bepalen het karakter van het oude centrum, met als middelpunten het in de jaren zeventig ? na de aanleg van een ondergrondse parkeergarage ? geheel opnieuw ingerichte Vrijthof en de Markt. Aparte vermelding verdienen nog de resten van de opeenvolgende stadsommuringen? de Romeinse, de 13de-eeuwse met de bekende Helpoort, de uitleg in de 14de eeuw en in het begin van de 16de eeuw, de door Dumoulin in de 18de eeuw aangelegde Hoge Fronten (gerest. 1978 vv.) en het omvangrijke onderaardse tegenmijnenstelsel, de kazematten (18de en 19de eeuw). Bewaard bleven twee buiten de voormalige vestinggordel gelegen forten? het fort Willem (1816?1819) en het fort op de door zijn gangenstelsel bekende Sint-Pietersberg (1701). In het Stokstraatkwartier, gelegen op de Maasoever tussen de St.-Servaasbrug in het noorden en de O.-L.-Vrouwekerk in het zuiden, vond vanaf 1957 een grootscheepse sanering plaats. Tot de 18de eeuw vervulde dit gebied, reeds in de Romeinse tijd het hart van de stad, een belangrijke woonfunctie, maar vooral de opeenhoping van de bevolking in de vesting leidde in de 19de eeuw tot verkrotting. Na de sanering van de krotten en de gedeeltelijke of gehele afbraak van de huizen werden deze gerestaureerd, verbouwd of aangepast aan de historische omgeving. In totaal vormen de ca. 160 panden een uniek stadsdeel met historische, rustieke sfeer. Andere, recente, voorbeelden van stadsvernieuwingsprojecten zijn Boschstraat-Oost en -West. In het zuidwesten van de gemeente, aan de weg naar het Belgische Kanne, ligt het terrassenkasteel d'Agimont of Neercanne, (met landgoed), waarvan de bijgebouwen dateren uit de eerste helft van de 17de eeuw, het hoofdgebouw in de huidige vorm vnl. uit 1698 (gerest. 1955).
3. Bevolkingskenmerken
Culturele kenmerken
Cultuur omvat alle handelingen en uitingen van een groep mensen. Maastricht heeft zowel culturele kenmerken, wat betreft gebouwen en musea, als culturele kenmerken, wat betreft festivals. Zoals bijvoorbeeld het Preuvenement en Carnaval. Maastricht kan dus in allerlei opzichten als een culturele stad beschouwd worden.
Het Bonnefanten-museum in Maastricht naar ontwerp van de Italiaanse architect Aldo Rossi. Op de begane grond van dit museum bevindt zich een soort passage met de foyer, de museumwinkel, een café en het restaurant in de voet van de toren. Daarin is een achttien meter hoge, octogonale zaal ondergebracht voor installaties van hedendaagse kunst. Van buiten fungeert de kogelvormige toren als een belvédère met uitzicht op de historische stad.
Het Provinciehuis van Limburg (beter bekend als het Gouvernement) in de wijk Randwijck in Maastricht, staat langs en gedeeltelijk op een eiland in de Maas. In het Gouvernement werd op 7 februari 1992 het Verdrag van Maastricht getekend. Aan het prachtige, geheel opnieuw ingerichte Vrijthof in Maastricht liggen talloze historische gebouwen. Aan het plein ligt onder meer het in de 12de eeuw gebouwde oostelijk koor (de absis) van de St.-Servaasbasiliek, waarvan de oudste delen, het schip en de zijbeuken, uit de 10de eeuw dateren. De basiliek huisvest de Schatkamer van Sint Servaas, met onder meer de beroemde Noodkist, een gouden schrijn uit 1160, waarin zich delen van het gebeente van Sint Servaas bevinden.
De praktische opdracht gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden