Anorexia en Boulimia (vergelijkende beschrijving)

Ik ben te dik…

Van alle meisjes op de middelbare school voelt drievierde zich te dik. Zij willen gaan lijnen door in 95% van de gevallen minder te gaan eten. De overige 5% gaat fanatiek bewegen of sporten. Lijnen vormt een belangrijke factor voor het ontstaan van de eetstoornissen Anorexia en Boulimia Nervosa. Tweederde van alle vrouwen wil graag afvallen. Daarom doet 50% van alle vrouwen permanent aan de lijn. In de Verenigde Staten heeft 50% tot 80% van de meisjes al voor hun dertiende jaar meer dan eens een serieuze lijnpoging ondernomen.
Betekent dit dat tweederde van de vrouwen te dik is? Absoluut niet, het merendeel van de vrouwen heeft een gewicht dat volgens medische maatstaven gezond is. Veel vrouwen voelen zich dus te dik, al zijn ze het niet. Blijkbaar is er een verschil tussen medisch en 'modisch' gewenst gewicht.
Wat 'modisch' gewenst is, wordt ons dagelijks via de media voorgehouden. Een generatie geleden woog het gemiddelde fotomodel nog 8% minder dan de gemiddelde Amerikaanse vrouw, terwijl zij nu 23% minder weegt. Door betere voedingsomstandigheden worden we steeds zwaarder, terwijl het zogenaamde 'ideale' gewicht steeds later komt te liggen.
Deze tegenstrijdigheid is er de oorzaak van dat steeds meer vrouwen voortdurend op dieet zijn.
Wanneer je je dieet overdrijft en het een obsessie voor je wordt, kun je langzaam en natuurlijk onbewust, een eetstoornis ontwikkelen. De twee bekendste eetstoornissen zijn Anorexia en Boulimia Nervosa.
Anorexia-patiënten eten iedere dag dezelfde dingen volgens een zichzelf opgelegd ritueel. Iedere afwijking van dit strikte regime kan paniek oproepen en wordt daarom op alle mogelijke manieren vermeden. Hoewel de patiënten erg mager - soms zelfs extreem mager - kunnen worden, blijven zij zichzelf dik voelen. Er is dus sprake van een sterk vertekend lichaamsbeeld. Het is zelfs zo dat naarmate het gewicht lager wordt patiënten steeds banger worden om aan te komen. Een kilo erbij wordt dan als een enorme ramp ervaren.
Anorexia-patiënten gaan zich op den duur steeds meer afzonderen van de mensen om hen heen. Ze zijn uiteindelijk alleen nog maar bezig met wèl of niet eten, met dik of dun zijn, of met hardlopen, fietsen of zwemmen. Hoewel ze vaak grote moeite doen om zich zo aangepast mogelijk te gedragen, zijn zij zo door hun ziekte geobsedeerd, dat zij haast niets meer voor andere mensen of zaken kunnen voelen. Vaak verliezen ze hun vrienden omdat ze alleen maar aan zichzelf denken.
Anorexia verschilt op verschillende punten met Boulimia, wat ook wel eetverslaving wordt genoemd. Boulimia-patiënten, doen ook alles om af te vallen. Alleen zij hebben heel vaak last van eetbuien. Zij willen zo graag afvallen, dat ze de hele dag aan eten denken. Dit veroorzaakt grote (vr)eetbuien. Tijdens een eetbui worden grote hoeveelheden eten naar binnen gewerkt en hebben de patiënten het gevoel dat zij de controle over hun eetgedrag kwijt zijn. Zij kunnen niet meer stoppen met eten. Het voedsel is dikwijls calorierijk en wordt vaak zonder proeven doorgeslikt. Meestal is het voedsel dat de patiënten zich buiten de eetbuien om niet toestaan. Na zo’n eetbui voelen de patiënten zich zwaar kut. Ze willen al dat eten weer uit hun lichaam, want ze waren immers aan het afvallen? Meestal volgt dan een kotsbui, die zelf door de patiënt is opgewekt. In andere gevallen verlaat het eten door middel van laxeermiddel binnen 10 minuten het lichaam.
Boulimia-patiënten zijn in gedachten veelvuldig bezig met eten en ze piekeren vaak over hun uiterlijk en gewicht. Hierdoor kunnen ze zich moeilijk op andere dingen concentreren, zoals studie en het onderhouden van relaties. Het maken van afspraken is moeilijk, want ze weten vaak niet van tevoren wanneer een eetbui toeslaat.
Waar het dus om gaat, is dat te veel meisjes en vrouwen, zich gek laten maken door uitgehongerde modellen, die het beeld van de ‘ideale’ vrouw neerzetten. Wees blij met jezelf en als je af wilt vallen, doe het dan gezond!